Υπήρχε όμως ένας τομέας, ο τομέας της υγείας, όπου το αγαθό της υγείας μερικές φορές παρεχόταν δωρεάν από το κράτος. Οχι πάντα, ούτε για όλους, ούτε παντού. Παρά τα μεγάλα λόγια και στον τομέα της υγείας υπήρχε η αγοραπωλησία, το κέρδος και η συναλλαγή, νόμιμα ή παράνομα. Υπήρχαν οι φαρμακευτικές εταιρίες που σε μεγάλο βαθμό διαμόρφωναν και διαμορφώνουν την πολιτική του φαρμάκου, των δαπανών, ακόμα και την εκπαίδευση -αν αυτό είναι εκπαίδευση- μέσω των χορηγιών, των προμηθειών και τελικά της διαφθοράς των συνειδήσεων. Υπήρχαν και υπάρχουν οι ιδιωτικές κλινικές και τα ιδιωτικά διαγνωστικά -λεγόμενα- κέντρα, όπου κατ' ευθείαν ο άρρωστος κατέθετε και καταθέτει σημαντικά ποσά για χρήσιμες ή άχρηστες και πλασματικές υπηρεσίες. Υπήρχαν και υπάρχουν τα φακελάκια, λεπτότερα ή χοντρότερα για την «καλύτερη προσοχή και το ενδιαφέρον» μέσα στα νοσοκομεία. Υπήρχαν και υπάρχουν οι προμηθευτές και οι εταιρίες βιοτεχνολογικού εξοπλισμού λυμαίνονται τα νοσοκομεία. Υπήρχαν και υπάρχουν οργανισμοί - σχηματισμοί υγείας ταμείων που η προσφορά τους γίνεται μισή δωρεάν - μισή πληρωμένη από την τσέπη του αρρώστου, όπως το ΙΚΑ. Υπήρχαν τα Εξωτερικά Ιατρεία των νοσοκομείων όπου οι άρρωστοι δεν πλήρωναν στα έκτακτα (ασφαλισμένοι στο ΙΚΑ πληρώνουν και μετά από μεγάλη γραφειοκρατία τους τα επιστρέφει το ταμείο) ή πλήρωναν στα τακτικά, αλλά σχετικά μικρά ποσά, τα οποία για μερικούς φτωχούς, άνεργους, συνταξιούχους ή νέα παιδιά δεν ήταν καθόλου μικρά. Και, βέβαια, δεν υπήρχε δημόσια, δωρεάν, καθολικά παρεχόμενη πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας παρά μόνο αυτή που παρέχουν τα ασφαλιστικά ταμεία..

Αναρωτιέται κανείς: Μα με χίλιους τρόπους η κυβέρνηση περνάει την αντιλαϊκή πολιτική της και στο χώρο της υγείας. Μα ήδη το 43% των δαπανών για την υγεία το πληρώνουν οι ασθενείς από την τσέπη τους, τι άλλο θέλει ο υπουργός και φοβερίζει τους πάντες; Γιατί ιδιωτικά ιατρεία στα Νοσοκομεία;

Θέλει να μη σκέφτεται κανένας ότι υπάρχουν δικαιώματα λαϊκά και υποχρεώσεις του κράτους. Θέλει να περιορίσει ακόμα περισσότερο τις δημόσιες δαπάνες για την υγεία. Θέλει να ενισχύσει τους κατασταλτικούς μηχανισμούς. Θέλει να αξιοποιήσει τη διαστρωμάτωση των γιατρών και να χρησιμοποιεί το απάνω στρώμα εναντίον των κατώτερων βαθμίδων για να δικαιώνεται έτσι και ο ταξικός διαχωρισμός του ιατρικού κλάδου.

Θέλει να ξεφύγει από την υποχρέωση ανάπτυξης δημόσιας, πραγματικά δωρεάν, πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας. Θα έρθουν όμως τα πράγματα όπως τα υπολογίζει η κυβέρνηση; Ας μας επιτραπεί να προβλέψουμε πως όχι. Θα «αφυπνιστούν συνειδήσεις». Οχι μόνο όσων αδικούνται και ρίχνονται στο καλάθι των ενοχλητικών, αλλά και αυτών που η κυβέρνηση ελπίζει να έχει υποστηρικτές. Επίσης το βέβαιο είναι ότι το μέτρο αυτό θα αποβεί σε βάρος των ασθενών.

