«Οι Γειτονιές του Κόσμου» του Γιάννη Ρίτσου σε διασκευή - σκηνοθεσία Νάντιας Δαλκυριάδου.

Ενα ποιητικό χρονολόγιο της δεκαετίας του '40. Μια παρέα ανθρώπων μάς «παίρνει» μαζί της και μας λέει την ιστορία της, όλο φως, ελπίδα και ζωή. Ερχεται να μας γεμίσει ελπίδα για τον Ανθρωπο, έρχεται σήμερα να μας γεμίσει δύναμη. Μια εμπνευσμένη παράσταση, που «επιτρέπει» να ακουστεί καθαρά ο λόγος του ποιητή. Μια παράσταση που ειδικά στις μέρες μας συμβάλλει να διατηρείται η μνήμη ζωντανή, να «συναντηθεί» και ένας νέος θεατής με πλευρές της σύγχρονης Ιστορίας μας.

Παίζουν οι: Ξένια Αλεξίου, Λάζαρος Βαρτάνης, Στέφανος Παπατρέχας, Δημήτρης Χατζημιχαηλίδης.

Κάθε Κυριακή στις 8 το βράδυ και την Τετάρτη 29/12 στο θέατρο «Βαφείο - Λάκης Καραλής» (Αγίου Ορους 16 και λεωφ. Κωνσταντινουπόλεως 116).

«Συνέντευξη με τον Μαρξ», της Ελένης Ζαφειρίου, σε σκηνοθεσία Κώστα Σταματόπουλου.

Η συγγραφέας δραματοποιεί το βιβλίο «Ο Εμφύλιος Πόλεμος στη Γαλλία» του Καρλ Μαρξ, ένα βιβλίο που γράφτηκε με βάση την πείρα από την Κομμούνα του Παρισιού το 1871, όπου η εργατική τάξη για πρώτη φορά στην Ιστορία καταλαμβάνει την εξουσία. Τα λόγια του Μαρξ γίνονται παράσταση, που με τα εκφραστικά μέσα του θεάτρου επιχειρεί να κατανοήσει και να μεταγγίσει τον ιστορικό χαρακτήρα και τη σημασία της Κομμούνας, αλλά και να κωδικοποιήσει τα σημαντικά ερωτήματα που γεννήθηκαν από αυτήν.

Ερμηνεύει ο Δημοσθένης Φίλιππας. Συμμετέχει η Αννα Λιανοπούλου.

Κάθε Τετάρτη και Πέμπτη στις 9 το βράδυ στο θέατρο OLVIO (Φαλαισίας 7, Γκάζι).

«Εργατα και δουλείας», σε σκηνοθεσία Ελένης Γερασιμίδου.

Τρία μονόπρακτα, «Ενας καλός μάρτυρας», «Αγάπη», του Γιώργου Λαμψίδη, και «Η κουτσή», της Αννας Μαυροπούλου - Βαφειάδου, με τον γενικό τίτλο «Εργατα και δουλείας». Τρεις μικρές περιεκτικές κωμωδίες με θέματα της καθημερινότητας των πρώτων Ποντίων από την εγκατάστασή τους στην Ελλάδα. Τρία θεατρικά μονόπρακτα διανθισμένα με παραδοσιακά τραγούδια του Πόντου, που τραγουδιούνται ζωντανά επί σκηνής με τη συνοδεία της ποντιακής λύρας.

Παίζουν οι: Ελένη Γερασιμίδου, Στέφανος Καλλιανίδης, Δαμιανός Νικολαΐδης, Αντώνης Ξένος, Αγγελική Ξένου, Γιάννης Σιδηρόπουλος. Λύρα: Στέφανος Καλλιανίδης.

Τελευταίες παραστάσεις το Σάββατο 25 και την Κυριακή 26 Δεκέμβρη στις 9 το βράδυ στο θέατρο «Από Κοινού» (Ευπατριδών 4, Γκάζι).

«Ιστορία ενός σκύλου που τον έλεγαν πιστό», του Λουίς Σεπούλβεδα, σε σκηνοθεσία Κώστα Γάκη.

