Ενας νεκρός εργάτης κάθε πέντε μέρες, και μάλιστα σε συνθήκες εκτεταμένου lockdown! Αυτό είναι ένα από τα ανησυχητικά στοιχεία που «εδέησε» πια να δώσει η Επιθεώρηση Εργασίας για το 2021. Μιλάμε για μια χρονιά με τη μισή σχεδόν παραγωγική δραστηριότητα να έχει παγώσει, με εκτεταμένη τηλεργασία και υποαπασχόληση. Κι όμως, στους χώρους δουλειάς συνεχιζόταν η «πανδημία» των εργατικών «ατυχημάτων», με ευθύνες κυβερνήσεων και εργοδοσίας. Ετσι, η εργατική τάξη μπορεί να «έμενε σπίτι», όπως έλεγε η κυβέρνηση, αλλά θρηνούσε 66 νεκρούς, αφού, σύμφωνα με την Επιθεώρηση, συνέβησαν 6.610 εργατικά «ατυχήματα», εκ των οποίων το 1% θανατηφόρα.

Ακόμα και ο συνολικός αυτός αριθμός «ατυχημάτων» είναι δυσθεώρητος, δεδομένων των συνθηκών της χρονιάς εκείνης, αφού δείχνει ότι περίπου 18 εργαζόμενοι τη μέρα εμπλέκονταν σε κάποιο επικίνδυνο «συμβάν» στους χώρους δουλειάς! Μάλιστα, η κατάσταση δεν φαίνεται να βελτιώνεται, αφού το 2017, χρονιά για την οποία δημοσιοποιήθηκε η τελευταία Εκθεση Πεπραγμένων, και ήταν μια χρονιά με ομαλή παραγωγική διαδικασία, σημειώθηκαν 7.537 «ατυχήματα», από τα οποία τα 76 ήταν θανατηφόρα.

Σημειώνεται ότι για τα έτη 2018 έως 2022, που αφορούν τόσο την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ όσο και την κυβέρνηση της ΝΔ, ακόμα δεν έχουν δοθεί Εκθέσεις Πεπραγμένων, όπως συνηθιζόταν τα προηγούμενα χρόνια, παρά μόνο αυτά τα σκόρπια στοιχεία για το 2021 που είναι αναρτημένα στο site της Επιθεώρησης. Ακόμα κι αυτά, όμως, αποτυπώνουν το εξής: Ο αριθμός των ελέγχων - επανελέγχων από τον κρατικό μηχανισμό παραμένει στον πάτο. Συγκεκριμένα, αναφέρεται ότι το 2021 έγιναν περίπου 31.000 έλεγχοι - επανέλεγχοι από τις Επιθεωρήσεις Εργασιακών Σχέσεων και σχεδόν 26.000 έλεγχοι - επανέλεγχοι από τις Επιθεωρήσεις για την Υγεία και Ασφάλεια στην Εργασία.

Με δεδομένο ότι στην Ελλάδα δραστηριοποιούνται περίπου 346.000 επιχειρήσεις μαζί με τα παραρτήματά τους (στοιχεία Ετήσιας Εκθεσης ΕΡΓΑΝΗ 2022), η Επιθεώρηση Εργασιακών Σχέσεων θα χρειαστεί σχεδόν 11 χρόνια για να ελέγξει κάθε χώρο δουλειάς. Ενώ η Επιθεώρηση για την Υγεία και την Ασφάλεια θα χρειαστεί 13 ολόκληρα χρόνια! Πρακτικά, αυτό που εξασφαλίζεται μέσα από τη διαχρονική και συνειδητή υποστελέχωση και υποβάθμιση της Επιθεώρησης, απ' όλες τις κυβερνήσεις, είναι η ασυλία στην εργοδοσία για να ξεσαλώνει, αφού ξέρει ότι είναι σχεδόν απίθανο να ελεγχθεί. Και αν ελεγχθεί, θα αναλάβει το κόστος μιας ποινής, έχοντας ήδη κάνει πολλαπλάσια «εξοικονόμηση» όλο το προηγούμενο διάστημα.

Με την ίδια στόχευση και επικαλούμενη τον τεράστιο φόρτο για ελάχιστο προσωπικό, πρόσφατα η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου, ύστερα από αίτημα του διοικητή Επιθεώρησης Εργασίας, αποφάνθηκε ότι δεν χρειάζεται να συντάσσεται καν έκθεση έρευνας για εργατικά «ατυχήματα» «ήσσονος σοβαρότητας». Μάλιστα, επικαλούνται το γεγονός ότι το 2022 έγιναν σχεδόν 14.000 εργατικά «ατυχήματα», που πλέον με τον φερετζέ του «ήσσονος σημασίας» περιστατικού ούτε που θα διερευνώνται ουσιαστικά. Ετσι, για τα δεκάδες θανατηφόρα εργατικά «ατυχήματα», αν και για πολλά από αυτά προϋπήρχαν μια σειρά από «ήσσονος σημασίας» περιστατικά που προειδοποιούσαν, σήμερα, με κρατική εντολή, δεν θα υπάρχει η παραμικρή ουσιαστική πρόληψη.

Το σκηνικό λοιπόν που διαμορφώνεται για την εργατική τάξη είναι σκηνικό εγκλήματος και έχει φαρδιές - πλατιές τις υπογραφές των κυβερνήσεων ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ. Οι τραγικές ελλείψεις σε μέτρα ασφάλειας και οι ανύπαρκτοι έλεγχοι «πάνε πακέτο» με την εντατικοποίηση, τη δουλειά - λάστιχο και τη γενικευμένη εργολαβοποίηση που φέρνουν τους εργαζόμενους αντιμέτωπους με ολοένα και μεγαλύτερους κινδύνους για την ασφάλεια και την ίδια τη ζωή τους.

Κανένας συμβιβασμός λοιπόν με αυτήν την αθλιότητα! Απάντηση με οργάνωση στα σωματεία, μαζικές διεκδικήσεις μέτρων προστασίας, αγώνα για κατάργηση των αντεργατικών νόμων όλων των κυβερνήσεων. Η αγωνία των εργαζομένων να επιστρέφουν σώοι και αρτιμελείς από το μεροκάματο δεν μπορεί ταυτόχρονα να μην αποτελεί κριτήριο ψήφου στις ερχόμενες εκλογές, για την καταδίκη όλων των κυβερνήσεων και των κομμάτων που ευθύνονται για το μακελειό στους χώρους δουλειάς. Με ψήφο στο ΚΚΕ οι εργαζόμενοι να δώσουν δυνατό μήνυμα διεκδίκησης, κόντρα στην εργοδοτική ασυδοσία και την «επιλεκτική» κρατική αδιαφορία!