Με αφορμή την τραγωδία με το ναυάγιο στη Βενεζουέλα που σημειώθηκε στις 13 Δεκέμβρη στη θαλάσσια περιοχή της Γκουιρία στη βόρεια επαρχία Σούκρε, στην οποία έχασαν τη ζωή τους 33 άνθρωποι, ανάμεσά τους και μικρά παιδιά, το Κομμουνιστικό Κόμμα Βενεζουέλας (PCV), αφού εκφράζει τα συλλυπητήρια στις οικογένειές τους, αναδεικνύει τις βαθύτερες αιτίες τέτοιων περιστατικών εμπορίας απελπισμένων ανθρώπων. Σε σχετική ανακοίνωση, το ΠΓ της ΚΕ του Κόμματος αφού αναφέρει ότι πολλές καταγγελίες για λαθρεμπόριο και διακίνηση ανθρώπων από την τοπική Οργάνωση του PCV στην περιοχή δεν λήφθηκαν υπόψη από τις κρατικές αρχές, σημειώνει:

«Απορρίπτουμε τη χρήση τέτοιων γεγονότων από την ακροδεξιά που υποστηρίζει την παράνομη, πλασματική και αυτοανακηχθείσα "κυβέρνηση" του Χουάν Γκουαϊδό για να κατηγορήσει το κράτος της Βενεζουέλας για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και να προωθήσει παρεμβατικές ενέργειες κατά της χώρας μας. Ομοίως, απορρίπτουμε τη χειραγώγηση των κυβερνητικών μέσων ενημέρωσης που προσπαθούν να αποδώσουν τα ατυχή γεγονότα σε μια υποτιθέμενη συνωμοσία της αντιπολίτευσης για να κρύψουν την περίπλοκη κατάσταση της εγκατάλειψης του κράτους και των επισφαλών συνθηκών διαβίωσης των κατοίκων αυτής της παράκτιας περιοχής, που τους ωθούν να μπαίνουν σε παράνομες δραστηριότητες που θέτουν σε κίνδυνο τη φυσική τους ακεραιότητα, στην προσπάθεια να αναζητήσουν πόρους για τη διαβίωσή τους».

Και συνεχίζει: «Πιστεύουμε ότι αυτό το τραγικό γεγονός επισημαίνει μια πραγματικότητα την οποία έχει καταγγείλει επανειλημμένα η κοινότητα: Οτι δεν είναι μεμονωμένο γεγονός, ότι πίσω από αυτό υπάρχει ένα διεθνές δίκτυο εμπορίας ανθρώπων, λαθρεμπορίου, εμπορίας γυναικών, πειρατείας, το οποίο πρέπει να διερευνηθεί. Με τον ίδιο τρόπο, πρέπει να αξιολογηθεί η απόδοση των πολιτικών και στρατιωτικών αρχών της περιοχής, της κυβέρνησης, του γραφείου του δημάρχου, της ακτοφυλακής, οι οποίοι είτε λόγω αδράνειας, αναποτελεσματικότητας, παράλειψης είτε συνενοχής, επέτρεψαν την ανάπτυξη αυτών των μαφιών σε αυτήν την περιοχή της χώρας. Αντιπροσωπεύει έναν στρατηγικό τομέα για την υπεράσπιση της κυριαρχίας και της εδαφικής μας ακεραιότητας.

Επιπλέον, το υπουργείο πρέπει να ανοίξει τις έρευνες για τις περιπτώσεις άλλων ναυαγίων που έχουν συμβεί, εκ των οποίων υπάρχουν τουλάχιστον 8, τα οποία έχουν αναφερθεί στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και αγνοούνται πλήρως από τις αρχές.

Απαιτούμε η κυβέρνηση και οι αρχές να αξιολογήσουν τους λόγους για τους οποίους χιλιάδες Βενεζουελανοί εκθέτουν τη ζωή τους διασχίζοντας τα χερσαία και θαλάσσια σύνορα για να μεταναστεύσουν προσωρινά ή μόνιμα για οικονομικούς λόγους σε άλλες χώρες αναζητώντας συνθήκες για τη δική τους επιβίωση και των οικογενειών τους.

Είναι ουσιώδες και ζήτημα ζωής και θανάτου να εφαρμοστεί μια διαφορετική οικονομική πολιτική που θα μπορέσει να σταματήσει την υποτίμηση του νομίσματος της χώρας, να αντιστρέψει την εκ των πραγμάτων δολαριοποίηση, να σταματήσει τον υπερπληθωρισμό, να υπάρξει έλεγχος των εργαζομένων, των αγροτών και των κοινοτήτων στις διαδικασίες παραγωγής, διανομής και διαχείρισης αγαθών και υπηρεσιών.

