Τόσο από την εισήγηση που παρουσίασε ο πρόεδρος της ΟΒΣΑ, Θανάσης Καλαμπαλίκης, όσο και από τις παρεμβάσεις των αντιπροσώπων αναδείχθηκαν τα μεγάλα αδιέξοδα που ορθώνονται για τους αυτοαπασχολούμενους από την πολιτική όλων των κυβερνήσεων, για λογαριασμό των μονοπωλιακών ομίλων. Επίσης, τα βήματα που πρέπει να γίνουν στο συνδικαλιστικό κίνημα των αυτοαπασχολούμενων, όπως για τη βελτίωση της λειτουργίας των σωματείων, επικεντρώνοντας στην προσπάθεια «να πολλαπλασιαστούν οι δυνάμεις που μπαίνουν στον αγώνα, που κατανοούν ότι ο αντίπαλός τους είναι τα μονοπώλια».

«Οι συνέπειες του πολέμου διογκώνουν τα προβλήματα. Η ακρίβεια καλπάζει και κατατρώει το εισόδημα. Οι λογαριασμοί Ενέργειας έρχονται διπλάσιοι και τριπλάσιοι. Ολοι μας έχουμε πολλά παραδείγματα να πούμε από τους κλάδους μας. Η τιμή του πετρελαίου και της βενζίνης εκτινάχθηκε, συμπαρασύροντας μεταφορικά και άλλα κόστη. Οι πρώτες ύλες σπάνε ρεκόρ σε εβδομαδιαία βάση», αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στην εισήγηση της απερχόμενης διοίκησης.

«Πώς θα τα βγάλουμε πέρα όταν κάθε μέρα δουλεύουμε όλο και πιο σκληρά για ένα όλο και μικρότερο εισόδημα; Γιατί δυσκολευόμαστε τόσο πολύ να καλύψουμε μερικές φορές και βασικές ανάγκες, ενώ η επιστημονική και τεχνική πρόοδος επιταχύνεται;»: Τα παραπάνω είναι μερικά από τα ερωτήματα που μεταφέρθηκαν στη συζήτηση, και μέσα από την εισήγηση, με τον Θ. Καλαμπαλίκη να σημειώνει μεταξύ άλλων:

«Εμείς λέμε ότι ο καθημερινός μόχθος και η προσπάθεια για να βελτιώσουμε το εισόδημά μας, όσο αναγκαία και αν είναι, δεν αρκούν για να μας απαλλάξουν από τα αδιέξοδα που συναντάμε καθημερινά». Κάλεσε τους αντιπροσώπους να αναλογιστούν, για παράδειγμα, πόσο θα αυξανόταν το εισόδημα, χωρίς την αντιλαϊκή ληστρική φορολογία, αν δεν δούλευαν αρκετές μέρες τον μήνα για να βγουν η εφορία και οι ρυθμίσεις; Πόσο άγχος και χρήματα θα γλίτωναν, αν η δημόσια Υγεία λειτουργούσε όπως πρέπει; Πόσο θα διευκολυνόταν η ζωή τους, αν για τις επαγγελματικές ασθένειες και τα ατυχήματα υπήρχαν πλήρης υγειονομική κάλυψη και επαρκής αποζημίωση; Αν οι μητέρες δεν υποχρεώνονταν να γεννήσουν, σχεδόν, στα μαγαζιά τους και εκεί να μεγαλώσουν τα παιδιά τους;

Οπως εξήγησε, «τα παραπάνω, και τόσα άλλα καθημερινά προβλήματα που μας ταλανίζουν, διογκώνονται όσο οι δημόσιοι πόροι που βγαίνουν από τον ιδρώτα μας διοχετεύονται με τον έναν ή τον άλλον τρόπο στο μεγάλο κεφάλαιο και τα μονοπώλια».

Το συνέδριο ανέδειξε μεταξύ άλλων τις ευθύνες της συνδικαλιστικής πλειοψηφίας στα όργανα της ΓΣΕΒΕΕ, που βρίσκεται σε θέσεις υπεράσπισης των λεγόμενων «μεσαίων επιχειρήσεων», δηλαδή αυτών που αποτελούν την «άλλη πλευρά της μονοπώλησης», που «στριμώχνουν στη γωνία της αγοράς τις μικροεπιχειρήσεις».

Οπως αναδείχθηκε, η ΟΒΣΑ μέσα από τις θέσεις και τη δράση της έχει αποδείξει ότι βρίσκεται «στην άλλη όχθη», αποτελώντας στήριγμα των αυτοαπασχολούμενων στην Αττική. Αλλωστε, έχει δώσει «δείγματα γραφής»: «Στηρίξαμε έμπρακτα, υλικά και με πολύμορφες πρωτοβουλίες, συνανθρώπους που χτυπήθηκαν. Ημασταν δίπλα στους συναδέλφους μετά τις καταστροφικές φωτιές στην Εύβοια το καλοκαίρι, τα χιόνια στην Αττική τον χειμώνα, διεκδικώντας άμεσα μέτρα ανακούφισης γι' αυτούς και τις οικογένειές τους. Σταθήκαμε αλληλέγγυοι σε συναδέλφους - μέλη των σωματείων που κινδυνεύουν με κατασχέσεις, με διακοπές ρεύματος.

Η ΟΒΣΑ ενημερώνει, προετοιμάζει τους συναδέλφους για την επίθεση που μας ετοιμάζουν, προσπαθεί μέσα από την οργανωμένη δράση της να σπάει αυταπάτες ότι μπορεί ο καθένας μόνος του και έξω από τα σωματεία να τα καταφέρει.

Η ΟΒΣΑ έχει αποδείξει ότι μπορεί να καθοδηγήσει αγώνες. Το βάρος της οργάνωσης του αγώνα για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των αυτοαπασχολούμενων και μικρών ΕΒΕ πέφτει στις δικές μας πλάτες. Οι Ομοσπονδίες, τα κλαδικά σωματεία, οι Ενώσεις, οι Σύλλογοι που δίνουμε σταθερά το αγωνιστικό "παρών" δείχνουμε τον αγωνιστικό δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε. Τα σωματεία μας μπορούν να γίνουν αποκούμπι και στήριγμα του κάθε αυτοαπασχολούμενου και μικρού ΕΒΕ στην Αττική».

«Χρειάζεται η απόγνωση και η οργή να γίνουν συλλογική δύναμη, να χτυπήσουν τις πραγματικές αιτίες», τόνισε μεταξύ άλλων ο Θανάσης Καλαμπαλίκης, επισημαίνοντας: «Είναι μονόδρομος η αγωνιστική διέξοδος για να φέρουμε στο προσκήνιο τις διεκδικήσεις μας! Να ενώσουμε τη φωνή μας με τους εργαζόμενους, τη μικρομεσαία αγροτιά που πλήττονται από τις ίδιες φιλομονοπωλιακές πολιτικές, γιατί όλοι μαζί είμαστε πιο δυνατοί και μπορούμε να ορθώσουμε εμπόδια στις πολιτικές που μας εξοντώνουν και να αποσπάσουμε κατακτήσεις. Ολοι μαζί είμαστε πιο δυνατοί, μπορούμε να τα καταφέρουμε!».