Την ανάγκη «αποενοχοποίησης» ενός κορυφαίου της νεοελληνικής τέχνης, που κατηγορήθηκε άκριτα από τους μονομερείς υποστηρικτές της μοντέρνας τέχνης ως «τροχοπέδη» στην εξέλιξη της ελληνικής τέχνης, του Γιώργου Ιακωβίδη, έρχεται να ικανοποιήσει μια εξαίρετη μονογραφία για το βίο, το έργο, τη διδακτική προσφορά του. Συγγραφέας της μονογραφίας, που κυκλοφόρησε σε ένα θαυμάσιο τόμο από τις εκδόσεις «Αδάμ» και τιτλοφορείται με το επίθετο του καλλιτέχνη, η επιμελήτρια της Εθνικής Πινακοθήκης Ολγα Μεντζαφού - Πολύζου. Ο δεκάχρονος μελετητικός μόχθος της Ο. Μεντζαφού ξεκίνησε με πρόταση του καθηγητή της Ιστορίας της Τέχνης του ΑΠΘ Ηλία Μυκονιάτη για μια διδακτορική διατριβή με θέμα τον Ιακωβίδη. Η διατριβή, που αρίστευσε στο ΑΠΘ, ευτυχώς «υιοθετήθηκε» από τις εκδόσεις «Αδάμ», οι οποίες σε χτεσινή συνέντευξη Τύπου προανήγγειλαν και έκδοση μονογραφιών για τους Μαλέα, Οικονόμου και Σαββίδη.

«Γιορτή» χαρακτήρισε τη χτεσινή παρουσίαση του τόμου για τον Ιακωβίδη, η διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης, Μαρίνα Λαμπράκη - Πλάκα. Στη «γιορτή» αυτή παραβρέθηκαν και τα δύο εγγόνια του μεγάλου ζωγράφου, Φραντζέσκα Ιακωβίδη- Δαγκλή και Γιώργος Ιακωβίδης. Η Μ. Λαμπράκη - Πλάκα, αναφερόμενη στο βιβλίο, είπε ότι η Πινακοθήκη σεμνύνεται όταν επιστήμονές της παράγουν τέτοια σημαντικά έργα. Εργα, που - όπως επισήμανε - συμβάλλουν στην καλλιέργεια της νεότερης ελληνικής τέχνης, ξαναθέτουν αναγκαία ερωτήματα και δίνουν απαντήσεις σε λαθεμένες και απόλυτες απόψεις των παλαιοτέρων, όπως αυτές που κατηγόρησαν τη δημιουργία του Ιακωβίδη και τη Σχολή του Μονάχου, στην οποία σπούδασε ο Ιακωβίδης, ότι εμπόδισαν την προσχώρηση της ελληνικής τέχνης στη Μοντέρνα Τέχνη.

Για το μακρόχρονο μόχθο της Ο. Μεντζαφού, μίλησε ο Η. Μυκονιάτης, τονίζοντας ότι η μονογραφία «ξετυλίγει το νήμα της ζωής και του έργου του Ιακωβίδη, παρακολουθώντας και τα ιστορικά γεγονότα. Πράγμα πολύ σημαντικό, γιατί δίνει στο βιβλίο τη δυναμική και στέρεα βάση της ντοκουμενταρισμένης γνώσης». Η συγγραφέας της μονογραφίας αναφέρθηκε συνοπτικά στο βίο του Ιακωβίδη, «που άφησε έντονα τα ίχνη του στην ελληνική τέχνη», με τα έργα του (συνδυασμός ρεαλισμού και ιδεαλισμού), αλλά και ως «θεμελιωτής» της Εθνικής Πινακοθήκης, καθηγητής και διευθυντής της Σχολής Καλών Τεχνών. «Πιστός στην αντικειμενική απεικόνιση της πραγματικότητας ο Ιακωβίδης, θεωρήθηκε από συγχρόνους του ως "τροχοπέδη" στην εξέλιξη της ελληνικής τέχνης. Σήμερα, πια, ξέρουμε ότι δεν εξελίσσει την τέχνη μόνον ο μοντερνισμός. Αρκετά έργα του Ιακωβίδη δεν είναι μόνο σημαντικά, αλλά και χαρακτηριστικά της εξέλιξης της ελληνικής τέχνης», υπογράμμισε μεταξύ άλλων η Ο. Μεντζαφού, για να σταθεί στην «ιστορία», τις δύο εκδοχές του υπέροχου έργου του Ιακωβίδη, γνωστού ως «Σπιτική ορχήστρα», «Αυτοσχέδια ορχήστρα» και «Κονσέρτο», που εικονίζει σε ένα δωμάτιο παιδιά να παίζουν όργανα.