Ενα όνειρο γίνεται πραγματικότητα, σε λίγες μέρες στο Οπολε της Πολωνίας, καθώς για πρώτη φορά στα χρονικά, το ελληνικό βόλεϊ θα εκπροσωπηθεί από δύο ομάδες που θα παλέψουν για την κατάκτηση του τίτλου στο Τσάμπιονς Λιγκ ανδρών. Στις 23-24 του Μάρτη, η μεγαλύτερη ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση, ανοίγει τις «πύλες» της, για να υποδεχτεί τους τέσσερις «μονομάχους» του φάιναλ φορ, που γεμάτοι όνειρα και ελπίδες για διάκριση, θα δοκιμάσουν την τύχη τους στην πρόκληση του Οπολε.

Τα ζευγάρια Ολυμπιακός - Μόστοσταλ (Πολωνία) και Ηρακλής- Ματσεράτα (Ιταλία) συνθέτουν το «καρέ» των ημιτελικών, που η διεξαγωγή τους αναμένεται να τραβήξει τα βλέμματα τόσο των φιλάθλων στην επαρχιακή πόλη της Πολωνίας, όσο και των φίλων του βόλεϊ απ' άκρη σ' άκρη στη «Γηραιά» ήπειρο. Ελπίδα των δύο ελληνικών ομάδων στο φάιναλ φορ είναι να καταφέρουν να προσθέσουν το... κερασάκι στην «τούρτα», δηλαδή να «σφραγίσουν» την ήδη επιτυχημένη φετινή τους πορεία στο Τσάμπιονς Λιγκ, κατακτώντας τη διάκριση. Ας δούμε όμως αναλυτικά το προφίλ των συλλόγων που θα διασταυρώσουν τα «ξίφη» τους στο φάιναλ φορ, αλλά και τι δήλωσαν στο «Ρ» έξι σημαντικοί αρωγοί της επιτυχημένης φετινής ευρωπαϊκής πορείας του Ολυμπιακού και του Ηρακλή.

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: Ηδη καταξιωμένος στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι, ο Ολυμπιακός αποτελεί «πηγή» αισιοδοξίας για περαιτέρω καταξίωση του ελληνικού βόλεϊ στις συνειδήσεις των μεγαλύτερων συλλόγων της «Γηραιάς», αλλά και όλων όσοι γνωρίζουν ότι η χώρα μας «κυοφορεί» σημαντικές δυνάμεις στο άθλημα. Η ομάδα του Πειραιά θεωρείται από τις κορυφαίες στην Ευρώπη, καθώς τα τελευταία χρόνια έχει αποδείξει, με τον πρωταγωνιστικό της ρόλο στις διοργανώσεις της, ότι δίκαια συμπεριλαμβάνεται στην «ελίτ» των ευρωπαϊκών ομάδων. Η παρθενική είσοδος των «ερυθρόλευκων» στο Κύπελλο Πρωταθλητριών έγινε το 1969, ενώ δεκατρία χρόνια μετά, ο Ολυμπιακός πανηγύρισε για πρώτη φορά την κατάκτηση του εισιτηρίου για το φάιναλ φορ της διοργάνωσης. Η χρονιά, ωστόσο, που «σημάδεψε» την ευρωπαϊκή πορεία του ελληνικού συλλόγου ήταν το 1996, όταν οι «ερυθρόλευκοι» έγραψαν ιστορία, κατακτώντας το Κύπελλο Κυπελλούχων έπειτα από το νικηφόρο 3-2 επί της γερμανικής Μπάγερ Βούπερταλ, στον τελικό που φιλοξενήθηκε στον Πειραιά. Συνολικά, ο Ολυμπιακός «μετράει» έξι παρουσίες στο φάιναλ φορ του Τσάμπιονς Λιγκ (1992, 1993, 1994, 1995, 2001, 2002) και τρεις στο Κυπελλούχων (1996, 1997, 1998). Οσον αφορά στη φετινή κατάκτηση του εισιτηρίου που τον οδήγησε στα ημιτελικά, σημειώνεται ότι στα