Ο Γ. Σιδέρης

Με το θέμα αυτό συγκέντρωση πραγματοποίησε η ΤΟ Βιομηχανίας Αττικής στο Περιστέρι, με ομιλητή τον Γιώργο Σιδέρη, μέλος της ΚΕ και υπεύθυνο του Τμήματος Υγείας - Πρόνοιας. Ενώ αντίστοιχες συσκέψεις πραγματοποίησε η ΤΟ Μεταφορών Αττικής του Κόμματος.

Η συζήτηση και οι ερωτήσεις που ακολούθησαν τις εισηγητικές ομιλίες επιβεβαίωσαν ότι υπάρχει πλούσιος προβληματισμός, ο οποίος τροφοδοτείται από την κατάσταση που επικρατεί στους χώρους δουλειάς με τα ανύπαρκτα μέτρα προστασίας και την εργοδοσία να ξεσαλώνει με κυβερνητική κάλυψη.

Από την εκδήλωση της ΤΟ Βιομηχανίας

Από τους συγκεντρωμένους που πήραν τον λόγο, επισημάνθηκε ότι οι συνάδελφοί τους που δεν έχουν ακόμη εμβολιαστεί, οι περισσότεροι εκφράζουν φόβο, δισταγμό και αμφιβολία, διαχωρίζοντας τη θέση τους από τους λεγόμενους «αντιεμβολιαστές», που η κυβέρνηση αξιοποιεί σαν βολικό αντίπαλο για κρύψει τις δικές της ευθύνες στη διαχείριση της πανδημίας, και ειδικότερα για τις καθυστερήσεις στο εμβολιαστικό πρόγραμμα.

Από τη συζήτηση αναδείχθηκε επίσης ότι οι λεγόμενοι «αντιεμβολιαστές» σκόπιμα παρουσιάζονται ως «κίνημα» από διάφορα οικονομικά και πολιτικά κέντρα, ενώ ευνοούνται από τις παλινωδίες και αντιφάσεις της κυβερνητικής πολιτικής, που τροφοδοτούν τον ανορθολογισμό. Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο βλέπουμε και το εμβόλιο να μετατρέπεται από ένα σημαντικό όπλο στην αντιμετώπιση της πανδημίας, σε μέσο εκβιασμών και συναλλαγής.

Κάτω από την κοινή πεποίθηση ότι η υγεία του λαού και η προστασία της είναι σημαντικό ζήτημα για την πάλη των εργαζομένων, απασχόλησε το πώς τα σωματεία και οι μαζικοί φορείς θα εντείνουν τη δραστηριότητά τους το επόμενο διάστημα.

Σύσκεψη της ΤΟ Μεταφορών Αττικής στο Πασαλιμάνι

Χαρακτηριστικά είναι όσα ειπώθηκαν στη σύσκεψη της ΤΟ Βιομηχανίας, με τον Γ. Σιδέρη να αναδεικνύει ως «ειδική πλευρά της εγκληματικής διαχείρισης» τα ανύπαρκτα μέτρα προστασίας στους χώρους δουλειάς. Οπως είπε, «ελάχιστες επιχειρήσεις λαμβάνουν μέτρα για τον περιορισμό της χρήσης των μέσων μαζικής μεταφοράς από τους εργαζόμενους, με συνέπεια την έκθεση εργαζομένων στον κίνδυνο συγχρωτισμού με ανομοιογενές πλήθος ατόμων.

Η συντριπτική πλειοψηφία των επιχειρήσεων, που φτάνει το 75%, δεν λαμβάνουν συστηματικά και συνδυαστικά μέτρα για την αποτελεσματική προστασία των ευπαθών ομάδων, εργαζομένων που λόγω συνοδών προβλημάτων υγείας εμφανίζουν αυξημένους κινδύνους βαριάς νόσησης σε περίπτωση μόλυνσης. Σε αρκετές επιχειρήσεις, ακόμα και αν έχουν υποχρέωση αξιοποίησης ιατρού Εργασίας με βάση την υφιστάμενη νομοθεσία, δεν έχουν γίνει καν οι απαραίτητες υποδείξεις.

Σε πλήθος επιχειρήσεων και δραστηριοτήτων χρέη γιατρού Εργασίας εκτελούν γιατροί που δεν έχουν αυτήν την ειδικότητα. Θυμίζουμε ότι κατά τη διάρκεια του πρώτου χρόνου πανδημίας, με σχετική ΠΝΠ, οριζόταν ότι οι απουσίες εργαζομένων που συνδέονται με την πρόληψη της μετάδοσης του κορονοϊού θα αναπληρώνονται από τον εργαζόμενο με απλήρωτες υπερωρίες.

Σε δεκάδες επιχειρήσεις έγιναν επικίνδυνες εκπτώσεις στα αναγκαία μέτρα πρόληψης. Σε πολλούς βιομηχανικούς χώρους δουλειάς δεν υπάρχει ακόμα δυνατότητα κατάλληλου εξαερισμού ούτε παρέχονται στους εργαζόμενους κατάλληλοι χώροι - αποδυτήρια ώστε να διασφαλίζεται η δυνατότητα να πλένονται.

Ο εργάσιμος χρόνος αποτελεί άλλη μία πλευρά που συνδέεται με την πρόληψη και τον περιορισμό της μετάδοσης. Σε αυτήν την κατεύθυνση θα μπορούσε να αξιοποιηθεί η διασφάλιση σταθερής σύνθεσης των βαρδιών. Με αυτόν τον τρόπο περιορίζεται περισσότερο ο βαθμός έκθεσης των εργαζομένων, είναι σταθερός ο αριθμός εργαζομένων που έρχονται σε επαφή κατά την εργασία τους.

