Με ένα δυνατό χειροκρότημα και με ένα χαμόγελο στα χείλη το πλήθος που συγκεντρώθηκε στο θεατράκι του Πολιτισμού επιβράβευσε τη θεατρική ομάδα της ΚΝΕ, η οποία για ακόμα μια χρονιά έκλεψε τις εντυπώσεις με το θεατρικό έργο «Παραμύθι χωρίς όνομα» του Ιάκωβου Καμπανέλλη, που επέλεξε να παρουσιάσει φέτος.

Μέσα από το ανέβασμα του έργου αποδείχτηκε η σπουδαία δουλειά που πραγματοποιείται στο πλαίσιο της ομάδας για να πετύχει κάθε φορά τον σκοπό της. Το δέσιμο και η συνεργασία της ομάδας, η αγάπη και το ενδιαφέρον που υπάρχει μεταξύ των μελών της, οι κοπιώδεις πρόβες, η μελέτη που έχει προηγηθεί για να γνωρίσουν τον συγγραφέα, το έργο, την εποχή που το δημιούργησε, ώστε να το κατανοήσουν καλύτερα, είναι όλα παρόντα.

Στο κατάμεστο θεατράκι του Πολιτισμού, μέσα από την αχλύ του παραμυθιού ταξίδεψαν το κοινό σε μια φανταστική χώρα, όπου κυριαρχούν ο ατομισμός και η αδράνεια. Ο βασιλιάς, φροντίζοντας μόνο για τη διασκέδαση και την καλοπέρασή του, αδειάζει το θησαυροφυλάκιο, κάνοντας τους κατοίκους να υποφέρουν... Η κήρυξη ενός πολέμου θα ταράξει τα λιμνάζοντα νερά. Τώρα ο λαός πρέπει να αποφασίσει αν θα χαθεί στην απογοήτευση ή θα πάρει την τύχη του στα χέρια του.

Το «Παραμύθι χωρίς όνομα» ουσιαστικά αποτελεί διασκευή του γνωστού ομώνυμου μυθιστορήματος της Πηνελόπης Δέλτα. Ενα βιβλίο που ο Καμπανέλλης αγαπούσε από παιδί.

Διατηρώντας όλη τη μαγεία και την αφέλεια του παραμυθιού, ο Καμπανέλλης χρησιμοποιεί έναν γνωστό «μύθο» για να μιλήσει για τη δική του εποχή. Μέσα από έντονα κοινωνικά σχόλια, που στηλιτεύουν την εξουσία, αναδεικνύει την ανάγκη ο λαός να παλέψει για την ευτυχία του, παρά τις στερήσεις, τις αγωνίες και τα δεινά του. Να διεκδικήσει μια καλύτερη ζωή, να ξεσηκωθεί για το δίκιο του. Οπως ανέφερε και ο ίδιος ο συγγραφέας, «η ποίηση, η σάτιρα, η αδρή - αλλά ποτέ καταθλιπτική - δραματικότητα, όλ' αυτά σ' έναν κόσμο παραμυθιού, που όμως έχει αντίκρισμα σε αλήθεια, δίνουν στο "Παραμύθι" ομορφιά και ζωντάνια που δε θα πάψουν ποτέ να συγκινούν».

Για την ιστορία, η παράσταση ανέβηκε για πρώτη φορά το 1959 από τον νεοϊδρυθέντα θίασο «Νέο Θέατρο» του Βασίλη Διαμαντόπουλου και της Μαρίας Αλκαίου με σκηνικά του Γ. Βακαλό και μουσική του Μάνου Χατζιδάκι, για να κατέβει γρήγορα από τη λογοκρισία, λόγω αντιδράσεων του παλατιού.

Οπως αναφέρθηκε, η φετινή παράσταση αφιερώνεται στη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη γέννηση του σπουδαίου Ι. Καμπανέλλη, ανανεωτή και πρωτεργάτη της μεταπολεμικής νεοελληνικής σκηνής και στον αγαπημένο μας Κώστα Καζάκο.

Αλλωστε, ο Κ. Καζάκος το καλοκαίρι του 2020 είχε δεχτεί με χαρά να συνομιλήσει με τα μέλη της θεατρικής ομάδας της ΚΝΕ για τον Ιάκωβο Καμπανέλλη, ο οποίος είχε συνεργαστεί μαζί του σε έργα που άφησαν εποχή, όπως «Το μεγάλο μας τσίρκο» και «Ο Εχθρός Λαός». Με τον δικό του, μοναδικό, παραστατικό τρόπο μίλησε για τον φίλο του Ι. Καμπανέλλη, τη θεατρική γραφή με τους υψηλούς συμβολισμούς της. Δεν δίστασε να μοιραστεί με τα μέλη της θεατρικής ομάδας τους προβληματισμούς γύρω από τον ρόλο της Τέχνης σήμερα, καθώς και τα «μυστικά» της θεατρικής τέχνης.

Η σκηνοθεσία ήταν του Γιώργου Τσαγκαράκη και η μουσική επιμέλεια του Στέφανου Χατζηαναγνώστου.