προημιτελικά είχε αντιμετωπίσει δύο φορές τη ρωσική Λουζνίκι, την οποία είχε νικήσει στη Μόσχα με 3-0 και στην έδρα του με 3-2. Για τους στόχους, τις φιλοδοξίες αλλά και το ενδεχόμενο να συμμετάσχει η ομάδα τους σε έναν ελληνικό «εμφύλιο» στον τελικό του Οπολε, μίλησαν στον «Ρ» δύο εκ των βασικών πρωταγωνιστών στην εντυπωσιακή πορεία των «ερυθρολεύκων» σε Ελλάδα και Ευρώπη οι Μάριος Γκιούρδας και Κώστας Χριστοφιδέλης. Σε ερώτησή μας για το ποιοι είναι οι στόχοι του φετινού Ολυμπιακού στο Τσάμπιονς Λιγκ, ο έμπειρος 29χρονος ακραίος της ομάδας του Πειραιά είπε: «Φέτος θα θέλαμε κάτι παραπάνω από πέρσι. Οι δυνατότητες υπάρχουν, ωστόσο η αποστολή μας είναι δύσκολη αφού θα παίξουμε στην έδρα του αντιπάλου στα ημιτελικά, ενώ φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου θεωρείται η Ματσεράτα». Στη συνέχεια αναφερόμενος στην αντίπαλο της ομάδας του τόνισε ότι «έχουμε παίξει δύο φορές και τη γνωρίζουμε σαν ομάδα. Οι Πολωνοί παίζουν στην έδρα τους και σίγουρα θα παρουσιαστούν δυναμικοί, όμως μπορούμε να τους νικήσουμε. Το τελευταίο διάστημα η ομάδα μας κάνει καλές εμφανίσεις και το αποδείξαμε στη Ρωσία. Πιστεύω να συνεχίσουμε έτσι». Οσον αφορά στο ενδεχόμενο να τεθούν αντιμέτωπες στο μεγάλο τελικό οι δύο ελληνικές ομάδες, ο Μάριος Γκιούρδας, αναγνώρισε πως μια τέτοια περίπτωση «θα αποτελέσει τεράστια επιτυχία για το ελληνικό βόλεϊ». Στο μεταξύ, στο ίδιο μήκος κύματος με τις δηλώσεις του συμπαίχτη του, ήταν και τα λόγια του Κώστα Χριστοφιδέλη. Ο 24χρονος ακραίος, μιλώντας για τους στόχους του Ολυμπιακού, επισήμανε πως «στους στόχους της ομάδας μου συμπεριλαμβάνεται τόσο η κατάκτηση του πρωταθλήματος στην Ελλάδα, όσο και η διάκριση στο Τσάμπιονς Λιγκ. Το πρωτάθλημα έχει τη δική του αίγλη αλλά το Κύπελλο Πρωταθλητριών δεν το έχουμε κατακτήσει και θα προσπαθήσουμε να δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό για να το πάρουμε. Μπορούμε, αρκεί να αποδώσουμε το βόλεϊ που ξέρουμε». Οπως ο Μάριος Γκιούρδας, έτσι και ο Κώστας Χριστοφιδέλης, έχρισε ως φαβορί τη Ματσεράτα αναφέροντας, χαρακτηριστικά ότι «είναι ιταλική ομάδα με καλούς παίχτες και πρώτη στο πρωτάθλημά της», αλλά τόνισε πως «ο Ολυμπιακός είναι μαθημένος στα δύσκολα. Υπάρχει θέληση για διάκριση και θα δώσουμε ό,τι καλύτερο διαθέτουμε». Οταν τον ρωτήσαμε πώς βλέπει το ενδεχόμενο η ομάδα του να κοντραριστεί στον τελικό με το «Γηραιό», ο ταλαντούχος παίχτης είπε: «Αυτό θα ήταν ό,τι καλύτερο για το ελληνικό βόλεϊ. Το ευχόμαστε. Ομως προς το παρόν δε σκεφτόμαστε κάτι τέτοιο καθώς τόσο εμείς όσο και ο Ηρακλής "κοιτάμε" τους δύσκολους αντιπάλους μας στα ημιτελικά».