Τέλος, έχουμε ακόμα και μετακύλιση του κόστους της εργοδοτικής υποχρέωσης εργαστηριακών ελέγχων στους εργαζόμενους που δεν έχουν εμβολιαστεί. Είναι χαρακτηριστικό ότι δεν ελέγχεται αν ο εργοδότης αναγγέλλει από τη μεριά του τα κρούσματα που εμφανίζονται εντός της επιχείρησης, ούτε αναγγέλλονται συρροές ή ενδοεπιχειρησιακές μεταδόσεις προς αναγνώριση επαγγελματικής ασθένειας. Βέβαια, όπως με δεκάδες άλλες ασθένειες, έτσι και η COVID-19 δεν έχει αναγνωριστεί ως επαγγελματική ασθένεια ούτε καν στους υγειονομικούς».

Στη συνέχεια το στέλεχος του Κόμματος αναφέρθηκε στα ζητήματα του εμβολιασμού και της υποχρεωτικότητας, τονίζοντας ότι τα χαμηλά ποσοστά εμβολιασμού «οφείλονται στη σχεδόν ανύπαρκτη ουσιαστική και προσωποποιημένη ενημέρωση σχετικά με τα εμβόλια και τους εμβολιασμούς, την εμβολιαστική εκστρατεία που βασίστηκε σε ΜΜΕ και ινφλουένσερς, στις παλινωδίες και της κυβερνητικής επιτροπής επιστημόνων.

Το δικό της ρόλο έπαιξε η πολιτική «ο κλέψας του κλέψαντος» που ακολούθησαν τα καπιταλιστικά κράτη σε αναπνευστήρες, μάσκες και ό,τι άλλο, ένας σφοδρός ενδοϊμπεριαλιστικός ανταγωνισμός για τις παρτίδες των εμβολίων στις αρχές του έτους.

Συνεχίζονται η υποστελέχωση στη δημόσια Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας και η ανύπαρκτη φαρμακοεπαγρύπνηση που θα έπρεπε να καταγράφει αναλυτικά και να παρακολουθεί εμβολιασμένους και τις όποιες παρενέργειες, ώστε να ανανεώνει τα επιστημονικά δεδομένα και να τα παρουσιάζει στον λαό...».

Οσο για την υποχρεωτικότητα, θύμισε ότι το ΚΚΕ την καταψήφισε στη Βουλή, «οργανώσαμε τον αγώνα ενάντια στις απολύσεις. Οταν η κυβέρνηση νομοθετούσε την υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού την ίδια μέρα ήταν το 97% των μεταναστών στα κέντρα υποδοχής και φιλοξενίας ανεμβολίαστο. Ο εμβολιασμός είναι αναγκαίος αλλά δεν μπορεί να γίνεται όχημα εξαγοράς, συναλλαγής, εκβιασμών, διαίρεσης.

Οι ανεμβολίαστοι άνθρωποι φοβούνται και δεν παίρνουν υπεύθυνες απαντήσεις. Σκόπιμα βαφτίζονται αντιεμβολιαστές από την κυβέρνηση για να ταυτιστούν με το οργανωμένο τμήμα που έχει σκοταδιστικά, φασιστικά, ακροδεξιά και αναχρονιστικά χαρακτηριστικά και το οποίο γίνεται προσπάθεια να αξιοποιηθεί ποικιλοτρόπως. Η θέση της συντριπτικής πλειοψηφίας των σωματείων υπέρ του μαζικού εμβολιασμού δεν μπορεί να διαστρεβλωθεί από κανέναν. Και βασίζεται στις καλύτερες παραδόσεις του εργατικού κινήματος που έχουν στο επίκεντρο την προστασία της υγείας της εργατικής τάξης».

Τέλος, παρουσιάζοντας τις θέσεις του ΚΚΕ, υπογράμμισε ότι το Κόμμα «δεν κάνει μία νοσοκομειοκεντρική εξέταση του ζητήματος της Υγείας αλλά χαράσσει την πολιτική του παίρνοντας υπόψη του τα επιστημονικά δεδομένα. Οταν μιλάμε για την υγεία του λαού δεν εννοούμε την απουσία νόσου ή αναπηρίας αλλά το σύνολο των φυσικών, πνευματικών, εργασιακών, περιβαλλοντικών και ψυχολογικών παραγόντων που επηρεάζουν τη ζωή. Υγιής δεν είναι αυτός που δεν έχει COVID 19, όποιος έχει αρνητικό τεστ.

Οι συνεχώς διευρυνόμενες κοινωνικές ανάγκες επιβάλλουν να μη μένουν στο απυρόβλητο η ανεργία, οι άθλιες συνθήκες εργασίας, οι "ελαστικές" σχέσεις εργασίας, η ρύπανση του περιβάλλοντος, η διατροφή. Δηλαδή, όλοι αυτοί οι παράγοντες, το ίδιο το κοινωνικοοικονομικό σύστημα που έχει την κύρια ευθύνη για την επιδείνωση της υγείας του λαού. Η πανδημία απέδειξε περίτρανα ότι ο λαός μας θα σωθεί μόνος του, διεκδικώντας όλα τα μέτρα προστασίας της υγείας του.

Σήμερα είναι πιο ώριμο από ποτέ να ενισχυθούν η συμπόρευση με το ΚΚΕ και η λαϊκή πάλη για ένα αποκλειστικά κρατικό σύστημα Υγείας - Πρόνοιας, καθολικό, σύγχρονο και απολύτως δωρεάν. Ενα σύστημα Υγείας - Πρόνοιας χωρίς καμία επιχειρηματική δράση, που οι υπηρεσίες του θα αποτελούν στην πράξη κατοχυρωμένο κοινωνικό αγαθό και όχι όπως σήμερα ακριβοπληρωμένο εμπόρευμα».