«Η έλλειψη εργατών γης κοστίζει πανάκριβα στην παραγωγική διαδικασία. Σύμφωνα μάλιστα με τους νόμους της αγοράς, η υψηλή ζήτηση αυτού του εργατικού δυναμικού και η μειωμένη προσφορά οδηγούν κατ' ανάγκη σε αύξηση του κόστους απασχόλησής τους». Αυτά έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή για τη συμφωνία κυβέρνησης - Αιγύπτου, ανησυχώντας για το αυξανόμενο εργασιακό «κόστος» στον αγροτοδιατροφικό τομέα, που αφορά βέβαια μεγάλες εκμεταλλεύσεις και επιχειρήσεις με πολύ προσωπικό. Η συμφωνία προβλέπει πάμφθηνο εργατικό δυναμικό χωρίς δικαιώματα, με όρους που θυμίζουν πραγματικό μεσαίωνα και μεταξύ άλλων κάνουν τους μετανάστες εργάτες γης έρμαιο των δουλεμπορικών κυκλωμάτων. Κάθε άλλο παρά «έτυχε» λοιπόν η τοποθέτηση Τσίπρα πριν από μερικούς μήνες στη ΔΕΘ, που έθετε το δίλημμα «απέλαση ή στυγνή εκμετάλλευση» για τους χιλιάδες ξεριζωμένους. Τους προειδοποιούσε μάλιστα επί λέξει ότι «εάν έρθετε εδώ θα ξέρετε ότι έχετε δύο επιλογές: ή να γυρίσετε πίσω ή να ενταχθείτε με τους όρους που το ελληνικό κράτος προβλέπει να ενταχθείτε. Που σημαίνει να μπείτε σε μία παραγωγική διαδικασία, που σημαίνει η ερειπωμένη ύπαιθρος να αποκτήσει εργάτες γης, που σημαίνει ότι δεν θα κάθεστε για να σας δίνουμε επιδόματα».