ΕΙΔΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ - ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ

Θέσεις του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ

για το 9ο Συνέδριο

Το βασικό θέμα του 9ου συνεδρίου της ΚΝΕ

1. Η ΚΝΕ προχωρά με αισιοδοξία στο 9ο Συνέδριό της.

Η αισιοδοξία στηρίζεται στα ιδανικά και τους σκοπούς της, στην πολιτική και την ιδεολογία του ΚΚΕ. Στην ανοδική πορεία της Οργάνωσης, στη συμβολή της στους αγώνες για τα δικαιώματα της νέας γενιάς. Στην ανάπτυξη της ΚΝΕ, ως πρωτοπόρας πολιτικής οργάνωσης της ελληνικής νεολαίας, ως νεολαίας του ηρωικού ΚΚΕ.

Πηγάζει από την πίστη ότι το μέλλον της νέας γενιάς δεν μπορεί να αφεθεί στα χέρια της βαρβαρότητας του καπιταλισμού. Το μέλλον είναι ο νέος κόσμος, ο σοσιαλισμός. Πηγάζει από την πίστη και τη δυνατότητα να γίνει η ΚΝΕ ακόμα πιο μαζική, πιο γερή, πιο πρωτοπόρα και αποτελεσματική στον αγώνα για το σοσιαλισμό.

Εκ των πραγμάτων η συζήτηση για την πορεία της ΚΝΕ δεν περιορίζεται στην αποτίμηση από το 8ο Συνέδριο. Ολη η ιστορία της ΚΝΕ έχει σημασία και ιδιαίτερα η 15ετία που διανύθηκε για το λαό και τη νεολαία και την ίδια την Οργάνωση της ΚΝΕ. Γιατί με τη νίκη της αντεπανάστασης το 1989 – 1991 και την επιθετικότητα του ιμπεριαλισμού σε όλο τον πλανήτη και όλους τους τομείς, εμφανίστηκαν και νέα, ως ένα βαθμό πρωτόγνωρα, προβλήματα.

Το 6ο Συνέδριο ασχολήθηκε με την ανασυγκρότηση της Οργάνωσης. Το 7ο με τις προϋποθέσεις για τη συμβολή της νεολαίας στη συγκρότηση του Αντιιμπεριαλιστικού, Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου (ΑΑΔΜ), πώς η ΚΝΕ θα συμβάλει στη μάχη που δίνει το ΚΚΕ, για την οικοδόμησή του.

Το 8ο Συνέδριο επεξεργάστηκε τους στόχους, την τακτική, τους τρόπους, τα επιμέρους μέτωπα συσπείρωσης και πάλης, ώστε να στηριχθεί η δράση για το Μέτωπο.

Μπροστά στο 9ο Συνέδριο της Οργάνωσης, στο επίκεντρο του προβληματισμού τίθεται το πώς θα ισχυροποιηθεί παραπέρα η ΚΝΕ, αναπτύσσοντας τον πρωτοπόρο, επαναστατικό ρόλο της, ως νεολαία του ΚΚΕ, που συμβάλλει στην οικοδόμηση του Μετώπου, στην πάλη για το σοσιαλισμό. Οι αποφάσεις του 17ου Συνεδρίου του ΚΚΕ για την ολόπλευρη ισχυροποίηση του Κόμματος, το Πρόγραμμα και η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη για «τη δράση του ΚΚΕ, τα προβλήματα της νεολαίας, τη στήριξη της ΚΝΕ» προσανατολίζουν και δίνουν ώθηση στην ΚΝΕ.

Η ΚΝΕ απευθύνεται στην ελληνική νεολαία και ειδικά στους νέους εργάτες και τις εργάτριες και στους νέους και τις νέες που ανήκουν στα φτωχά λαϊκά στρώματα της πόλης και του χωριού. Επιθυμεί να συζητήσει, να ακούσει τη γνώμη όσο το δυνατόν περισσότερων νέων που βρέθηκαν μαζί στους αγώνες τα προηγούμενα χρόνια. Να ακούσει τη γνώμη, τις απόψεις τους, την κριτική και τις παρατηρήσεις τους.

Η ΚΝΕ στις σημερινές συνθήκες είναι πιο ώριμη να βάλει στο κέντρο της προσοχής της το πώς θα ανταποκριθεί με μεγαλύτερη επάρκεια και ικανότητα στο ρόλο της, ως επαναστατική οργάνωση της ελληνικής νεολαίας, ως νεολαία του ΚΚΕ. Που σημαίνει: Nα συνδέεται όλο και πιο στενά με τις πλατιές μάζες της νεολαίας, ακόμα και των μικρότερων ηλικιών. Να γνωρίζει πιο αναλυτικά και συγκεκριμένα τα προβλήματα του κάθε τμήματός της, της κάθε περιοχής, της κάθε πόλης, της υπαίθρου. Να γνωρίζει πιο βαθιά την ψυχολογία της, πώς σκέφτεται και αντιδρά, όλους τους προσανατολισμούς και τις ανησυχίες της. Να πρωτοστατεί στην οργάνωση της πάλης της, να συμβάλλει, ώστε οι αγώνες της να αποκτούν σταθερό αντιιμπεριαλιστικό αντιμονοπωλιακό προσανατολισμό. Να βοηθά στη χειραφέτηση της νεολαίας από την αστική ιδεολογία και τις μικροαστικές παραλλαγές της. Να αντιπαλεύει με μεγαλύτερη ικανότητα το ρατσισμό, τον εθνικισμό, τον αντικομμουνισμό και τον ιμπεριαλιστικό κοσμοπολιτισμό. Να καλλιεργεί το διεθνισμό, την πίστη στην ανάγκη κοινής πάλης και αλληλεγγύης στους εργάτες και τους νέους που αντιστέκονται στον ιμπεριαλισμό. Να αναπτύξει νέες πρωτοβουλίες με στόχο την σταθερή κοινή δράση και συνεργασία των κομμουνιστικών νεολαιών, να διευρύνεται η συνεργασία τους με τις προοδευτικές αντιιμπεριαλιστικές νεολαιίστικες δυνάμεις σε διεθνές επίπεδο.

Η ΚΝΕ πρέπει να γίνει σήμερα πιο μαζική και ισχυρή ποσοτικά και ποιοτικά, αφού καλείται να επωμισθεί μεγαλύτερο βάρος καθηκόντων, πιο σύνθετων, σε μια περίοδο που η ιμπεριαλιστική επιθετικότητα γίνεται πιο βάρβαρη. Διεισδύει σε όλες τις πλευρές της ζωής, σε όλες τις σφαίρες της οικονομίας, της κοινωνικής πολιτικής, της παιδείας, του αθλητισμού και του πολιτισμού. Ασκεί επίδραση στην καθημερινή ζωή, στον ελεύθερο χρόνο, στην ψυχαγωγία. Η ΚΝΕ οφείλει να εξετάσει την πείρα της πιο βαθιά, ώστε να βγάλει συμπεράσματα, τόσο από τη θετική της πορεία, όσο και από τις όποιες ελλείψεις και αδυναμίες έδειξε, ώστε με νέα ορμή να ασκήσει αποφασιστική επιρροή στην αναζωογόνηση του νεολαιίστικου κινήματος, στην απόκρουση των νέων μέτρων που σχεδιάζονται σε βάρος της νέας γενιάς.

Να βελτιώσει αποφασιστικά τη δράση της, ώστε να συμβάλλει στη διάδοση και εκλαΐκευση της πολιτικής και ιδεολογίας του ΚΚΕ, της πολιτικής του πρότασης για το Αντιιμπεριαλιστικό Αντιμονοπωλιακό Δημοκρατικό Μέτωπο. Να συμβάλλει, ώστε να κερδίζονται όλο και πιο πολλοί νέοι και νέες με τη θεωρία του επιστημονικού σοσιαλισμού, να γνωρίσουν την αλήθεια για την Ιστορία του Κόμματος και του λαϊκού κινήματος, την πορεία οικοδόμησης του σοσιαλισμού του 20ού αιώνα. Η σταθεροποίηση και κυρίως η ανάδειξη της ΚΝΕ σε γερή και μαζική πολιτική οργάνωση, που εκφράζει τα συμφέροντα της μεγάλης πλειοψηφίας των νέων ανθρώπων, των νέων εργαζομένων, ανέργων, μεταναστών, των μαθητών, σπουδαστών, φοιτητών, συμφέρει τη μεγάλη πλειοψηφία της νεολαίας που υποφέρει από τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, τις συνέπειες του ιμπεριαλιστικού πολέμου, την καταστροφή του περιβάλλοντος, τη διάδοση των ναρκωτικών, της κοινωνικής εγκληματικότητας.

Η ΚΝΕ δεν αισθάνεται μόνη. Στηρίζεται στο ΚΚΕ, στην πολιτική και ιδεολογία του, στο Πρόγραμμά του. Στηρίζεται στη δύναμη των ιδεών του μαρξισμού – λενινισμού. Εχει εμπιστοσύνη στη μεγάλη πλειοψηφία της ελληνικής νεολαίας, στoν αγώνα και την αναγκαιότητα για μια καλύτερη ζωή.

Το σύνθημα «το μέλλον μας δεν είναι ο καπιταλισμός, είναι ο νέος κόσμος ο σοσιαλισμός» με την πίστη στον αγώνα και την αυτοθυσία θα γίνει πραγματικότητα. Ο σοσιαλισμός είναι επίκαιρος και αναγκαίος, αποτελεί ρεαλιστική προοπτική όσο ποτέ!

Α. Οι εξελίξεις στη ζωή της νεολαίας και η πορεία της ΚΝΕ

ΟΙ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟ 8ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ

2. Οι εξελίξεις που μεσολάβησαν, οι σχεδιασμοί που υπάρχουν για αλλεπάλληλα αντιδραστικά μέτρα σε βάρος των εργαζομένων και ειδικότερα σε βάρος των νέων ηλικιών, αναδεικνύουν το ζήτημα ότι τα πράγματα θα χειροτερέψουν δραματικά, αν δεν μπει φραγμός στη σημερινή κατάσταση και με τη δράση του νεολαιίστικου κινήματος. Θα επεκταθούν ακόμα πιο πολύ οι ελαστικές μορφές απασχόλησης, η αύξηση του εργάσιμου χρόνου, με βάση τη στρατηγική της ΕΕ, που επεξεργάσθηκε η Σύνοδος της Λισαβόνας το 2000.

Νέα πλήγματα θα δεχθούν οι κοπέλες που υφίστανται διπλή εκμετάλλευση και καταπίεση. Χιλιάδες νέοι και νέες θα χάσουν το δικαίωμα της υποχρεωτικής παιδείας, θα εμποδιστούν να φθάσουν στην ανώτατη παιδεία. Το δικαίωμα στην εργασία δέχεται ήδη καταιγιστικά χτυπήματα με τα προγράμματα της διαρκούς κατάρτισης και επανακατάρτισης. Η γενική ανεργία θα αυξηθεί και θα είναι ακόμα πιο μεγάλη στους νέους, στις νέες γυναίκες, ενώ με μεγάλα ποσοστά θα εμφανιστεί και στους απόφοιτους ΑΕΙ και ΤΕΙ.

Η εργασιακή ανασφάλεια έχει ήδη γίνει καθεστώς. Αυτή η κατάσταση οδηγεί νέους, ειδικά από περιοχές της υπαίθρου που μαστίζει η ανεργία, να αναζητούν λύση σαν Επαγγελματίες Οπλίτες ή σε άλλα τμήματα του κρατικού μηχανισμού (ειδικοί φρουροί, συνοριοφύλακες κλπ.) με την ψευδαίσθηση της επαγγελματικής αποκατάστασης. Δεν κατανοείται στην πλειοψηφία τους ότι πέφτουν στην παγίδα που τους στήνουν με δόκανο την ανεργία. Η αβεβαιότητα εμποδίζει τους νέους να επιλέγουν πότε θα κάνουν οικογένεια, ενώ οξύνονται οι δυσκολίες και τα προβλήματα των νέων ζευγαριών.

Οι εξελίξεις στην εκπαίδευση, με βάση τις κατευθύνσεις της ΕΕ, τις συνθήκες της Μπολόνια, τις αποφάσεις του Μπέργκεν, οδηγούν στη γενική υποβάθμιση του μορφωτικού επιπέδου της νεολαίας. Ταυτόχρονα ενισχύεται ο ιδεολογικός ρόλος της εκπαίδευσης για τη χειραγώγηση της νεολαίας. Αυξάνονται οι ταξικοί φραγμοί και προχωρά η κατηγοριοποίηση σχολείων, σχολών, μαθητών και φοιτητών, με βάση την κοινωνική προέλευση. Οι νέοι που προέρχονται από την εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα προσανατολίζονται να γίνουν φτηνό εργατικό δυναμικό, έχουν τα πιο κουτσουρεμένα μορφωτικά δικαιώματα. Ενισχύεται η παραπαιδεία και μεγαλώνουν τα βάρη της εργατικής και λαϊκής οικογένειας για τις σπουδές των παιδιών. Η υποκατάσταση της επιστημονικής γνώσης στην ανώτατη εκπαίδευση από διάσπαρτες κατακερματισμένες δεξιότητες, οδηγεί, αντικειμενικά, στην υποβάθμιση της επιστημονικής μόρφωσης των φοιτητών, στη στενή κατάρτιση. Δεν αναγνωρίζεται στο νέο το δικαίωμα να διεκδικεί επαγγελματική

αποκατάσταση, που να αντιστοιχεί στις σπουδές του και τα ενδιαφέροντά του.

Οι συνθήκες που διαμορφώνονται στο φόντο των εξελίξεων στην παιδεία και την εργασία, όπως η αύξηση των ωρών δουλειάς, η ενίσχυση της παραπαιδείας, το κυνήγι της κατάρτισης και επανακατάρτισης, η εργασία την περίοδο των σπουδών, τρώνε τον ελεύθερο χρόνο, «γερνάνε» τους νέους πριν την ώρα τους.

Αποτέλεσμα της διείσδυσης των μονοπωλίων στο χώρο του πολιτισμού και του αθλητισμού είναι η παραγωγή τυποποιημένων υποπροϊόντων, η υποκουλτούρα, οι ταξικοί φραγμοί στον πολιτισμό, η χειραγώγηση της πολιτιστικής δημιουργίας, των χώρων άθλησης, συνολικά του ελεύθερου χρόνου από πολυεθνικές εταιρίες.

Ενισχύονται οι μηχανισμοί καταστολής και εκβιασμού, ο αυταρχισμός, ο περιορισμός δημοκρατικών δικαιωμάτων και λαϊκών ελευθεριών. Χρησιμοποιούνται κάμερες για παρακολούθηση σε χώρους εκπαίδευσης. Καταγράφονται οι συνδιαλέξεις. Η τρομοκρατία σε χώρους δουλειάς, ο περιορισμός του συνδικαλισμού διευκολύνονται με το διευθυντικό δικαίωμα για απολύσεις. Οι προσπάθειες που γίνονται (π.χ. από το Συμβούλιο της Ευρώπης), για να επιβληθεί ένα καθεστώς αντικομμουνιστικής υστερίας και ποινικοποίησης της δράσης των Κομμουνιστικών Κομμάτων και των Κομμουνιστικών Νεολαιών, είναι αδιάψευστος μάρτυρας, από τη μια πλευρά του κινδύνου που αντιπροσωπεύει ο ιμπεριαλισμός και από την άλλη του φόβου που δημιουργεί το ανερχόμενο λαϊκό κίνημα κάτω από την καθοδήγηση και επίδραση της κομμουνιστικής ιδεολογίας και δράσης.

Η νεολαία βιώνει το φόβο των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και του πολέμου. Αγανακτεί, οργίζεται για την επικράτηση του δίκαιου του ισχυρού. Ανησυχεί για την πολιτική και στρατιωτική εμπλοκή της χώρας μας σε επικίνδυνα ιμπεριαλιστικά σχέδια.

Η καταστροφή του περιβάλλοντος, σαν αποτέλεσμα της ασύδοτης δράσης των μονοπωλίων και των πολυεθνικών, διαμορφώνει μια εξαιρετικά ανησυχητική κατάσταση για τον κόσμο που ζούμε.

Κάτω και από την επίδραση των παραπάνω προβλημάτων σημειώνεται αύξηση της χρήσης ναρκωτικών από μικρότερες ηλικίες. Αποδεικνύεται ότι ο καπιταλισμός δεν μπορεί να δώσει όραμα στη νεολαία, ότι συμβάλλει στη διαμόρφωση αδύναμων προσωπικοτήτων.

Κάτω από αυτή την πραγματικότητα γίνεται επείγον ζήτημα η μαζική αγωνιστική χειραφέτηση της νεολαίας.

Η νεολαία βασικός στόχος ιδεολογικής χειραγώγησης, τρομοκράτησης, ενσωμάτωσης

3. Ο καπιταλισμός εξαπολύει επίθεση για τη χειραγώγηση και την υποταγή, την ιδεολογική τρομοκράτηση της νεολαίας. Γνωρίζει ότι δεν μπορεί να δώσει λύσεις στα οξυμένα προβλήματα, αλλά αντίθετα οξύνει τα αδιέξοδα. Δεν μπορεί να ικανοποιήσει τις σύγχρονες ανάγκες της νεολαίας. Φοβάται την όξυνση της ταξικής πάλης, την αφύπνιση του λαού και της νεολαίας, τη χειραφέτησή της από την κυρίαρχη πολιτική. Με κάθε τρόπο, αναπαράγει αναχρονιστικές και πολλές φορές σκοταδιστικές απόψεις. Στρώνει το έδαφος για την ανάπτυξη αντιδραστικών ιδεολογικών ρευμάτων, όπως του εθνικισμού, του ρατσισμού, του ιμπεριαλιστικού κοσμοπολιτισμού. Μόνο τέτοιες αντιλήψεις αντιστοιχούν σε ένα σύστημα που είναι βαθιά αντιδραστικό.

Αποδεικνύεται η αδυναμία του καπιταλισμού να πείσει τη νεολαία ότι είναι ανώτερο σύστημα. Δεν μπορεί να την εμπνεύσει, να της δώσει προοδευτικό όραμα.

Το σχετικά νέο είναι ότι στους κλασικούς ιδεολογικούς μηχανισμούς της παιδείας, των μέσων μαζικής ενημέρωσης και άλλων προστίθενται και νέοι, συνδεδεμένοι με τη δράση και διείσδυση των μονοπωλιακών συγκροτημάτων, στην παιδεία και στον πολιτισμό, στον αθλητισμό. Με την ανάθεση σε επιχειρηματικούς ομίλους να «κάνουν» μαθήματα στα σχολεία με στόχο την άμεση σύνδεση του περιεχομένου με τις λεγόμενες αξίες της αγοράς.

Η συμμετοχή της νεολαίας σε συλλογικές δραστηριότητες, στον πολιτισμό και τον αθλητισμό γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης από τα μεγάλα μονοπώλια και τις πολυεθνικές.

Η κυρίαρχη ιδεολογία και προπαγάνδα έχει βασικό της στόχο τη συκοφάντηση και το μηδενισμό του σοσιαλισμού του 20ού αιώνα, την αλλοίωση και το ξαναγράψιμο της Ιστορίας σε βάρος του κομμουνιστικού και εργατικού κινήματος, των εθνικοαπελευθερωτικών κινημάτων. Ποντάρει στο γεγονός ότι ένα μέρος της νεολαίας δεν έχει γνωρίσει το σοσιαλισμό, δεν έχει ζήσει τις εμπειρίες, τον απόηχο από τις καταχτήσεις και τα επιτεύγματά του, τη συμβολή του στην ανθρωπότητα. Ρίχνει τόνους λάσπης, διαστρεβλώνει με στόχο να κρύψει την πραγματικότητα, ότι η εποχή μας είναι εποχή περάσματος από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό.

Σ' αυτή την κατεύθυνση αναπτύσσεται μια μεθοδευμένη δραστηριότητα, από το σχολικό μάθημα ιστορίας, μέχρι τα ειδικά αφιερώματα των τηλεοπτικών σταθμών και των διαφόρων εντύπων. Δημοσιογράφοι, συγγραφείς, ιστορικοί, πρώην κομμουνιστές, εκδοτικοί οργανισμοί έχουν αναλάβει «εργολαβικά» αυτήν την προσπάθεια, πολλές φορές και με την άμεση οικονομική στήριξη ιμπεριαλιστικών οργανισμών. Διάφορες οπορτουνιστικές, τροτσκιστικές, αναρχο-αυτόνομες δυνάμεις, που δρουν στη νεολαία δίνουν «αριστερό και ριζοσπαστικό άλλοθι» στον αντικομμουνισμό και την αντισοσιαλιστική προπαγάνδα. Αναπτύσσουν διάφορες θεωρίες, για να αποδείξουν ότι η πρώτη προσπάθεια οικοδόμησης του σοσιαλισμού στον 20ό αιώνα ήταν ανώριμη, άκαιρη, ότι οι κοινωνίες που οικοδομούνταν δεν ήταν σοσιαλιστικές, αλλά εκμεταλλευτικές. Ορισμένοι από αυτούς υπερασπίζονται την αστική δημοκρατία σαν ύψιστο ιδανικό, κρύβοντας το ταξικό της περιεχόμενο: ότι είναι δημοκρατία στα όρια του καπιταλισμού, που στοχεύει στη διατήρηση της αστικής εξουσίας, της ατομικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής. Αλλοι, προπαγανδίζοντας ότι κάθε εξουσία φθείρει και οδηγεί στην εκμετάλλευση, προβάλλουν ότι η πάλη για την εξουσία από την εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα είναι μάταιη. Συκοφαντούν την ιστορία και το ρόλο του σοσιαλισμού του 20ού αιώνα, παρουσιάζοντάς τον σαν εγκληματικό σύστημα, περίπου συνώνυμο με το φασισμό. Στο επίκεντρο της επίθεσης είναι η ταξική πάλη, ο πρωτοπόρος ρόλος της εργατικής τάξης. Διαδίδουν την αντίληψη ότι ο σοσιαλισμός απέτυχε σαν σύστημα, είναι μια ουτοπία. Η κοινωνικοποίηση των βασικών μέσων παραγωγής, η αντίθεση του σοσιαλιστικού συστήματος στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, η πίεση που ασκούσαν οι καταχτήσεις του σοσιαλισμού για παραχωρήσεις στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα των καπιταλιστικών χωρών, η διεθνιστική αλληλεγγύη σε λαϊκά και αντιιμπεριαλιστικά κινήματα σε όλο τον κόσμο, θεωρούνται ασυγχώρητα ή ακόμα και «εγκλήματα» από τους καπιταλιστές. Αντιστρέφοντας την πραγματικότητα και προσπαθώντας να κρύψουν τις βαθιές αντιθέσεις του καπιταλισμού, τα αδιέξοδα και το ιστορικό του ξεπέρασμα, αναπαράγουν την αντίληψη ότι ο καπιταλισμός έχει μεν προβλήματα, αδικία, ανισότητες, αλλά είναι ό,τι καλύτερο και ρεαλιστικό μπορεί να υπάρξει στην ανθρωπότητα. Οι αστοί φτάνουν να «ξεχνούν» την ίδια τους την ιστορία, που αποδεικνύει ότι ο καπιταλισμός επικράτησε σαν κοινωνικο-οικονομικό σύστημα μέσα από σκληρή ταξική πάλη, με αιματηρές επαναστάσεις ενάντια στους φεουδάρχες, στους εκπροσώπους της παλιάς τάξης. Η επικράτηση του σοσιαλισμού, που δεν επιδιώκει απλά να αλλάξει μορφή η εκμετάλλευση, αλλά να καταργήσει την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, θα είναι αποτέλεσμα σκληρής, μακροχρόνιας ταξικής πάλης, έργο των ίδιων των λαϊκών μαζών και της νεολαίας.

