Εξόριστοι έξω από το σπίτι τους στο Σαρακήνικο (1936 - 1937). Από το αρχείο του Νίκου Γ. Παπαδόπουλου |
Οι βουλευτές του Κόμματος Μανώλης Συντυχάκης, Μαρία Κομνηνάκα και Διαμάντω Μανωλάκου, που υπογράφουν την Ερώτηση, σημειώνουν αναλυτικά:
«Το σπίτι που έχτισαν οι εξόριστοι στη Γαύδο κατά τη δεκαετία του 1930, αν και δεν διατηρήθηκε ως τόπος εξορίας μετά το 1941, μόλις το 1999, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 1469/50 και με την υπογραφή της τότε υπουργού Πολιτισμού, Ελισάβετ Παπαζώη, χαρακτηρίστηκε "ιστορικό διατηρητέο μνημείο, που χρειάζεται ειδική κρατική προστασία" (ΥΠΠΟ/ΔΙΛΑΠ/Γ/203/16542/16-3-99). Το σπίτι αυτό, που ανήκει σήμερα σε ιδιώτη, μετά την παραπάνω απόφαση στην ουσία εγκαταλείφθηκε από το υπουργείο Πολιτισμού.
Γίνεται φανερό ότι είναι τουλάχιστον προκλητικό ένα κτίσμα που αποτυπώνει τμήμα της νεότερης Ιστορίας και των αγώνων του λαού μας να τυγχάνει τέτοιας αντιμετώπισης».
Οι βουλευτές του ΚΚΕ ζητούν από την υπουργό «να υλοποιηθεί άμεσα η απόφαση του υπουργείου Πολιτισμού «που το χαρακτηρίζει "ιστορικό διατηρητέο μνημείο, που χρειάζεται ειδική κρατική προστασία", και να σταματήσει η βεβήλωση στην οποία υπόκειται ως τουριστικό κατάλυμα».