Αμεσα κινδύνεψε, χτες το μεσημέρι, η ζωή του εργατοτεχνίτη Νίκου Χατζηκυριάκου, 53 ετών, ο οποίος εργαζόταν στο τμήμα άλεσης Αλουμίνας, στο εργοστάσιο «Αλουμίνιον της Ελλάδος» της γαλλικής πολυεθνικής ΠΕΣΙΝΕ, στα Ασπρα Σπίτια Βοιωτίας, όταν, από άγνωστη μέχρι στιγμής αιτία, έσκασε, διπλανή από αυτήν που χειριζόταν εκείνη τη στιγμή, αντλία καυστικής σόδας και άλλου μείγματος και τον περιέλουσε. Αμέσως, σαν έμπειρος εργαζόμενος που δουλεύει 25 χρόνια περίπου στην επιχείρηση, ο Ν. Χατζηκυριάκος έτρεξε στο σύστημα «οφθαλμοπλημμυρίδων» (ειδικών μπάνιων) που υπάρχουν στο τμήμα και έπλυνε με άφθονο νερό το πρόσωπο και τα μάτια του, στη συνέχεια του παρασχέθηκαν οι πρώτες βοήθειες στο ιατρείο του εργοστασίου και διακομίστηκε στο Γενικό Κρατικό Αθηνών. Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις συνδικαλιστών του χώρου, στάθηκε «τυχερός», γιατί όπως προαναφέραμε έσκασε η διπλανή από αυτήν που χειριζόταν αντλία. Ωστόσο, παρότι την ώρα που γραφόταν το ρεπορτάζ, δε γνωρίζαμε το μέγεθος του ατυχήματος (εάν είχαν προσβληθεί τα μάτια ή εγκαύματα στο δέρμα), προκύπτουν τεράστιες ευθύνες για την εργοδοσία, αφού δεν είναι η πρώτη φορά - ούτε θα είναι η τελευταία - που συμβαίνει να σκάζουν αντλίες με αυτό το καυστικό υγρό, αλλά αυτό έχει σχέση και με τις επιβαλλόμενες εργασιακές σχέσεις, την εντατικοποίηση και τη μεγάλη μείωση του προσωπικού που ξεκίνησε πριν πέντε χρόνια, με την ανοχή της κυβέρνησης και τη συναίνεση της συνδικαλιστικής πλειοψηφίας ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ του σωματείου.

Βέβαια, εδώ κάνουμε λόγο για το περιβόητο πρόγραμμα «Challenge» που σημαίνει «Πρόκληση» και έτσι αποδείχτηκε όνομα και πράγμα. Με την τριετή εφαρμογή του η γαλλική πολυεθνική πέτυχε την «οικειοθελή» απόλυση 300 και πλέον εργαζομένων, κατά το οποίο «χήρεψαν» πολλές θέσεις εργασίας και συνοδεύτηκε από την εντατικοποίηση, την εργολαβοποίηση, την εφαρμογή της πολυειδικότητας και άλλα τέτοια «φρούτα» της καπιταλιστικής «ανταγωνιστικότητας» και «εκσυγχρονισμού», που αφήνουν τεράστια κέρδη στην πολυεθνική, αλλά κάνουν ακόμη δυσκολότερο τον εργασιακό βίο και τη ζωή των εργαζομένων. Να σημειωθεί ότι όλο αυτό το διάστημα εκείνοι που αντιπάλεψαν σταθερά και αταλάντευτα, με γνώμονα το συμφέρον των εργαζομένων, αυτές τις μεθοδεύσεις κυβέρνησης - πολυεθνικής, ήταν οι συνδικαλιστές των ταξικών δυνάμεων, αλλιώς τα πράγματα θα είχαν δυσκολέψει πολύ. Στο τμήμα άλεσης Αλουμίνας, παραδείγματος χάριν, όπου δουλεύει ο Ν. Χατζηκυριάκος και συνέβη το ατύχημα, πριν την εφαρμογή του προκλητικού προγράμματος απολύσεων και τις «αναδιαρθρώσεις», δούλευαν μαζί του άλλα τρία με τέσσερα άτομα. Τώρα λειτουργεί με έναν. Το ίδιο και στο τμήμα «Εβαπορασιόν», όπου γίνεται ο εμπλουτισμός της καυστικής σόδας για επανεισαγωγή. Μάλιστα, στο τμήμα αυτό, πριν δύο με δυόμισι χρόνια, είχαν σπάσει αντλίες, ευτυχώς χωρίς να προξενήσουν θύματα. Επίσης, στο πλαίσιο των «αναδιαρθρώσεων», όπως μας τόνισαν συνδικαλιστές, καταργήθηκαν τα περιφερειακά τμήματα ελέγχου και ο έλεγχος γίνεται από το κεντρικό κοντρόλ, με αποτέλεσμα να αυξάνουν οι κίνδυνοι για την υγιεινή και την ασφάλεια των εργαζομένων. Βέβαια, η πλειοψηφία του σωματείου έχει αποδεχτεί όλες αυτές τις «αναδιαρθρώσεις», πού και πού όμως, «για τα μάτια του κόσμου», προκηρύσσει και κάποια κινητοποίηση - «ντουφεκιά», όπως η 3ωρη στάση εργασίας την Παρασκευή 25 Γενάρη (από 10 π.μ. έως 1 μ.μ.) «για την εκδικητική συμπεριφορά των προϊσταμένων προς τους υφιστάμενους»!!!