4.Το ζήτημα της επικαιρότητας του σοσιαλισμού δεν εξαρτάται από το συσχετισμό δύναμης, αλλά προκύπτει από τις αντικειμενικές συνθήκες, από την όξυνση της βασικής αντίθεσης του συστήματος και των επιμέρους αντιθέσεων, που προκύπτουν. Της αντίθεσης ανάμεσα στον κοινωνικό χαρακτήρα της εργασίας και στην ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, την ατομική ιδιοποίηση των προϊόντων της. Οσο βελτιώνονται τα μέσα παραγωγής και αυξάνεται η παραγωγικότητα της εργασίας, τόσο εντείνεται η ταξική εκμετάλλευση με όλες τις μορφές που αυτή μπορεί να γίνει. Μεγαλώνει η απόσταση ανάμεσα στο βιοτικό επίπεδο της εργατικής και λαϊκής οικογένειας και τις δυνατότητες που υπάρχουν για την επίλυση προβλημάτων και την κατοχύρωση σύγχρονων δικαιωμάτων. Η αύξηση του κοινωνικού πλούτου – αποκλειστικά αποτέλεσμα της εργασίας των εργαζομένων – πηγαίνει στα κέρδη του κεφαλαίου. Την ίδια στιγμή που διαμορφώνονται νέες δυνατότητες για μείωση του εργάσιμου χρόνου, οι εργαζόμενοι και η νεολαία δουλεύουν περισσότερες ώρες, αυξάνοντας ουσιαστικά τον εργάσιμο χρόνο, που παράγει το κέρδος για το κεφάλαιο. Αυτές οι αντιθέσεις μπορούν να λυθούν μόνο με την κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας στα βασικά και συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής και την κοινωνικοποίησή τους, μόνο με τον πανεθνικό σχεδιασμό της οικονομίας, τον εργατικό κοινωνικό έλεγχο στην παραγωγή, που προϋποθέτουν την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου.

Η αστική και μικροαστική προπαγάνδα προβάλλει στην πρώτη γραμμή των ιδεολογημάτων της το σύνθημα της ανταγωνιστικότητας και παραγωγικότητας, ως μέσα και πανάκεια για την ευημερία του λαού, της νεολαίας. Καλούν τη νεολαία να υιοθετήσει ως δικό της σύνθημα την ανταγωνιστικότητα, που είναι σύνθημα και στόχος αποκλειστικά και μόνο του κεφαλαίου, των μονοπωλίων. Λανσάρουν την αντίληψη ότι οι νόμοι της ζούγκλας, της φυσικής επιλογής, πρέπει να μεταφερθούν και να λειτουργήσουν και στην κοινωνία. Οτι μπορεί να επιβιώσει, μόνο όποιος δέχεται και προσαρμόζεται στις ελαστικές εργασιακές σχέσεις, χωρίς κοινωνική ασφάλιση, χωρίς καθόλου δικαιώματα. Δέχεται να ζήσει μια ζωή γεμάτη ανασφάλεια, με την απειλή της ανεργίας, μια ζωή υποταγμένη. Οταν μιλούν για την ανάγκη αύξησης της «παραγωγικότητας», εννοούν αύξηση της εντατικοποίησης, της ταξικής εκμετάλλευσης, γιατί εκεί βρίσκεται η πηγή του καπιταλιστικού κέρδους. Η ομολογία του επιτρόπου της Ευρωπαϊκής Ένωσης Χ. Αλμούνια, ότι εργαζόμενος θεωρείται και εκείνος που δουλεύει 1 ώρα τη βδομάδα, δείχνει ποιο μέλλον επιφυλάσσεται για τη νεολαία.

Καλλιεργούν την αποδοχή της πολιτικής, που μοιράζει την ανεργία και τη φτώχεια, την υποκουλτούρα, τη διαχείριση της χρήσης ναρκωτικών, την «ελευθερία» των μονοπωλίων να καταστρέφουν το περιβάλλον. Στόχος τους είναι να επιδράσουν συνολικά στον τρόπο ζωής και σκέψης της νεολαίας. Αυτό υπηρετεί η προσπάθεια για αφομοίωση των κριτηρίων και της λογικής των μονοπωλίων, να πείσουν ότι υπέρτατο ιδανικό, όρος για την πρόοδο είναι το καπιταλιστικό κέρδος και η ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής. Να ζουν οι νέοι με την ψευδαίσθηση ότι θα γίνουν επιτυχημένοι επιχειρηματίες, στην εποχή που ο πλούτος συγκεντρώνεται σε όλο και λιγότερα χέρια. Να σκέφτονται σαν καπιταλιστές, για να είναι πλήρως χειραγωγημένοι από αυτούς.

5. Για να επιδράσει η άρχουσα τάξη στον τρόπο ζωής και τη συνείδηση της νεολαίας χρησιμοποιεί πολυπλόκαμους μηχανισμούς, πραγματοποιεί παρεμβάσεις σε κάθε πτυχή της ζωής των νέων. Υπουργεία, υπηρεσίες, η Τοπική Αυτοδιοίκηση, τα προγράμματα που χρηματοδοτεί η ΕΕ, όμως η «νεανική επιχειρηματικότητα», απευθύνονται ειδικά στη νεολαία με διάφορες πρωτοβουλίες. Οι επιχειρήσεις χρηματοδοτούν άμεσα ή έμμεσα σχολεία και σχολές, παρεμβαίνουν στο περιεχόμενο των μαθημάτων, που διδάσκονται. Ο αποκαλούμενος «εθελοντισμός» εθίζει τη νεολαία στην απλήρωτη εργασία, στη μεταβίβαση ευθυνών από το κράτος προς τους εργαζόμενους, όπως π.χ. στον τομέα της πρόνοιας. Στο όνομα εθνικών συμφερόντων και της «κοινωνίας της αλληλεγγύης» προσπαθεί να αποπροσανατολίσει τις διαθέσεις για συλλογική δράση, αναπαράγει λογικές συναίνεσης, αποπροσανατολίζει από την ταξική ουσία των οξυμένων προβλημάτων, με σκοπό να υπηρετούνται τα συμφέροντα του κεφαλαίου.

Ταυτόχρονα προσπαθούν να «τρομάζουν» και να «εκπλήσσουν» τη νεολαία με τις αντιεπιστημονικές θεωρίες τους, ότι έπαψε να υπάρχει ο καπιταλισμός, ότι η λεγόμενη παγκοσμιοποίηση οδηγεί σε μια νέα κατάσταση, τη «μεταβιομηχανική» κοινωνία, την κοινωνία της πληροφορικής. Αλλαγές υπάρχουν, παλιά φαινόμενα εμφανίζονται με νέες μορφές, νέα στοιχεία υπάρχουν, όμως δεν αλλάζουν το χαρακτήρα και τη φύση του ιμπεριαλισμού, που είναι το ανώτατο στάδιο του καπιταλισμού.

Η πολιτική των άλλων κομμάτων και των πολιτικών νεολαιών

6. Τα προβλήματα που βιώνει η νεολαία δεν είναι προϊόν συγκυρίας, δεν είναι προσωρινά. Δεν οφείλονται αποκλειστικά και μόνο στη διακυβέρνηση της ΝΔ ή του ΠΑΣΟΚ. Τα ίδια προβλήματα βιώνουν σήμερα οι νέοι και οι νέες σε ολόκληρη την Ευρώπη και παγκόσμια, είτε διαχειρίστηκαν την τύχη του καπιταλιστικού συστήματος κεντροδεξιές είτε κεντροαριστερές κυβερνήσεις, μονοκομματικές φιλελεύθερες ή μονοκομματικές σοσιαλδημοκρατικές. Αυτές οι κυβερνήσεις κινήθηκαν στην ίδια ρότα, στην υπηρέτηση του καπιταλιστικού συστήματος, στην εξασφάλιση της κερδοφορίας των μονοπωλίων. Προ πολλού και ακόμα περισσότερο σήμερα αποδεικνύεται πως ο καπιταλισμός ό,τι είχε να δώσει το έδωσε. Σήμερα, προβάλλει η ανάγκη πάλης κατά της πολιτικής εξουσίας των μονοπωλίων, κατά της εξουσίας του κεφαλαίου. Πάλη με στόχο το σοσιαλισμό, ο οποίος είναι επίκαιρος και αναγκαίος όσο ποτέ. Στο δρόμο του αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού αγώνα με τελική έκβαση το σοσιαλισμό, υπάρχουν περιθώρια για απόσπαση ορισμένων κατακτήσεων, για απόκρουση ορισμένων αντιδραστικών μέτρων.

Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, είτε από τη θέση της κυβέρνησης, είτε από τη θέση της αντιπολίτευσης, προώθησαν την ενσωμάτωση της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Ενωση, συμφωνούν στη στρατηγική των αναδιαρθρώσεων, όπως αυτή εκφράστηκε από τις διάφορες συνθήκες (Μάαστριχτ, «Λευκή Βίβλος», Λισαβόνα). Μέσω της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, υλοποίησαν στην πράξη μια σειρά από πλευρές των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, προωθώντας τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις, την εμπορευματοποίηση της παιδείας, της υγείας, τομέων κοινωνικής πρόνοιας, αξιοποιώντας την αντιδραστικοποίηση του θεσμικού πλαισίου, που υιοθέτησαν. Η όξυνση των προβλημάτων των νέων και τα αδιέξοδα είναι αποτέλεσμα της συνειδητής ταξικής επιλογής αυτών των δυνάμεων να στηρίζουν τα άμεσα και μακροπρόθεσμα συμφέροντα του ελληνικού κεφαλαίου. Γι' αυτό το λόγο εξειδικεύουν την τακτική τους στη νεολαία, με στόχο τον εξωραϊσμό των αναδιαρθρώσεων, την αποδοχή της αιωνιότητας του καπιταλισμού, την ενσωμάτωση του νεολαιίστικου κινήματος στα πλαίσια της κυρίαρχης πολιτικής και στις δομές της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Σ' αυτά τα πλαίσια αναπαράγουν τα πιο αντιδραστικά ιδεολογήματα και τον αντικομμουνισμό, μέσα από την εκπαίδευση ακόμα. Βάζουν εμπόδια στην ανάπτυξη δράσης ενάντια στις αναδιαρθρώσεις, αξιοποιώντας τις συνδικαλιστικές τους δυνάμεις στο εργατικό, γενικότερο λαϊκό κίνημα, στο φοιτητικό και τις δυνάμεις τους στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Στήνουν μηχανισμούς υποταγής και συμβιβασμού, προωθώντας το ρουσφέτι, τη συναλλαγή, για την εξαγορά νεανικών συνειδήσεων.

Οι δυνάμεις του οπορτουνισμού, ο ΣΥΝ, έχουν τις δικές τους ευθύνες για την όξυνση των προβλημάτων της νεολαίας, αφού στήριξαν άμεσα ή έμμεσα όλες τις βασικές στρατηγικές επιλογές του κεφαλαίου, όπως π.χ. τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, την ένταξη στην ΟΝΕ. Οι δυνάμεις τους στο συνδικαλιστικό κίνημα, στη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ, στήριξαν τους κοινωνικούς διαλόγους για την αφαίρεση καταχτήσεων και δικαιωμάτων, τη διαμόρφωση ενός εφιαλτικού εργασιακού μέλλοντος. Στην Τοπική Αυτοδιοίκηση συναίνεσαν στην προώθηση των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων σε τοπικό επίπεδο, συνεταιρίστηκαν με το ΠΑΣΟΚ, γενικότερα με το δικομματισμό.

Η παρέμβασή του ΣΥΝ στη νεολαία έχει δημαγωγικά χαρακτηριστικά, αποσκοπώντας να χαϊδέψει τα αυτιά της νεολαίας, τα πιο ανώριμα χαρακτηριστικά της, για να κρύψει το πραγματικό του πρόσωπο, ως στήριγμα της αστικής πολιτικής. Αντιμετωπίζοντας τη νεολαία σαν δήθεν αυτόνομη κοινωνική κατηγορία, μη ενταγμένη στην κοινωνικοταξική διάρθρωση, αρνούνται επί της ουσίας την ταξική φύση των προβλημάτων της νεολαίας και βάζουν σε δεύτερη μοίρα τα βασικά και οξυμένα προβλήματά της στη μόρφωση, στη δουλειά και τον ελεύθερο χρόνο.

Ο ΣΥΝ βάζει εμπόδια στην ιδεολογική χειραφέτηση της νεολαίας, προπαγανδίζει το μονόδρομο της ΕΕ, αρνείται τη νικηφόρο πάλη των λαών σε εθνικό επίπεδο, συκοφαντεί το σοσιαλισμό και την ιστορία του κομμουνιστικού – εργατικού κινήματος. Παράλληλα, καλλιεργεί αντιδραστικές απόψεις (όπως π.χ. η απελευθέρωση της χρήσης ναρκωτικών). Δημιουργεί αυταπάτες ότι ο καπιταλισμός χωράει βελτιώσεις, ότι μπορεί να γίνει ανθρώπινος.

Οι δυνάμεις του ΣΥΝ παρεμβαίνουν στο κίνημα της νεολαίας με στόχο να εκτρέψουν κάθε τάση αφύπνισης και ριζοσπαστικοποίησης προς το συμβιβασμό και την ενσωμάτωση. Γι' αυτό άλλωστε αποτελούν βασική δύναμη στήριξης του «Ελληνικού Κοινωνικού Φόρουμ» μαζί με δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ, τις εργοδοτικές συνδικαλιστικές ηγεσίες των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, με διάφορες εξωκοινοβουλευτικές ομάδες. Ο στόχος είναι η πάλη να κινείται σε κατεύθυνση που δε θα έρχεται σε αντιπαράθεση με τη στρατηγική των αναδιαρθρώσεων, με τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό.

Ορισμένες δυνάμεις που αυτοαποκαλούνται «αριστερές», ακόμα και «επαναστατικές», αλλά και αριστερίστικες, τροτσκιστικές, αναρχοαυτόνομες, που δρουν στο νεολαιίστικο κίνημα, ιδιαίτερα σε χώρους της εκπαίδευσης, σε αρκετές περιπτώσεις συμπλέουν με τις δυνάμεις του δεξιού οπορτουνισμού, αναπαράγουν τις αντιλήψεις του.

Κοινή συνιστώσα όλων αυτών των δυνάμεων, παρά τις ιδεολογικές, πολιτικές και ιστορικές διαφορές τους, είναι η αντι-ΚΝΕ τακτική, ο ετεροκαθορισμός τους με βάση την τακτική και τις θέσεις της ΚΝΕ και του ΚΚΕ, ο έμμεσος ή άμεσος αντικομμουνισμός, η διαστρέβλωση της ιστορίας και της πολιτικής του Κόμματος και της ΚΝΕ. Αναπαράγουν υποκριτικά συνθήματα περί αυτονομίας του νεολαιίστικου κινήματος, υμνούν την αυθόρμητη δράση, διαδίδουν απόψεις ότι η οργάνωση – και κυρίως η ΚΝΕ – καταπιέζει την ατομική ελευθερία. Παρά την υπερ-επαναστατική φρασεολογία, στην πράξη προβάλλουν αιτήματα, που εύκολα ενσωματώνει η άρχουσα τάξη (π.χ. το νόθο 35ωρο, τα γενικά πτυχία κ.ά.). Ωθούν το νεολαιίστικο κίνημα να γίνεται ουρά του εργοδοτικού συνδικαλισμού, σε αντιπαράθεση με το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα και το ΠΑΜΕ. Παρά τις διακηρύξεις τους, η δράση τους βάζει εμπόδια στη ριζοσπαστικοποίηση της συνείδησης της νεολαίας, οδηγεί σε ιδεολογικά και πολιτικά αδιέξοδα.

Η νεολαία πρέπει να διαμορφώσει το δικό της κριτήριο απέναντι στα κόμματα και τις πολιτικές δυνάμεις που παρεμβαίνουν στο κίνημά της, πέρα από τις διακηρύξεις, τις κολακείες. Κριτήριο είναι η στάση που αυτές κρατούν απέναντι στα οξυμένα προβλήματά της, στα αδιέξοδα που γεννά το σύστημα. Αν η δράση τους στο κίνημα συμβάλλει στην πάλη για τη διεκδίκηση των σύγχρονων αναγκών και δικαιωμάτων της. Απαιτείται όξυνση της αντιπαράθεσης με αυτές τις δυνάμεις και ταυτόχρονα συσπειρωτικό ενωτικό πνεύμα στη νεολαία. Να γονιμοποιηθούν οι διαθέσεις, η αναζήτηση και η αμφισβήτηση σε ενεργητική δράση, οργάνωση και ανάπτυξη της νεολαιίστικης πρωτοβουλίας. Με βάση αυτό το κριτήριο η νεολαία πρέπει να απεγκλωβιστεί μαζικά από την πολιτική των κομμάτων της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ, να απομονώσει πολιτικά δυνάμεις που βάζουν εμπόδια στην ανάπτυξη του νεολαιίστικου κινήματος, να ξεφύγει από τη λογική του συστήματος.

7. Η ΟΝΝΕΔ εκφράζει και στηρίζει την κυρίαρχη πολιτική και ιδεολογία, αναλαμβάνει να υποστηρίζει κάθε μέτρο της κυβέρνησης της ΝΔ. Προβάλλει τη λογική του ευρωμονόδρομου και προασπίζεται την ΕΕ. Εντονα υπερασπίζεται και καλλιεργεί τα κυρίαρχα ιδεολογήματα της άρχουσας τάξης για τη νεολαία. Προωθεί τον ατομισμό και την υποκουλτούρα, τη λογική του ανταγωνισμού, το συντεχνιασμό. Η δράση της αναπτύσσεται κυρίως στα ΑΕΙ – ΤΕΙ, προσπαθώντας να οδηγεί το φοιτητικό – σπουδαστικό κίνημα στην υποταγή και παίζει διαλυτικό ρόλο στους συλλόγους. Σε γενικές γραμμές επιδιώκει να μην αναπτύσσονται αγωνιστικές διεργασίες και όποτε δεν μπορεί να το κάνει αυτό τις αποπροσανατολίζει. Επίσης, σε προεκλογικές περιόδους εμφανίζεται και σε άλλους χώρους νεολαίας, ενώ συμμετέχει σε διάφορα προγράμματα της ΕΕ για τη νεολαία. Η ΟΝΝΕΔ έχει μετατραπεί σε μηχανισμό κομματικής πελατείας, καλλιεργεί το ρουσφέτι, τη συναλλαγή και εκβιαστικές λογικές σε χώρους νεολαίας.

Η Νεολαία ΠΑΣΟΚ διαλύθηκε και ανασυγκροτείται από το ΠΑΣΟΚ με στόχο πιο αποτελεσματικά να δρα για την πολιτική του. Αποδέχεται τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις, την πολιτική της ΕΕ, όπως και η ΟΝΝΕΔ. Οταν εμφανίζει το «αγωνιστικό προσωπείο» (κυρίως τώρα που κυβέρνηση είναι η ΝΔ) επιδιώκει να υπονομεύει την αγωνιστική δράση, να παγιδεύει το ριζοσπαστισμό και την αμφισβήτηση στην κυρίαρχη ιδεολογία. Θέλει να οδηγεί τις αντιδράσεις ενάντια στην κυβέρνηση της ΝΔ στην αγκαλιά του ΠΑΣΟΚ, υπηρετώντας την εναλλαγή της εξουσίας στα πλαίσια του συστήματος. Και η Ν. ΠΑΣΟΚ εμφανίζει δράση, όπου και η ΟΝΝΕΔ, στα ΑΕΙ – ΤΕΙ, σε άλλους χώρους τις περιόδους των εκλογών, με συμμετοχή σε προγράμματα της ΕΕ. Ακόμη και χωρίς την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αναπτύσσει όπου μπορεί πελατειακές και ρουσφετολογικές πρακτικές.

Η Νεολαία ΣΥΝ διατηρεί μικρές δυνάμεις, κυρίως στα ΑΕΙ. Αντιπαλεύει τη δράση της ΚΝΕ για τον προσανατολισμό και τη ριζοσπαστικοποίηση του κινήματος νεολαίας. Στα πλαίσια του «Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς» προσπαθεί να αναπτύξει πρωτοβουλίες σε αντίθεση με το αντιιμπεριαλιστικό νεολαιίστικο κίνημα στην Ευρώπη. Συμμαχεί σε αυτή την κατεύθυνση, όλο και πιο συστηματικά, με μικρές εξωκοινοβουλευτικές ομάδες και συχνά με τη Ν. ΠΑΣΟΚ. Προσπαθεί τα αιτήματα και οι νεανικοί αγώνες να καταλήγουν εντός πλαισίου της ΕΕ, μακριά από λογικές ρήξης. Χρησιμοποιεί την αντικομμουνιστική προπαγάνδα, ιδιαίτερα σε περιόδους ανόδου των αγώνων.

Προβάλλονται ομάδες με αόριστη αντικαπιταλιστική φρασεολογία, ομάδες αριστερίστικες, τροτσκιστικές και άλλες εξωκοινοβουλευτικές με περιορισμένη δράση σε χώρους εκπαίδευσης (ΑΕΙ, ΤΕΙ, σχολεία), με κύρια αιχμή τη γενικόλογη καταγγελία, τον αντικομμουνιστικό λόγο, την αντίθεση στην ΚΝΕ και το ΚΚΕ. Οι μικροαστικές καταβολές αυτών των ομάδων αντανακλώνται στα αιτήματά τους, που μπορούν να ενσωματώνονται στην κυρίαρχη πολιτική και στη βάση αυτή συχνά συμβαδίζουν με τη Ν. ΣΥΝ.

Ομάδες που προσδιορίζονται ως αναρχικές με φιλελεύθερα και αντιδραστικά αντικομμουνιστικά στοιχεία, παρά την περιθωριακή τους παρουσία με στέκια και άλλες δραστηριότητες, αξιοποιούνται από το σύστημα για το προβοκάρισμα των αγώνων. Ορισμένες από αυτές έχουν χαρακτηριστικά συμμορίας και αξιοποιούνται ως μηχανισμοί τραμπουκισμού ενάντια στην ΚΝΕ.

Δρουν φασιστικές, εθνικιστικές ομάδες σε σχολεία, συνοικίες, γήπεδα. Ενα μέρος τους στηρίζει το Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό, ένα άλλο πρωτοστατεί σε επιθέσεις εναντίων νέων μεταναστών και εναντίον μελών της ΚΝΕ, λειτουργώντας ως συμμορία. Ο ΛΑ.Ο.Σ, το τελευταίο διάστημα, συγκαλύπτει πολύ επιμελημένα τη φιλοκαπιταλιστική, αλλά εθνικιστική, ρατσιστική πολιτική του με δημαγωγικά φιλολαϊκά συνθήματα, προκειμένου να αλιεύσει ψήφους.

Η αντιπαράθεση της ΚΝΕ με τις άλλες πολιτικές δυνάμεις και ομάδες που δρουν μέσα στη νεολαία είναι πολιτική και ιδεολογική με στόχο να αποκαλύπτει την ουσία των θέσεών τους, το ρόλο τους. Περιλαμβάνει όλες τις πλευρές της ζωής της νεολαίας, στη μόρφωση, στη δουλειά, στον ελεύθερο χρόνο. Ιδιαίτερα σε σχέση με την ΟΝΝΕΔ και τη Ν. ΠΑΣΟΚ πρέπει πιο επίμονα να αναπτυχθεί η επιχειρηματολογία, η αποκάλυψη των ιδεολογημάτων που προβάλλουν, ώστε η όξυνση της πολιτικής και ιδεολογικής αντιπαράθεσης να απεγκλωβίζει νέες και νέους από αυτούς τους χώρους. Απέναντι και στις άλλες δυνάμεις, μέσα στη νεολαία, είναι απαραίτητο να δυναμώσει το ιδεολογικό μέτωπο στα ρεύματα και στις αντιλήψεις που πρεσβεύουν, να δυναμώσει και η πολιτική απάντηση στις θέσεις τους και στην αντικομμουνιστική τους προπαγάνδα. Η κριτική στις άλλες πολιτικές νεολαίες συνδυάζεται με την προβολή των θέσεων και των προτάσεων της ΚΝΕ στο γενικό πολιτικό πρόβλημα και στα επιμέρους προβλήματα.

ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΔΡΑΣΗΣ ΤΗΣ ΚΝΕ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ – ΣΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΚΙΝΗΜΑ

8. Τα προηγούμενα χρόνια η ΚΝΕ ανέπτυξε την πολιτική, μαζική και ιδεολογική δράση της με στόχο να δυναμώσει η οργάνωση και η πάλη της νεολαίας πάνω στα προβλήματα που βίωνε και οξύνονται καθημερινά. Πρόβαλλε την πολιτική και ιδεολογία του ΚΚΕ μέσα στη νεολαία και στο κίνημά της, διαδίδοντας την πρόταση του ΚΚΕ για το Μέτωπο, που θα διεκδικήσει τη λαϊκή εξουσία και οικονομία, την αναγκαιότητα και επικαιρότητα του σοσιαλισμού.

Η Οργάνωση επεξεργάστηκε την τακτική της στο πλαίσιο των αποφάσεων των προηγούμενων Συνεδρίων της, ξεχωρίζοντας τις παρακάτω κατευθύνσεις, πάνω και στις οποίες έδρασε:

· Την ανάπτυξη της συλλογικής αγωνιστικής δράσης της νεολαίας και τη συσπείρωση δυνάμεων σε ιδιαίτερα και επιμέρους μέτωπα πάλης.

· Τη διεύρυνση της πολιτικής ιδεολογικής δράσης, για την οικοδόμηση σταθερών πολιτικών δεσμών με πλατιά τμήματα της νεολαίας.

· Την προσπάθεια ώστε η ΚΝΕ να γίνεται γερή και μαζική, εφεδρεία και στήριγμα του ΚΚΕ στην πάλη για τη συγκρότηση του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου, στην πάλη για το σοσιαλισμό.

Από το 8ο Συνέδριο διευρύνθηκε η πολιτική παρουσία και δράση της ΚΝΕ, απέκτησε πιο μόνιμα χαρακτηριστικά το πολιτικό άνοιγμα των οργανώσεων στους χώρους της νεολαίας.

Πιο αναλυτικά, η δράση της ΚΝΕ:

Συνέβαλε και συμβάλλει στην οργάνωση της δράσης των νέων στην κατάρτιση, στις αγωνιστικές διεργασίες του μαθητικού, φοιτητικού – σπουδαστικού κινήματος, στην ένταξη νέων εργατών στα συνδικάτα, στην ενδυνάμωση του ΠΑΜΕ. Θετικά παραδείγματα έχουν προκύψει με τη δράση της ΚΝΕ στα ΙΕΚ, σε εργαζόμενους σπουδαστές (ΑΕΝ, ΟΑΕΔ κλπ.), σε κλάδους με μεγάλη συμμετοχή εργαζόμενης νεολαίας.

Η δυναμική παρουσία της ΚΝΕ έδωσε ώθηση, συνέβαλε σε διεργασίες, ενίσχυσε τη διεκδικητική φυσιογνωμία του κινήματος. Συνέβαλε στην ανάπτυξη της συλλογική δράσης και πάλης της νεολαίας. Επαιξε πρωτοπόρο ρόλο, για να δυναμώσει την αντίσταση της νεολαίας στην επίθεση του κεφαλαίου στα δικαιώματα, στη ζωή και το μέλλον της. Ιδιαίτερα σημαντική ήταν η συμβολή της ΚΝΕ στους μεγάλους μαζικούς μαθητικούς αγώνες 1998-1999, στις αντιιμπεριαλιστικές κινητοποιήσεις ενάντια στον πόλεμο κατά της Γιουγκοσλαβίας το 1999 και κατά του Ιράκ το 2003, στη σημαντική συμμετοχή της εργαζόμενης νεολαίας στους εργατικούς αγώνες για το Ασφαλιστικό το 2001, στην έκφραση αλληλεγγύης στα μπλόκα των αγροτών. Λείπει, ωστόσο, η επίμονη, σχεδιασμένη με προοπτική, παρέμβαση, που θα δημιουργεί πιο ισχυρά αποκρυσταλλώματα.

Τα αιτήματα, οι στόχοι πάλης που η ΚΝΕ πρόβαλλε στο νεολαιίστικο κίνημα, στα διάφορα τμήματα νεολαίας και στα μέτωπα πάλης δεν είχαν μόνο το χαρακτήρα της αντίθεσης σε μέτρα και νόμους των κυβερνήσεων και της ΕΕ. Καλλιεργούσαν τη διεκδίκηση με βάση τις ανάγκες της νεολαίας. Αφετηρία και σταθερό σημείο της δράσης ήταν τα οξυμένα προβλήματα που βιώνουν οι νέοι άνθρωποι, τα οποία απασχολούν έντονα τους νέους και τις νέες των λαϊκών οικογενειών. Εγινε προσπάθεια να αποκαλυφθούν οι ένοχοι, ο ρόλος των άλλων πολιτικών δυνάμεων. Προβλήθηκε η ανάγκη ριζικών αλλαγών σε ρήξη και σύγκρουση με την κυρίαρχη πολιτική.

Στο ίδιο διάστημα, όμως, ήταν λίγες οι πρωτοβουλίες στα μέτωπα πάλης, τα οποία αφορούν τον πολιτισμό και τον αθλητισμό, το πρόβλημα των ναρκωτικών, τη δημιουργική αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου. Θετική είναι η πείρα που πηγάζει από την προσπάθεια για συγκρότηση επιτροπών νέων εργαζομένων σε συνδικάτα, από τις Γραμματείες νέων του ΠΑΜΕ, τα Συντονιστικά στους μαθητές, φοιτητές και σπουδαστές, τη συ-σπείρωση στην Πανσπουδαστική, τις επιτροπές αγώνα. Η προσπάθεια συσπείρωσης συνέβαλε στην ανάπτυξη αντιστάσεων και αγώνων, στην πορεία αλλαγής των συσχετισμών. Ωστόσο χρειάζεται ακόμα δουλειά ώστε η ικανότητα συσπείρωσης της ΚΝΕ, για όλα τα προβλήματα, να φθάσει στο ύψος των σημερινών απαιτήσεων. Η ΚΝΕ έκανε σοβαρές προσπάθειες για να αντιμετωπίσει στον ιδεολογικό τομέα την επίθεση του αντιπάλου, ωστόσο δεν μπόρεσε να αξιοποιήσει όλες τις δυνατότητες που είχε στον τομέα αυτό. Υπερασπίστηκε βέβαια μαχητικά το σοσιαλισμό – κομμουνισμό, τα επιτεύγματα των σοσιαλιστικών χωρών της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης. Αντιστάθηκε στη διαστρέβλωση της ιστορίας του λαϊκού κινήματος, ενάντια στην απάλειψη της ιστορικής μνήμης. Πρόβαλε στη νεολαία την ανυπότακτη και αισιόδοξη στάση ζωής, το πρότυπο της ολοκληρωμένης προσωπικότητας, που στέκεται μαχητικά απέναντι στα προβλήματα, στους υπεύθυνους και στις αιτίες, που παλεύει στο πλευρό του ΚΚΕ και της εργατικής τάξης για την αλλαγή της κοινωνίας. Αντιτάχθηκε στις προσπάθειες χειραγώγησης, στην ιδεολογική τρομοκρατία των μονοδρόμων, της αναποτελεσματικότητας της πάλης.

Ολα αυτά τα χρόνια έδρασε στο πλευρό του Κόμματος στις πολιτικές, εκλογικές μάχες, προσπαθώντας να φτάσει η φωνή του ΚΚΕ πλατιά μέσα στη νεολαία, να πείσει για την ανάγκη στήριξής του.

Αναδεικνύεται, όμως και αυτή την περίοδο, το πρόβλημα να μη στηρίζεται η δράση της ΚΝΕ στις πρωτοβουλίες, στο σχεδιασμό δράσης της ΟΒ. Παραμένει το φαινόμενο η ΟΒ να δουλεύει καμπανιακά, ευκαιριακά, χωρίς να έχει το δικό της εξειδικευμένο πρόγραμμα δράσης. Το πρόβλημα αυτό είναι πρώτα απ’ όλα ζήτημα της καθοδηγητικής δουλειάς.

Η ΚΝΕ, στα χρόνια μετά το 8ο Συνέδριο, συνέχισε την προσπάθεια να συμβάλει στην ανάπτυξη του διεθνούς αντιιμπεριαλιστικού κινήματος της νεολαίας. Επαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στην ΠΟΔΝ, ολοκληρώνοντας τη θετική θητεία της στην προεδρία και στη συνέχεια στην αντιπροεδρία της περιφέρειας Ευρώπης και Β. Αμερικής. Φιλοξένησε στην Αθήνα και συνέβαλε να δοθεί συνέχεια στις συναντήσεις των ΚΝ της Ευρώπης. Συμμετείχε δραστήρια στην προετοιμασία του 16ου Παγκόσμιου Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών, πήρε πρωτοβουλίες για την κοινή δράση των κομμουνιστικών και αντιιμπεριαλιστικών νεολαιών στα Βαλκάνια. Ενίσχυσε τις διμερείς επαφές με τη Νεολαία του Tουρικού ΚΚ, την ΕΔΟΝ, με μια σειρά Νεολαίες από την Ευρώπη, αλλά και από άλλες ηπείρους, όπως η ΚΝ Κούβας και η ΚΝ Βενεζουέλας. Το Φεστιβάλ ΚΝΕ – «Οδηγητή» καθιέρωσε Διεθνή Σεμινάρια και απέκτησε μια ιδιαίτερη διεθνή διάσταση.

Ανέπτυξε πρωτοβουλίες και σημαντική δράση στις κινητοποιήσεις κατά τη διάρκεια της ελληνικής Προεδρίας στην ΕΕ. Με τη μαζική συμμετοχή νέων στις δραστηριότητες της «Δράση: Θεσσαλονίκη 2003», τις καμπάνιες αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό, στη σοσιαλιστική Κούβα, την κινητοποίηση και συμμετοχή με μεγάλη ελληνική αντιπροσωπεία στο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών, που αποτέλεσαν σημαντικούς σταθμούς στη διάδοση του διεθνισμού στη νεολαία της χώρας μας.

Η ΚΝΕ, Οργάνωση βαθιά διεθνιστική, πρέπει να πολλαπλασιάσει τις πρωτοβουλίες στη χώρα μας για την ανάπτυξη του διεθνισμού, σε αντιπαράθεση με τον αστικό εθνικισμό, αλλά και τον ιμπεριαλιστικό κοσμοπολιτισμό, σε αντιπαράθεση με την αντίληψη που αρνείται τη νικηφόρα πάλη και σε εθνικό επίπεδο. Επιδιώκει να σταθεροποιούνται οι πρωτοβουλίες στο κίνημα της νεολαίας για την αλληλεγγύη στους λαούς και στους νέους που αγωνίζονται ενάντια στον ιμπεριαλισμό, στα νεολαιίστικα κινήματα σε όλες τις χώρες του κόσμου και ιδιαίτερα σε αυτά των Βαλκανίων, της Μ. Ανατολής, της Ανατολικής και Δυτικής Ευρώπης.

Η πορεία του διεθνούς αντιιμπεριαλιστικού νεολαιίστικου κινήματος

9.Το διεθνές αντιιμπεριαλιστικό νεολαιίστικο κίνημα δέχθηκε σκληρό πλήγμα από τις αρνητικές εξελίξεις και τη γενικότερη κρίση του κομμουνιστικού κινήματος.

Η απουσία διακριτού πόλου του κομμουνιστικού και εργατικού κινήματος σε διεθνές επίπεδο, εξαιτίας της κρίσης που πέρασε και των σοβαρών ιδεολογικών διαφορών, επιδρά και στο διεθνές νεολαιίστικο κίνημα.

Εκτιμάται ως θετική η πορεία της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Δημοκρατικών Νεολαιών τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα θετική είναι η συμβολή της ΚΝ Πορτογαλίας στη θέση του προέδρου και της ΚΝ Κούβας στη θέση του Γενικού Γραμματέα. Η ΠΟΔΝ συνεχίζει την ανοδική της πορεία, ωριμάζει ο αντιιμπεριαλιστικός της χαρακτήρας στις σύγχρονες συνθήκες. Καταφέρνει να προσελκύει νέα μέλη, να επαναδραστηριοποιεί παλιά, να πολλαπλασιάζει τις πρωτοβουλίες σε διεθνές και περιφερειακό επίπεδο. Αυτή η θετική πορεία φάνηκε ιδιαίτερα κατά την προετοιμασία και διεξαγωγή του Παγκόσμιου Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών. Στις σημερινές συνθήκες το ζητούμενο είναι πώς η ΠΟΔΝ, ως αντιιμπεριαλιστική διεθνής οργάνωση της νεολαίας, θα καταφέρει να αποτελέσει διεθνές στήριγμα της δράσης της νεολαίας σε ριζοσπαστική κατεύθυνση, ώστε να ασκεί επίδραση και στο εθνικό επίπεδο. Να συμβάλει στο διεθνή συντονισμό ριζοσπαστικών δυνάμεων, στην αντιμετώπιση προσπαθειών χειραγώγησης, υποταγής και ενσωμάτωσης του νεολαιίστικου κινήματος σε διεθνές επίπεδο. Είναι αναγκαίο το διεθνές αντιιμπεριαλιστικό κίνημα της νεολαίας να προσανατολιστεί πιο αποφασιστικά σε ζητήματα πάλης κατά του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, των ιμπεριαλιστικών σχεδίων στη Μ. Ανατολή, στην Ασία, στην Αφρική, στη Λ. Αμερική. Το ανεβασμένο και διευρυνόμενο κύρος της ΠΟΔΝ σε διεθνές επίπεδο τα τελευταία χρόνια αποτελεί πολύτιμο εργαλείο σε αυτή την κατεύθυνση.

Το ανέβασμα του κύρους της ΠΟΔΝ, η επαναδραστηριοποίηση οργανώσεων στους κόλπους της και ο πολλαπλασιασμός των πρωτοβουλιών της θα συμβάλουν άμεσα στην ενίσχυση του αντιιμπεριαλιστικού προσανατολισμού της.

Στα θετικά βήματα εντάσσεται και το κίνημα των Παγκόσμιων Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών, που κατάφερε να ανασυγκροτηθεί το 1997 στην Αβάνα. Σημαντικό σταθμό αποτέλεσε το 16ο ΠΦΝΦ, που πραγματοποιήθηκε τον Αύγουστο του 2005 στη Βενεζουέλα, τόσο από πλευράς μαζικότητας, όσο και πολιτικού προσανατολισμού και περιεχομένου.

Το κίνημα των Παγκόσμιων Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών, αξιοποιώντας την πείρα και επιβεβαιώνοντας τον αντιιμπεριαλιστικό του χαρακτήρα, μπορεί και πρέπει να αποτελεί σημείο συνάντησης των οργανώσεων της ΠΟΔΝ με άλλα ριζοσπαστικά αντιιμπεριαλιστικά κινήματα της νεολαίας από όλο τον κόσμο.

Τα χρόνια που πέρασαν εμφανίζονται μια σειρά θετικά στοιχεία. Σε αυτά ξεχωρίζουμε τη συμμετοχή της νεολαίας σε γενικότερους λαϊκούς αγώνες, που εναντιώνονται στα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό σε μια σειρά χώρες. Τη συμμετοχή στο αντιπολεμικό κίνημα, στο κίνημα αλληλεγγύης στους λαούς που αντιστέκονται στον ιμπεριαλισμό, στα κινήματα ενάντια στην ΕΕ και στην ALCA στη Λ. Αμερική.

Σήμερα οξύνεται η διαπάλη στο διεθνές νεολαιίστικο κίνημα στο φόντο της έντασης της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας και των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, αλλά και της αντίστασης και αμφισβήτησης που δυναμώνουν, ιδιαίτερα στη νεολαία. Ξεδιπλώνεται μια πιο μεθοδευμένη προσπάθεια του ιμπεριαλισμού για τη χειραγώγηση του διεθνούς νεολαιίστικου κινήματος, μέσα και από τη διαμόρφωση δομών σε διεθνές ή περιφερειακό επίπεδο, οι οποίες θα αποτελούν όχημα παρέμβασης σε εθνικό επίπεδο με στόχο την ενσωμάτωση των αγώνων και της αμφισβήτησης. Σε αυτό το πλαίσιο, οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί ΕΕ και ΝΑΤΟ έχουν ειδικούς θεσμούς, όπως τα Κοινωνικά Φόρουμ, δομές που απευθύνονται στη νεολαία και στο κίνημά της. Στην ίδια κατεύθυνση κινούνται διάφορες διεθνείς Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις που χρηματοδοτούνται αδρά από ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και πολυεθνικές.

Τα Κοινωνικά Φόρουμ σε διεθνές ή περιφερειακό επίπεδο έχουν ειδική στόχευση στον εγκλωβισμό των τάσεων αμφισβήτησης στο νεολαιίστικο κίνημα. Επιδιώκουν μια γραμμή πάλης, που δεν έρχεται σε σύγκρουση με τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό, αντίθετα οδηγεί στην ενσωμάτωση, σε μια πολιτική πρόταση εναλλακτικής διαχείρισης, ενός δήθεν εξανθρωπισμού του καπιταλισμού.

Συνεχίστηκε τα τελευταία χρόνια η ανασυγκρότηση των ΚΝ σε μια σειρά από χώρες. Επίσης και η επανίδρυση κομμουνιστικών οργανώσεων νεολαίας, καθώς και ο προσανατολισμός ΚΚ για δουλειά στη νεολαία. Σε αυτό το πλαίσιο, πολλαπλασιάστηκαν οι πρωτοβουλίες ενίσχυσης της συνεργασίας ανάμεσα σε ΚΝ. Στην περιοχή της Ευρώπης φαίνεται πως ενισχύονται και σταθεροποιούνται συναντήσεις των ΚΝ, που ξεκίνησαν πριν από 5 χρόνια, καθώς και κοινές πρωτοβουλίες, όπως οι καμπάνιες αλληλεγγύης στη σοσιαλιστική Κούβα.

Απολογισμός δράσης του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ και του Γραφείου του

10.Το Κεντρικό Συμβούλιο και το Γραφείο του, με οδηγό τις αποφάσεις του 8ου Συνεδρίου και τη στήριξη και καθοδηγητική πολιτική – ιδεολογική βοήθεια του Κόμματος, προσανατόλισε σωστά τη δράση της ΚΝΕ. Η προσφορά και η ευθύνη του αντανακλάται στην ίδια την πορεία της Οργάνωσης, στα θετικά και τις αδυναμίες.

Προσπάθησε με τις συνεδριάσεις του να προσανατολίζει και να ελέγχει την πορεία και τη δράση της ΚΝΕ, τη διαμόρφωση

ενιαίας αντίληψης στα όργανα και τις οργανώσεις. Βρέθηκε κοντά στις οργανώσεις και συνέβαλε στον προσανατολισμό και την ανάπτυξη της δράσης τους και με κεντρικές πρωτοβουλίες, για να εξειδικεύεται η πολιτική του Κόμματος στη νεολαία. Εκανε σοβαρή προσπάθεια να ξεπεραστούν δυσκολίες στη λειτουργία και το περιεχόμενο των ΟΒ, στην ποιότητα καθοδήγησης των οργανώσεων. Επεξεργάστηκε πρόγραμμα ιδεολογικής στήριξης της δουλειάς οργάνων

και των ΟΒ με μαθήματα και διαλέξεις.

Στη βάση των αποφάσεων του 8ου Συνεδρίου, έκανε προσπάθεια συγκρότησης των βοηθητικών επιτροπών του. Έγιναν προσπάθειες να ξεπεραστούν δυσκολίες στη διάταξη στελεχών σε οργανωτικά καθήκοντα ή σε βοηθητικές επιτροπές. Παρά τα βήματα σε αυτή την κατεύθυνση, βασική αδυναμία που επέδειξε το ΚΣ ήταν η αδύναμη στήριξη της Εργατικής Επιτροπής του, γεγονός που αντανακλά και στα μικρά βήματα που έγιναν στην εργαζόμενη νεολαία. Στην πορεία της δουλειάς του συγκρότησε την Πολιτιστική και Αθλητική Επιτροπή, έκανε προσπάθεια ενασχόλησης με το ζήτημα των νέων γυναικών. Η δουλειά στις νέες γυναίκες δυσκολεύτηκε από την άγνοια που υπάρχει για την ταξική προέλευση του γυναικείου ζητήματος.

Από το 8ο Συνέδριο πάνω από το 1/3 των μελών του ΚΣ πέρασαν στην κομματική δουλειά, εκπληρώνοντας τη βασική αποστολή της ΚΝΕ, να είναι στήριγμα και τροφοδότης του ΚΚΕ με νέο δυναμικό.

Πιο ειδικά το ΚΣ παρουσίασε τρεις βασικές αδυναμίες:

· Η πρώτη βασική αδυναμία του ΚΣ αφορά στο περιεχόμενο και τις μεθόδους καθοδήγησης. Χρειαζόταν πιο ουσιαστική βοήθεια στην αφομοίωση των αποφάσεων, για να υλοποιούνται με πρακτικό πνεύμα. Με στόχο να κατανοείται η «κλωστή» που συνδέει την καθημερινή δράση με την προοπτική, στη βάση της αφομοίωσης του χαρακτήρα της ΚΝΕ ως επαναστατικής οργάνωσης με πολιτικούς στόχους. Από αυτή την άποψη τα καθήκοντα φαίνονταν ξεκομμένα, αποσπασματικά και μη ενταγμένα στο γενικό άξονα της δράσης μας, του κερδίσματος δηλαδή της νεολαίας με την πολιτική και την ιδεολογία του ΚΚΕ, με την κατάλληλη εξειδίκευση. Η αποσπασματικότητα και οι αδυναμίες στην εξειδίκευση οδηγούσαν σε σχηματοποίηση καθηκόντων. Δεν έγινε δυνατό να κατανοούνται τα καθήκοντα ως σχεδιασμός πολιτικής, ιδεολογικής, οργανωτικής δράσης.

· Δεύτερη αδυναμία αφορά στην καθοδήγηση των παρακάτω οργάνων της ΚΝΕ με πνεύμα που να ενισχύει την αντίληψη ότι η ΚΝΕ είναι και σχολείο διαμόρφωσης και διαπαιδαγώγησης νέων κομμουνιστών. Το ΚΣ δεν κατάφερε με τη δράση του και κυρίως με την καθοδηγητική του βοήθεια να διαπαιδαγωγήσει το στελεχικό δυναμικό με καρτερικότητα, υπομονή και επιμονή, ώστε να αντιμετωπίζει κομμουνιστικά και περισσότερο ώριμα τις δυσκολίες που παρουσιάζονταν. Υπήρχε μεγαλύτερη ανάγκη να βοηθήσει τα στελέχη να «νιώθουν» την ψυχολογία του νέου που μπαίνει στην ΚΝΕ, τα προβλήματα που αντιμετωπίζει, τη βοήθεια που χρειάζεται, για να αφομοιώσει την πολιτική και την ιδεολογία μας και να κατακτά στάση ζωής σύμφωνη με την επιλογή του να γίνει μέλος της ΚΝΕ.

· Η τρίτη βασική αδυναμία αφορά στον προσανατολισμό στην εργαζόμενη νεολαία και στο χώρο της κατάρτισης. Παρ’ όλες τις προσπάθειες στη διάταξη των ΟΒ και των μελών στη συγκρότηση κλαδικών και εργατικών τομέων, η μη στήριξη της Εργατικής Επιτροπής δεν επέτρεψε να υπάρχουν ειδικές επεξεργασίες και κατευθύνσεις, που θα έδιναν ώθηση στη δράση μας στο χώρο της εργαζόμενης νεολαίας και της επαγγελματικής εκπαίδευσης, παρά τις δυνατότητες που ξεπρόβαλλαν και τη συγκέντρωση χιλιάδων νέων στο χώρο αυτό. Βεβαίως, το ζήτημα δε λύνεται μόνο με την αξιοποίηση της Εργατικής Επιτροπής. Είναι ζήτημα επίμονου προσανατολισμού και δημιουργικού ελέγχου στα όργανα και στις ΟΒ.

