Κατά τη γνώμη μας, πλησιάζει πράγματι η ώρα της αλήθειας, όταν, ακριβώς στο ζήτημα του πολέμου και της ειρήνης, θα υπάρξει μια θεμελιώδης ιδεολογική οριοθέτηση στο Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα. Σε μια κατάσταση όπου οι ΗΠΑ χάνουν τις θέσεις τους και προσπαθούν με κάθε μέσο να διατηρήσουν την ηγεμονία τους στον κόσμο, οι λαοί βρέθηκαν και πάλι αντιμέτωποι με την απειλή του Γ' Παγκοσμίου Πολέμου.

Είμαστε βέβαιοι ότι σε συνθήκες απουσίας της Σοβιετικής Ενωσης και του σοσιαλιστικού στρατοπέδου μετά τις αντεπαναστατικές διαδικασίες που έχουν επέλθει, η σημερινή διαπάλη έχει καθαρά ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα και αφορά την ανακατανομή των σφαιρών επιρροής, των αγορών και διεξάγεται για την πρωτοκαθεδρία στο παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα. Ως εκ τούτου, η τρέχουσα αντιπαράθεση θα πρέπει να θεωρηθεί ως αγώνας για ηγεμονία μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας, και άλλων παικτών, και όχι ως μια πάλη μεταξύ καπιταλισμού και σοσιαλισμού, όπως προσπαθούν να την παρουσιάσουν ορισμένοι.

Αντίστοιχα, όλοι οι πόλεμοι στον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων των συγκρούσεων στον μετασοβιετικό χώρο, πηγάζουν πλέον από τη φύση του καπιταλιστικού συστήματος και δεν μπορούν να χαρακτηριστούν δίκαιοι. Από αυτήν την άποψη, τα Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα δεν μπορούν να πάρουν τη μία ή την άλλη πλευρά σε αυτές τις συγκρούσεις και να υποστηρίξουν τη μια ή την άλλη ιμπεριαλιστική πλευρά, δίνοντάς τους ανάλογα τις ιδιότητες ενός πιο «προοδευτικού», εθνικά προσανατολισμένου ή απελευθερωτικού πολέμου.

Είναι ζήτημα διατήρησης της αυτοτέλειας του κομμουνιστικού και εργατικού κινήματος να αποτραπεί η διολίσθηση στον σοσιαλσοβινισμό, όπως συνέβη με τα κόμματα της 2ης Διεθνούς, τα οποία κατέρρευσαν λόγω της υποστήριξης που έδωσαν στις κυβερνήσεις των χωρών τους στην έναρξη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Η Ιστορία μπορεί να επαναληφθεί και σε αυτήν την περίπτωση, όταν ένα πλήθος Κομμουνιστικών, σοσιαλιστικών και αριστερών κομμάτων προσπαθούν να δικαιολογήσουν την ιμπεριαλιστική σφαγή, που διεξάγεται προς το συμφέρον των αστικών τους τάξεων και για χάρη της διατήρησης του καπιταλιστικού συστήματος.

Πριν από δύο χρόνια, μαζί με τρία άλλα κόμματα του SolidNet, δημιουργήσαμε έναν διεθνή συνασπισμό για την απαγόρευση των βιολογικών όπλων και το κλείσιμο των αμερικανικών στρατιωτικών βιολογικών εργαστηρίων. Μόνο στο Καζακστάν υπάρχουν 6 τέτοιες εγκαταστάσεις και ένα άλλο εργαστήριο υψηλού βαθμού προστασίας κατασκευάζεται με υπόγεια αποθήκευση των πιο επικίνδυνων παθογόνων από όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων των πυρετών από τη Λατινική Αμερική. Ολες αυτές οι εγκαταστάσεις θα πρέπει να θεωρούνται ως στρατιωτικές βάσεις των ΗΠΑ, δημιουργώντας απειλές τόσο για τον τοπικό πληθυσμό όσο και για τις γειτονικές Ρωσία και Κίνα.

Είμαστε επίσης αντίθετοι στην ενίσχυση του νέου ιμπεριαλιστικού μπλοκ στο πλαίσιο του Οργανισμού Τουρκικών Κρατών, που ιδρύθηκε στην Κωνσταντινούπολη τον περασμένο Νοέμβρη υπό την αιγίδα της Τουρκίας, μιας χώρας του ΝΑΤΟ που τώρα κάνει την οικονομική και πολιτική της επέκταση στο Καζακστάν, στο Ουζμπεκιστάν, στην Κιργιζία και το Τουρκμενιστάν. Δεδομένου ότι υπογράφονται νέες συμφωνίες για τη στρατιωτική συνεργασία και την σύσταση επιχειρήσεων για την παραγωγή τουρκικών όπλων, διεξάγονται κοινές στρατιωτικές ασκήσεις και αξιωματικοί εκπαιδεύονται στα τουρκικά πανεπιστήμια, σύμφωνα με τα πρότυπα του ΝΑΤΟ, ως μέρος του σχεδίου για τη δημιουργία ενός ενιαίου στρατού του «Τουράν».