ΗΡΑΚΛΗΣ: Η κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδος ήταν ο ένας στόχος. Για το θριαμβευτή της Θεσσαλονίκης Ηρακλή, ακολουθούν κι άλλοι δυο στόχοι. Η συμμετοχή στο φάιναλ φορ του Τσάμπιονς Λιγκ για πρώτη φορά στην ιστορία ρου και η διεκδίκηση του πρωταθλήματος Ελλάδος. Στη συμπρωτεύουσα το κλίμα ευφορίας στους κόλπους των ανθρώπων του «Γηραιού» είναι δικαιολογημένο. Η ομάδα τους κέρδισε τη δόξα και το ενδιαφέρον που διεκδικούσαν τα άλλα τμήματα της ιστορικής αυτής αθλητικής οικογένειας και μολονότι, ούτε το ποδόσφαιρο, ούτε και το μπάσκετ, πάνε άσχημα, εν τούτοις το βόλεϊ είναι αυτό που συσπείρωσε τον κόσμο του Ηρακλή κάτω από το ίδιο άθλημα. Προπονητής της φετινής λαμπρής ως τώρα «διαδρομής» του Ηρακλή, είναι ο Αλέκος Λεώνης. Η επιτυχία της κατάκτησης του κυπέλλου άνοιξε περισσότερο τις διαθέσεις του για θετική συνέχεια, όχι όμως κάτω από το κράτος υπερφίαλης αισιοδοξίας. «Το κύπελλο ήταν μια επιτυχία αντάξια της προσπάθειας της ομάδας και των παιδιών και πιστεύω πως είναι μέσα στις δυνατότητές μας να συνεχίσουμε και στα άλλα δύο μέτωπα που έχουμε μπροστά μας», είπε αρχικά, αναφερόμενος στη συνέχεια στο Τσάμπιονς Λιγκ: «Στο φάιναλ φορ της Πολωνίας θα έχουμε μια ακόμα μεγαλύτερη πρόκληση, γιατί οι επιτυχίες μας γιγαντώνουν και μας δημιουργούν ακόμα μεγαλύτερα ερεθίσματα για ανάλογες διακρίσεις. Το πιο θετικό είναι πως η ομάδα μας βρήκε σύντομα έναν καλό ρυθμό και μολονότι τα παιδιά είναι μαζί μόλις πέντε μήνες, κατάφεραν να ξεπεράσουν δυσκολίες και εμπόδια που λογικά χρειάζονταν χρόνο. Στο Οπολε της Πολωνίας, θα βρούμε μεγάλους αντιπάλους, αλλά στην ως τώρα διαδρομή μας στο Τσάμπιονς Λιγκ, είχαμε πάντα δυνατά ονόματα μπροστά μας και καταφέρναμε να βρούμε λύσεις. Εκεί θα δούμε τι μπορούμε να κάνουμε και σαν πρώτο στόχο βάζουμε την πρόκρισή μας στον τελικό». Παράλληλα, ένας από τους πρωταγωνιστές της κατάκτησης του κυπέλλου και της εντυπωσιακής φετινής πορείας του Ηρακλή, ο Θοδωρής Μπάεφ, έχει δώσει μαζί με την πείρα του και μια σειρά πολύτιμων λύσεων στην «κυανόλευκη» ομάδα, ελπίζοντας πως και στην Πολωνία ο Ηρακλής μπορεί να κάνει το «θαύμα»: «Μετά το τρόπαιο του Κυπέλλου μάς άνοιξε η