Τις ανατροπές για την περαιτέρω επιδείνωση των όρων συνταξιοδότησης των εργαζομένων (νέα μείωση συντάξεων, νέα αύξηση στα όρια ηλικίας κ.λπ.) συνοδεύει ως βασικό ζητούμενο η ακόμα πιο αποφασιστική προετοιμασία για τη διάδοση του κεφαλαιοποιητικού συστήματος συνταξιοδότησης.

Στόχος, όπως και σε όλη την ΕΕ, είναι να αναβαθμιστούν και να κυριαρχήσουν τα λεγόμενα «επαγγελματικά ταμεία», αλλά και να ενισχυθεί η απευθείας ιδιωτική ασφάλιση.

Καθόλου αθώα λοιπόν, στην εισαγωγή των προτάσεών του, ο Ζαν Πολ Ντελεβουά έκρινε σκόπιμο να σημειώσει: «Αν κοιτάξουμε την ιστορία των συντάξεων, διαπιστώνουμε ότι τα συστήματα της Κοινωνικής μας Ασφάλισης αποτελούν τους καρπούς της κρίσης της δεκαετίας του 1930 και του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Ο υψηλός πληθωρισμός που ακολούθησε την κρίση των αγορών κεφαλαίου κατέστρεψε την εμπιστοσύνη στην εξατομικευμένη αποταμίευση».

Η έκθεση επιχειρηματολογεί υπέρ του χτυπήματος του καθολικού και ενιαίου χαρακτήρα των ασφαλιστικών - συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων, ο οποίος σε έναν σημαντικό βαθμό διατηρείται σε πολλά κράτη της ΕΕ, ζητώντας επιτάχυνση μέτρων που θα μετατρέψουν τη σύνταξη και συνολικά την Κοινωνική Ασφάλιση σε καθαρά ατομική υπόθεση.«Οι συλλογικοί μηχανισμοί πρόβλεψης, με το σύστημα αναδιανομής, φάνηκαν τότε πιο αποτελεσματικοί για να αντιμετωπιστεί η φτώχεια των ηλικιωμένων», αλλά - θα ήθελε να συνεχίσει ο συντάκτης - αυτό πρέπει να σταματήσει.

Αξίζει δε να σημειωθεί ότι τον τελευταίο καιρό πυκνώνουν και αναλύσεις στα αστικά ΜΜΕ που εκτιμούν ότι ένας βασικός λόγος για την αδύναμη «αποταμιευτική κουλτούρα» που έχουν οι Γάλλοι εργαζόμενοι είναι ο χαρακτήρας του συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης. Ενα τέτοιο άρθρο στις 19/11, με τίτλο «Γιατί οι Γάλλοι δεν επενδύουν στο χρηματιστήριο και πώς θα διορθωθεί αυτή η κατάσταση», σημείωνε: «Σε αντίθεση με τις αγγλοσαξονικές χώρες, η Γαλλία υιοθέτησε ένα σύστημα συνταξιοδότησης με αναδιανεμητικό χαρακτήρα, το οποίο δεν καθιστά απαραίτητη την επένδυση στο χρηματιστήριο για να περιμένει κανείς να πάρει σύνταξη όταν τελειώσει ο εργάσιμος βίος του».

Και εκφράζοντας τη μεγάλη δυσαρέσκεια του αστικού κράτους και του κεφαλαίου επειδή δεν αναγκάζονται οι εργαζόμενοι να τζογάρουν αποταμιεύσεις τους προσδοκώντας να πάρουν σύνταξη, συνέχιζε: «Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η συνταξιοδότηση μέσα από την κεφαλαιοποίηση μετατρέπει το σύνολο των πολιτών σε επενδυτές, με πλήρη επίγνωση των δεικτών των χρηματιστηρίων»...