Αλλά η ανάπτυξη του παντουρκισμού και του πανισλαμισμού στο Καζακστάν και στην περιοχή συνολικά, που ενισχύουν τα εθνικιστικά κινήματα, τη ρωσοφοβία και τις φασιστικές οργανώσεις, είναι μεγάλος κίνδυνος, αφού παραρτήματα της τουρκικής νεοναζιστικής οργάνωσης «Γκρίζοι Λύκοι» λειτουργούν σε όλες τις χώρες της Κεντρικής Ασίας.

Παράλληλα, η κυβέρνηση του Καζακστάν και άλλων χωρών της περιοχής ακολουθούν μια πολιτική ολοκληρωτικής αποκομμουνιστικοποίησης και αποκατάστασης των συμμετεχόντων στις αντισοβιετικές εξεγέρσεις και των εθνικών μονάδων «SS» και της Wehrmacht, που πολέμησαν ενάντια στη Σοβιετική Ενωση.

Ο κόσμος εξεγέρθηκε ενάντια στο καπιταλιστικό σύστημα που εφαρμόστηκε στο Καζακστάν τις τελευταίες τρεις δεκαετίες με τη συμμετοχή του Ναζαρμπάγιεφ, πρώην Α' Γραμματέα του ΚΚ Καζακστάν. Δεν είναι περίεργο που η Μάργκαρετ Θάτσερ τον επαίνεσε κάποτε και τον αποκάλεσε ως τον καλύτερο μαθητή της μεταξύ των Προέδρων στον μετασοβιετικό χώρο. Αλλωστε, τα δύο τρίτα της εξορυκτικής βιομηχανίας και των κοιτασμάτων έπεσαν στα χέρια αμερικανικών, βρετανικών και ευρωπαϊκών εταιρειών.

Αυτές οι μαζικές διαδηλώσεις, κατά των οποίων χρησιμοποιήθηκε ο στρατός, και ως αποτέλεσμα συνελήφθησαν 10.000 άνθρωποι και σκοτώθηκαν 238, δεν μπορούν να χαρακτηριστούν απόπειρα «έγχρωμης επανάστασης». Μάλιστα, ήδη στις 6 Γενάρη, το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών τάχθηκε υπέρ του υπάρχοντος καθεστώτος στο Καζακστάν, όπως και οι αρχές της ΕΕ, καθώς και η ηγεσία της Ρωσίας, της Κίνας και της Τουρκίας. Ηταν δηλαδή μια πραγματική εκδήλωση της αστικής ταξικής αλληλεγγύης στον αγώνα ενάντια στο μαζικό κίνημα των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων.

Οι ιμπεριαλιστές παίκτες και οι εξορυκτικές εταιρείες ενδιαφέρονταν συλλογικά για τη διατήρηση του status quo και του σημερινού συστήματος με επικεφαλής τον εν ενεργεία Πρόεδρο. Διαμορφώθηκε μια σπάνια, για τις μέρες μας, συναίνεση μεταξύ ανταγωνιστικών κέντρων, προκειμένου να διασφαλιστεί η σταθερότητα του καπιταλιστικού συστήματος στο σύνολό της και να διατηρηθεί η απρόσκοπτη πρόσβαση στις πρώτες ύλες αυτής της περιοχής, ιδιαίτερα. Η είσοδος στη χώρα στρατευμάτων του Οργανισμού του Συμφώνου Συλλογικής Ασφάλειας (ΟΣΣΑ) χρησιμοποιήθηκε μόνο ως μέσο διατήρησης αυτού του status quo προς το συμφέρον των πολυεθνικών εταιρειών εξόρυξης.

Σε αυτό το πλαίσιο, μετά από κάλεσμα του ΚΚΕ και των κομμάτων που προσχώρησαν σε αυτό, κυκλοφόρησε μια Κοινή Ανακοίνωση, την οποία υποστήριξαν περισσότερα από 40 Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα, με την οποία εκφράστηκε αλληλεγγύη στους αγωνιζόμενους εργαζόμενους και στις λαϊκές μάζες του Καζακστάν, γεγονός που αποτέλεσε πραγματικό παράδειγμα ταξικής στάσης από θέσεις αρχών, καθώς και μαρξιστικής ανάλυσης. Με αυτόν τον τρόπο, οι Ελληνες κομμουνιστές έδωσαν ένα παράδειγμα της σημασίας που αποκτά η υποστήριξη των ταξικών κινητοποιήσεων. Θέλουμε να ευχαριστήσουμε όλα αυτά τα 40 και πλέον κόμματα!

Πλέον αρχίζουμε να νομιμοποιούμε τις δραστηριότητές μας και προσπαθούμε να καταγραφεί το Κόμμα μας, λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι το τελευταίο και παλαιότερο αντιπολιτευόμενο ΚΚ Καζακστάν έκλεισε με απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου το 2015.

Καθήκον μας είναι να υποστηρίξουμε τη δημιουργία ταξικών συνδικάτων, να επεξεργαστούμε ένα επαναστατικό πρόγραμμα πάλης και επίσης να δείξουμε στους εργάτες και στα λαϊκά στρώματα ότι ο σοσιαλισμός είναι η μόνη εναλλακτική που αντανακλά τα συμφέροντά τους.