όρεξη για μεγαλύτερες διακρίσεις. Αφήσαμε γρήγορα τους πανηγυρισμούς της κατάκτησης του Κυπέλλου, αφού έχουμε μικρό διάστημα για να προετοιμαστούμε με τον καλύτερο τρόπο μέχρι την επόμενη μεγάλη πρόκληση που είναι το φάιναλ-φορ της Πολωνίας για το Τσάμπιονς Λιγκ. Ο δρόμος είναι μικρός χρονικά αλλά μεγάλος, για να τον διαβούμε και πρέπει να βιαστούμε. Στο πρωτάθλημα της Α1 έχουμε ντεζαβαντάζ έδρας αλλά δεν είναι το κυρίαρχο αυτό. Στην Πολωνία θα έχουμε αντίπαλο μια μεγάλη δύναμη του ευρωπαϊκού βόλεϊ, τη Ματσεράτα, που ανεξάρτητα, από την πορεία της στο εθνικό πρωτάθλημα Ιταλίας, είναι μια μεγάλη δύναμη που πρέπει να την υπολογίζεις πολύ σε όποια κατάσταση και να είναι». Ο μέχρι πρότινος παίχτης της Ορεστιάδας που «ταξιδεύει» τώρα με τον Ηρακλή, Θόδωρος Μποζίδης είπε: «Βλέποντας πόσο πιστεύουν οι φίλαθλοί μας σε μας, αναγκαζόμαστε να μεγαλώνουμε τον πήχη των φιλοδοξιών μας. Το πρώτο παιχνίδι στην Πολωνία είναι και το σημαντικότερο και πιστεύω πως θα τα πάμε καλά. Αν κερδίσουμε ή όχι θα το ξέρουμε τη μέρα εκείνη. Εμείς θα δώσουμε πάντως τον καλύτερο εαυτό μας και ό,τι γίνει. Ελπίζουμε». Ανάλογο ήταν το ύφος των δηλώσεων και του Αμερικανού Τον Χοφ: «Το κλίμα στο ελληνικό βόλεϊ και ειδικά στην ομάδα μου είναι θαυμάσιο και αυτό μας δίνει μια μεγάλη ώθηση για να παίξουμε ακόμα καλύτερα. Η συμμετοχή μας στην τελική φάση του Τσάμπιονς Λιγκ στην Πολωνία είναι η καλύτερη ανταμοιβή για την προσπάθεια που κάναμε ως τώρα, και ελπίζουμε να δικαιωθούμε».

ΜΑΤΣΕΡΑΤΑ: Ο ιταλικός σύλλογος μόλις με 11 χρόνια ζωής, έχει ήδη... προλάβει να καταξιωθεί στα ευρωπαϊκά «σαλόνια», με αποτέλεσμα στη φετινή διοργάνωση να φιγουράρει ως φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου. Η προσεχής αντίπαλος του Ηρακλή, έχει κατακτήσει ένα Κύπελλο Ιταλίας (2001), φέτος συμμετέχει για τέταρτη φορά σε ευρωπαϊκή διοργάνωση, ενώ την περασμένη χρονιά κέρδισε τον τίτλο στο Κύπελλο Συνομοσπονδίας. Προπονητής της είναι ο Ιταλός Ρομπέρτο Μασκιαρέλι, ενώ στη σύνθεσή της υπάρχουν μεγάλα ονόματα όπως αυτά των Γιουγκοσλάβων Αντρέι Γκέριτς και Ιβάν Μιλίκοβιτς, αλλά και των Ιταλών Πασκουάλε Γκραβίνα, Μίρκο Κορσάνο, Μάρκο Μπράτσι και Μάρκο Μεόνι.

