Την τρέχουσα περίοδο, η κυβέρνηση δείχνει να προσπαθεί να λύσει τον «γόρδιο δεσμό» ομαλής λειτουργίας του λιανικού εμπορίου, με μεθόδους όπως οι παραγγελίες και η παράδοση εμπορευμάτων εκτός καταστήματος («click away»). Ομως, τα συσσωρευμένα αδιέξοδα των μικρών εμπόρων δεν αντιμετωπίζονται. Τα έσοδα των μικρών εμπορικών παραμένουν σημαντικά μειωμένα έναντι των περσινών, με μεγάλες χαμένες εκείνες τις πολύ μικρές, ατομικές επιχειρήσεις που δεν διαθέτουν καν υποδομή ηλεκτρονικού καταστήματος (e-shop). Αντίθετα, ο εμπορικός τζίρος συνεχίζει να συγκεντρώνεται στα μεγάλα καταστήματα και τις εμπορικές αλυσίδες.

Σε αυτές τις συνθήκες, οι μικροί και αυτοαπασχολούμενοι έμποροι μόνο με τη συσπείρωση στις γραμμές του αγωνιστικού κινήματος των ΕΒΕ, στη μαζική οργανωμένη πάλη, μπορούν να ελπίζουν για τη διεκδίκηση και κατάκτηση ουσιαστικών μέτρων στήριξης του εισοδήματός τους.

Για όλα τα παραπάνω μιλάει στον «Ριζοσπάστη» ο Θανάσης Καλαμπαλίκης, μικρός έμπορος και πρόεδρος της Ομοσπονδίας Βιοτεχνικών Σωματείων Αθήνας.

-- Η πραγματικότητα είναι ότι τα συνεχή lockdown της κυβέρνησης έχουν οδηγήσει σε οριακή κατάσταση χιλιάδες μικρούς εμπόρους. Η κυβέρνηση έχει την αποκλειστική ευθύνη, αφού δεν πήρε κανένα ουσιαστικό μέτρο για την υπεράσπιση της δημόσιας υγείας όταν έπρεπε. Ακόμα και τώρα αρνείται να ενισχύσει το δημόσιο σύστημα Υγείας, να ελέγξει μεγάλους εργασιακούς χώρους, που αποδεικνύονται υγειονομικές βόμβες, να πάρει όλα τα αναγκαία μέτρα για την προστασία του πληθυσμού. Ανάγει την «ατομική ευθύνη» και τα απανωτά lockdown, στα οποία οδηγείται αναπόφευκτα, σε φάρμακο διά πάσαν νόσο. Γι' αυτό και έχει τη βασική ευθύνη για τα νέα βάρη στις - ήδη φορτωμένες με χρέη - πλάτες των αυτοαπασχολούμενων.

Η παραλαβή εκτός καταστήματος ή αλλιώς «click away», που προωθήθηκε τις τελευταίες μέρες, θα έλεγα συνολικά η διαδικασία του ηλεκτρονικού εμπορίου που έχει αντικειμενικά αυξηθεί τους τελευταίους μήνες, αποτελεί άγνωστο έδαφος για χιλιάδες πολύ μικρές εμπορικές επιχειρήσεις, που μέχρι τώρα στήριζαν τα έσοδά τους στη φυσική παρουσία των πελατών τους. Μάλιστα πολλοί συνάδελφοι δεν έχουν ακόμα αποκτήσει αντίστοιχες ηλεκτρονικές υποδομές και δεν μπορούν να λειτουργήσουν μέσω e-shop, σε αντίθεση με τα μεγαλύτερα εμπορικά καταστήματα, που έχουν ήδη ενσωματώσει το ηλεκτρονικό εμπόριο στην καθημερινή λειτουργία τους και γι' αυτό συγκεντρώνουν όλο και μεγαλύτερο κομμάτι της εμπορικής κίνησης. Επομένως, για τους χιλιάδες μικρούς εμπόρους το «click away» μπορεί να είναι «καλύτερο απ' το τίποτα», δεν μπορεί όμως να αντικαταστήσει τις μεγάλες απώλειες της εορταστικής περιόδου.

-- Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι όλο αυτό το διάστημα έχει πάρει μέτρα στήριξης για τους επαγγελματίες. Ποια είναι η πραγματικότητα;

-- Ολους αυτούς τους μήνες που υπολειτουργούμε, η κυβέρνηση υπόσχεται πολλά αλλά εμείς στα μαγαζιά μας βλέπουμε πολύ λίγα, αφού ο κύριος όγκος των χρηματοδοτήσεων κατευθύνεται στους επιχειρηματικούς ομίλους. Τα «οριζόντια» μέτρα που πήρε η κυβέρνηση είναι σταγόνα στον ωκεανό των υποχρεώσεων που έχουν να πληρώνουν στο τέλος κάθε μήνα οι αυτοαπασχολούμενοι.

Τα λίγα ευρώ της επιστρεπτέας προκαταβολής τα εξαφάνισαν τα τρέχοντα έξοδα σε νοίκια, ΟΤΕ, ΔΕΗ και οι καθημερινές ανάγκες των οικογενειών μας. Οι φορολογικές και ασφαλιστικές υποχρεώσεις που πήραν αναστολή δεν θα χαριστούν, αντίθετα θα φορτωθούν και αυτές στις προηγούμενες εκκρεμότητες. Η εφορία, οι τράπεζες, το ΚΕΑΟ μάς περιμένουν στη γωνία. Η φορολόγηση από το πρώτο ευρώ, το τέλος επιτηδεύματος, ο ΕΝΦΙΑ συνεχίζουν να εφαρμόζονται το 2021, σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Οι διακανονισμοί κάθε τέλος του μήνα είναι εδώ και προσθέτουν δυσκολίες. Ηδη σωματεία - μέλη της Ομοσπονδίας μας κινητοποιούνται για να εμποδίσουν ειδοποιητήρια και κατασχέσεις.

Αποδείχθηκε στη ζωή ότι τα όποια μέτρα πήρε η κυβέρνηση στοχεύουν να περιορίσουν σε ένα βαθμό τις ακραίες συνέπειες και όχι να ανακουφίσουν πραγματικά τα τεράστια αδιέξοδα των μικρών εμπόρων αλλά και των άλλων αυτοαπασχολούμενων. Ολα αυτά αποτυπώθηκαν στον νέο κρατικό προϋπολογισμό. Υπάρχει ένα «μαξιλάρι», όπως λένε, που μαζεύτηκε από τον ιδρώτα του εργαζόμενου λαού τα προηγούμενα χρόνια. Αυτά τα χρήματα δίνονται απλόχερα στους μονοπωλιακούς ομίλους, π.χ. στην «Aegean», στις τράπεζες, και όχι για να ανακουφιστούν οι λαϊκές οικογένειες και οι ανάγκες των αυτοαπασχολούμενων.

-- Πολλοί συνάδελφοί σας από όλη τη χώρα, τοπικές Ενώσεις ΕΒΕ και Εμπορικοί Σύλλογοι κάνουν λόγο για χιλιάδες λουκέτα που έρχονται τους επόμενους μήνες ή ακόμα και βδομάδες. Πόσο ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα αυτές οι εκτιμήσεις;

-- Δέκα μήνες πλέον μετά το ξέσπασμα της πανδημίας, χιλιάδες συνάδελφοι βρίσκονται σε απελπισία και το λουκέτο φαντάζει πράγματι ορατό για πολλούς απ' αυτούς, είναι προ των πυλών.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το Εμπόριο και η Εστίαση. Πολλοί συνάδελφοι βρίσκονται ήδη στα πρόθυρα της χρεοκοπίας. Ποια θα είναι η κατάληξή τους αν λάβουμε υπόψη τις αβεβαιότητες που συνοδεύουν την πανδημία, τη νέα κρίση που αγκαλιάζει κάθε πλευρά της οικονομίας στη χώρα και διεθνώς;

Η συντριπτική πλειοψηφία των αυτοαπασχολούμενων έχει πείρα γι' αυτό και ανησυχεί. Αλλωστε, ακόμα μετρά τις πληγές της προηγούμενης κρίσης, των πολιτικών που τη συνόδευσαν για να θωρακιστούν τα κέρδη των λίγων. Οι αυτοαπασχολούμενοι, όπως και οι μισθωτοί, θα κληθούν και πάλι να πληρώσουν τα σπασμένα μαζί με τους εργαζόμενους, αν δεν ορθώσουν το ανάστημά τους. Ηδη η κυβέρνηση στρώνεται στη δουλειά, όπως αποδεικνύει ο νέος Πτωχευτικός Κώδικας.