Το νέο ΚΣ πρέπει αποφασιστικά να λύσει το ζήτημα της στελέχωσης των επιτροπών του, καθώς και το ίδιο να γίνει πιο επιτελικό, να εμπλουτίζεται η καθοδηγητική δουλειά με το σύνολο των καθηκόντων, ώστε να στηρίζεται η δουλειά και η δράση της ΟΒ, τελικά, σε κάθε χώρο και πάνω στα μέτωπα πάλης. Ταυτόχρονα το νέο ΚΣ θα πρέπει πιο δημιουργικά και με αποφασιστικότητα να αντιμετωπίσει στη βάση του χαρακτήρα της ΚΝΕ το ζήτημα της ανάδειξης νέων στελεχών, ιδιαίτερα από την εργατική και εργαζόμενη νεολαία.

Ο «ΟΔΗΓΗΤΗΣ»

11. Από το 8ο Συνέδριο έχουν γίνει ουσιαστικά βήματα στη βελτίωση του περιεχομένου και της μορφής του. Σε αυτό συνέβαλε η σταθεροποίηση της Συντακτικής του Επιτροπής και η – αργή έστω – βελτίωση της έκδοσης του «Οδηγητή». Η προσπάθεια αυτή πρέπει να συνεχιστεί, να αναζητάμε διαρκώς το πώς θα βελτιώνεται και στην προπαγάνδα και στην ποιότητα, ενισχύοντας παραπέρα τα αντίστοιχα επιτελεία.

Ο «Οδηγητής», καθοδηγητικό όργανο του ΚΣ της ΚΝΕ, συντροφεύει την Οργάνωση από την ίδρυσή της. Ο αναντικατάστατος ρόλος του επιβεβαιώθηκε και την τελευταία 15ετία, στηρίζοντας την ανασυγκρότηση και την ανοδική πορεία της ΚΝΕ. Συμβάλλει αποφασιστικά στην προπαγάνδιση των θέσεων και της δράσης της Οργάνωσης, στην καθοδήγηση, τον εξοπλισμό και τη μορφωτική προσπάθεια του δυναμικού της ΚΝΕ στην γνωριμία και οικοδόμηση δεσμών με χιλιάδες νέους και νέες.

Η διακίνησή του στις σημερινές συνθήκες παραμένει αισθητά πίσω από τις δυνατότητες της ΚΝΕ ως αποτέλεσμα του κύριου υποκειμενικού προβλήματος, αυτού της μη αξιοποίησής του καθοδηγητικά.

Παραμένει δηλαδή σήμερα ζητούμενο το στέλεχος να χρησιμοποιεί το υλικό του «Οδηγητή» στην προπαγάνδα και την καθοδήγηση. Στην ανάπτυξη της πάλης της νεολαίας, στην πολιτική συζήτηση και την οικοδόμηση δεσμών, στον εμπλουτισμό της εσωοργανωτικής, ιδεολογικής, μορφωτικής δουλειάς. Στο επόμενο διάστημα χρειάζεται να παρθούν αποφασιστικά μέτρα για την άνοδο της διακίνησης , αξιοποίησής του όλη τη διάρκεια του μήνα και την ένταξή του στην καθημερινή δράση της ΚΝΕ. Πρέπει να γίνει υπόθεση κάθε οργάνου και ΟΒ με συγκεκριμένη χρέωση και σταθερό έλεγχο της διακίνησης και αξιοποίησής του.

ΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΝΕ – ΟΔΗΓΗΤΗ

12. Το Φεστιβάλ αποτελεί μοναδικό πολιτικό – πολιτιστικό γεγονός στη νεολαία και καταφέρνει να κερδίζει το ενδιαφέρον δεκάδων χιλιάδων νέων με τις εκδηλώσεις του σε όλη τη χώρα, με τη διοργάνωση αντιιμπεριαλιστικών διημέρων. Στα πλαίσια του Φεστιβάλ, μπορεί η ΚΝΕ να πραγματοποιεί πλατύ άνοιγμα, συζήτηση και επικοινωνία με τη νεολαία. Δε χρειάζεται, όμως, επανάπαυση μπροστά στην πετυχημένη πορεία των 31 χρόνων, που έχει διανύσει.

Χρειάζεται να περάσει το Φεστιβάλ σε μια ανώτερη ποιότητα πολιτικής επικοινωνίας με τη νεολαία, μέσα από μορφές και πολιτιστική δραστηριότητα που πιο εύστοχα θα δένεται με το πολιτικό του περιεχόμενο. Εντάσσοντας δραστηριότητες πάνω σε όλες τις μορφές τέχνης, ακουμπώντας σε καταξιωμένους καλλιτέχνες και στην ερασιτεχνική δημιουργία που εκφράζεται μέσα στη νεολαία.

Το επόμενο βήμα είναι η Οργανωτική του Επιτροπή και οι ομάδες γύρω από το Φεστιβάλ να δραστηριοποιούνται όλο το χρόνο, συσπειρώνοντας νέους που ενδιαφέρονται και δρουν στο μέτωπο του πολιτισμού, του αθλητισμού. Ιδιαίτερη στιγμή μπορεί να αποτελέσει η διοργάνωση, το 2007-2008, Φεστιβάλ ΚΚΕ – ΚΝΕ, στην επέτειο των 90χρονων του ΚΚΕ και των 40χρονων της ΚΝΕ.

ΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΤΗΣ ΚΝΕ

13. Η πολιτική δράση της ΚΝΕ σχετίζεται άμεσα με την οικονομική κατάσταση της Οργάνωσης. Η ανάπτυξη και αισθητική ποιότητα των προπαγανδιστικών μέσων και υλικών, συνολικά η ποιότητα της πολιτικής προπαγάνδας μας, απαιτεί να γίνει ουσιαστικό βήμα στην ανάπτυξη των οικονομικών της ΚΝΕ.

Η Οργάνωση έχει κατακτήσει να δίνει με αποφασιστικότητα και επιτυχία τη μάχη των οικονομικών εξορμήσεων. Δεν ισχύει, όμως, το ίδιο με τη μόνιμη οικονομική δουλειά. Χρειάζεται, με ευθύνη όλων των οργάνων της ΚΝΕ, να βρίσκεται σταθερά στον προσανατολισμό η οικονομική ενίσχυση, ο έλεγχος των οικονομικών. Σταθερά σημεία της δουλειάς μας πρέπει να είναι η απόδοση των συνδρομών από όλα τα μέλη, καθώς επίσης και το κάλεσμα μαζικά στη νεολαία και το λαό να ενισχύει την ΚΝΕ. Δεν πρέπει από εδώ και μπρος η οικονομική στενότητα να εμποδίζει την ανάπτυξη της δράσης της ΚΝΕ.

Ο σταθερός έλεγχος από τα όργανα είναι προϋπόθεση για καλύτερη εικόνα και τάξη στα οικονομικά, που θα διευκολύνει το ρόλο των Επιτροπών Οικονομικού Ελέγχου σε κάθε επίπεδο.

Β. Τα καθήκοντα της ΚΝΕ έως το 10ο Συνέδριο

Να κερδηθεί η νεολαία με την πολιτική πρόταση του ΚΚΕ για τη συγκρότηση του ΑΑΔΜ, τη Λαϊκή εξουσία και οικονομία, να κάνει δική της υπόθεση την πάλη για το σοσιαλισμό.

14. Ο πρωτοπόρος ρόλος της ΚΝΕ δοκιμάζεται καθημερινά μέσα στη μαζική, πολιτική, ιδεολογική δράση της στη νεολαία. Κρίνεται στην ικανότητα να πρωτοστατεί στην πάλη όλων των τμημάτων της νεολαίας, στην ικανότητα προώθησης πλατιάς συσπείρωσης δυνάμεων στα μέτωπα πάλης γύρω από αντιιμπεριαλιστικούς, αντιμονοπωλιακούς στόχους. Κρίνεται από την ικανότητα προσανατολισμού, σχεδιασμού με όρους υποδομής και προοπτικής, στην ιδεολογικοπολιτική και μαζική δράση, μακριά από κάθε πνεύμα καμπανιακής, ρουτινιάρικης δουλειάς, που φέρνει εφήμερα ή κατώτερα των δυνατοτήτων αποτελέσματα. Από την ικανότητα να αφυπνίζει τη νεολαία και να δυναμώνει την αντίσταση και το μαζικό της αγώνα. Να σχεδιάζει συστηματικά, ως αναπόσπαστο στοιχείο της δουλειάς της, τη στρατολογία και διαπαιδαγώγηση των νέων μελών.

Η ιδεολογικοπολιτική διαπάλη για την προσέλκυση της νεολαίας οξύνεται και δεν έχει κριθεί. Δεν υπάρχουν σήμερα μόνο οι κίνδυνοι ενσωμάτωσης και συμβιβασμού της νεολαίας, υπάρχουν και τάσεις αμφισβήτησης και ριζοσπαστισμού. Τα αγωνιστικά ξεσπάσματα ενάντια στον πόλεμο και τις εξελίξεις στην εκπαίδευση τα προηγούμενα χρόνια αποτέλεσαν έκφραση μιας γενικότερης δυσαρέσκειας απέναντι στη σημερινή κατάσταση. Καταγράφεται μια μαζική δυσπιστία απέναντι σε μια σειρά αστικούς θεσμούς, όπως το Κοινοβούλιο, η κυβέρνηση, η δικαιοσύνη κλπ. Σε ένα μεγάλο κομμάτι της νεολαίας καταγράφεται κριτική έως αρνητική στάση απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Το αντιιμπεριαλιστικό αίσθημα της νεολαίας, η αντίθεση στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και η συμπάθεια σε λαούς που αντιστέκονται στον ιμπεριαλισμό είναι έντονα.

Περισσότεροι νέοι, συγκριτικά με προηγούμενα χρόνια, αντιμετωπίζουν θετικά την έννοια του σοσιαλισμού-κομμουνισμού. Η πείρα δείχνει ότι διευρύνεται η συσπείρωση νέων γύρω από τις δυνάμεις και τις πρωτοβουλίες της ΚΝΕ. Είναι μέρος της νεολαίας το οποίο προβληματίζεται, διαφοροποιείται από το κυρίαρχο ρεύμα. Αυτούς τους νέους συναντάμε στα Φεστιβάλ της ΚΝΕ, στις διάφορες εκδηλώσεις και πρωτοβουλίες που παίρνει η Οργάνωση σε χώρους της νεολαίας. Υπάρχουν ελπιδοφόρα μηνύματα από νέους και νέες, που συμμετέχουν σε συλλογικές δραστηριότητες πάνω στα ζητήματα του αθλητισμού και του πολιτισμού, που αντιστέκονται στην παρέμβαση των μονοπωλίων.

Η επίδραση της πολιτικής και ιδεολογίας του ΚΚΕ, των αγώνων του εργατικού και νεολαιίστικου κινήματος, της πλατιάς πολιτικής δράσης της ΚΝΕ μπορεί να ενισχύει την αμφισβήτηση και τη διαμόρφωση ανυπότακτης αντιιμπεριαλιστικής συνείδησης, να κατακτά κύρος μαζικά στη νεολαία.

Η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ για τη συγκρότηση του Μετώπου απευθύνεται και σε εκείνους τους νέους και τις νέες που ανήκουν στην εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα, όμως δε συμφωνούν σήμερα για το σοσιαλισμό, έχουν διαφορετική άποψη για τα βασικά χαρακτηριστικά του, τις αρχές οικοδόμησής του. Συνενώνει όλους εκείνους που ενδιαφέρονται για αλλαγή στο επίπεδο της εξουσίας, ώστε να διαμορφωθούν οι προϋποθέσεις για την κοινωνική λαϊκή ευημερία και τον απεγκλωβισμό από τις ιμπεριαλιστικές δεσμεύσεις.

Η δράση της ΚΝΕ στο πλευρό του Κόμματος, με προοπτική το σοσιαλισμό, όχι μόνο δεν την απομακρύνει από τα άμεσα και καθημερινά προβλήματα, αντίθετα δίνει διέξοδο και προοπτική στον αγώνα της νεολαίας σήμερα, την κάνει πιο ικανή στην πάλη για κατακτήσεις. Για τους νέους και τις νέες του 21ου αιώνα υπάρχουν αντικειμενικά περισσότερες δυνατότητες για να κατανοήσουν αυτή την πραγματικότητα.

Πλατιά τμήματα της νεολαίας μπορούν να συσπειρωθούν στον αντιιμπεριαλιστικό αντιμονοπωλιακό αγώνα, στη βάση της αντιπαράθεσης με τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, με τη συνολική στρατηγική του ιμπεριαλισμού και της διεκδίκησης των σύγχρονων αναγκών και δικαιωμάτων τους. Αυτή η γραμμή πάλης, αν και δεν προϋποθέτει τη συμφωνία με το σοσιαλισμό, καλλιεργεί την πείρα και τη συνειδητοποίηση της αναγκαιότητας ρήξης.

Συνεπώς, ο αγώνας για τα δικαιώματα της νεολαίας θα έχει προοπτική, μόνο αν είναι σε σύγκρουση με την ουσία των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, γενικότερα με τα μονοπώλια, τον ιμπεριαλισμό, αν συνδέεται με αντιιμπεριαλιστικούς – αντιμονοπωλιακούς στόχους πάλης, με την πορεία οικοδόμησης του Μετώπου. Με τη σταθερή προσπάθεια για την κατανόηση της αναγκαιότητας και ρεαλιστικότητας του σοσιαλισμού.

Αυτός είναι και ο μοναδικός δρόμος μέσα από τον οποίο μπορούν να αποσπαστούν κατακτήσεις και παραχωρήσεις, έστω προσωρινά. Κατακτήσεις που πρέπει να γίνουν εφαλτήριο για νέο κύμα αντεπίθεσης ως την τελική νίκη.

15. Η πρόταση συσπείρωσης, που η ΚΝΕ απευθύνει στη νεολαία, βασίζεται στο γεγονός ότι αυτή δε συνιστά ξεχωριστή τάξη ή στρώμα, αλλά είναι ενταγμένη στην κοινωνικοταξική διάρθρωση της κοινωνίας μας. Η θέση του κάθε νέου και νέας στην κοινωνία, οι δυνατότητές του προκαθορίζονται από την τάξη που τον γέννησε , την εξέλιξη της ταξικής διάρθρωσης και από την ανάπτυξη της ταξικής πάλης στο κοινωνικοοικονομικό σύστημα. Το μεγαλύτερο μέρος της προέρχεται, ανήκει ή προσεγγίζει τη σύγχρονη εργατική τάξη.

Δεν είναι άλλωστε τα παιδιά των βιομηχάνων που στέκονται στις ουρές της ανεργίας, που ωθούνται έξω από τα σχολεία, που ψάχνουν για «διέξοδο» στο μισθοφορικό στρατό, που δουλεύουν ανειδίκευτοι ανασφάλιστοι, ως φτηνό εργατικό δυναμικό, που αναγκάζονται να εγκαταλείπουν τις σπουδές τους ή να δουλεύουν και να σπουδάζουν. Αυτά τα προβλήματα αφορούν τη συντριπτική πλειοψηφία της νεολαίας, τα παιδιά της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, τους σημερινούς και αυριανούς νέους εργαζόμενους.

Η παρέμβαση της ΚΝΕ στη νεολαία και το κίνημά της πατάει πάνω στα προβλήματα που βιώνει, με στόχο να υιοθετούνται αιτήματα ενάντια στα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό, πάνω στα μέτωπα πάλης. Αξιοποιεί ως βάση το πλαίσιο λαϊκής συσπείρωσης και πάλης, που αποφασίστηκε στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του Κόμματος για τη Νεολαία. Το πλαίσιο εξειδικεύεται σύμφωνα με ζητήματα που προκύπτουν στην πάλη.

Βασικοί άξονες συσπείρωσης για όλα τα τμήματα της νεολαίας - εργαζόμενης, και σπουδάζουσας, της πόλης και της υπαίθρου - σήμερα αναδεικνύονται:

• Πάλη για ολόπλευρη μόρφωση για όλους μέσα από ένα δημόσιο και πραγματικά δωρεάν εκπαιδευτικό σύστημα Ενιαίας Λαϊκής Παιδείας. Δράση κατά όλων των αντιεκπαιδευτικών νόμων των ΝΔ – ΠΑΣΟΚ, της ΕΕ, που ιδιωτικοποιούν την παιδεία, ενάντια στην υποβάθμιση της μόρφωσης και τις αντιλήψεις που διδάσκονται, ενάντια στους ταξικούς φραγμούς για τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών, που στοχεύουν σε νέο εργατικό δυναμικό μισομορφωμένο και χειραγωγημένο. Βασική – γενική εκπαίδευση μέχρι τα 18 χρόνια για όλους με το ενιαίο 12χρονο υποχρεωτικό σχολείο, που θα διαπαιδαγωγεί ολοκληρωμένες προσωπικότητες. Αναδιοργάνωση και ενίσχυση της νυχτερινής εκπαίδευσης. Σύστημα δημόσιων και δωρεάν επαγγελματικών σχολών μετά το 12χρονο σχολείο. Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση δημόσια και δωρεάν για ιδρύματα και επιστήμονες που θα αναπτύσσουν την επιστήμη με γνώμονα τη γενική πρόοδο και τις κοινωνικές ανάγκες και όχι τα κέρδη των μονοπωλίων.

• Δικαίωμα σε σταθερή εργασία για όλους τους νέους μετά τα 18 χρόνια, με πλήρη εργασιακά δικαιώματα. Ενάντια στον εργασιακό μεσαίωνα της υποαπασχόλησης, της ανεργίας, των ελαστικών σχέσεων εργασίας, της καταστρατήγησης των δικαιωμάτων και της τρομοκρατίας στους χώρους δουλειάς, της ομηρίας των συμβάσεων ορισμένου χρόνου, των εξευτελιστικών μισθών, των εξοντωτικών ωραρίων. Διεκδικούμε: 7ωρο – 5ήμερο – 35ωρο με 1.300 ευρώ βασικό μισθό. Συλλογικές συμβάσεις, προστασία από την ασυδοσία και τις απολύσεις. Ασφάλιση από το κράτος και την εργοδοσία για όλους, μείωση των ορίων συνταξιοδότησης. Σύστημα υγείας καθολικό και δωρεάν, που να προσφέρει σύγχρονες υπηρεσίες και περίθαλψη. Μέτρα προστασίας για τους άνεργους νέους: Επιδότηση στο 80% του βασικού μισθού, δωρεάν περίθαλψη και βιβλιάριο υγείας, επιδότηση ενοικίου. Ενάντια στην εγκατάλειψη του σχολείου ή των σπουδών από νέους για να εργαστούν και για όσο συμβαίνει αυτό, απαιτούμε: 6ωρη εργασία με πλήρεις αποδοχές, άδεια με αποδοχές στην περίοδο των εξετάσεων. Πρακτική άσκηση σε αντικείμενα που απαιτούν οι σπουδές, με κανονική πληρωμή και ασφάλιση. Διεκδικούμε κοινωνικά και εργασιακά μέτρα για τα νέα ζευγάρια και τις νέες εργαζόμενες: Φτηνή πρώτη κατοικία, κρατικούς και δωρεάν βρεφονηπιακούς σταθμούς και κέντρα, άδειες κύησης – τοκετού – θηλασμού, γονικές άδειες. Μειωμένο ωράριο για νέα ζευγάρια με παιδί για τον άντρα ή τη γυναίκα. Φτηνή λαϊκή κατοικία για τις νέες οικογένειες. Για τους νέους αυτοαπασχολούμενους: Φορολογικές ελαφρύνσεις, επιτόκια στο ύψος του πληθωρισμού, κατοχύρωση επαγγελματικής στέγης για 12 χρόνια. Μέτρα στήριξης για τους νέους αγρότες: Πρόσβαση φτωχών νέων αγροτών σε επιδοτήσεις – απαλλαγή από πρόστιμα συνυπευθυνότητας – άτοκα δάνεια για ενίσχυση του αγ-ροτικού εισοδήματος. Δωρεάν επιστημονική στήριξη και σύγχρονες υπηρεσίες και υποδομές στην ύπαιθρο, για να μένουν οι νέοι στη γη τους. Δημόσια δωρεάν υποχρεωτική ειδική αγωγή για παιδιά με ειδικές ανάγκες. Δωρεάν παροχή τεχνικών βοηθημάτων, δωρεάν σύγχρονες κοινωνικές υπηρεσίες δίπλα στους νέους με ειδικές ανάγκες.

• Πάλη για την ειρήνη και το δικαίωμα κάθε λαού να αποφασίζει για το μέλλον του. Ενάντια στην ιμπεριαλιστική νέα τάξη πραγμάτων, τις επεμβάσεις των ιμπεριαλιστών, ΗΠΑ – ΕΕ και ΝΑΤΟ. Καμία δράση των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων εκτός συνόρων, να γυρίσουν πίσω τα εκστρατευτικά σώματα. Οχι στο μισθοφορικό στρατό. Αποδέσμευση της Ελλάδας από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Να κλείσουν οι αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις στη χώρα μας και να μην παραδοθούν λιμάνια και μέρος του εναέριου χώρου. Καμιά παραχώρηση και υποχώρηση για τα κυριαρχικά δικαιώματα στους ιμπεριαλιστές στο Αιγαίο. Οχι στη χρηματοδότηση ΝΑΤΟικών προγραμμάτων και εξοπλισμών, που το υπηρετούν. Αλληλεγγύη στην πάλη των λαών που δοκιμάζονται από τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, στο λαό της Κούβας και της ΛΔ Κορέας, στο λαό της Παλαιστίνης, του Ιράκ, του Αφγανιστάν, στο λαό της Κύπρου.

• Για τα δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες. Ενάντια στους τρομονόμους και τους αντιδημοκρατικούς νόμους για το ηλεκτρονικό φακέλωμα, την κρατική και εργοδοτική βία και καταστολή. Ενάντια στη Συνθήκη Σένγκεν. Διεκδικούμε δημοκρατία στους χώρους δουλειάς για ελεύθερη συνδικαλιστική δράση. Οχι στο δουλεμπόριο με την ενοικίαση εργαζομένων και στα συστήματα παρακολούθησης στους χώρους δουλειάς. Για τη δημοκρατία σε σχολεία και σχολές. Με κατάργηση της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου και παύση κάθε δίωξης αγωνιστών μαθητών, εργαζομένων και αγροτών. Να σταματήσει το χτύπημα των αγώνων, να διαλυθούν τα ΜΑΤ. Με ελεύθερη δράση στις ιδιωτικές σχολές, ενιαίες εκλογές στα σχολεία. Για την κατοχύρωση του ασύλου και την κατάργηση αντιδραστικών κανονισμών σε σχολεία και σχολές. Δημοκρατικά δικαιώματα στη στρατευμένη νεολαία με οικονομική στήριξη των στρατευμένων, κατάργηση των αντιδραστικών κανονισμών 20-1, 20-2, βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης για τους στρατιώτες και ανάπτυξη πολιτιστικών και αθλητικών δραστηριοτήτων. Οχι στράτευση στα 18. Ισα δικαιώματα στη μόρφωση και την εργασία για τους νέους μετανάστες. Αμεση νομιμοποίηση της παρουσίας και εργασίας τους στη χώρα. Κατοχύρωση των δικαιωμάτων τους στον πολιτισμό, τη γλώσσα και την παράδοσή τους. Ενάντια στο ρατσισμό και την ξενοφοβία. Κατοχύρωση δημοκρατικών δικαιωμάτων στις νέες και τους νέους της μειονότητας της Θράκης. Ανάπτυξη της εκπαίδευσής τους και των δικαιωμάτων στη γλώσσα, τον πολιτισμό, την εργασία. Για το δικαίωμα στην αντικειμενική ενημέρωση και πληροφόρηση, κόντρα στη μονοπώληση από τα ΜΜΕ του κεφαλαίου, για τη φθηνή πρόσβαση στις υπηρεσίες και τα μέσα νέων τεχνολογιών και την κατάργηση των πνευματικών δικαιωμάτων από τις μονοπωλιακές επιχειρήσεις του χώρου.

