Κινητοποίηση στις 27 Απρίλη στο υπουργείο Εργασίας
Από πρόσφατη κινητοποίηση για το ζήτημα της πρακτικής άσκησης |
Το τελευταίο διάστημα έχει προκληθεί έντονη ανησυχία στους σπουδαστές των ΙΕΚ που πρόκειται να ολοκληρώσουν την πρακτική τους άσκηση μετά τις 30 Ιούνη καθώς η χρηματοδότησή της λήγει στις 30/11. Το θέμα έφερε στη Βουλή το ΚΚΕ με Ερώτηση προς την υπουργό Παιδείας, η οποία απάντησε ότι έχουν γίνει ενέργειες προκειμένου να καλυφθεί οικονομικά το πρόγραμμα έως το 2025 και έχουν δημιουργηθεί συνθήκες ώστε το έργο να ενταχθεί και σε επόμενες φάσεις του ΕΣΠΑ.
Ταυτόχρονα, η υπουργός Παιδείας στην τοποθέτησή της στη Βουλή ήταν ιδιαίτερα ξεκάθαρη σε ό,τι αφορά ένα από τα κύρια ζητήματα που θέτουν οι σπουδαστές, δηλώνοντας πως «...όσον αφορά αιτήματα για συμβάσεις εργασίας και όχι πρακτικής άσκησης, για καταβολή του ημερομισθίου στο 100%, θυμίζω ότι η πρακτική άσκηση είναι μέρος της φοίτησης, δεν αποτελεί τυπική εργασία...».
«Μας λένε στη μούρη μας, δηλαδή, ότι μας θεωρούν τζάμπα εργαζόμενους, χωρίς συγκροτημένα δικαιώματα, τροφή στην "ανάπτυξη" της τσέπης και των κερδών του κάθε αφεντικού», σχολιάζει ο ΣΥΣΔΙΕΚ. Προσθέτει ότι η υπουργός δεν είπε τίποτα «για το τι θα γίνει με τους συναδέλφους που είναι ήδη μήνες απλήρωτοι, με αυτούς που έχουν ξεκινήσει από 01/03, από πότε και πώς και αν θα διασφαλιστεί ότι όλοι οι σπουδαστές που βρίσκονται τώρα στα ΙΕΚ θα πληρωθούν την πρακτική τους».
Ο ΣΥΣΔΙΕΚ Αττικής καλεί εργατικά σωματεία και εκπαιδευτικούς των σχολών τους να στηρίξουν τα αιτήματά τους για τους όρους και την αμοιβή της πρακτικής άσκησης: «Να εξασφαλιστεί τώρα να μη μείνει χωρίς μισθό κανένας σπουδαστής που ξεκίνησε την πρακτική του από 01/03/2023 και έπειτα! Να εξασφαλιστεί ότι κανένας σπουδαστής που βρίσκεται τώρα στα ΙΕΚ δεν θα μείνει χωρίς πληρωμή η πρακτική του. Να καθιερωθεί τώρα νομικά, χωρίς παραθυράκια και αστερίσκους, η υποχρεωτικότητα της πληρωμής της πρακτικής μας από το κράτος και την εργοδοσία. Να πληρωνόμαστε κανονικά στο 100% του μισθού του ανειδίκευτου εργάτη, αφού δουλεύουμε κανονικά και όχι "συμπληρωματικά"! Οπου υπάρχουν πιο ευνοϊκές κλαδικές συμβάσεις από το αίσχος του κατώτατου μισθού, να αμειβόμαστε με βάση αυτές. Να πληρωνόμαστε ανά μήνα και όχι εφάπαξ. Αφού ζούμε, έχουμε ανάγκες και έξοδα κάθε μήνα, όχι μια φορά το "δεκάμηνο"! Να ασφαλιζόμαστε κανονικά στο 100% και όχι για το 1% που γινόταν έως τώρα και αφορούσε μόνο την περίπτωση εργατικού ατυχήματος! Τα ένσημα να μετράνε ως προϋπηρεσία, να είναι μετρήσιμα για το ταμείο ανεργίας, να είναι συντάξιμα! Η εύρεση της πρακτικής άσκησης να μην είναι ατομική υπόθεση του κάθε σπουδαστή, αλλά ευθύνη των υπουργείων Παιδείας και Εργασίας και των διοικήσεων των ΔΙΕΚ. Να εργαζόμαστε με κανονικές συμβάσεις εργασίας και όχι με τις άθλιες συμβάσεις της πρακτικής άσκησης».