«Καλή αρχή με τον Μαγιακόφσκι στον 21ο αιώνα», ευχήθηκε ο Μήτσος Αλεξανδρόπουλος, ο σπουδαίος συγγραφέας και μελετητής της Ρώσικης Λογοτεχνίας και του Μαγιακόφσκι, με κείμενο που έστειλε στην προχτεσινή εκδήλωση που οργάνωσε η μουσική σκηνή «Εναλλάξ», με ομιλητές τον Μ. Αλεξανδρόπουλο, τον σκηνοθέτη Σπύρο Βραχωρίτη (έχει ανεβάσει τέσσερις παραστάσεις με ποίηση του Μαγιακόφσκι) και τον κριτικό Ηρακλή Λογοθέτη. Αφορμή της εκδήλωσης, στην οποία συμμετείχε και το νεανικό μουσικό συγκρότημα «Σύννεφο με παντελόνια», ήταν η αξιόλογη καλλιτεχνικά, αλλά και συγκινητική παράσταση του «Εναλλάξ», με τίτλο «Μαγιακόφσκι φλεγόμενος». Η σύνθεση των ποιημάτων-κειμένων (μεταφράσεις Γ. Ρίτσου, Μ. Αλεξανδρόπουλου, Α. Αλεξάνδρου) και η σκηνοθεσία είναι του Κώστα Μεσάρη. Η μουσική του Γιώργου Κομπογιάννη, η χορογραφία της Νατάσας Ζούκα, η επιμέλεια των μελοποιημένων στίχων του Αλέκου Στεφόπουλου. Ερμηνευτές της, τέσσερις άξιοι ηθοποιοί. Η εξαιρετική Μαριέτα Σγουρδαίου, ο Κώστας Μεσάρης και οι ελπιδοφόροι Βέρα Λάρδη και Γιάννης Παπαγιάννης. Την παράσταση αξίζει να δουν όλοι οι φιλότεχνοι. Κυρίως, όσους αποζητούν ό,τι θα πολεμούσε το «ναρκωμένο» καιρό μας.

Και το αστραποβόλο έργο του Μαγιακόφσκι είναι «μια από τις πρόνοιες που φροντίζει να κρατά η Ιστορία για τις μεγάλες στιγμές της, ώστε με τα σπουδαία τους ανθρώπινα γνωρίσματα να μπαίνουν στην ποίηση, στην τέχνη και να διασφαλίζεται έτσι η διαχρονικότητά τους, μ' άλλα λόγια η αθανασία τους. Αυτός είναι ο ποιητής που άνοιξε ρήγματα και έδωσε στη ρώσικη ποίηση - και όχι μόνο - μιαν άλλη υπόσταση. Ενας Μαγιακόφσκι ήταν απαραίτητος εκείνη την εποχή. Σμίξανε δυο έκτακτα μεγέθη και η σύνθεση πήρε τον αυθεντικό χαρακτήρα της επαλήθευσης μιας μεγάλης δυνατότητας». Αυτή ήταν η πρώτη παρατήρηση του Μ. Αλεξανδρόπουλου.

Στη συνέχεια, σημειώνοντας ότι σήμερα δε μιλάνε για τον Μαγιακόφσκι, ούτε στην πατρίδα του, ούτε στον υπόλοιπο κόσμο, τόνισε: «Ολοι, όμως, ξέρουν ότι ένας ποιητής σαν αυτόν, ό,τι και να συμβαίνει στον κόσμο, θα μείνει ζωντανός». «Θα μιλάμε για τον Μαγιακόφσκι του 21ου αιώνα», γιατί «πάντα ο Μαγιακόφσκι θα χαλάει σε κάποιους τις συνήθειες της τέχνης και της ζωής. Ο ένας και μοναδικός Μαγιακόφσκι, ενώ ξέρει τις δυσκολίες, μένει φανατικός πάνω στο πιστεύω του, που τον βάζει να στρέφεται στο πλατύ κοινό, και με την κατηγορηματικότητα του χαρακτήρα του, να επιμένει να δώσει μιλιά στον "άλαλο δρόμο" όπως έλεγε». Δηλαδή στις λαϊκές μάζες.