ΜΟΣΤΟΣΤΑΛ: Η διοργανώτρια ομάδα της Πολωνίας, έχει στην «τροπαιοθήκη» της 12 πρωταθλήματα Πολωνίας (1981, 1983, 1984, 1985, 1992, 1993, 1994, 1996, 1997, 1998, 1999, 2000) και δέκα εγχώρια Κύπελλα (1982, 1983, 1984, 1993, 1994, 1996, 1997, 1998, 1999, 2000). Η φετινή συμμετοχή της σε ευρωπαϊκή διοργάνωση είναι η 20ή. Προπονητής της είναι ο Βαλντεμάρ Σπανιάλι, ενώ στο έμψυχο δυναμικό της συμπεριλαμβάνονται μόνο δύο ξένοι παίκτες, ο Σλοβένος Μάρεκ Κάρντος και ο Σλοβάκος Ντούσαν Κουμπίκα.

Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι, ο «Ρ», πραγματοποιεί ένα σύντομο πέρασμα στο χρόνο, αναφέροντας συνοπτικά τα ονόματα των ομάδων που από το 1960 και μετά, έγραψαν τη δική τους ιστορία, αφού κατάφεραν να «γευτούν» τη χαρά της κατάκτησης του τίτλου στο Κύπελλο Πρωταθλητριών: 1960: ΤΣΣΚΑ Μόσχας (ΕΣΣΔ), 1961: Ραπίντ Βουκουρεστίου (Ρουμανία), 1962: ΤΣΣΚΑ Μόσχας, 1963: Ραπίντ Βουκουρεστίου, 1964: Λιψία (Αν.Γερμανία), 1965: Ραπίντ Βουκουρεστίου, 1966: Ντιναμό Βουκουρεστίου (Ρουμανία), 1967: Ντιναμό Βουκουρεστίου, 1968: Σπάρτακ Μπρνο (Τσεχ/κία), 1969: ΤΣΣΚΑ Σόφιας (Βουλγαρία), 1970: Μπουρεβένστιεκ Αλμα Ατα (ΕΣΣΔ), 1971: Μπουρεβένστιεκ Αλμα Ατα, 1972: Ζέτορ Ζμπρόγιοβκα Μπρνο (Τσεχ/κία), 1973: ΤΣΣΚΑ Μόσχας, 1974: ΤΣΣΚΑ Μόσχας, 1975: ΤΣΣΚΑ Μόσχας, 1976: Ντούκλα Λίμπερετς (Τσεχ/κία), 1977: ΤΣΣΚΑ Μόσχας, 1978: Πλιόμιεν Μιλοβάις (Πολωνία), 1979: Στέλα Ρόσα Μπρατισλάβα (Τσεχ/κία), 1980: Κλιπάν Τορίνο (Ιταλία), 1981: Ντιναμό Βουκουρεστίου, 1982: ΤΣΣΚΑ Μόσχας, 1983: ΤΣΣΚΑ Μόσχας, 1984: Σαντάλ Πάρμα (Ιταλία), 1985: Σαντάλ Πάρμα, 1986: ΤΣΣΚΑ Μόσχας, 1987: ΤΣΣΚΑ Μόσχας, 1988: ΤΣΣΚΑ Μόσχας, 1989: ΤΣΣΚΑ Μόσχας, 1990: Φίλιπς Μοντένα (Ιταλία), 1991: ΤΣΣΚΑ Μόσχας, 1992: Μεσαντζέρο Ραβένα (Ιταλία), 1993: Μεσαντζέρο Ραβένα, 1994: Εντιλκουόγκι Ραβένα, 1995: Σίσλεϊ Τρεβίζο (Ιταλία), 1996: Λας Νταϊτόνα Μοντένα (Ιταλία), 1997: Λας Νταϊτόνα Μοντένα, 1998: Κάσα Μοντένα Γιούνιμπον (Ιταλία), 1999: Σίσλεϊ Τρεβίζο, 2000: Σίσλεϊ Τρεβίζο, 2001: Παρί (Γαλλία).