Στην Ολομέλεια της Βουλής συζητείται και ψηφίζεται σήμερα το νέο σχέδιο νόμου της κυβέρνησης για τον αθλητισμό, στο οποίο περιλαμβάνονται τα νέα μέτρα κατά της οπαδικής βίας και πλήθος άλλων διατάξεων όπως ο εργασιακός αθλητισμός, το πλαίσιο για τα «πνευματικά αθλήματα» και τα «e-sports», ο «αθλητικός εθελοντισμός», ζητήματα που αφορούν τις αθλητικές ομοσπονδίες, η δημιουργία εθνικής σχολής προπονητών κ.λπ. Στο θέμα της βίας το νέο νομοσχέδιο ακολουθεί την πεπατημένη όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, αποφεύγοντας να χτυπήσει την ουσία του φαινομένου και τις αιτίες που το γεννούν και το αναπαράγουν, την επιχειρηματική δράση και τις κόντρες συμφερόντων στο ποδόσφαιρο και τον αθλητισμό.

Για μια ακόμη φορά η αυστηροποίηση των μέτρων προβάλλεται ως λύση στο φαινόμενο, παρότι μέχρι σήμερα μόνο αυτό δεν έχει αποδειχθεί. Παράλληλα, κατασταλτικά μέτρα που προβλέπονται στο νομοσχέδιο (ηλεκτρονικό φακέλωμα, ειδικό γραφείο παρακολούθησης κ.λπ.) εγκυμονούν τον κίνδυνο η αντιμετώπιση της οπαδικής βίας να αποτελέσει το πρόσχημα να ανοιχτούν επικίνδυνοι δρόμοι για στοχευμένες και συγκεκριμένες παρεμβάσεις που στόχο θα έχουν το λαϊκό κίνημα, όπως επίσης έχει αποδειχθεί στο παρελθόν.

Σε γενικότερο επίπεδο και παρά την πληθώρα διατάξεων για άλλα θέματα του αθλητισμού, ουσιαστικά το νομοσχέδιο όχι μόνο δεν δίνει τις λύσεις που απαιτούνται αλλά μένει μακριά από τα πραγματικά προβλήματα του αθλητισμού.

Ο βουλευτής του ΚΚΕ Μανώλης Συντυχάκης, μιλώντας χτες στην τελευταία συνεδρίαση της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής για το νομοσχέδιο, ειδικά πάνω στο θέμα των μέτρων κατά της βίας υπογράμμισε ότι από τα όσα προβλέπονται είναι εμφανές πως και η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως και όλες οι άλλες μέχρι σήμερα, δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν το φαινόμενο της οπαδικής βίας στην ολότητά του. Πρόσθεσε δε ότι για μια ακόμα φορά δεν δίνονται απαντήσεις σε ερωτήματα όπως για την ύπαρξη των οπαδικών στρατών, περιστατικά όπως η πρόσφατη δολοφονία του 19χρονου Αλκη, και αν όλα όσα συμβαίνουν είναι απλά το αποτέλεσμα της έλλειψης ποινών ή της αυστηροποίησής τους.

Συνεχίζοντας ανέδειξε ότι η οπαδική βία είναι η αντανάκλαση της βίας και της καταπίεσης που δέχεται καθημερινά ο νέος της λαϊκής οικογένειας στους χώρους δουλειάς, στην Εκπαίδευση, στην Υγεία, σε όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής, οι περισσότεροι εκ των οποίων λειτουργούν με βάση το κέρδος και ελέγχονται από επιχειρηματίες, που αρκετοί έχουν και σχέσεις με τις ΠΑΕ και το ποδόσφαιρο. Εξήγησε ότι για το ζήτημα της βίας στα γήπεδα το ΚΚΕ δεν κάνει μια απλή, επιφανειακή κοινωνιολογική προσέγγιση, αλλά ταξική κοινωνιολογική προσέγγιση του ζητήματος, κάτι που δεν κατανοούν ούτε η κυβέρνηση ούτε τα άλλα αστικά κόμματα. Γι' αυτό, όπως είπε, διαχρονικά μέχρι σήμερα αποφεύγεται να γίνει συνείδηση στον εργαζόμενο φίλαθλο ότι απέναντί του έχει μια χούφτα εκμεταλλευτές και όχι τον συνάδελφό του, τον άνεργο, τον μεροκαματιάρη που υποστηρίζει άλλη ομάδα.

Μιλώντας για τα άλλα άρθρα του σχεδίου, επεσήμανε ότι από τη στιγμή που κυβέρνηση και αστικά κόμματα αποθεώνουν τον εμπορευματοποιημένο αθλητισμό και τις λογικές που τον συνοδεύουν, είναι μαθηματικά βέβαιο ότι σε κάθε νέο αθλητικό νομοσχέδιο οι διατάξεις του θα μπαλώνουν τρύπες και κενά, θωρακίζοντας και δημιουργώντας ακόμα πιο ευνοϊκές συνθήκες για την χωρίς εμπόδια επέκταση της επιχειρηματικής δράσης σε νέα πεδία κερδοφορίας.

Ειδικά μίλησε για τον εργασιακό αθλητισμό, για τον οποίο δεν προβλέπεται ότι η διοργάνωσή του θα πρέπει να αφορά τους φορείς του εργατικού κινήματος (Συνδικάτα, Ομοσπονδίες) σε συνεργασία με αθλητικές ομοσπονδίες και αθλητικούς φορείς. Αντίθετα, τα όσα προβλέπονται ανοίγουν τους δρόμους για νέα «μπίζνα».

Για την άθληση των ατόμων με διανοητική υστέρηση τόνισε πως δεν προβλέπεται πουθενά ένα οργανωμένο πλαίσιο ανάπτυξης με την κατάλληλη στελέχωση εξειδικευμένου προσωπικού, χρηματοδότηση των αθλητικών σωματείων κ.λπ. Αντίθετα, το σχέδιο νόμου προβλέπει τη χρηματοδότηση μόνο του φορέα «Special Olympics Ιnternational Hellas», ο οποίος αναβαθμίζεται σε Ομοσπονδία, ενώ πρακτικά δεν είναι τέτοια.