Τα όποια μέτρα στήριξης θα «χαθούν» και αυτά μέσα στις γενικότερες επιλογές και τις πολιτικές που η κυβέρνηση προωθεί, προκειμένου να εξασφαλίσει την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων. Αυτό άλλωστε φανερώνεται και από τις προτάσεις Πισσαρίδη, όπου ομολογείται χαρακτηριστικά ότι το μεγάλο ποσοστό αυτοαπασχόλησης στην Ελλάδα παραμένει «διαρθρωτικό πρόβλημα» που χρειάζεται άμεσα να «λυθεί».

-- Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση, ποια είναι τα κύρια αιτήματα πάλης που προβάλλει το αγωνιστικό κίνημα των αυτοαπασχολούμενων και μικρών ΕΒΕ;

-- Οι δήθεν «αντοχές» της οικονομίας που μας επαναλαμβάνει η κυβέρνηση δεν χωρούν την ικανοποίηση των βασικών αναγκών των αυτοαπασχολούμενων και των οικογενειών τους, πόσο μάλλον αν λάβουμε υπόψη ότι είμαστε στη δίνη μιας νέας βαθιάς και παρατεταμένης κρίσης. Τα οριζόντια μέτρα στήριξης της μικορομεσαίας επιχειρηματικότητας που προτείνουν - με διαφορετικές αποχρώσεις, αλλά με μια φωνή - κυβέρνηση, αξιωματική αντιπολίτευση και ΕΕ δεν αναιρούν τον οξυμένο ανταγωνισμό που έχουμε να αντιμετωπίσουμε, το γεγονός ότι το μεγάλο ψάρι πάντα τρώει το μικρό στην ελεύθερη αγορά.

Η οργάνωση της άμυνάς μας απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική, η πάλη για την απόσπαση κατακτήσεων και η αντεπίθεση για την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών, είναι μονόδρομος. Μπορεί να έχει αποτελέσματα μόνο αν ανασυνταχθεί το συνδικαλιστικό κίνημα, αν ακολουθήσουν όλο και περισσότερα Σωματεία και Ομοσπονδίες το δρόμο της συλλογικής πάλης, σε σύγκρουση με τη στρατηγική ενίσχυσης των κερδών των λίγων.

Γι' αυτό και συνεχίζουμε ενισχύοντας την πάλη μας, απαιτώντας άμεσα μέτρα στήριξης των μικρών και αυτοαπασχολούμενων εμπόρων αλλά και των άλλων επαγγελματιών, όπως την ένταξη στο επίδομα «ειδικού σκοπού». Δυναμώνουμε τον αγώνα μας για διαγραφή χρεών στην εφορία και στις τράπεζες, για διαγραφή των τόκων και των προστίμων αλλά και του 30% του υπόλοιπου χρέους. Συνεχίζουμε τον αγώνα μας για κατάργηση χαρατσιών όπως ο ΕΝΦΙΑ και το τέλος επιτηδεύματος, αλλά και για τη δραστική μείωση των απαράδεκτων και άδικων έμμεσων φόρων που κατατρώνε το εισόδημα της λαϊκής οικογένειας. Δεν κάνουμε βήμα πίσω από την απαίτηση για αναστολή κάθε είδους μέτρων αναγκαστικής είσπραξης - κατασχέσεων, πλειστηριασμών κ.λπ. Δυναμώνουμε τον αγώνα μας για επιστροφή στο αφορολόγητο όριο των 12.000 ευρώ, ως τη μόνη αποδεκτή λύση που μπορεί να περιορίσει σε ένα βαθμό τις συνέπειες των αντιλαϊκών πολιτικών και να εξασφαλίσει τη στοιχειώδη λειτουργία των μικροεπιχειρήσεών μας.