Πολύς κόσμος δουλεύει χωρίς να μπορεί να βιοπορίζεται μόνο από την κύρια δουλειά του. Ηθοποιοί και μουσικοί συμπληρώνουν μεροκάματα δουλεύοντας και στην Εστίαση ή στις Ταχυμεταφορές. Τεχνικοί τρέχουν για να συμπληρώσουν εισόδημα σε πολλούς και διαφορετικούς χώρους.

Ολοι αυτοί, στην καλύτερη περίπτωση, προσπαθούν να επιβιώσουν σήμερα με ένα επίδομα που - καθυστερημένα και όχι σε όλους - μοιράζει η κυβέρνηση. Εξαναγκάζονται έτσι να διαλέξουν ποιες από τις βασικές ανάγκες των ίδιων και των οικογενειών τους θα καλύψουν.

Από το πρώτο κιόλας lockdown οι καλλιτέχνες βγήκαν στους δρόμους, με μαζικές και πολύμορφες κινητοποιήσεις. Δεν είναι τυχαίο ότι τέτοιες κινητοποιήσεις αναπτύχθηκαν και σε άλλες χώρες, καθώς η πανδημία λειτούργησε παντού ως καταλύτης.

Το δεύτερο lockdown, μέσα στην πιο δημιουργική για τον χώρο περίοδο, την «καρδιά» της χειμερινής σεζόν και την εορταστική περίοδο, ήρθε να επιδεινώσει ακόμα περισσότερο την κατάσταση.

Ομως, παρόλο που η αυλαία των θεατρικών αιθουσών είναι κλειστή για το κοινό και το πάλκο είναι άδειο, τα σχέδια της κυβέρνησης για τον χώρο του Πολιτισμού δεν σταματούν να «τρέχουν» με ταχύτητα. Η πανδημία γίνεται το πρόσχημα να περάσουν μέτρα σχεδιασμένα χρόνια πριν, για να χτυπηθούν εργατικά δικαιώματα, για να γίνει η απόλαυση των έργων του Πολιτισμού ένα ακόμα πιο ακριβό εμπόρευμα...

Τους τελευταίους μήνες, μέσα στην πανδημία, έχουν ψηφιστεί πολλοί νόμοι (χαρακτηριστικά για το Ακροπόλ, το ΤΑΠΑ, οι πρόσφατες εξαγγελίες για τη μετατροπή των μεγάλων δημόσιων μουσείων σε ΝΠΔΔ). Εχει επίσης δρομολογηθεί και στον Πολιτισμό η λεγόμενη «ψηφιακή μετάβαση».

Για όλα αυτά, προβλέπονται «ζεστό» χρήμα και διευκολύνσεις για τους μεγάλους επενδυτές (ιδρύματα, μεγάλους επιχειρηματίες), ενώ για τους ίδιους τους σκληρά εργαζόμενους στον Πολιτισμό, τους δημιουργούς, τους ερμηνευτές, τους τεχνικούς κ.ο.κ., οι επενδύσεις, ο «πολλαπλασιασμός του κοινού» και άλλες εύηχες εκφράσεις μεταφράζονται στην πράξη σε πιο «ευέλικτες» σχέσεις εργασίας, με μεγαλύτερη αστάθεια, εντατικοποίηση, ανέχεια και ασφυκτικό κλοιό στη δημιουργία.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι εν μέσω πανδημίας, η κρατική χρηματοδότηση σε όλα τα κρατικά θέατρα (π.χ. Εθνικό, ΚΘΒΕ, Λυρική) μειώνεται δραματικά, κλείνοντας το μάτι για αλλαγές που με «φάρο» τα ΝΠΙΔ θα λειτουργήσουν παντού έτσι, σε κάθε είδους παραγωγή.

Οι πρωταγωνιστές στον Πολιτισμό, που είναι οι ίδιοι οι εργαζόμενοί του, μετά από μία χρονιά μεγάλων κινητοποιήσεων και εξελίξεων, δεν το βάζουν κάτω και προετοιμάζουν, οργανώνουν τις διεκδικήσεις τους για την «επόμενη μέρα». Ο «Ριζοσπάστης» ζήτησε από δύο συνδικαλιστές του χώρου να μας μιλήσουν γι' αυτά.