Τα μαγνητικά πεδία των πλανητών του ηλιακού μας συστήματος είναι εξαιρετικά ποικιλόμορφα: Του Δία και του Κρόνου είναι πολύ ισχυρά, του Ερμή είναι αδύναμο, ενώ Αρης και Αφροδίτη δεν έχουν καθόλου. Τα πεδία του Ουρανού και του Ποσειδώνα έχουν τους μαγνητικούς πόλους πολύ μακριά από τους γεωγραφικούς, ενώ οι υπόλοιποι πλανήτες τούς έχουν πολύ κοντά. Και καθένας από τους πλανήτες έχει τις δικές του ιδιόμορφες συνθήκες, που δημιουργούν το δυναμό - την ηλεκτρική «μηχανή» στο εσωτερικό του, που θεωρείται ότι παράγει το μαγνητικό πεδίο.

Πολλές επερχόμενες διαστημικές αποστολές αποσκοπούν μεταξύ άλλων να μελετήσουν τα πλανητικά μαγνητικά πεδία, καθώς αυτά προσφέρουν ένα παράθυρο για να «δούμε» στο εσωτερικό των πλανητών, αλλά και στην εξελικτική πορεία μετά τον σχηματισμό τους. Ηδη η διαστημοσυσκευή «Juno» της αμερικανικής NASA περιφέρεται γύρω από τον Δία και με δύο επιστημονικά όργανα χαρτογραφεί το ισχυρότερο από κάθε άλλου πλανήτη μαγνητικό του πεδίο. Ταυτόχρονα η αποστολή SWARM του ευρωπαϊκού ESA είναι σε τροχιά γύρω από τη Γη και παρακολουθεί λεπτομερώς τη μεταβολή του γήινου μαγνητικού πεδίου.