Στις 11 Γενάρη του 1970 τερματίζεται ουσιαστικά ο εμφύλιος της Νιγηρίας, με την κατάληψη της «προσωρινής πρωτεύουσας» της Μπιάφρας, Ουέρι, από δυνάμεις του νιγηριανού στρατού. Την επομένη, ο ασκών χρέη Προέδρου της Μπιάφρας, Φίλιπ Εφιόνγκ, ανακοινώνει την άνευ όρων συνθηκολόγηση και απευθύνει έκκληση στον «ανθρωπισμό και στην ευσπλαχνία» των στρατευμάτων του ισχυρού άνδρα της Νιγηρίας, στρατηγού Γιακούμπου Γκοβόν. Η Δημοκρατία της Μπιάφρας ιδρύθηκε στις 30 Μάη του 1967, με την απόσχιση των πλούσιων σε πετρέλαια νοτιοανατολικών περιοχών της Νιγηρίας. Επικεφαλής του αποσχιστικού κινήματος ήταν ο στρατηγός Τσουκβουεμέκα Ογιούκβου. Το νεότευκτο κράτος υποστηρίχτηκε αμέσως υλικά και στρατιωτικά από τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Γαλλία και το Βατικανό. Στην ουσία, επρόκειτο για ένα κράτος - δημιούργημα των πολυεθνικών πετρελαϊκών επιχειρήσεων, οι οποίες είχαν ως στόχο τους τα πλούσια κοιτάσματα της περιοχής.

Στην αρχή επιχειρήθηκε να δοθεί θρησκευτικός χαρακτήρας στο αποσχιστικό κίνημα της Μπιάφρας, αφού στην περιοχή εκείνη ζούσε η φυλή Ιμπος, τα μέλη της οποίας ήταν στην πλειοψηφία τους χριστιανοί. Στη Βόρεια Νιγηρία, η πλειοψηφία των κατοίκων ήταν μουσουλμάνοι.

Αμέσως μετά την απόσχιση, άρχισε ο εμφύλιος πόλεμος που διήρκεσε σχεδόν τρία χρόνια και έμεινε στην ιστορία όχι μόνο εξαιτίας του μεγάλου αριθμού των νεκρών μεταξύ των αντιμαχομένων, αλλά κυρίως για τον αριθμό των αμάχων (στην πλειοψηφία τους μικρά παιδιά) που πέθαναν από την πείνα. Οι φωτογραφίες των ζωντανών - νεκρών παιδιών της Μπιάφρας, με τις πρησμένες κοιλιές από την αβιταμίνωση και την πείνα, σφράγισαν εφιαλτικά το τέλος της δεκαετίας του '60 και τις αρχές της δεκαετίας του '70. Εγιναν τα σύμβολα της αμείλικτης μοίρας της μαύρης Αφρικής ως λείας και θύματος των ορέξεων των μεγάλων δυνάμεων. Το 1968 άρχισε μια μεγάλη επιχείρηση ανθρωπιστικής βοήθειας με την οποία αποτράπηκε η ακόμη μεγαλύτερη τραγωδία. Μεταφέρθηκαν 80.000 τόνοι τροφίμων και φαρμάκων. Για τη μεταφορά τους πραγματοποιήθηκαν 28.000 πτήσεις, ενώ 27 πιλότοι αεροπλάνων που μετέφεραν τρόφιμα και φάρμακα, έχασαν τη ζωή τους από τα πυρά των αντιμαχομένων.

Σύμφωνα με νορβηγικές πηγές, τα θύματα αυτού του πολέμου υπολογίζονται σε πάνω από δύο εκατομμύρια νεκρούς. Από αυτούς ενάμισι εκατομμύριο ήταν οι άμαχοι και κυρίως τα παιδιά.