Η παράσταση μας μεταφέρει στη φυλή των Mapuche, των «Ανθρώπων της Γης», των ιθαγενών της Νότιας Χιλής, που εκδιώχθηκαν βίαια από τις εστίες τους από τις μεγάλες εταιρείες υλοτομίας. Μεγάλο μέρος της συγγραφικής του κλίσης ο Σεπούλβεδα το οφείλει στις ιστορίες που του αφηγούνταν οι δικοί του από τον μακρινό Νότο. Εγραψε αυτό το βιβλίο εκπληρώνοντας την υπόσχεση που είχε δώσει σε έναν 8χρονο ιθαγενή πιτσιρικά, που τον είχε δει να κλαίει, επειδή η αστυνομία πήρε το σκυλί του, κατηγορώντας την οικογένειά του πως το έκλεψε, επειδή ήταν σκύλος ράτσας και ήταν αδύνατο να είναι δικός τους...

Παίζουν οι: Γιάννης Βασιλώττος, Ελευθερία Μάζαρη, Ιωάννα Παπακωνσταντίνου. Στο ρόλο του Σκύλου ο Κώστας Γάκης.

Κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 9 το βράδυ στο θέατρο «Αλφα / Ληναίος - Φωτίου» (Πατησίων 37 και Στουρνάρη 51, Πολυτεχνείο).

«Κοινή Ησυχία», σε σκηνοθεσία Ελένης Ράντου.

Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου και ο Οδυσσέας Ιωάννου συναντιούνται ξανά επί σκηνής. Συνοδοιπόροι τους είναι οι ηθοποιοί Σοφία Πανάγου και Δημήτρης Καπετανάκος. Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου ερμηνεύει σπουδαία τραγούδια, κάποια από το προσωπικό του ρεπερτόριο και άλλα από την ακριβή κληρονομιά του ελληνικού τραγουδιού, ενώ το κείμενο του Οδυσσέα Ιωάννου αναζητά τα χαμένα μας όνειρα. «Αν η πραγματικότητα έχει το μισό δίκιο, το όνειρο έχει το άλλο μισό...».

Κάθε Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή στο θέατρο «ΔΙΑΝΑ» (Ιπποκράτους 7).

«Πώς να σωπάσω», της Τζένης Κόλλια.

Ο Κώστας Καζάκος και μαζί του τέσσερις εξαίρετοι τραγουδιστές επί σκηνής, ο Χρήστος Θηβαίος, η Ανδριάνα Μπάμπαλη, η Βιολέτα Ικαρη και ο Κώστας Τριανταφυλλίδης, παρασύρουν τους θεατές σε ένα μαγευτικό ταξίδι στη Μνήμη και την Ιστορία. Συνταξιδιώτες τους σπουδαίοι μουσικοί. Η παράσταση, μέσα από διαχρονικά τραγούδια της παράδοσης και τραγούδια μεγάλων μας συνθετών, προερχόμενα από διαφορετικές εποχές και τόπους, αφηγείται τα πάθη των λαών στον αγώνα τους για ένα καλύτερο αύριο.

Κάθε Σάββατο και Κυριακή στο θέατρο «Τζένη Καρέζη» (Ακαδημίας 3).

«Τέλος του Παιχνιδιού», του Σάμιουελ Μπέκετ, σε σκηνοθεσία Γιώργου Σκεύα.

Βιώνοντας την απόγνωση της επίγνωσης, οι κωμικοτραγικοί, έγκλειστοι ήρωες του έργου επιστρατεύουν τη δύναμη της ρουτίνας, τον διάλογο, το χιούμορ, τις μνήμες και μια «μορφή απέραντου οίκτου» για να παρατείνουν την πορεία προς το αναπόφευκτο. Και όταν τα «ατού» τους εξανεμίζονται ένα ένα και αρχίζει να επικρατεί η ανεξέλεγκτη κόπωση μαζί με τη φυσική φθορά σχέσεων, σώματος και νου, ξεσκαρτάρουν και τα τελευταία άχρηστα φύλλα, για να παραδοθούν, με τρόμο και αξιοπρέπεια, στο «γνωστό τέλος ενός παιχνιδιού, χαμένου προ πολλού»...

Παίζουν: Δημήτρης Καταλειφός, Αρης Μπαλής, Βαγγελιώ Ανδρεαδάκη, Γιώργος Ζιόβας.

Κάθε Τετάρτη, Σάββατο και Κυριακή στο «Σύγχρονο Θέατρο» (Ευμολπιδών 45, Γκάζι).

«Μάγισσες του Σάλεμ», του Αρθουρ Μίλερ, σε σκηνοθεσία Νικορέστη Χανιωτάκη.

