Με έντονη συναισθηματική φόρτιση αποδέχτηκα αυτή την πρόσκληση, που και από πολιτική και από θεματική άποψη με επαναφέρει στις ρίζες μου, στην αφετηρία μου στα μέσα της δεκαετίας του 1970, στα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης, όταν η μαχητική και στη συνέχεια φοιτητική μου στράτευση στην ΚΝΕ σφράγισαν τη ζωή, εμπλούτισαν το νόημά της, προσανατόλισαν με ένα σύνθημα, «πρώτοι στα μαθήματα, πρώτοι στον αγώνα». (...) Κινούμενοι σε αυτή την κατεύθυνση με έναν τέτοιο αξιακό προσανατολισμό, χάρη και στην αδιαμφισβήτητη συμβολή του ΚΚΕ και της «Σύγχρονης Εποχής», συναντηθήκαμε με τον μαρξισμό, το έργο του Μαρξ και του Ενγκελς, του Λένιν και της Λούξεμπουργκ, του Λούκατς, πολλών επαναστατών διανοουμένων, που συνέδεσαν οργανικά και πολύμορφα την ερμηνεία του κόσμου με την αναγκαιότητα, ιστορική και ηθική, για την αλλαγή του.

Αντιληφθήκαμε, ή έστω χάρη και στις εκδόσεις της «Σύγχρονης Εποχής», μας δόθηκε η δυνατότητα να αντιληφθούμε τόσο τη θεωρητική όσο και την πολιτική σημασία της γνώσης, όπως ακριβώς αποτυπώνεται και στην πρόσκληση της σημερινής εκδήλωσης. «Η γνώση είναι δύναμη για να αλλάξουμε τον κόσμο. Θα μου επιτρέψετε να προσθέσω όχι μόνο τον έξω και γύρω μας αλλά και τον εσωτερικό μας κόσμο...».