• Για δημιουργικό και περισσότερο ελεύθερο χρόνο. Ενάντια στους νόμους που εμπορευματοποιούν τον πολιτισμό, τον αθλητισμό, το περιβάλλον. Διεκδικούμε ελεύθερους χώρους, κέντρα, υποδομές για την ερασιτεχνική δημιουργία σε όλες τις μορφές τέχνης και την παραγωγή τέχνης, που να ανήκουν στο λαό και τη νεολαία. Ενάντια στην υποκουλτούρα και την ομογενοποίηση, που προωθούν οι μεγάλες μονοπωλιακές επιχειρήσεις του θεάματος. Για ψυχαγωγία που γεμίζει τη ζωή μας, που διαπαιδαγωγεί, αντί να εκτονώνει. Διεκδικούμε μαζικό λαϊκό αθλητισμό και πρόσβαση σε χώρους άθλησης σε όλη τη νεολαία, ενάντια στην ιδιωτικοποίηση γηπέδων και χώρων. Κρατική χρηματοδότηση μαζικών νεανικών φορέων για την ανάπτυξη αθλητικής δραστηριότητας. Οχι στον επαγγελματικό αθλητισμό που μετατρέπει τους συλλόγους σε επιχειρήσεις, που σκοτώνει τα ιδανικά του αθλητισμού και προωθεί το ντόπινγκ. Θέλουμε να ζήσουμε σε περιβάλλον ανθρώπινο, με ελεύθερους χώρους και πράσινο με ασφαλή και υγιεινή ζωή. Ενάντια στην παράδοση του περιβάλλοντος στους επιχειρηματίες, στην τσιμεντοποίηση και οικοπεδοποίηση χώρων πρασίνου και δασών. Διεκδικούμε το δικαίωμα στις διακοπές για τη νεολαία. Διεκδικούμε αναβάθμιση της καλλιτεχνικής παιδείας και της φυσικής αγωγής στην εκπαίδευση. Οχι στην ιδιωτική καλλιτεχνική παιδεία. Η εκπαίδευση των νέων που θέλουν να ασχοληθούν με τις τέχνες να είναι ενταγμένη στην ενιαία ανώτατη εκπαίδευση. Ενιαίο σύστημα φυσικής αγωγής και αθλητισμού στην εκπαίδευση και κάρτα υγείας για όλους τους μαθητές, φοιτητές, σπουδαστές.

• Για μια κοινωνία ελεύθερη από ναρκωτικά, ενάντια στη ναρκω-κουλτούρα που διαδίδει η κυρίαρχη πολιτική και ιδεολογία μέσα στη νεολαία. Οχι σε όλα τα ναρκωτικά και στο διαχωρισμό τους. Οχι στην αποποινικοποίηση του χασίς. Κρατική χρηματοδότηση και στήριξη της πρωτογενούς πρόληψης, με αύξηση των κονδυλίων και ανάπτυξη αντιναρκωτικού σχεδίου δράσης. Οχι στα υποκατάστατα. Στήριξη των θεραπευτικών κοινοτήτων από το κράτος με προσλήψεις ειδικευμένου προσωπικού, μέτρα για την κοινωνική επανένταξη των απεξαρτημένων.

Οι άξονες συσπείρωσης, οι στόχοι πάλης εντάσσονται στον γενικότερο αγώνα σε αντιμονοπωλιακή αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση, στην πάλη για αλλαγή στο επίπεδο της εξουσίας.

Να ανέβει η ιδεολογικοπολιτική και μορφωτική δουλειά της ΚΝΕ, βασική προϋπόθεση για την ποσοτική και μαζική ισχυροποίηση της και την άσκηση του πρωτοπόρου ρόλου της στον αγώνα για τα δικαιώματα και τις ανάγκες της νεολαίας.

16. Από το 8ο Συνέδριο έγινε προσπάθεια να αναπτυχτεί και να δυναμώσει η ιδεολογική – μορφωτική δουλειά στις γραμμές μας. Τελικά, όμως, δεν έγινε δυνατό να καλυφθούν οι συνεχώς αυξανόμενες ανάγκες, υπήρχαν ελλείψεις στην ποιότητά της.

Στις σημερινές συνθήκες, εκτός της πολύπλευρης δράσης των ιδεολογικών και κατασταλτικών μηχανισμών, υπάρχει έντονη παραπληροφόρηση ή επιλεκτική πληροφόρηση της νεολαίας από πολλά κανάλια και μηχανισμούς. Η πληροφόρηση έχει ως στοιχείο τη διαστρέβλωση και χειραγώγηση. Η απάντηση σε έντονα ζητήματα ιδεολογικής διαπάλης δεν μπορεί να βρεθεί έξω από τη μόρφωση, τη μελέτη, δεν πρέπει να αναζητιέται σε «ατάκες». Απαιτείται επεξεργασμένη ιδεολογικοπολιτική δουλειά, που μεταδίδει γνώσεις, διαμορφώνει ικανότητα κρίσης και κριτικής των πληροφοριών.

Βασική αδυναμία της ιδεολογικής δουλειάς αποτελεί μια τάση υποτίμησης της μελέτης και της συστηματικής αυτομόρφωσης, πριν απ’ όλα των εντύπων του Κόμματος και της ΚΝΕ. Κυρίως οφείλεται στην αδυναμία των καθοδηγητικών οργάνων να εμπνέουν, να παραδειγματίζουν, να ελέγχουν δημιουργικά αυτό το ζήτημα, να συνδυάζουν άρρηκτα την ιδεολογική δουλειά με την πρακτική δράση.

Η σημερινή φάση ανάπτυξης της ΚΝΕ απαιτεί ξεπέρασμα κάθε μορφής υποτίμησης και κυρίως σχεδιασμό που θα προωθείται σε κάθε φάση του κινήματος, δε θα εγκαταλείπεται στο όνομα της επικαιρότητας, αντίθετα θα προσαρμόζεται σ΄ αυτήν, όταν υπάρχει ανάγκη, χωρίς να αλλοιώνεται ο συστηματικός και μακροπρόθεσμος χαρακτήρας. Δουλειά, που να εξοπλίζει τα στελέχη και τα μέλη της ΚΝΕ με τις βασικές γνώσεις του μαρξισμού – λενινισμού, να καλλιεργεί την έφεση για γνώση και πολιτική μόρφωση, να αναπτύσσει πολιτιστικά, να διαπαιδαγωγεί κομμουνιστικά το δυναμικό της ΚΝΕ.

Η ιδεολογική δουλειά στις γραμμές μας έχει άμεση σχέση με το πώς ξεπερνιούνται τα προβλήματα γνώσης και αφομοίωσης της πολιτικής και ιδεολογίας. Πώς εφαρμόζονται δημιουργικά οι αποφάσεις του Κόμματος και της ΚΝΕ.

Βασικό στοιχείο της ιδεολογικοπολιτικής δουλειάς αποτελεί η προώθηση του καθήκοντος, που ήδη είχε αναδειχθεί από το 8ο Συνέδριο και σήμερα είναι ακόμα πιο επιτακτικό, σχετικά με την ανάπτυξη μορφωτικού ρεύματος στις γραμμές της ΚΝΕ, που θα αγκαλιάσει όλη την Οργάνωση από το ΚΣ ως την ΟΒ. Που να εξοπλίζει με την κατανόηση της πραγματικότητας και της αλήθειας, να δημιουργεί αυτοπεποίθηση και να δίνει υπεροχή στην αντιπαράθεση με την αστική ιδεολογία, τον οπορτουνισμό.

Η πολιτική – ιδεολογική μόρφωση του δυναμικού της ΚΝΕ μπορεί να απελευθερώσει την πρωτοβουλία, να επιδρά και να διαμορφώνει ευρύτερο μορφωτικό ρεύμα μέσα στη νεολαία, δίνει απαντήσεις σε ερωτήματα και ανησυχίες, εξοπλίζει με την επιστημονική μεθοδολογία ανάλυσης της πραγματικότητας και των φαινομένων. Οι πολιτιστικές – μορφωτικές δραστηριότητες της ΚΝΕ πρέπει να δίνουν τον τόνο για μια διαφορετική πνευματική ατμόσφαιρα που είναι αναγκαία μέσα στο λαό και τη νεολαία. Η ιδεολογική διαπάλη στον τομέα του πολιτισμού παίζει ξεχωριστό ρόλο στη διαμόρφωση της συνείδησης της νεολαίας. Τα προϊόντα της υποκουλτούρας του ιμπεριαλισμού διοχετεύονται στη νεολαία και απομακρύνουν από τη συλλογική και οργανωμένη δράση, καλλιεργούν τον ατομισμό και την προσωπική προβολή.

Οι μορφωτικές πρωτοβουλίες στις γραμμές της ΚΝΕ πρέπει να είναι πολύμορφες, αξιοποιώντας μορφές που έχουν δοκιμαστεί, όπως οι σχολές, οι διαλέξεις, η αξιοποίηση της αρθρογραφίας του «Ριζοσπάστη», του «Οδηγητή», της ΚΟΜΕΠ, του περιοδικού «Θέματα Παιδείας». Να τονωθεί αυτή η δραστηριότητα με εκδόσεις, μικρές μπροσούρες σε βασικά ζητήματα της ιδεολογικής δραστηριότητας και διαπάλης, με την αξιοποίηση του ΚΜΕ και των μελετών που διεξάγει. Ενίσχυση και αξιοποίηση της δραστηριότητας των μαρξιστικών ομίλων με τη συμμετοχή εργατών – φοιτητών – μαθητών. Να αξιοποιηθούν οι εκδόσεις της «Σύγχρονης Εποχής», έργα των κλασικών, σύγχρονες μελέτες, που ενδιαφέρουν τη νεολαία.

Αναπόσπαστη πλευρά της ιδεολογικής δραστηριότητας είναι η πλατιά – γόνιμη επαφή της Οργάνωσής μας και συνολικά της νεολαίας με την ιστορία του λαϊκού κινήματος της χώρας μας, την ιστορική διαδρομή του ΚΚΕ. Το ΚΚΕ πλησιάζει τα 90 χρόνια ζωής και δράσης και η Οργάνωσή μας τα 40 χρόνια. Μπορούν να παρθούν πρωτοβουλίες, που σχετίζονται με την ανάδειξη της ιστορίας του ΚΚΕ και της ΚΝΕ. Δεν είναι μόνο ζήτημα γνώσης του παρελθόντος, αλλά κρίσιμο θέμα που πρέπει να αξιοποιηθεί στη σημερινή πάλη για τον αγώνα της νέας γενιάς.

Η μελέτη και αξιοποίηση του «Ριζοσπάστη» και του «Οδηγητή» χρειάζεται αποφασιστικά να ενισχυθεί. Στοιχείο της ιδεολογικής – μορφωτικής δουλειάς στην ΚΝΕ είναι να βελτιωθεί η καθημερινή σχέση με τον κομματικό Τύπο. Να νιώθει κάθε μέλος την ανάγκη για εξοπλισμό από το «Ριζοσπάστη». Η μελέτη και διακίνηση είναι ζήτημα που αφορά όλα τα όργανα, απαιτεί σχεδιασμό από κάθε οργάνωση, είναι ευθύνη του κάθε στελέχους της ΚΝΕ.

Το σύνθημα «να μαθαίνουμε και πάλι να μαθαίνουμε» αποτελεί συστατικό στοιχείο της καθοδηγητικής ευθύνης των οργάνων της ΚΝΕ, ανεξάρτητα από τον καταμερισμό που έχουν αυτά. Τα καθοδηγητικά όργανα να δώσουν συγκεκριμένο περιεχόμενο στην ιδεολογική – μορφωτική δουλειά, να την εντάσσουν αρμονικά στον προγραμματισμό δράσης και στη ζωή της Οργάνωσης, ώστε να υπάρχει αποφασιστική απόκρουση της αστικής ιδεολογίας και να διευκολύνεται η εκλαΐκευση της πολιτικής του ΚΚΕ στη νεολαία. Να διαμορφώνεται εξειδικευμένο πρόγραμμα για τις ΟΒ, τις μαθητικές, εργατικές, για τις ΟΒ ΑΕΙ – ΤΕΙ με εξειδίκευση στην ιδεολογική αντιπαράθεση του συγκεκριμένου χώρου, με βάση το περιεχόμενο της επιστήμης και των συγγραμμάτων. Εξειδικευμένο πρόγραμμα για τα νέα μέλη της ΚΝΕ, ώστε να βοηθιούνται από τα πρώτα βήματα στην αντίληψη του χαρακτήρα και των αρχών της κομμουνιστικής οργάνωσης. Ιδιαίτερα θα πρέπει να προσανατολιστούμε με τη βοήθεια και των ΚΟ στη στήριξη και την αξιοποίηση των δυνάμεων της ΚΝΕ που βρίσκονται στους μεταπτυχιακούς κύκλους.

Μια τέτοια προσπάθεια, για να είναι αποτελεσματική, πρέπει να παίρνει υπόψη τις συγκεκριμένες ανάγκες της Οργάνωσης, να παρακολουθεί το επίπεδο και τις διαφορετικές ανάγκες για τα τμήματα της νεολαίας, να είναι προσιτή και χρήσιμη σε όλα τα μέλη. Η ιδεολογικοπολιτική δουλειά μπορεί να σταθεροποιεί το δυναμικό της ΚΝΕ, να αντιμετωπίζει και τις αντικειμενικές δυσκολίες, που προκύπτουν από τη μικρή κοινωνικοπολιτική πείρα της νεολαίας.

Η μαρξιστική – λενινιστική κατάρτιση από τη νεαρή ηλικία αποτελεί μια από τις βασικές προϋποθέσεις για την αφομοίωση και κυρίως για τη συνέχεια της κομματικής στάσης ζωής, όταν οι νέοι περάσουν στη φάση της ενήλικης ζωής.

Ανάπτυξη ανυπότακτης στάσης ζωής, της κομμουνιστικής προσωπικότητας

17. Η λογική του ατομικού δρόμου, της ατομικής επιτυχίας έχει στόχο να κρατήσει τη νεολαία μακριά από την οργανωμένη πάλη. Βασικό άξονα αυτής της προσπάθειας αποτελεί η εκστρατεία για την καλλιέργεια του «ευρωπαϊκού ιδεώδους». Καλλιεργείται η αντίληψη του «ελεύθερου», και ταυτόχρονα φοβισμένου ανθρώπου, ώστε να γίνει αποδεκτός ο μονόδρομος της άρχουσας τάξης. Προβάλλεται η παραίτηση, η αδιαφορία, ο ανταγωνισμός. Αυτή η λογική σημαίνει ισοπέδωση του προοδευτικού πολιτισμού, ισοπέδωση των αξιών της συλλογικότητας, της αλληλεγγύης, της πάλης του ανθρώπου για ένα καλύτερο αύριο.

Χρειάζεται συνεπώς η δράση της ΚΝΕ, η λειτουργία της να διαμορφώνει μια διαφορετική αντίληψη για τη νεανική προσωπικότητα. Η γνωριμία με τα ιδανικά του σοσιαλισμού, η γνώση των κατακτήσεων του ανθρώπινου πολιτισμού πρέπει να οπλίζουν την ΚΝΕ με ακαταμάχητη δύναμη για την αντιμετώπιση της ιδεολογικής παρέμβασης της άρχουσας τάξης, για τη διαμόρφωση ολόπλευρης προσωπικότητας του νέου επαναστάτη.

Ο δρόμος της πάλης ενάντια στην εκμετάλλευση, για την απελευθέρωση του ανθρώπου, για το σοσιαλισμό είναι ιδανικό, που γεμίζει τη ζωή του ανθρώπου. Μέσα από τη δράση ενσαρκώνει το πραγματικό περιεχόμενο της ελευθερίας, που είναι ακριβώς η κατανόηση και συνειδητή πάλη για την αλλαγή της κοινωνίας.

Η εσωτερική ζωή της ΚΝΕ και η μαζική της δράση πρέπει να καλλιεργεί και να αναπτύσσει τα κομμουνιστικά, επαναστατικά χαρακτηριστικά. Να ατσαλώνεται το δυναμικό σε μαχητικούς και σεμνούς αγωνιστές που να αντέχουν σε όλες τις δυσκολίες της σκληρής ταξικής πάλης. Να υπερασπίζονται αποφασιστικά τις ιδέες και τις αρχές μας. Να διαμορφώνει φλογερούς επαναστάτες, ώστε κάθε ΚΝίτης να είναι η φωτεινή προσωπικότητα στο χώρο του.

Αυτές οι αρετές δεν αποκτώνται με γενικές συνταγές, ούτε καταχτιούνται σε μια μέρα, αλλά μέσα στην καθημερινή πάλη, σε συνδυασμό με τη μελέτη και αφομοίωση της θεωρίας του μαρξισμού – λενινισμού, της πλούσιας πείρας του ΚΚΕ και του επαναστατικού κινήματος. Αναπτύσσοντας την κριτική και αυτοκριτική, την ενεργητική συμμετοχή στην επεξεργασία και εφαρμογή των αποφάσεων, τη ζωντανή συζήτηση στις οργανώσεις, που βοηθούν κάθε μέλος να κατακτά στάση υπεύθυνη. Διαπαιδαγωγητικό στοιχείο είναι και η άσκηση συλλογικού και ατομικού ελέγχου για την πορεία και τα αποτελέσματα εφαρμογής των αποφάσεων. Η στάση στη δουλειά, στη μόρφωση, στις σχέσεις με την οικογένεια, με το άλλο φύλλο, στον πολιτισμό, συνολικά ο τρόπος ζωής να απορρέει από την ιδιότητα του νέου κομμουνιστή. Ο τρόπος ζωής και συμπεριφοράς συνδέεται με τη διαμόρφωση χαρακτήρα, αντιπροσωπεύει την ίδια την ΚΝΕ. Κάθε μέλος της ΚΝΕ να είναι πρωτοπόρος στο χώρο του, και αυτό δεν μπορεί να γίνει, αν δε δείχνει ο ίδιος θετικό παράδειγμα στάσης ζωής.

Η σημασία της αφομοίωσης του Προγράμματος και της Στρατηγικής του ΚΚΕ για την ιδεολογικοπολιτική διαπαιδαγώγηση της ΚΝΕ και την αποτελεσματι-κότητα στη δράση της

18. Η ανάπυξη της ιδεολογικοπολιτικής στάθμης της ΚΝΕ και του μορφωτικού ρεύματος θα προχωρά στο βαθμό που γίνεται συστηματική προσπάθεια να αφομοιωθεί βαθύτερα και να κατανοηθεί πιο ουσιαστικά η Στρατηγική του Κόμματος για την οικοδόμηση του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου και την πάλη για το σοσιαλισμό και από την άλλη πώς η ΚΝΕ θα εξειδικεύει αυτήν την πολιτική στη νεολαία και το κίνημά της. Οι δυό στόχοι - γνώση και αφομοίωση της στρατηγικής και εξειδίκευση - είναι αλληλένδετοι. Απαιτείται σχεδιασμένη ιδεολογική, θεωρητική και πολιτική κατάρτιση των στελεχών και μελών της ΚΝΕ, με ειδικό πρόγραμμα για τα νέα μέλη, για τους νέους και τις νέες που είναι σε φάση προετοιμασίας για να αποδεχτούν τον τιμημένο τίτλο του μέλους του ΚΚΕ.

Η πείρα δείχνει ότι οι νέοι και οι νέες προσεγγίζονται με βάση τα προβλήματά τους, με βάση τα ενδιαφέροντα που έχουν, με βάση τις ιεραρχήσεις που κάνουν. Ωστόσο, το επίπεδο συνείδησης της νεολαίας δεν καθορίζεται από την ίδια, αλλά κυρίως και βασικά από την επίδραση της κυρίαρχης προπαγάνδας και πολιτικής, από την επίδραση του κοινωνικού περιβάλλοντος, από το σύστημα παιδείας κλπ.

Ο ΚΝίτης και η ΚΝίτισσα πρέπει να αποκτήσουν ατομικά - αλλά και συλλογικά η Οργάνωση - την ικανότητα να προσεγγίζουν τη νεολαία, αλλά και να ανεβάζουν το ιδεολογικοπολιτικό της επίπεδο και τα κριτήριά της, με βάση τις σύγχρονες ανάγκες, σύμφωνα με το ρόλο και την ευθύνη της νεολαίας να παλέψει μαζί με το λαό για την ανατροπή της σημερινής κατάστασης,

Το καθήκον αυτό είναι αντικειμενικά σύνθετο, πολύπλοκο παίρνοντας υπόψη την απειρία και τη μεταβατικότητα στη ζωή της νεολαίας.

Ωστόσο υπάρχει σήμερα πείρα στην ΚΝΕ ικανή να αναμετρηθεί με επιτυχία μπροστά στις όποιες δυσκολίες υπάρχουν.

Η στάση της ΚΝΕ στο σοσιαλισμό που γνωρίσαμε είναι βασική προϋπόθεση για την ενίσχυση των επαναστατικών χαρακτηριστικών της, του πρωτοποριακού της ρόλου

19. Η ΚΝΕ υπερασπίζεται την προσφορά και τις καταχτήσεις του σοσιαλισμού στον 20ό αιώνα, ως την πρώτη προσπάθεια να καταργηθεί η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, που έβαλε σε κίνηση εκατομμύρια λαϊκές μάζες σε όλο τον πλανήτη. Το ΚΚΕ το 1995, με την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη που οργάνωσε, διαμόρφωσε τους πρώτους προβληματισμούς για την πορεία της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, τις αντικειμενικές και υποκειμενικές αιτίες, τις εσωτερικές και εξωτερικές αιτίες νίκης της αντεπανάστασης. Συνεχίζει και σήμερα την κριτική εξέταση του προβλήματος, με στόχο να βγει στην επιφάνεια η αλήθεια με επιστημονικό τρόπο, μακριά από κάθε πνεύμα υποκειμενισμού, έτσι ώστε να αναπτυχθεί η πείρα και να εμπλουτιστεί η θεωρία με τα ζητήματα της σοσιαλιστικής οικοδόμησης. Η συνέχιση της προσπάθειας αυτής συνιστά επίσης απάντηση στην επιδίωξη του ιμπεριαλισμού να συκοφαντήσει και να μηδενίσει το σοσιαλισμό, την επιστημονική κοσμοθεωρία του κομμουνισμού.

Τα μέλη και τα στελέχη της ΚΝΕ πρέπει να παρακολουθούν την έρευνα που διεξάγεται, τις δημοσιεύσεις στα κομματικά ντοκουμέντα, ώστε να αποκτήσουν όσο γίνεται πληρέστερη εικόνα και ενημέρωση, αλλά και να ωριμάζουν στο σύνθετο ζήτημα της σοσιαλιστικής οικοδόμησης. Να οργανώνεται συζήτηση στις γραμμές της ΚΝΕ και ευρύτερα με τη νεολαία.

ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΡΑΣΗΣ ΣΤΗ ΝΕΟΛΑΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΗΣ

20.Η ένταση της μαζικής ιδεολογικοπολιτικής δραστηριότητας είναι βασικός όρος, για να αναπτύσσεται η πάλη της νεολαίας. Να αποκρούονται ιδεολογήματα που μπλοκάρουν τη συνείδηση και συνολικά τη στάση ζωής της νεολαίας, οδηγώντας στη μοιρολατρία και την ενσωμάτωση. Συντελεί στη διαμόρφωση νέων με αγωνιστική, ανυπότακτη προσωπικότητα, που θα εμπνέονται από τα ιδανικά της εργατικής τάξης και του κομμουνιστικού κινήματος.

Η κοσμοθεωρία μας, ο μαρξισμός – λενινισμός και τα κομμουνιστικά ιδανικά και αξίες υπερέχουν έναντι των αστικών θεωριών και της ιδεολογίας της άρχουσας τάξης. Το δίκιο και η αλήθεια βρίσκεται με το μέρος της εργατικής τάξης και γι’ αυτό, παρά τη συκοφαντία, παρά τη διαστρέβλωση παραμένει ό,τι πιο επιστημονικά σύγχρονο, πιο νέο έχει βγάλει η ανθρώπινη σκέψη. Χρειάζεται με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, η οποία σχετίζεται και με την ιδεολογικοπολιτική μόρφωση του δυναμικού της ΚΝΕ, να προβάλλονται οι ιδέες και οι αξίες του εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος, η κοσμοθεωρία μας. Να ξεδιπλώνεται η επεξεργασμένη και με επιχειρήματα από τη σύγχρονη πραγματικότητα και τα προβλήματα της νεολαίας, ιδεολογική αντεπίθεση, απέναντι στη μοιρολατρία, στο σκοταδισμό που εκπέμπει η κυρίαρχη ιδεολογία. Ειδικότερα ξεχωρίζουμε:

• Την επιθετική προβολή της αναγκαιότητας και επικαιρότητας του σοσιαλισμού. Με την προβολή των επιτευγμάτων του σοσιαλισμού και την αντικειμενική κριτική λαθών και αδυναμιών που έγιναν στην πορεία της πρώτης προσπάθειας να οικοδομηθεί το νέο κοινωνικό σύστημα, χωρίς να υπάρχει προηγούμενη πείρα και αναλυτικό σχέδιο. Η προσπάθεια της ΚΝΕ πρέπει να πείθει για τα αδιέξοδα του καπιταλισμού, τη βαρβαρότητα του ιμπεριαλιστικού συστήματος και να εξηγεί τις αρχές από τις οποίες διέπεται ο σοσιαλισμός, ως πρώτη βαθμίδα της κομμουνιστικής κοινωνίας. Να προβάλλει τα κομμουνιστικά ιδανικά που πρέπει να χαρακτηρίζουν τον άνθρωπο και σήμερα και στην κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση.

