Η διαχρονική απουσία δημόσιων προνοιακών δομών επαρκώς στελεχωμένων για ηλικιωμένους, η ανυπαρξία κρατικού ελέγχου προς τις επιχειρήσεις - γηροκομεία, καθώς και η εγκληματική ασυδοσία της εργοδοσίας, έρχονται για άλλη μια φορά να αποτυπωθούν με τραγικό τρόπο στη Μονάδα Φροντίδας Ηλικιωμένων «Αγία Σκέπη» στα Χανιά, όπου - σύμφωνα με τις μέχρι τώρα καταγγελίες - μέσα σε 15 μήνες πέθαναν πάνω από 73 ηλικιωμένοι, όλοι με την ίδια αιτιολογία, «ανακοπή καρδιάς». Η ΕΛ.ΑΣ. έχει λάβει 10 καταθέσεις από πρώην εργαζόμενους στο πλαίσιο έρευνας που έχει παραγγείλει η Εισαγγελία Κρήτης, οι οποίες συγκλίνουν στις άθλιες συνθήκες διαβίωσης, στον υποσιτισμό, στη χορήγηση ψυχοφαρμάκων για να βρίσκονται σε καταστολή. Επίσης καταγράφονται καταγγελίες εργαζομένων σε ΜΜΕ οι οποίοι αναγκάζονταν και «έπλεναν πέντε πέντε τους τρόφιμους και τους σκούπιζαν με την ίδια πετσέτα», ότι «οι τρόφιμοι είχαν ψείρες», «υπήρχαν περιστατικά δερματοπάθειας και ουρολοιμώξεων, αφού δεν αλλάζονταν οι καθετήρες», ενώ υπάρχουν καταγγελίες ακόμα και για βιαιοπραγία σε βάρος ανθρώπων με άνοια.

Στη συγκεκριμένη υπόθεση εξετάζονται επίσης οι καταγγελίες που έχουν δει το φως της δημοσιότητας για περίεργες μεταβιβάσεις περιουσιακών στοιχείων ηλικιωμένων, και δεν αποκλείεται η έρευνα να επεκταθεί και σε βάθος δεκαετίας, και για παλαιότερους θανάτους.

Η φροντίδα των ηλικιωμένων, που αποτελεί εικόνα του πολιτισμού μιας κοινωνίας, με ευθύνη διαχρονικά των αστικών κυβερνήσεων έχει αλωθεί από τον ιδιωτικό τομέα και αποτελεί άλλο ένα πεδίο κερδοφορίας. Η κυβέρνηση, ακόμα και σήμερα σε συνθήκες πανδημίας, δεν έχει δώσει πλήρη στοιχεία για τον αριθμό και την πορεία όσων νόσησαν με Covid-19 στους οίκους ευγηρίας. Μετά το σάλο που ξέσπασε και για την περίπτωση της μονάδας στα Χανιά, η κυβέρνηση σε ρόλο Πόντιου Πιλάτου «νίπτει τα χείρας της», με το υπουργείο Εργασίας να πετάει το μπαλάκι της ευθύνης αποκλειστικά στην Περιφέρεια Κρήτης, που «είναι αρμόδια για την εποπτεία».

Σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου, μέχρι τον Οκτώβρη του 2020 είχαν γίνει 208 έλεγχοι, όταν οι ΜΦΗ στην Αττική ξεπερνούν τις 500, ενώ η κυβέρνηση «μπόρεσε να δοθεί μια έξτρα βοήθεια (στις ιδιωτικές δομές), είτε είναι ως προς τα γάντια και τις μάσκες που φοράνε, είτε είναι ως προς τα τεστ τα οποία πρέπει να διενεργούν με αρκετά υψηλή συχνότητα»...

Εδώ και ενάμιση χρόνο τα κλαδικά Σωματεία Εργαζομένων στην Ιδιωτική Υγεία Αθήνας, Πειραιά, Αχαΐας, Μαγνησίας, Λάρισας και Βόρειας Ελλάδας απαιτούν «να συνδεθούν τα μέτρα προστασίας με τις συνθήκες εργασίας (...) η εργασία γίνεται εξουθενωτική (...) να γίνονται συστηματικοί έλεγχοι από τους αρμόδιους φορείς για τις εργασιακές συνθήκες (δηλαδή να υπάρχει επάρκεια σε προσωπικό και αυστηρή τήρηση καθηκοντολογίων, και οι έλεγχοι των αρμόδιων φορέων να μην προσπερνούν τις συνθήκες εργασίας και τις αυθαιρεσίες των διευθύνσεων) και για τις συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας στα γηροκομεία».