Ο Μίλερ ανέβασε το έργο το 1953. Στόχο είχε να καταγγείλει την αντικομμουνιστική υστερία που επικράτησε στις ΗΠΑ την εποχή του μακαρθισμού, διωκόμενος και ο ίδιος. Για δύο σχεδόν δεκαετίες εκατοντάδες άνθρωποι κατηγορήθηκαν για διείσδυση κομμουνιστικής προπαγάνδας στη βιομηχανία του θεάματος. Βρέθηκαν στη «μαύρη λίστα», ανακρίθηκαν, κατηγορήθηκαν χωρίς αποδείξεις, άλλοι φυλακίστηκαν και άλλοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους, χάνοντας τις δουλειές τους.

Ο Μίλερ έγραψε μια αλληγορία, με στόχο να καταγγείλει στον αμερικανικό λαό και αυτός με τη σειρά του να καταδικάσει στη συνείδησή του και να αντισταθεί στις δίκες και καταδίκες ανθρώπων από τον μακαρθισμό. Η υπόθεση του έργου βασίζεται σε μια πραγματική ιστορία: Στη δίκη των μαγισσών που έγινε στο χωριό Σάλεμ της Μασαχουσέτης το 1692. Πρόκειται για ένα περιστατικό που οδήγησε στην καταδίκη και εκτέλεση 20 κατοίκων με την κατηγορία της μαγείας...

Παίζουν οι: Νικήτας Τσακίρογλου, Ακης Σακελλαρίου, Ρένια Λουιζίδου, Ιωάννα Παππά, Γιάννης Καλατζόπουλος, Μελίνα Βαμβακά.

Στο θέατρο «Δημήτρης Χορν» (Αμερικής 10, Κολωνάκι) και το πρόγραμμα για τις γιορτές έχει ως εξής: 25, 26, 28, 29, 30/12, 1, 2, 4, 6, 7, 8, 9/1.

«Ο Γυάλινος Κόσμος», του Τένεσι Ουίλιαμς, σε σκηνοθεσία Γιώργου Νανούρη.

Ο «Γυάλινος Κόσμος» λειτουργεί για τους ήρωες κυριολεκτικά και μεταφορικά σαν μια διάφανη παγίδα απομόνωσης, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να αντιμετωπίσουν τη σκληρότητα της κοινωνικής πραγματικότητας, παρασέρνοντας μαζί και τον ίδιο τον θεατή. Ο συγγραφέας, όμως, από απόσταση, στέκεται και παρακολουθεί με νηφαλιότητα και σαρκασμό τη συλλογή των γυάλινων ηρώων του και την πλασματική φυγή τους. Αργά ή γρήγορα αυτή η θολή διέξοδος θα σπάσει με σφοδρότητα, αναγκάζοντάς όλους - ήρωες και θεατές - να έρθουν αντιμέτωποι με τις μεγάλες, τις αληθινές αλλαγές που συντελούνται έξω από τον «μικρόκοσμό» τους.

Παίζουν οι Αννα Μάσχα, Λένα Παπαληγούρα, Κωνσταντίνος Μπιμπής, Αναστάσης Ροϊλός.

Παραστάσεις κάθε Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή (εκτός από 24 και 31/12), Σάββατο και Κυριακή στο θέατρο «Αλκυονίς» (Ιουλιανού 42 - 46).

«Ποντικοπαγίδα», της Αγκάθα Κρίστι, σε σκηνοθεσία Κίρκης Καραλή.

Η υπόθεση του έργου εκτυλίσσεται σε μια απομονωμένη πανσιόν μιας επαρχίας, την ώρα που το χιόνι πέφτει πυκνό. Οχτώ ήρωες, που όλοι τους κρύβουν ένα μυστικό, βρίσκονται αντιμέτωποι με σκληρές αλήθειες και επικίνδυνα ψέματα. Ο φόβος τούς κυκλώνει και ένας δολοφόνος βρίσκεται ανάμεσά τους.

Στη νέα προσαρμογή του έργου, μια ομάδα οχτώ πρωταγωνιστών (Βαλέρια Κουρούπη, Μιχάλης Λεβεντογιάννης, Τζένη Μπότση, Ράνια Οικονομίδου, Νίκος Πολυδερόπουλος, Σήφης Πολυζωίδης, Στάθης Σταμουλακάτος, Χάρης Τζωρτζάκης) μεταφέρεται στις αρχές της δεκαετίας του '90, προτού μπουν τα κινητά τηλέφωνα στις ζωές μας, σε μια πανσιόν της ελληνικής επαρχίας.

Παραστάσεις κάθε Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη, Σάββατο και Κυριακή στον «Νέο Ακάδημο» (Ακαδημίας και Ιπποκράτους 17).