• Προβάλλουμε επίσης την Ιστορία του εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος και γενικότερα ιστορικά ζητήματα. Που αντιπαλεύουν την άγνοια, αλλά και τη μεγάλη επιχείρηση διαστρέβλωσης, το ξαναγράψιμο της Ιστορίας κάτω από την κυριαρχία του ιμπεριαλισμού. Η συζήτηση πρέπει να αφορά πτυχές και συμπεράσματα από την Ιστορία του Κόμματος, την Ιστορία του λαϊκού κινήματος. Συμπεράσματα απαραίτητα στη σημερινή πάλη, που βοηθούν να κερδίζεται η νεολαία στην πάλη για το σοσιαλισμό.

• Την ανάδειξη της αξίας της αντιιμπεριαλιστικής πάλης, της διεθνιστικής αλληλεγγύης, της ανάγκης για ενιαίο αγώνα ενάντια στον ιμπεριαλισμό, ενάντια στη νέα τάξη πραγμάτων της τρομοκρατικής δράσης των ΗΠΑ, της ΕΕ, του ΝΑΤΟ. Η αρχή του προλεταριακού διεθνισμού να μπολιάζει τις νεανικές συνειδήσεις και ιδιαίτερα την εργαζόμενη νεολαία, ενάντια στις προσπάθειες να χωρίζουν την εργατική τάξη. Η αντιπαράθεση με τις εθνικιστικές και ρατσιστικές θεωρίες, αλλά και τον κοσμοπολιτισμό του κεφαλαίου, μέσα από το διεθνισμό, τον αληθινό πατριωτισμό.

• Την προβολή των πραγματικών αξιών της μόρφωσης, της εργασίας, του πολιτισμού και της δημιουργίας, της οργανωμένης πάλης. Ενός διαφορετικού τρόπου ζωής, δηλαδή, που αναπτύσσει τη νεανική προσωπικότητα πολύπλευρα, δημιουργώντας συνειδήσεις και στάση ζωής ασυμβίβαστη. Σε αντιπαράθεση με τον τρόπο ζωής που προβάλλει η άρχουσα τάξη, καλλιεργώντας τη φυγή, την υποκουλτούρα, τον εύκολο δρόμο, που τελικά δημιουργεί χειραγωγημένους και υποταγμένους ανθρώπους. Τη δύναμη της αληθινής γνώσης και της μόρφωσης, της προσπάθειας για την κατάκτησή της. Η μορφωτική πρωτοβουλία μπορεί να απελευθερώνει από τη χειραγώγηση, να αναδεικνύει την αλήθεια, πίσω από τα τείχη της διαστρέβλωσης και του ψέματος, που ρίχνει στο μυαλό των νέων η κυρίαρχη ιδεολογία. Η εμπιστοσύνη στη γνώση καλλιεργεί την εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του ανθρώπου, κόντρα στη λογική της μοιρολατρίας, του φόβου μπροστά στα επιτεύγματα της επιστήμης, στην τεχνολογική πρόοδο. Η κατάκτηση της γνώσης δεν ταυτίζεται με τη συλλογή σκόρπιων πληροφοριών, αλλά προϋποθέτει την κριτική θεώρηση της αστικής γνώσης με βάση τη μαρξιστική – λενινιστική μεθοδολογία, που διδάσκεται στο εκπαιδευτικό σύστημα.

• Τις αξίες της συλλογικότητας και της ανάπτυξης της αλληλεγγύης, της κοινωνικής και πολιτικής δράσης. Αξίες που δυναμώνουν την ανυπότακτη στάση ζωής, δημιουργούν δεσμούς συντροφικούς μέσα στη νεολαία. Σε αυτή τη βάση μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τον ατομισμό, που αποξενώνει και ενισχύει τον εγωισμό, τη λογική της ανταγωνιστικότητας που προωθεί η κυρίαρχη ιδεολογία μέσα στη νεολαία. Η αντιμετώπιση της λογικής του ανταγωνισμού απέναντι στο συνάδελφο, συμμαθητή, που διασπά την εργατική τάξη, το λαό. Της λογικής της ανταγωνιστικότητας στην οικονομία, η οποία είναι εργαλείο του κεφαλαίου για τεράστια κέρδη και συρρίκνωση των δικαιωμάτων της εργατικής τάξης και του λαού.

• Την αντιμετώπιση της μοιρολατρικής στάσης απέναντι στα προβλήματα και τη ζωή. Το ρεαλιστικό καθορίζεται από τις ανάγκες του λαού και της νεολαίας και όχι από το λιγότερο κακό. Η ιστορική πείρα δείχνει πως μπορούν να γίνονται ανατροπές στο συσχετισμό δύναμης. Ο αγώνας ενάντια στα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό, ο αγώνας για την ανατροπή του καπιταλισμού και την οικοδόμηση της σοσιαλιστικής κοινωνίας είναι ρεαλιστικός, γιατί είναι αναγκαίος για την εργατική τάξη και τη νεολαία. Η συνειδητή πολιτική δράση μπορεί να οδηγήσει στην απελευθέρωση από τα δεσμά του κεφαλαίου, σε μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση.

• Την αποκάλυψη της ψευδεπίγραφης «ελευθερίας» που υπόσχεται ο καπιταλισμός και τις τάχα «ίσες ευκαιρίες», που υποτίθεται πως προσφέρει. Ελεύθερο σήμερα είναι το κεφάλαιο με την ασύδοτη δράση του και τα τεράστια κέρδη του. Ελευθερία για εμάς είναι η δυνατότητα να συνειδητοποιείται η πραγματικότητα, η αλήθεια που κρύβεται , ώστε να καθορίζουμε τη ζωή και το μέλλον μας. Να μπορούμε να απολαμβάνουμε τα δικαιώματα στην εργασία, στη μόρφωση, στη ζωή. Αυτή, την πραγματική ελευθερία αντιπαραθέτουμε στα ψέματα των αστικών θεωριών, που σου δίνουν το δικαίωμα να κάνεις «ό,τι θέλεις», μέσα στα πλαίσια της βαρβαρότητας, της αδικίας και της εκμετάλλευσης.

• Την καλλιέργεια της ισοτιμίας και ισότητας των δύο φύλων, απέναντι στις φωνές της ΕΕ και της αστικής προπαγάνδας για ισότητα, που σημαίνει διατήρηση της διπλής εκμετάλλευσης και καταπίεσης και χρησιμοποιείται για την αρπαγή των όποιων κατακτήσεων έχουν απομείνει.

• Την απόκρουση των θεωριών της ναρκω-κουλτούρας, της λογικής των υποκατάστατων, που συντελεί στη διάδοση των ναρκωτικών, στην εξάρτηση και την αλλοτρίωση της συνείδησης των νέων, αλλά και σε εκατοντάδες θανάτους κάθε χρόνο.

Απαιτείται εξειδίκευση, που να αντιμετωπίζει τα θεωρητικά ζητήματα αιχμής, που είναι διαφορετικά ανάμεσα στα τμήματα νεολαίας και ανάμεσα στις ηλικιακές κατηγορίες των νέων. Αναδεικνύουμε ζητήματα σε κάθε χώρο, τα οποία χρειάζεται να επεξεργαστούν και από την ΚΝΕ, τα τμήματα και τις ομάδες δουλειάς των οργάνων, ξεκινώντας από το ΚΣ.

Συγκεκριμένα:

21. Με δεδομένο το μικρό αριθμό συνδικαλισμένων νέων να ανοιχτεί πιο πλατιά συζήτηση για το ρόλο των ταξικών συνδικάτων, θέματα για τη σύγχρονη εργατική τάξη, την κοινωνικοταξική διάρθρωση και την ταξική πάλη. Επίσης για το ρόλο της εργασίας, την ουσία της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης, τι είναι η υπεραξία.

Στους μαθητές να προσεχτούν ζητήματα που αφορούν την κοινωνική εξέλιξη, την εξέλιξη του ανθρώπου σε σχέση με την εργασία, τη δημιουργία και το ρόλο των θρησκειών. Για την αξία της γνώσης, για τα μαθήματα του σχολείου, αντιμετωπίζοντας βασικές αντιεπιστημονικές θεωρίες που διδάσκονται. Η δουλειά στα ΤΕΕ πρέπει να είναι διαφοροποιημένη και στην ιεράρχηση ζητημάτων και στον τρόπο που θα τα ανοίξουμε.

Στους φοιτητές και σπουδαστές να καλλιεργηθεί η ενασχόληση με το περιεχόμενο σπουδών. Χρειάζεται πιο εξειδικευμένη προσέγγιση, με βάση το επιστημονικό αντικείμενο, για να αντιμετωπίζουμε τα ιδεολογήματα και τα ρεύματα της αστικής ιδεολογίας, η οποία αναπαράγεται μέσα στα ΑΕΙ – ΤΕΙ. Πιο αποφασιστικά να αναδειχθεί η σχέση της επιστήμης με την εργασία και την οικονομία, η κοινωνική αποστολή της επιστήμης.

Η ιδεολογική δραστηριότητα και η εσωοργανωτική μορφωτική δουλειά να διαμορφώνει και να δυναμώνει ένα ευρύ μορφωτικό ρεύμα μέσα στη νεολαία. Η αγάπη και η θέληση για μόρφωση είναι ουσιαστικός παράγοντας, για να αντιστρέφεται το κλίμα ηττοπάθειας και συμβιβασμού.

Η ιδεολογικοπολιτική δραστηριότητα να αποκτήσει πολλές μορφές

22. Η ιδεολογική και πολιτική δραστηριότητα απαιτεί και βελτίωση στις μορφές που αξιοποιούνται. Η πολυμορφία θα δίνει τη δυνατότητα για πιο πλατιά και σταθερή δουλειά, αναβαθμισμένη ποιότητα στην παρέμβασή μας. Οι δοκιμασμένες μορφές αφορούν την εξόρμηση, τις μαζικές εκδηλώσεις, τις συσκέψεις των ΟΒ, τις οργανωμένες συζητήσεις. Αυτές μπορούν να αναπτυχθούν περισσότερο, να προετοιμάζονται πιο ολοκληρωμένα, να εμπλουτίζονται και να πετυχαίνουν πιο αποτελεσματική πολιτική επικοινωνία της ΚΝΕ με τη νεολαία. Τα κομματικά έντυπα, όπως ο «Ριζοσπάστης» και η ΚΟΜΕΠ, ο «Οδηγητής», αλλά και το περιοδικό «Θέματα Παιδείας» μπορούν να αξιοποιούνται πολύ περισσότερο και να πλουτίζουν τη δράση μας.

Η ιδεολογικοπολιτική δραστηριότητα στη νεολαία, όταν συνδυάζεται με τον πολιτισμό και υποστηρίζεται από την καλλιτεχνική δημιουργία, μπορεί να συγκινεί, να διαπαιδαγωγεί και να μορφώνει. Χρειάζεται, επόμενα, να πρωτοστατήσουν οι δυνάμεις της ΚΝΕ στην ανάπτυξη της πολιτιστικής έκφρασης και δημιουργίας. Να αξιοποιήσουν όλες τις μορφές τέχνης, φιλοδοξώντας να επιτυγχάνεται υψηλό επίπεδο αισθητικής στις εκδηλώσεις, στις παρεμβάσεις. Το Φεστιβάλ ΚΝΕ – ΟΔΗΓΗΤΗ αποτελεί τέτοιο παράδειγμα και χώρο, που μπορεί να δώσει ώθηση στη μορφωτική – πολιτιστική δραστηριότητα. Σε αυτή την κατεύθυνση πρέπει να αναδειχτούν και άλλες μορφές που θα τονώνουν την προσέγγιση στο διάβασμα. Τέτοιες είναι οι εκδόσεις, οι μπροσούρες και τα διάφορα έντυπα, σε συνεργασία με τη «Σύγχρονη Εποχή».

Σημαντικό εργαλείο μπορεί να αποδειχτεί και η πιο γενικευμένη και επεξεργασμένη χρήση των νέων τεχνολογιών. Με οπτικοακουστικά μέσα, τα DVD και CD. Σε αυτή την υπόθεση μπορεί να αξιοποιηθεί δυναμικό που βρίσκεται στις γραμμές της ΚΝΕ, αλλά και φίλοι της Οργάνωσης που έχουν τις απαραίτητες γνώσεις και θέλουν να συμβάλουν. Σημαντικό εργαλείο μπορεί να γίνει και η συνεργασία με το ραδιόφωνο και την τηλεόραση του «902».

Μορφές μαζικής ιδεολογικής παρέμβασης αποτελούν και οι μαρξιστικοί όμιλοι, στη βάση της απόφασης της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του Κόμματος. Σε αυτούς μπορούν να συμμετέχουν και μέλη της ΚΝΕ, παίρνοντας τη γνώμη των ΟΒ στις οποίες συμμετέχουν και των καθοδηγητικών οργάνων. Οι μαρξιστικοί όμιλοι δεν είναι ένα οργανωτικό σχήμα για την ιδεολογική δουλειά. Μπορούν να συμβάλουν στην ιδεολογική παρέμβαση του Κόμματος και της ΚΝΕ στα πανεπιστήμια με στόχο τη μαρξιστική προσέγγιση στις διάφορες επιστήμες και ιδίως στη φιλοσοφία, την πολιτική οικονομία και άλλες κοινωνικές επιστήμες. Επίσης μπορούν να συμβάλουν στην ιδεολογική αντιπαράθεση για το περιεχόμενο των σπουδών και των συγγραμμάτων. Να αναπτύξουν δράση και σε χώρους δουλειάς, σε συνεργασία με σωματεία και τις επιτροπές νέων εργαζομένων, αλλά και σε σχολεία, με μορφές, όπως εκδηλώσεις, διαλέξεις, συζητήσεις κ.ά.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΖΩΟΓΟΝΗΣΗ ΤΟΥ ΝΕΟΛΑΙΙΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ

23. Η δράση της ΚΝΕ στο κίνημα νεολαίας στηρίζεται από τη μια μεριά στην εργαζόμενη και άνεργη νεολαία και το πώς αυτή αναπτύσσει την πάλη της μέσα στο εργατικό και λαϊκό κίνημα και από την άλλη στην πάλη της νεολαίας που βρίσκεται στην εκπαίδευση. Δίνοντας βάρος στους δύο αυτούς βασικούς χώρους απλώνεται η μαζική, πολιτική και ιδεολογική δράση της ΚΝΕ σε όλη τη νεολαία.

Οι αρνητικοί συσχετισμοί μέσα στο νεολαιίστικο κίνημα παραμένουν, παρά τα βήματα για την αλλαγή τους. Ολα αυτά τα χρόνια, υπήρξαν φάσεις ανόδου των αγώνων, θετικές και ελπιδοφόρες διεργασίες. Ωστόσο, δεν αντιστράφηκε η κατάσταση ύφεσης του νεολαιίστικου κινήματος. Οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, η κυρίαρχη πολιτική και ιδεολογία, παράλληλα με τη δράση των άλλων πολιτικών δυνάμεων, παίζουν τον καθοριστικό ρόλο σε αυτή την κατάσταση. Πρέπει να συνυπολογιστούν και οι αδυναμίες της ΚΝΕ που όσο ξεπερνιούνται δημιουργούν πιο γοργά βήματα και καλύτερα αποτελέσματα στην προσπάθεια αναζωογόνησης και ριζοσπαστικοποίησης του νεολαιίστικου κινήματος.

Οι συνθήκες δημιουργούν μια σύνθετη κατάσταση, δημιουργούν κινδύνους ενσωμάτωσης της νεολαίας, αλλά και δυνατότητες για την ανάπτυξη της πάλης. Η δράση μας πρέπει να παίρνει υπόψη τις συνθήκες αυτές, με σκοπό να βρίσκει η νεολαία το δρόμο του ριζοσπαστισμού.

Το νεολαιίστικο κίνημα αποτελείται από τα τμήματα της εργατικής και γενικότερα εργαζόμενης νεολαίας και των ανέργων, των νέων μεταναστών από το κίνημα των μαθητών, φοιτητών και σπουδαστών, των νέων αγροτών και αυτοαπασχολούμενων. Ταυτόχρονα, στο κίνημα της νεολαίας εμφανίζονται και άλλες μορφές συσπείρωσης και δράσης γύρω από διάφορα προβλήματα που απασχολούν τη νεολαία, από ενδιαφέροντα που έχουν ή μπορούν να πάρουν αγωνιστικό προσανατολισμό. Αρκετοί νέοι και οι νέες που αντιμετωπίζουν οξυμένα προβλήματα δρουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο σε συλλογικούς μαζικούς φορείς της νεολαίας, συνδικάτα και συλλόγους, ομάδες και σχήματα.

24. Η ΚΝΕ είναι η πολιτική Νεολαία που μπορεί να συμβάλει ώστε οι νέοι και οι νέες να γίνουν αναπόσπαστο μέρος των κινημάτων της εργατικής τάξης, των αυτοαπασχολουμένων που υποφέρουν, της φτωχής αγροτιάς, όλων εκείνων που έχουν οξυμένα προβλήματα, με βάση την κοινωνικοταξική τους ένταξη. Ταυτόχρονα η ΚΝΕ, παίρνοντας υπόψη τα ηλικιακά χαρακτηριστικά, μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη κοινής δράσης των εργαζόμενων και άνεργων νέων με τα κινήματα των μαθητών και των σπουδαστών και φοιτητών, με τις άλλες νεολαιίστικες αγωνιστικές πρωτοβουλίες.

Η ΚΝΕ πρέπει να καλλιεργήσει σε όλη τη νεολαία και εξειδικευμένα στα τμήματά της την αγωνιστική αλληλεγγύη και την κατανόηση ότι τα προβλήματα της εργασίας και της μόρφωσης, του πολιτισμού και του αθλητισμού, του περιβάλλοντος και των ναρκωτικών αφορούν το σύνολό της, είναι ενιαία.

Να συμβάλλει στην κοινή δράση στον αντιπολεμικό – αντιιμπεριαλιστικό αγώνα της νεολαίας, στην υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων, για τη στήριξη της καλλιτεχνικής δημιουργίας στο μέτωπο του Πολιτισμού, στην αθλητική δραστηριότητα, ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά, για τα προβλήματα των νέων γυναικών, αλλά και γύρω από οξυμένα προβλήματα που θα προκύπτουν. Η κοινή δράση μπορεί να παίρνει και ιδιαίτερες μορφές οργάνωσης και συσπείρωσης ανάμεσα στους χώρους εργασίας και μόρφωσης, στη γειτονιά. Η συσπείρωση πρέπει να γίνει αντιληπτή, ως μια αρχική ακόμα συμφωνία πάνω στο πλαίσιο αιτημάτων, που εκφράζει την ανησυχία, τη διάθεση και τη δυνατότητα για δράση. Και μόνο το γεγονός ότι συνενώνει νέες και νέους, είτε χωρίς εμπειρία στο κίνημα, είτε με διαφορετικές εμπειρίες, προκύπτει ότι απαιτεί ιδιαίτερη προσπάθεια και ικανότητα να διαμορφώνουν κοινή συνείδηση μέσα από τη διαφορετική δράση.

• Οι μεγάλες αντιπολεμικές κινητοποιήσεις των προηγούμενων χρόνων ανέβασαν το ενδιαφέρον και τη δράση πάνω στο ζήτημα του πολέμου, τον αγώνα ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και τις επεμβάσεις μέσα από τις μορφές συσπείρωσης που δραστηριοποιούνται στα τμήματα της νεολαίας και μέσα από τους μαζικούς φορείς της. Να συνεχιστούν και να σταθεροποιηθούν πρωτοβουλίες στο μέτωπο αυτό, μέσα από υπάρχουσες μορφές συσπείρωσης ή και νέες στο βαθμό που ορισμένες δεν έδειξαν δυναμική. Να ενισχυθεί η δράση στα Μαθητικά Συμβούλια, τις Επιτροπές Νέων Εργαζομένων, τα Συντονιστικά, από τους συλλόγους και την Πανσπουδαστική. Πιο αποφασιστικά να συμβάλλουμε στο συντονισμό αυτής της δράσης με τη σύνδεση των φορέων της νεολαίας και των συσπειρώσεων με το δομημένο κίνημα ειρήνης, την Ελληνική Επιτροπή Διεθνούς Υφεσης και Ειρήνης, αλλά επίσης και την Ελληνική Επιτροπή Διεθνούς Δημοκρατικής Αλληλεγγύης, που θα εντείνει και τις πρωτοβουλίες της αντιιμπεριαλιστικής πάλης και της έκφρασης διεθνιστικής αλληλεγγύης. Ολα τα τμήματα της νεολαίας να δρουν ενάντια στο ΝΑΤΟ, στην ΕΕ, ενάντια στη συμμετοχή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και τις εκστρατείες. Να αντιπαλεύουν τον εθνικισμό και τον κοσμοπολιτισμό του κεφαλαίου. Να δένουν την αντιιμπεριαλιστική πάλη με τα άλλα μέτωπα με αιτήματα, για τις πολεμικές δαπάνες, την παρέμβαση του ΝΑΤΟ στις σχολές.

• Ουσιαστική πλευρά είναι να πάρουν πρωτοβουλίες οι φορείς της νεολαίας και οι συσπειρώσεις, ανοίγοντας τα ζητήματα δημοκρατίας και καταπάτησης ακόμα και στοιχειωδών δημοκρατικών δικαιωμάτων στους χώρους δουλειάς, μόρφωσης, ψυχαγωγίας και κατοικίας της νεολαίας. Να οργανωθούν αντιστάσεις στο ηλεκτρονικό φακέλωμα, στη δίωξη αγωνιστών και την ποινικοποίηση των αγώνων και του λαϊκού κινήματος. Να βρεθούν στο πλευρό των στρατευμένων νέων για την κατοχύρωση και διεύρυνση των δικαιωμάτων τους και για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στη θητεία τους. Να αντιπαλέψουν το ρατσισμό, τη βία ενάντια στους μετανάστες. Η Δημοκρατική Συσπείρωση για τις Λαϊκές Ελευθερίες και την Αλληλεγγύη χρειάζεται να στηριχθεί και από τη νεολαία.

• Η δράση και δημιουργία στο χώρο του Πολιτισμού, ώστε να υπάρξει κίνημα αντίστασης στην υποκουλτούρα και την εμπορευματοποίηση, είναι βασικό καθήκον, όπου πρέπει να πρωτοστατήσει η ΚΝΕ. Για να γίνεται ο πολιτισμός όπλο στην πάλη του λαού και της νεολαίας, να την τροφοδοτεί με την καλλιτεχνική δραστηριότητα. Σε αυτό το χώρο μπορούν να αξιοποιηθούν ομάδες δημιουργίας, που υπάρχουν για τις διάφορες μορφές τέχνης και οι σύλλογοι δραματικών σχολών, για να εμπλουτίσουν τη δράση των νεανικών μαζικών φορέων, των συσπειρώσεων στην εργαζόμενη νεολαία, στους μαθητές, φοιτητές και σπουδαστές. Να δώσουν ιδιαίτερη μορφή και αισθητική στον αγώνα, στην ευαισθησία και τη ζωή της νεολαίας. Χώρος συσπείρωσης μπορεί να δημιουργείται και γύρω από την Οργανωτική Επιτροπή του Φεστιβάλ ΚΝΕ – ΟΔΗΓΗΤΗ με μορφές, όπως οι συναντήσεις νέων δημιουργών, που θα οργανώνουν και διεκδικητική, συλλογική πάλη, αλλά και θα παίρνουν πρωτοβουλίες καλλιτεχνικής έκφρασης και δημιουργίας. Η δράση στα θέματα αθλητισμού - πολιτισμού πρέπει να γίνει υπόθεση των νέων εργαζομένων μέσα από τα συνδικάτα, τη δράση φορέων της νεολαίας, συσπειρώσεων, την αξιοποίηση πολιτιστικών συλλόγων και ερασιτεχνικών αθλητικών σωματείων.

