«Εβγαλαν τα μαχαίρια» τους οι μεγαλοκαρχαρίες που ορέγονται το χρυσωρυχείο που ονομάζεται Οργανισμός Λιμένα Πειραιά και αποτελεί περιουσία των Ελλήνων εργαζομένων. Ο πόλεμος που έχει ξεσπάσει για το ποιος θα καρπωθεί το μεγαλύτερο κομμάτι από τη «χρυσή πίτα» του πρώτου λιμανιού της χώρας - πίτα η οποία «συνοδεύεται» και με 67,5 δισ. δραχμές που προορίζονται για έργα ανάπλασης - αλλά και το ίδιο το σκάνδαλο του ξεπουλήματος του ΟΛΠ, έχει φέρει εδώ και μήνες σε δύσκολη θέση τη διοίκηση του Οργανισμού. Αποτέλεσμα ήταν χτες ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας Γ. Ανωμερίτης να ανακοινώσει τις παραιτήσεις του προέδρου και του διευθύνοντα συμβούλου του ΟΛΠ Κ. Μανιατόπουλου και Χ. Ψαραύτη αντίστοιχα.

Επίσημα ως αιτία των παραιτήσεων εμφανίζεται κάποια... κόντρα μεταξύ των δύο στελεχών του ΟΛΠ, ή αλλιώς «διοικητική κρίση» όπως δήλωσε ο υπουργός. Ομως πίσω από αυτή την «κρίση» κρύβεται σφοδρός πόλεμος συμφερόντων. Είναι άλλωστε ενδεικτικό ότι εδώ και μήνες διαρρέουν πληροφορίες ότι με τις μέχρι τώρα αποφάσεις που συνοδεύουν την ιδιωτικοποίηση του Οργανισμού δε συμφωνεί ένα από τα ακτοπλοϊκά μεγαθήρια. Μάλιστα, όπως ειπώθηκε, αυτής της εταιρίας τα συμφέροντα φωτογράφιζε η επιστολή του βουλευτή της ΝΔ κ. Βαρβιτσιώτη που ήρθε στη δημοσιότητα πρόσφατα, για να χαρακτηρίσει τη μετοχή του ΟΛΠ ως «φούσκα» και να δώσει στο φως εμπιστευτικό έγγραφο του Κ. Μανιατόπουλου στο οποίο ανέφερε λίγο πολύ ότι δεν πάει καλά η ιδιωτικοποίηση.

Για να γίνει πιο αντιληπτό τι σημαίνει ΟΛΠ, αξίζει να αναφέρουμε τα στοιχεία που παραθέτει στην παραίτησή του ο διευθύνων σύμβουλος, σύμφωνα με τα οποία «οι εκτιμήσεις κερδών προ φόρων για το 2001 είναι 8,6 δισ. δρχ. επί του συνολικού κύκλου εργασιών 40,4 δισ. δρχ. (απόδοση 21%)»! Επιπλέον, ο ΟΛΠ αποτελεί τομέα στρατηγικής σημασίας για τη χώρα.