Είναι απαραίτητο να επιλυθεί επειγόντως το ζήτημα των μισθών και των συνθηκών διαβίωσης και εργασίας των λαϊκών οικογενειών της Βενεζουέλας. Οι εργαζόμενοι της πόλης και της υπαίθρου πρέπει να ανακτήσουν την αγοραστική τους δύναμη για να αποφύγουν τη συνέχιση ενός φαύλου κύκλου, όπου η πλειοψηφία του πληθυσμού έχει ελάχιστο εισόδημα κάτω από 2 δολάρια το μήνα και δεν μπορεί να διασφαλίσει ακόμα και την καθημερινή επιβίωση, γι' αυτό και καταφεύγει σε δραστηριότητες που σε πολλές περιπτώσεις βρίσκονται στο όριο της παρανομίας και της ανομίας.

Οσο οι Βενεζουελανοί δεν μπορούν να επιβιώσουν με την πώληση της εργατικής τους δύναμης, η κατάσταση αυτή θα δίνει αφορμή για τον πολλαπλασιασμό των μαφιών γύρω από εγκληματικές δραστηριότητες στα σύνορα και σε ολόκληρη την εθνική επικράτεια.

Αν και είναι αλήθεια ότι οι παράνομες κυρώσεις που επέβαλαν ο ιμπεριαλισμός των ΗΠΑ και οι Ευρωπαίοι σύμμαχοί του επηρέασαν την οικονομία της Βενεζουέλας, αυτό δεν μπορεί να είναι η αιτία για να μην αναπτύσσονται οι εθνικές παραγωγικές δυνατότητες, για να μην εξασφαλίζεται το δικαίωμα της εργασίας με επαρκείς μισθούς, ώστε να μπορούν οι εργαζόμενοι να ζουν με αξιοπρέπεια.

Εχουμε δει επίσης ότι οι ιδιώτες μεγαλοεισαγωγείς απολαμβάνουν προνόμια φοροαπαλλαγών από το κράτος και πλουτίζουν επωφελούμενοι από την οικονομική τραγωδία του λαού της Βενεζουέλας, με τον απλό κόσμο να μην μπορεί να ικανοποιήσει τις βασικές ανάγκες του, ανάμεσα σε άλλα, σε τρόφιμα, Υγεία, δημόσιες υπηρεσίες, Εκπαίδευση.

Αυτή η κατάσταση πρέπει να επανεξεταστεί και να ληφθούν άμεσα μέτρα για την αναστροφή της, μέτρα που πρέπει να εναρμονιστούν με τη φωνή των εργατών, των αγροτών, των κοινοτήτων».

Η ανακοίνωση καταλήγει: «Ο λαός γενικά αντιμετωπίζει τις συνέπειες των γενοκτονικών κυρώσεων του ιμπεριαλισμού και της αναποτελεσματικότητας και της αδράνειας μιας κυβέρνησης συμβιβασμού.

Το δίδαγμα παραμείνει το ίδιο, γιατί οι λαοί δεν αυτοκτονούν: Πολεμάνε μέχρι να κερδίσουν, μέχρι οι εργαζόμενοι να κατακτήσουν την εξουσία».

Θυμίζουμε ότι το ΚΚ Βενεζουέλας, που συμμετείχε με τη Λαϊκή Επαναστατική Εναλλακτική στις βουλευτικές εκλογές στις 6 Δεκέμβρη, καταγγέλλοντας τη σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση του Ν. Μαδούρο για τη φιλομονοπωλιακή αντεργατική πολιτική της, κατάφερε, παρά την τεράστια επιχείρηση αποκλεισμού του από τα κρατικά και ιδιωτικά ΜΜΕ, να εκλέξει με 2,7 % (πάνω από 170.000 ψήφους) έναν βουλευτή. Ο σοσιαλδημοκρατικός κυβερνητικός συνασπισμός πήρε τα 3/5 της Βουλής (253 βουλευτές στους 277, παρότι είχε το 64% των ψηφισάντων) και τα κόμματα της αντιπολίτευσης που δεν έκαναν αποχή τους υπόλοιπους βουλευτές, με τη νέα Βουλή να ξεκινά τις εργασίες στις 5 Γενάρη. Το ΚΚ Βενεζουέλας εκτιμώντας το αποτέλεσμα δηλώνει ότι η συγκρότηση της Εναλλακτικής είναι σημαντική παρακαταθήκη για να συνεχιστεί ο αγώνας για να μην πληρώσει ο λαός την καπιταλιστική κρίση, να μπει φρένο στις ιδιωτικοποιήσεις, στην κυριαρχία των μονοπωλίων, όπως προβλέπει ο νόμος που ψευδεπίγραφα λέγεται από την κυβέρνηση «κατά του αποκλεισμού», και να ανοίξει η μόνη πραγματική διέξοδος γι' αυτόν, η σοσιαλιστική προοπτική. Ωστόσο δηλώνει ότι θα απαιτήσει και νομικά αναλογική εκπροσώπηση στη Βουλή, όπως προβλέπεται στο Σύνταγμα. Οπως σημειώνει, αν αυτή ίσχυε θα μπορούσε να είχε έως και 6 βουλευτές.