• Η δράση της ΚΝΕ ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά μπορεί να τροφοδοτεί πρωτοβουλίες των σωματείων και των άλλων φορέων, συσπειρώσεων στα τμήματα νεολαίας για τα ζητήματα των ναρκωτικών, μέσα από επιτροπές κατά των ναρκωτικών, που συγκροτούνται σε σχολές με σχετικό επιστημονικό αντικείμενο και σε χώρους που το πρόβλημα παρουσιάζει μεγάλες διαστάσεις. Ολες αυτές οι ομάδες και επιτροπές μπορούν να αναπτύξουν συνεργασία με το ΕΣΥΝ στη δράση παντού, στη σχολή, στην πόλη, τη γειτονιά, στον τόπο δουλειάς.

• Η ανάγκη να αναπτύξει η ΚΝΕ πρωτοβουλίες, αγωνιστική δράση και διεκδικήσεις για τα νέα ζευγάρια και ιδιαίτερα για τη νέα γυναίκα, είναι κάτι παραπάνω από επιτακτική. Η νέα γυναίκα, πιο έντονα μετά τη δημιουργία οικογένειας, απομακρύνεται από την κοινωνική δράση και την οργανωμένη πάλη ως απόρροια της διπλής εκμετάλλευσης και καταπίεσης που είναι σύμφυτη με την καπιταλιστική κοινωνία. Οι φορείς της νεολαίας, οι συσπειρώσεις στα διάφορα τμήματά της να στηρίξουν αιτήματα και στόχους πάλης για την ισοτιμία των δύο φύλων, για τα προβλήματα της νέας γυναίκας. Να συμμετέχουν οι ΚΝίτες σε πρωτοβουλίες του οργανωμένου γυναικείου κινήματος στις Ομάδες Νέων Γυναικών. Να συμβάλλουν ώστε το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα να αναπτύξει δράση για τις κοπέλες και τα νέα ζευγάρια.

Πέρα, όμως, από αυτές τις πρωτοβουλίες χρειάζεται να συμβάλλουμε στο ζήτημα της κοινής δράσης των διαφορετικών τμημάτων της νεολαίας, με συντονισμό των φορέων και των συσπειρώσεών τους για τα κοινά προβλήματα που βιώνουν. Σ' αυτή την υπόθεση μπορεί να βοηθήσουν τα Συμβούλια Νεολαίας στους τόπους κατοικίας, σε δήμους και πόλεις, όπου μπορούν να συναντιούνται τα Μαθητικά Συμβούλια, φοιτητικοί Σύλλογοι, Συντονιστικά, Επιτροπές Νέων Εργαζομένων. Αυτές οι μορφές δεν έχουν τίποτα κοινό με τα καθοδηγούμενα από τους μηχανισμούς της κυβέρνησης και των κομμάτων της αστικής τάξης, χρηματοδοτούμενα από τα προγράμματα της ΕΕ Δημοτικά και Νομαρχιακά Συμβούλια Νεολαίας. Να δίνεται η ευκαιρία για επικοινωνία και συντονισμό ανάμεσα σε νεανικούς φορείς, μορφές συσπείρωσης τμημάτων νεολαίας, άλλες νεανικές συσπειρώσεις πάνω στα διάφορα μέτωπα πάλης. Να εδράζεται στον τόπο όπου ζει ο νέος και να συνδυάζεται και με χώρους, που θα στεγάζουν πρωτοβουλίες. Με στέκια νεολαίας, δηλαδή, που θα διεκδικούνται και θα μπορούν να δίνουν βήμα έκφρασης και δημιουργίας, χώρο συζητήσεων, εκδηλώσεων και ψυχαγωγίας. Η κοινή δράση θα μπορεί να αναπτύσσεται με πολλούς τρόπους χωρίς ενιαία πανελλαδική οργανωτική δομή.

Σημαντική πλευρά για την πορεία και το μέλλον του νεολαιίστικου κινήματος είναι το ενδιαφέρον και η δράση που μπορεί να αναπτύξει η ΚΝΕ στις μικρότερες ηλικίες. Σε συνεργασία με τις Κομματικές Οργανώσεις, αλλά και με ειδικευμένο δυναμικό που επιθυμεί να συμβάλει σε πολιτιστικές, αθλητικές, μορφωτικές πρωτοβουλίες για μικρότερα παιδιά. Αυτές μπορούν να αναπτύσσονται και στο πλαίσιο του Φεστιβάλ. Να αποκρούεται η επίθεση χειραγώγησης της συνείδησης αυτών των ηλικιών από τον ιμπεριαλισμό και η καλλιέργεια των αξιών της συλλογικότητας, της αλληλεγγύης, της ανυπότακτης στάσης ζωής.

Η δράση στην εργαζόμενη νεολαία

25. Η ξεχωριστή σημασία της δουλειάς μας στην εργαζόμενη νεολαία είναι βασικός παράγοντας για τη σύνδεση του κινήματος νεολαίας με την εργατική τάξη. Ανεβάζοντας τη δράση και οργάνωση της εργαζόμενης νεολαίας, θα διαπαιδαγωγείται στην ταξική πάλη, θα συνεισφέρει ουσιαστικά στην αλλαγή των συσχετισμών και της κατάστασης στο εργατικό κίνημα, με την ενίσχυση του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος.

Για την εργατική νεολαία προτεραιότητα έχει η οργάνωσή της στα συνδικάτα. Να ενταχτούν στα σωματεία οι νέοι εργάτες, οι συμβασιούχοι, οι ανασφάλιστοι. Να δρούμε με στόχο να συμμετέχει η νέα γενιά στα σωματεία και να αναπτύσσει πλούσια και πολύμορφη δράση, που να αγγίζει τις ανησυχίες και τα ενδιαφέροντα του νέου εργάτη. Η δράση μας εξειδικεύεται κατά κλάδο, επικεντρώνοντας σε μεγάλους κλάδους, όπου η συμμετοχή της νεολαίας είναι πολύ μαζική (υπηρεσίες, επισιτισμός, νέες τεχνολογίες, Υγεία, οικοδόμοι). Υπάρχουν κλάδοι, όπου πρέπει να πρωτοστατήσουν οι ΚΝίτες και οι ΚΝίτισες για την οργάνωση και συγκρότηση σωματείων σε συνεργασία με τις Οργανώσεις του Κόμματος. Η ΚΝΕ στηρίζει ενεργά τις Γραμματείες Νέων που συγκρότησε το ΠΑΜΕ. Συμβάλλουμε στη δημιουργία Επιτροπών Νέων εργαζομένων σε συνδικάτα, κυρίως σε Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα με ταξικό προσανατολισμό. Επιτροπές εργαζομένων που θα συσπειρώνουν στη ζωή των σωματείων τους νέους, θα παίρνουν πρωτοβουλίες αγωνιστικές, μορφωτικές, πολιτιστικές, θα δραστηριοποιούνται για όλα τα προβλήματα και ό,τι ενδιαφέρει τους νέους εργάτες, βοηθώντας τις ταξικές διοικήσεις τους να ασχοληθούν με τη νεολαία του κλάδου τους.

Για τους άνεργους νέους. Τα μεγάλα ποσοστά ανεργίας στη νεολαία και οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις οδηγούν μεγάλο κομμάτι νέων σε εργασιακή περιπλάνηση, ιδιαίτερα στα πρώτα βήματα ένταξής τους στην παραγωγή. Χρειάζεται να δημιουργηθούν μορφές συσπείρωσης και στο χώρο των νέων ανέργων, που έχει σύνθετες δυσκολίες. Σε κλάδους που χτυπιούνται από τις απολύσεις και το κλείσιμο εργοστασίων, επιχειρήσεων. Πρωτοβουλίες για Επιτροπή Αγώνα και Αλληλεγγύης Ανέργων περνάνε μέσα από τα ταξικά συνδικάτα συμμετέχουν στην ανάλογη δράση που οργανώνουν οι Γραμματείες Νέων του ΠΑΜΕ.

Οι νέοι και νέες μετανάστες είναι σημαντικό τμήμα της εργαζόμενης νεολαίας, με ιδιαίτερα προβλήματα και ιδιαίτερη πολιτιστική κληρονομιά. Η δράση στο χώρο αυτό περνάει μέσα από τα συνδικάτα, τις Επιτροπές Νέων για τη συσπείρωση και δράση. Χρειάζεται, όμως, να δοκιμαστούν και νέες μορφές που θα ακουμπούν και σε ιδιαίτερα δημοκρατικά προβλήματα που βιώνουν οι νέοι μετανάστες για την παραμονή τους, ενάντια στο ρατσισμό και την ξενοφοβία, για την καλλιέργεια των παραδόσεων και της κουλτούρας τους.

Στο χώρο της κατάρτισης, των εργαζόμενων μαθητών. Συγκροτήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια σύλλογοι των δημόσιων και ιδιωτικών ΙΕΚ σε μια σειρά από πόλεις , η συμβολή μας στη δημιουργία συλλόγων πρέπει να συνεχιστεί και επεκταθεί. Πιο αποφασιστικά πρέπει να δουλέψουν οι οργανώσεις της ΚΝΕ και στους άλλους χώρους κατάρτισης και μαθητείας, στις σχολές του ΟΑΕΔ, σε επαγγελματικές σχολές και στους νυχτερινούς μαθητές. Σε αυτούς τους χώρους δρούμε στα 7μελή και 15μελή και συμβάλλουμε σε δημιουργία επιτροπών αγώνα. Αναδεικνύονται δύο σημαντικοί στόχοι για τους χώρους κατάρτισης: Η πλούσια και διεκδικητική δραστηριότητα για τα δικαιώματα στην επαγγελματική εκπαίδευση και η εργασία όλη τη διάρκεια της χρονιάς. Επίσης, η δράση των οργανώσεων της ΚΝΕ στηρίζει τις κοινές πρωτοβουλίες με τα αντίστοιχα συνδικάτα και το ΠΑΜΕ μέσα και έξω από τις σχολές.

Δυνατότητες παρουσιάζονται και στην παρέμβασή μας στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού. Η δράση της Πανσπουδαστικής μπορεί να συμβάλει στην αλλαγή συσχετισμών στους συλλόγους σπουδαστών στις ΑΕΝ, να αναπτυχτεί αντιπαράθεση και συσπείρωση δυνάμεων. Παράλληλα, βοηθάμε να μονιμοποιηθεί η παρουσία του Συντονιστικού των ναυτικών σχολών, για να οργανώνει τον αγώνα ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της ναυτικής εκπαίδευσης και για τα δικαιώματα στην εργασία.

Νέοι αυτοαπασχολούμενοι. Πολλοί νέοι, είτε λόγω οικογενειακής παράδοσης, είτε γιατί απογοητεύονται από την αναζήτηση και τις συνθήκες εργασίας επιδιώκουν και ανοίγουν δική τους δουλειά και εντάσσονται στο χώρο των αυτοαπασχολούμενων. Χρειάζεται το νέο ΚΣ, σε συνεργασία με την αντίστοιχη προσπάθεια που γίνεται από το Κόμμα, να μελετήσει καλύτερα τον τρόπο δράσης σε αυτό το χώρο.

Οι νέοι αγρότες και γενικότερα οι νέοι της υπαίθρου που εργάζονται και σε άλλες δουλειές και στα χωράφια πρέπει να απασχολήσουν πιο ουσιαστικά το σχεδιασμό συγκεκριμένων οργανώσεων σε αγροτικές περιοχές. Η συσπείρωση και δράση μέσα από την ΠΑΣΥ είναι ο βασικός δρόμος για δράση πάνω στα οξυμένα προβλήματα σε όλους τους τομείς της ζωής των φτωχότερων νέων αγροτών. Δράση σε όλα τα μέτωπα πάλης και ιδίως στα ζητήματα πολιτισμού και ψυχαγωγίας και ενάντια στα ναρκωτικά, ενάντια στο μισθοφορικό στρατό.

Η πάλη στους χώρους της εκπαίδευσης

26. Στο μαθητικό κίνημα η ΚΝΕ στοχεύει να δυναμώσει η πάλη ενάντια στα μέτρα που ιδιωτικοποιούν την εκπαίδευση, στην παρέμβαση των επιχειρήσεων και των πολυεθνικών, στην παραπαιδεία και τους ταξικούς φραγμούς, στην υποβάθμιση του μορφωτικού επιπέδου και τη χειραγώγηση. Στην πολιτική που συρρικνώνει τον ελεύθερο χρόνο των μαθητών, απωθώντας τους από τη γνώση και τη μόρφωση. Δρούμε στις μαθητικές κοινότητες και συμβούλια για την αγωνιστική δράση τους, την ενιαία και δημοκρατική διεξαγωγή εκλογών. Παλεύουμε για την οργάνωση και αγωνιστική έκφραση των μαθητών, των 5μελών – 15μελών. Στη βάση αυτή συμβάλλουμε στη συγκρότηση Σσυντονιστικών κατά δήμο και πόλη, που θα συνενώνονται πανελλαδικά, θα δρουν στη διάρκεια όλης της χρονιάς. Στροφή πρέπει να

γίνει στη δουλειά στα ΤΕΕ, όπου οι διεργασίες και ο συντονισμός είναι πίσω, ενισχύοντας το ρόλο των 5μελών – 15μελών στην αγωνιστική δραστηριότητα, τη συμμετοχή στα Συντονιστικά Σχολείων, αλλά και μορφωτική δραστηριότητα στους χώρους αυτούς. Στηρίζει τις κοινές πρωτοβουλίες με συνδικάτα και το ΠΑΜΕ, αλλά και στη δημιουργική διάθεση και τις αναζητήσεις των μαθητών με δράσεις που συνδυάζουν τον αγώνα για μόρφωση με τα ενδιαφέροντα και τις ανάγκες των μαθητών, τη δράση στα μέτωπα πάλης. Το θέατρο, η λογοτεχνία και η ποίηση, το σκίτσο, ο κινηματογράφος, τα μουσικά συγκροτήματα και γενικά οι πολύμορφες εκδηλώσεις είναι στο επίκεντρο του προβληματισμού των μαθητικών οργανώσεων της ΚΝΕ.

Στο φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα προβάλλει η ανάγκη για τη δημιουργία πόλου συσπείρωσης, που θα παρεμβαίνει πανελλαδικά και θα συντονίζει την αγωνιστική δράση στα προβλήματα φοιτητών – σπουδαστών, με στόχους πάλης ενάντια στις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στην ανώτατη εκπαίδευση. Για τη διεκδίκηση ενιαίας δημόσιας δωρεάν ανώτατης εκπαίδευσης και κατάργηση της ιδιωτικής επιχειρηματικής δραστηριότητας. Για να αλλάξει ο συσχετισμός στα όργανα του φοιτητικού κινήματος, που, παρά τα θετικά βήματα, παραμένει αρνητικός. Τα Συντονιστικά είναι το πρώτο βήμα για τη δημιουργία του πόλου συσπείρωσης στα ΑΕΙ – ΤΕΙ. Χρειάζεται μόνιμη και συντονισμένη παρουσία, με τη βοήθεια γραμματειών που μπορούν να αναδειχτούν και πανελλαδικά και κατά πόλη. Στόχος είναι να συντονίζονται οι σύλλογοι, με αγωνιστικές αποφάσεις των Γενικών Συνελεύσεων και οι Επιτροπές Αγώνα των σχολών κατά πόλη και πανελλαδικά στα Συντονιστικά. Αυτά θα μπούνε μπροστά στον αγώνα φοιτητών και σπουδαστών, θα ωθούν το φοιτητικό – σπουδαστικό κίνημα. Ο πόλος αυτός θα αφορά στους φοιτητές, αλλά θα συμβάλει και στην κοινή δράση με τους εργαζόμενους των ιδρυμάτων και το διδακτικό προσωπικό. Η ανάγκη για πόλο συσπείρωσης υπάρχει, ανεξάρτητα από το αν στην πορεία επανασυγκροτηθεί ΕΦΕΕ και ΕΣΕΕ, στις οποίες θα παρεμβαίνει.

Η «Πανσπουδαστική», ως παράταξη σε κάθε σχολή, μπορεί να συμβάλει στην παραπάνω κατεύθυνση, συσπειρώνοντας φοιτητές και σπουδαστές, που παλεύουν για ενιαία ανώτατη εκπαίδευση, για ένα πανεπιστήμιο στην υπηρεσία των κοινωνικών αναγκών, αναπτύσσοντας δράση πάνω στα μέτωπα πάλης σε κάθε σχολή, προτείνοντας κοινές πρωτοβουλίες με συνδικάτα και το ΠΑΜΕ και όλους τους φορείς των άλλων εργαζόμενων στρωμάτων. Βοηθώντας να συγκροτηθούν Επιτροπές Αγώνα με βάση το πλαίσιο αιτημάτων, που θα οργανώνουν τον αγώνα σε κάθε σχολή πάνω στα προβλήματα και ενάντια στην πολιτική κυβέρνησης – ΕΕ. Παρεμβαίνοντας πιο δυναμικά στις Γενικές Συνελεύσεις των συλλόγων, τμημάτων και ετών.

Πιο αποφασιστικά να προωθηθεί η πάλη και συσπείρωση στους μεταπτυχιακούς φοιτητές, χώρο που μαζικοποιείται τα τελευταία χρόνια. Η δράση στους μεταπτυχιακούς στηρίζεται στην πάλη για τα προβλήματά τους, για την ανώτατη εκπαίδευση και την έρευνα, παίρνοντας πρωτοβουλίες για τον κοινωνικό ρόλο της επιστήμης. Ιεραρχείται η δημιουργία συλλόγων κατά ίδρυμα ή σχολή. Η «Πανεπιστημονική» παρεμβαίνει στους συλλόγους, για τη συσπείρωση των μεταπτυχιακών φοιτητών

ΚΝΕ ΓΕΡΗ ΚΑΙ ΜΑΖΙΚΗ, ΣΤΗΡΙΓΜΑ ΤΟΥ ΚΚΕ

27. Η ισχυροποίηση της ΚΝΕ προϋποθέτει να αφομοιώνεται σε βάθος ο χαρακτήρας της, ως νεολαία που ιδεολογικοπολιτικά καθοδηγείται από το ΚΚΕ. Σημαίνει ότι για όλα τα προβλήματα, σε όλο το φάσμα της πολιτικής δράσης της ΚΝΕ, πρέπει να ζητιέται η βοήθεια και στήριξη του Κόμματος. Η πορεία της Οργάνωσης δεν μπορεί παρά να στηρίζεται στην ολόπλευρη ιδεολογικοπολιτική καθοδήγηση της Κομματικής Οργάνωσης. Είναι, συνεπώς, μεγάλη η ευθύνη και η προσπάθεια για την αφομοίωση της πολιτικής του ΚΚΕ, ώστε η ΚΝΕ να εξειδικεύει δημιουργικά τη στρατηγική του Κόμματος στη νεολαία και το κίνημά της. Οσο βελτιώνεται η καθοδηγητική αυτή σχέση, τόσο θα δυναμώνει η ικανότητα της ΚΝΕ να πρωτοστατεί στους αγώνες της νεολαίας για τα προβλήματά της, να συνδέεται με πλατιές μάζες νεολαίας, να ριζοσπαστικοποιεί νεανικές συνειδήσεις και να πετυχαίνει συσπείρωση των πρωτοπόρων δυνάμεων της νεολαίας. Η στήριξη στην Κομματική Οργάνωση πρέπει να γίνεται πιο σταθερή και αφορά σε κάθε πτυχή της ζωής και της δράσης της ΚΝΕ.

Η πορεία της ΚΝΕ, από την ανασυγκρότησή της μέχρι σήμερα είναι ανοδική. Αυτή η εκτίμηση δεν πρέπει να επαναπαύει, ιδιαίτερα από τη στιγμή που αναδεικνύονται βασικά προβλήματα, τα οποία παραμένουν. Η αντιμετώπισή τους συνιστά προϋπόθεση, για να γίνεται η ΚΝΕ γερή και μαζική. Αυτά τα προβλήματα είναι τα εξής:

· Η διασφάλιση σταθεροποίησης της όλης ανοδικής πορείας της ΚΝΕ, μέσα από την ανάπτυξη των γραμμών της, την ένταξη περισσότερων νέων. Βασική προϋπόθεση η αφομοίωση των δυνάμεων στην οργανωμένη πάλη και τις σύγχρονες απαιτήσεις της.

· Η απόκτηση μεγαλύτερης ικανότητας συσπείρωσης νέων, που ανησυχούν και ακουμπάνε τον προβληματισμό τους στο μαζικό κίνημα. Τους νέους που έχουν διάθεση να συμβάλουν μέσα από τα διάφορα μέτωπα πάλης, αν και δεν έχουν προσεγγίσει ολόπλευρα την πολιτική και ιδεολογία του ΚΚΕ.

· Η ανάπτυξη της ιδεολογικοπολιτικής δουλειάς στις οργανώσεις της ΚΝΕ που θα διαμορφώνει μορφωτικό ρεύμα και θα ανεβάζει τη στάθμη της θεωρητικής και πολιτικής κατάρτισης. Να ατσαλώνονται οι νέοι κομμουνιστές, και να διαπαιδαγωγούνται με τις αξίες και τα ιδανικά του κομμουνιστικού και εργατικού κινήματος, στο πνεύμα της συνειδητής εθελοντικής θυσίας για τη σημερινή πάλη.

· Η αντιμετώπιση προβλημάτων της εσωοργανωτικής μας ζωής, που πρέπει να παίρνει υπόψη και αντικειμενικές δυσκολίες, όπως η έλλειψη πείρας, ο μειωμένος ελεύθερος χρόνος, η κινητικότητα. Να αποκτήσει πνοή, ενδιαφέρον και ζωντάνια η ζωή της Οργάνωσης, στη δράση και τα καθήκοντά της.

· Η ανάγκη για ανάδειξη και ανάπτυξη στελεχών, που θα κατακτούν ικανότητες, πολιτική πείρα και θα μπορούν να συνδέονται με τη νεολαία να προσλαμβάνουν τις ανησυχίες, τα ερωτήματά της. Να αναβαθμίζεται η ευθύνη των οργάνων της ΚΝΕ και η ικανότητα να ανταποκρίνονται στις σύνθετες απαιτήσεις και σε εξειδικευμένα καθήκοντα.

Σταθεροποίηση της ανοδικής πορείας με ορμητική ανάπτυξη και αφομοίωση στην ΚΝΕ

28. Ο χαρακτήρας της ΚΝΕ είναι στενά δεμένος με το στόχο για μαζική Οργάνωση, για δημιουργία ΟΒ παντού, όπου δουλεύει, μορφώνεται, ζει η νεολαία. Η υλοποίηση ενός τέτοιου στόχου είναι κριτήριο εφαρμογής στη ζωή των αποφάσεων του 9ου Συνεδρίου. Η ορμητική ανάπτυξη αποτελεί προϋπόθεση, για να μπορεί η ΚΝΕ να επικοινωνεί πλατιά με τη νεολαία, να ισχυροποιεί τους δεσμούς της με τους νέους και τις νέες.

Την περίοδο μετά το 8ο Συνέδριο, η ΚΝΕ ενίσχυσε τις δυνάμεις της, απέκτησε δεκάδες νέες Οργανώσεις Βάσης, ανέδειξε νέα στελέχη στα καθοδηγητικά της όργανα, ενώ εκατοντάδες μέλη της πέρασαν και δρουν στο ΚΚΕ. Αυτή η προσπάθεια πραγματοποιήθηκε μέσα σε δύσκολες συνθήκες ύφεσης στο νεολαιίστικο κίνημα, σε συνδυασμό με μια έντονη ιδεολογική επίθεση ενάντια στην οργανωμένη ζωή.