Η κυβέρνηση έχει αυτή την πολιτική. Η αξιωματική αντιπολίτευση, η ΝΔ, τη στηρίζει και όλοι το καταλαβαίνουν αυτό. Οι αντιρρήσεις της, περί ελλείψεων σε υποδομές είναι αφ' ενός μεν για να ρίχνει στάχτη στα μάτια του λαού και να μη φαίνεται η ταύτισή της με την κυβέρνηση και αφ' ετέρου για να πιέσει να δημιουργηθούν οι υποδομές και να λειτουργήσουν πιο γρήγορα τα ιδιωτικά απογευματινά ιατρεία. Το κόμμα της ΝΔ ως γνήσιος υποστηρικτής των συμφερόντων της αστικής τάξης και στο θέμα των απογευματινών ιατρείων, στηρίζει τα συμφέροντα της μερίδας των γιατρών που ανήκουν στην αστική τάξη. Και απ' αυτή τη σκοπιά ασκεί κριτική στην κυβέρνηση λέγοντας ότι τα μέτρα θα μεγαλώσουν τον αθέμιτο ανταγωνισμό μεταξύ του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα. Δίνει έτσι άλλοθι στην κυβέρνηση να μιλάει για χτύπημα «κατεστημένων συμφερόντων», για «κλίκες», «πιράνχας» κλπ, που θα χτυπηθούν μέσω αυτής της λειτουργίας. Η αλήθεια είναι, ότι μια μικρή μερίδα μεγαλογιατρών, μέσα ή έξω από το Νοσοκομείο, για τους οποίους κόπτεται σήμερα η ΝΔ μπορεί να «θυσιαστεί» προς όφελος συνολικά της ιδιωτικής επιχειρηματικής δράσης στον τομέα της υγείας που προωθεί η κυβέρνηση. Αυτή είναι η βαθύτερη ουσία της «κόντρας» μεταξύ της ΝΔ και της κυβέρνησης. Αλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι κορυφαία στελέχη της ΝΔ, όπως η κ. Κουτσίκου και άλλοι στηρίζουν ανοιχτά παρόμοιες επιλογές της κυβέρνησης που είναι στρατηγικής σημασίας για το κεφάλαιο, όπως για την ανατροπή του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος, την υγεία, την πρόνοια κλπ.

Ο ΣΥΝ υποστηρίζει ότι και ο δημόσιος και ο ιδιωτικός τομέας μπορούν να λειτουργούν σε αγαστή συμφωνία. Συγκεκριμένα για τη χρηματοδότηση των απογευματινών ιατρείων προτείνει να μην προέρχεται από τους εργαζόμενους, αλλά από το κράτος ή τα ασφαλιστικά ταμεία. Μια τέτοια άποψη ανοίγει το δρόμο για την κρατική ενίσχυση του ιδιωτικού τομέα στην υγεία. Ταυτόχρονα παραπέμπει στις καλένδες την ανάπτυξη της πρόληψης και πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, αφού το κράτος θα χρηματοδοτεί τακτικά εξωτερικά ιατρεία πρωί και απόγευμα στα νοσοκομεία.

Ομως η πραγματικότητα είναι σκληρή. Είναι πολύ σκληρή και για το λαό και για τους υγειονομικούς, όσο μεγαλώνει η ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση του τομέα της υγείας. Ο λαός, αν έχει, θα πληρώνει από την τσέπη του κι από τα ασφαλιστικά ταμεία, κοινωνικά ή ιδιωτικά. Οι υγειονομικοί, πλην μιας ελάχιστης μειοψηφίας, θα διαπιστώνει ότι στο όνομα των αποδοχών από τα ιδιωτικά ιατρεία, οι πραγματικές αποδοχές τους, οι μισθοί τους, θα μειώνονται καθημερινά. Οσο για τους αφελείς που περιμένουν ψηλά εισοδήματα από τα ιδιωτικά εξωτερικά ιατρεία, γρήγορα θα διαπιστώσουν ότι «άνθρακες ο θησαυρός». Και οι φτωχοί άνθρωποι θα περιμένουν μια καλύτερη θέση στον παράδεισο. 'Η θα πάρουν τις τύχες στα χέρια τους.

Το ΚΚΕ προτείνει μια ωραία, τίμια μα δύσκολη διέξοδο: Συσπείρωση, αγώνα, λαϊκό μέτωπο, για λαϊκή υγεία σε λαϊκή οικονομία με λαϊκή εξουσία.

Η πολιτική υγείας της κυβέρνησης μπορεί να αποτελέσει μια ακόμα ευκαιρία για ξεκίνημα της πάλης.