Παρόλα αυτά η ανάπτυξη από το 8ο στο 9ο Συνέδριο δεν κρίνεται ικανοποιητική, καθώς οι σταθεροί ρυθμοί στρατολογίας δεν εκφράστηκαν σε ανάπτυξη λόγω αδυναμιών στην αφομοίωση, στη ζωή της Οργάνωσης των νέων μελών. Το ζήτημα της ανάπτυξης της ΚΝΕ χρειάζεται να συγκεντρώσει την προσοχή στελεχών και μελών τα επόμενα χρόνια ως ζωτικό και αποφασιστικό ζήτημα για την πορεία της ΚΝΕ, που αναμφίβολα θα έχει επίδραση και στο κίνημα νεολαίας και στην ισχυροποίηση του Κόμματος. Το σύνθετο αυτό ζήτημα χρειάζεται να απασχολήσει τα μέλη και τα στελέχη της Οργάνωσης, προκειμένου να λύσουμε μια σειρά προβλήματα, που η αντιμετώπισή τους θα δώσει ώθηση στην ανάπτυξη.

Μέχρι πρόσφατα, το μεγαλύτερο μέρος της στρατολογίας αφορούσε νέους που έψαχναν την ΚΝΕ ή που οι οργανώσεις γνώριζαν μέσω της γενικής πολιτικής εξόρμησης σε χώρους νεολαίας ή μέσω των εξάρσεων του κινήματος της νεολαίας σε περιόδους αντιιμπεριαλιστικών κινητοποιήσεων κλπ. Στις σημερινές συνθήκες, το ζήτημα είναι πώς θα μάθουμε να στρατολογούμε νέους και ιδιαίτερα νέους εργάτες όχι μόνο σε περιόδους κινητοποιήσεων ή πολιτικής εξόρμησης, αλλά κυρίως μέσα από την ανάπτυξη συγκεκριμένης πάλης, σταθερής και επίμονης πολιτικής δράσης της ΟΒ στο χώρο ευθύνης της.

Κρίκος για την αύξηση των δεσμών της ΚΝΕ και την αύξηση των ρυθμών στρατολογίας είναι η μόνιμη σταθερή πολιτική ιδεολογική δουλειά με τη νεολαία παράλληλα με την πρωτοπόρα δράση στους αγώνες.

Οι αδυναμίες στην ανάπτυξη και τη στρατολογία φανερώνουν πως το ζήτημα δεν έχει γίνει μόνιμη υπόθεση των καθοδηγητικών οργάνων, δεν είναι σταθερά εκεί στραμμένος ο προσανατολισμός τους στη συστηματική διεύρυνση του κύκλου επιρροής, στην αξιοποίηση των φίλων και οπαδών στη δράση, ώστε να κατανοούν την ανάγκη να οργανωθούν. Καμια δραστηριότητα των οργάνων και των ΟΒ δεν πρέπει να σχεδιάζεται χωρίς να περιλαμβάνει την καλλιέργεια του εδάφους για την προετοιμασία και πραγματοποίηση στρατολογίας.

Η μαζικοποίηση της ΚΝΕ δεν είναι ένας στόχος που η υλοποίησή του παραπέμπεται στο μέλλον. Είναι καθήκον άμεσο, που συνδέεται στενά με την πολιτική και μαζική δράση των ΟΒ. Με θάρρος και επιμονή, με εμπιστοσύνη στην πολιτική του Κόμματος και τις Θέσεις της ΚΝΕ απευθυνόμαστε και εντάσσουμε στις γραμμές μας τους χιλιάδες νέους και νέες που βρίσκονται δίπλα μας, που συμφωνούν και παλεύουν μαζί μας. Η βελτίωση στη λειτουργία της ΟΒ βοηθάει στην ανάπτυξη, στην στρατολογία. Το «νέο αίμα» δίνει νέα ποιότητα στην ΟΒ.

Η ανάπτυξη στην εργαζόμενη νεολαία

29. Στο χώρο της εργαζόμενης νεολαίας, σε αυτούς της κατάρτισης, παρά τα όποια θετικά βήματα, εξακολουθεί να υπάρχει καθυστέρηση. Βασική αιτία είναι ότι ο προσανατολισμός του ΚΣ και των οργανώσεων στην εργατική δουλειά – που γενικά υπήρχε – απαιτούσε περισσότερα και συγκεκριμένα μέτρα στήριξης αυτής της προσπάθειας. Σήμερα είναι ανάγκη να προσανατολιστεί πιο εύστοχα και σχεδιασμένα η ανάπτυξη των δυνάμεων μας στην εργατική και εργαζόμενη νεολαία, στη νεολαία που σπουδάζει στα ΙΕΚ, στις σχολές ΟΑΕΔ, στα νυχτερινά σχολεία.

Η οικοδόμηση και ισχυροποίηση της ΚΝΕ στην εργαζόμενη νεολαία απαιτεί ιεράρχηση, σχεδιασμό και μέτρα απ’ όλα τα καθοδηγητικά όργανα. Απαιτεί συγκέντρωση δυνάμεων σε κλάδους και τομείς, αναδιάταξη των Οργανώσεων, ενίσχυση των εργατικών τομέων και ΟΒ, με αντίστοιχη διάταξη στελεχών.

Η ανάπτυξη της ΚΝΕ στην εργαζόμενη και εργατική νεολαία θα επιδράσει θετικά και αποφασιστικά στη βελτίωση της δράσης και της λειτουργίας όλης της ΚΝΕ. Γι’ αυτό να δοθεί ειδικό βάρος και στον τόπο κατοικίας των νέων εργατών, στις λαϊκές συνοικίες και σε όλες τις πλευρές της ζωής των νέων εργαζόμενων, ως μέλη εργατικών λαϊκών οικογενειών. Σε αυτό το στόχο να συνταχτούν και οι συνοικιακές ΟΒ, ενισχύοντας το περιεχόμενο της δράσης τους.

Η σταθεροποίηση στην ανάπτυξη και τη στρατολογία είναι υπόθεση καθοδηγητική από το ΚΣ και όλων των οργάνων. Να εξελίσσεται συνεχώς ο τρόπος που προετοιμάζεται και πραγματοποιείται η στρατολογία και το πώς προσωποποιούνται οι στόχοι.

Η ΚΝΕ δεν είναι κλειστή οργάνωση «ολοκληρωμένων επαναστατών», αλλά σχολείο διαπαιδαγώγησης και διαμόρφωσης νέων κομμουνιστών και στη βάση αυτή χρειάζεται να παίρνουμε μέτρα πολιτικά, ιδεολογικά, πρακτικά για την αφομοίωση των νέων μελών. Είναι ένα καθήκον ξεχωριστής σημασίας για τα όργανα της ΚΝΕ. Πρέπει να παίρνει υπόψη την ηλικία, τις μεταβατικές φάσεις στη ζωή του νέου, που «αναστατώνουν» και αλλάζουν τις καταστάσεις τις οποίες ζει, όπως το τέλος του σχολείου, η απόκτηση πτυχίου, η απόλυση από τη δουλειά, η θητεία, η οικογένεια. Επομένως, η αφομοίωση των νέων μελών είναι σύνθετη και επίμονη διαδικασία, που απαιτεί προσωπική βοήθεια, συγκεκριμένες ενέργειες και προετοιμασία.

Η ένταξη του νέου στην ΚΝΕ δεν τελειώνει με την έγκριση του βιογραφικού του. Για τη δημιουργική ένταξή του στην ΚΝΕ υπάρχει συλλογική ευθύνη της ΟΒ, ώστε να αναθέσει καθήκοντα και να δώσει ειδική βοήθεια, για να ανταποκριθεί σε αυτά το νέο μέλος. Ταυτόχρονα, είναι και ατομική ευθύνη αυτού που προτείνει στην ΟΒ το βιογραφικό του νέου και της νέας. Τα όργανα και τα στελέχη της ΚΝΕ να μη θεωρούν δεδομένα τα πράγματα για το νέο σύντροφο ή συντρόφισσα, να αξιοποιούν και την προσωπική τους πείρα στην προσπάθεια αφομοίωσης. Η μη αφομοίωση ενός μέλους δεν αποτελεί προσωπική του ευθύνη, αλλά πρώτα και κύρια ευθύνη των καθοδηγητικών οργάνων.

Η έμπρακτη βοήθεια στοχεύει στην κατανόηση, από το νέο μέλος, των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων, της ανάγκης της συνδρομής, της αξιοποίησης και διακίνησης του «Οδηγητή». Κυρίως, όμως, τη διαμόρφωση αντίληψης για το τι σημαίνει νέος κομμουνιστής, στη βαθύτερη κατανόηση της πολιτικής του Κόμματος.

Η αφομοίωση είναι στενά δεμένη με τη δραστηριοποίηση, την ένταξη στο πρόγραμμα δράσης της ΟΒ. Με την παρότρυνση και την εξήγηση της ανάγκης για μελέτη του Ριζοσπάστη και του «Οδηγητή», τη συζήτηση για απορίες και συγχύσεις, που ενδεχόμενα υπάρχουν. Καθορίζεται, τελικά, από τα βήματα που θα γίνονται στην ιδεολογικοπολιτική του συγκρότηση. Οσο δε βοηθιούνται τα νέα μέλη για να ανταποκρίνονται στις καινούριες συνθήκες της οργανωμένης ζωής, το αποτέλεσμα θα είναι η απογοήτευση, ακόμα και η φυγή από την ΚΝΕ.

Το πρόβλημα δε λύνεται ούτε με πιο αυξημένες απαιτήσεις από αυτές που θέτει το Καταστατικό, ούτε με υποβάθμιση των απαιτήσεων. Αλλά με τη δουλειά για την αφομοίωση και την ένταξη στη δράση.

Η κατάκτηση ικανότητας συσπείρωσης

30. Να αντιμετωπιστούν αδυναμίες και σχηματικότητα που εμφανίζονται στη δράση για συσπείρωση δυνάμεων. Σχετίζονται με την κατανόηση του τι σημαίνει συσπείρωση, αλλά και ποιος ο ρόλος της στο πλαίσιο της στρατηγικής του ΚΚΕ για την οικοδόμηση του αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού δημοκρατικού μετώπου. Η συσπείρωση δυνάμεων υποδηλώνει τη συμφωνία δράσης κατά της κυρίαρχης πολιτικής, πάνω σε ένα πλαίσιο αιτημάτων, το οποίο πατάει στα οξυμένα προβλήματα και τις σύγχρονες ανάγκες, παίρνει υπόψη την κερδοφορία του κεφαλαίου τις δυνατότητες που η επιστήμη παρέχει για τη βελτίωση της ζωής του νέου και της νέας. Αυτή η συμφωνία μπορεί να αφορά ένα μέτωπο πάλης, να εκφράζεται με τη διάθεση για δράση, με τη συμμετοχή στις συσπειρώσεις που υπάρχουν στα διάφορα τμήματα νεολαίας.

Η συσπείρωση αφορά και την κοινή δράση με νέους και νέες που επηρεάζονται από άλλα κόμματα και αντιλήψεις, ενδιαφέρονται να γνωρίσουν το ΚΚΕ και την ΚΝΕ, αναζητούν ριζοσπαστική διέξοδο. Επίσης αφορά την κοινή δράση των διάφορων τμημάτων της νεολαίας, ανεξάρτητα αν εργάζονται ή σπουδάζουν, όπως τους νέους της πόλης και της υπαίθρου. Εχει μεγάλη σημασία η κοινή δράση σε μια περίοδο που γίνεται προσπάθεια κατακερματισμού, διάσπασης δυνάμεων, διαχωρισμού των νέων, όπως και των εργαζομένων γενικότερα, με βάση τις εργασιακές σχέσεις, τον τόπο ζωής ή άλλες επιμέρους διαφορές.

Χρειάζεται σχέδιο καλά επεξεργασμένο για τη συσπείρωση δυνάμεων. Να αξιοποιούνται όλοι οι νέοι, να αποκτούν χώρο, στο όνομα να βγουν τα καθήκοντα να μην υποκαθίστανται από την δράση των μελών και στελεχών της ΚΝΕ. Πολυμορφία και ποικιλία στη δράση και τις πρωτοβουλίες, που παίρνονται μέσα σε μια μορφή συσπείρωσης, μέσα σε κάποιο μαζικό φορέα. Αυτό είναι πρόβλημα που αφορά τα όργανα της ΚΝΕ και τις ΟΒ, το πώς αντιμετωπίζουν τους νέους που βρίσκονται δίπλα στην ΚΝΕ και θέλουν να δράσουν, στην εμπιστοσύνη που δείχνουν στους νέους αυτούς. Πρέπει να παίρνουν υπόψη τις διαφορές που θα υπάρχουν στο βάθος στη πολιτικοποίηση μιας συσπείρωσης. Σε διαφορετικές συνθήκες διαμορφώνουν συνείδηση οι μαθητές, οι φοιτητές, οι εργαζόμενοι. Επίσης, είναι κρίσιμο να οργανώνεται – με ευθύνη των οργάνων και των ΟΒ – εύστοχη και πειστική αντιπαράθεση με τις αντιλήψεις και τη στάση των άλλων δυνάμεων στο νεολαιίστικο κίνημα, που απεγκλωβίζει δυνάμεις και συντελεί στη συσπείρωση.

Η κοινή δράση είναι κρίσιμος παράγοντας για να προωθείται η σύνδεση με το εργατικό κίνημα, συμβάλλοντας τελικά στη ριζοσπαστικοποίηση μεγαλύτερων τμημάτων του, ιδιαίτερα της εργαζόμενης νεολαίας και των νέων που προέρχονται από φτωχές λαϊκές οικογένειες, στην πολιτικοποίηση της συνείδησης της νεολαίας.

Η κοινή δράση δίνει ώθηση στην ανάπτυξη και το ριζοσπαστισμό του νεολαιίστικου κινήματος, στη μεταβίβαση της πείρας των αγώνων. Βοηθάει στην αποκάλυψη των πραγματικών αιτιών για τα προβλήματα. Στηρίζεται στην αντίληψη ότι δεν μπορεί ένα τμήμα νεολαίας να αδιαφορεί για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι νέοι και οι νέες σε κάποιο άλλο χώρο.

Πρωτοβουλίες κοινής δράσης μπορούν να αφορούν στην ανάπτυξη της αλληλεγγύης. Ιδιαίτερα όταν σε κάποιο χώρο υπάρχει αγωνιστική ανάταση ή διώξεις ή και άλλοι λόγοι που απαιτούν τη συμπαράσταση. Η αλληλεγγύη διαπαιδαγωγεί στο πνεύμα των κοινών συμφερόντων, της κοινής πορείας, πρέπει να δυναμώσει σε κάθε φάση των αγώνων. Σημαντικό ρόλο μπορεί επίσης να διαδραματίσει η συνάντηση τμημάτων νεολαίας πάνω στη δράση στα μέτωπα πάλης, στις συσπειρώσεις σε αυτά. Μπορεί να δείξει ότι παρά τις διαφορές υπάρχουν κοινές αναζητήσεις και ανάγκες, κοινά προβλήματα με τους ίδιους υπαίτιους, ότι χρειάζεται ενιαία απάντηση στην επίθεση που δέχεται συνολικά η ζωή της νεολαίας.

Νέοι κομμουνιστές και μαζικές οργανώσεις νεολαίας.

31. Στο κέντρο της προσοχής των ΟΒ και των καθοδηγητικών οργάνων θα πρέπει να βρίσκεται ο τρόπος δουλειάς και η δράση των μελών της ΚΝΕ στους μαζικούς φορείς της νεολαίας, στους φοιτητικούς συλλόγους, στα ΙΕΚ, στα σχολεία, στα συνδικάτα, καθώς και σε αθλητικούς – πολιτιστικούς συλλόγους που υπάρχουν και στους οποίους συμμετέχουν τα μέλη της ΚΝΕ. Ολο το δυναμικό της ΚΝΕ πρέπει να δουλεύει στις μαζικές οργανώσεις, ώστε να αναπτύσσεται ο διεκδικητικός – συλλογικός τους χαρακτήρας, να βελτιώνεται ο βαθμός οργάνωσης της νεολαίας στους φορείς του κινήματος.

Να είναι τα μέλη της ΚΝΕ τα πιο δραστήρια μέλη στις μαζικές οργανώσεις , ώστε να ενισχύεται στην πράξη η λειτουργία τους, έτσι που να γίνονται όργανα πάλης για τη διεκδίκηση, υπεράσπιση των δικαιωμάτων της νέας γενιάς. Να αναπτύσσουν πλούσια δραστηριότητα στηριγμένη στη δράση των ίδιων των νέων με αυτοτελές πρόγραμμα δράσης, που θα προκύπτει μέσα από τη λειτουργία τους. Η κάθε κινητοποίηση, η κάθε δραστηριότητα των μαζικών φορέων της νεολαίας, οι εκδηλώσεις να γίνονται κτήμα των νέων, να υλοποιούνται από τους ίδιους τους νέους που συμμετέχουν. Ειδικότερα, τα μέλη και τα στελέχη της ΚΝΕ που δουλεύουν σε μαζικές οργανώσεις και φορείς της νεολαίας θα πρέπει να βοηθιούνται ανάλογα και να ελέγχονται για τη δουλειά τους εκεί. Κατα πόσο αναζητούν τη γνώμη και τις παρατηρήσεις νέων που δεν είναι ακόμη κομμουνιστές, πόσο συνεργάζονται μαζί τους ώστε να προσελκύονται στην πάλη, στην κοινή πολιτική δράση.

ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΡΑΣΗΣ ΤΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΒΑΣΗΣ

32. Στο 8ο Συνέδριο, η λειτουργία των ΟΒ εντοπιζόταν ως ένα από τα κρίσιμα προβλήματα για αντιμετώπιση. Στη πορεία μέχρι το 9ο Συνέδριο έχουν γίνει βήματα σ’ αυτό τον άξονα, γεγονός που φανερώνει ότι υπάρχουν δυνατότητες να κατακτούν οι ΟΒ το ρόλο τους.

Οι ΟΒ είναι το κύτταρο της ΚΝΕ, βασικός χώρος διαμόρφωσης και διαπαιδαγώγησης νέων κομμουνιστών. Μέσα από αυτές αναπτύσσεται η επικοινωνία της ΚΝΕ με τη νεολαία, η οικοδόμηση δεσμών. Η ποιότητα της καθοδήγησης όλων των οργάνων της ΚΝΕ μετριέται στο κατά πόσο οι ΟΒ της ΚΝΕ αναπτύσσουν δραστήρια δημιουργική ζωή και δράση. Είναι ζήτημα ζωτικής σημασίας, που άμεσα συνδέεται με το στόχο για ΚΝΕ γερή και μαζική.

Τα όποια θετικά βήματα θα σταθεροποιούνται, όσο οι ΟΒ με τη βοήθεια των οργάνων , των στελεχών αφομοιώνουν το κύριο καθήκον τους, δηλαδή την οργάνωση της πολύμορφης, μαζικής, πολιτικής πάλης της νεολαίας στο χώρο ευθύνης τους, σε συνδυασμό με την πλούσια εσωοργανωτική ζωή. Αυτές οι δύο αλληλένδετες πλευρές βοηθούν συνολικά την ΚΝΕ και να συγχωνεύεται με τη νεολαία και να ξεχωρίζει με το παράδειγμα και το ρόλο της.

Η μέχρι τώρα εμπειρία δείχνει πως οι οργανώσεις, που έχουν μόνιμο προσανατολισμό στην πολιτική δράση, στην ανάπτυξη της πάλης στο χώρο ευθύνης τους, δεν παρουσιάζουν προβλήματα στη λειτουργία και το περιεχόμενο της δράσης τους, το αντίθετο. Οταν βοηθιούνται με τον πολιτικό εξοπλισμό και την πλούσια ιδεολογική δουλειά, για να ανταποκριθούν στη συνθετότητα της πάλης, στη διαμόρφωση δεσμών, που οδηγούν σε μαζική ανάπτυξη, χωρίς προβλήματα αφομοίωσης.

Κατά συνέπεια οι δυσκολίες στη λειτουργία και δράση των ΟΒ είναι πρόβλημα προσανατολισμού και περιεχομένου δράσης των ΟΒ, δηλαδή πρόβλημα κατά βάση καθοδηγητικό. Περιθώρια να αλλάξει η κατάσταση στις ΟΒ υπάρχουν, αρκεί η θετική πείρα να βρίσκει έκφραση στον καθημερινό έλεγχο και ευθύνη του κάθε στελέχους της ΚΝΕ.

Όσο η ΟΒ καταφέρνει να δυναμώνει την πολιτική της δράση και να πλουτίζει την ιδεολογική – μορφωτική της ζωή, θα δυναμώνει τον επαναστατικό χαρακτήρα της Οργάνωσης, το ρόλο της ως μαζική πρωτοπόρα πολιτική οργάνωσης της νεολαίας στο πλευρό του ΚΚΕ , θα δυναμώνει η εσωτερική δημοκρατία και συλλογικότητα.

Πρέπει να παίρνουμε υπόψη αντικειμενικές δυσκολίες για την ανάπτυξη της ζωής της ΟΒ. Δυσκολίες που σχετίζονται και με τα ωράρια, γενικότερα την εργασιακή περιπλάνηση της νεολαίας, αλλά και με θέματα απειρίας, απώθησης από τη γνώση και χειραγώγησης από το εκπαιδευτικό σύστημα. Μορούν να αντιμετωπιστούν, κατακτώντας ένα στυλ καθοδήγησης, που δε θα συμβιβάζεται με μια τυποποιημένη εσωοργανωτική ζωή.

Η ανάπτυξη μιας πλούσιας εσωοργανωτικής ζωής με ζωντανή συζήτηση, με πολιτική μορφωτική δουλειά στοχεύει στην ικανοποίηση της ανάγκης, για κομμουνιστική, διαπαιδαγωγητική δουλειά, για ποιότητα στη δράση.

Αποφασιστικός παράγοντας και προϋπόθεση, για να σταθεροποιούνται ουσιαστικά βήματα μπροστά, είναι η βελτίωση της λειτουργίας των γραφείων των ΟΒ. Η ουσιαστική λειτουργία τους, ως όργανα της ΚΝΕ, με συγκεκριμένη και καθαρή αντίληψη του ρόλου και της αποστολής τους. Μέχρι σήμερα τα γραφεία των ΟΒ στις περισσότερες των περιπτώσεων δεν έχουν κατακτήσει αυτό το ρόλο, ούτε σταθερή λειτουργία. Υποτιμιέται η σημασία τους στο ξεπέρασμα αδυναμιών, στην ανάδειξη στελεχών. Είναι ένα από τα βασικά ζητήματα που πρέπει στοχοπροσηλωμένα να λύσουμε στην εσωοργανωτική μας ζωή.

ΓΙΑ ΤΟ ΡΟΛΟ ΤΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ ΤΗΣ ΚΝΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΩΝ ΣΤΕΛΕΧΩΝ

Τα όργανα της ΚΝΕ

33. Οι όποιες αδυναμίες στη μαζική πολιτική δράση και τη λειτουργία των ΟΒ έχουν τη ρίζα τους στην ποιότητα της καθοδηγητικής δουλειάς και στην ιδεολογικοπολιτική στάθμη των στελεχών, που βρίσκεται πίσω από τις ανάγκες. Τα καθοδηγητικά όργανα και τα στελέχη έχουν την πρώτη ευθύνη για την επίτευξη των στόχων μας, για να ανταποκριθεί η Οργάνωση στα σύνθετα καθήκοντα, που θέτουμε μέχρι το 10ο Συνέδριο.

Τα όργανα που θα εκλεγούν μπροστά στο 9ο Συνέδριο έχουν τις προϋποθέσεις, τη στήριξη των Κομματικών Οργανώσεων, τις αποφάσεις, την πολιτική του ΚΚΕ και τη δράση της ΚΝΕ, για να ανταποκριθούν. Ωστόσο, χρειάζεται να προσπαθήσουν περισσότερο να καθοδηγήσουν δημιουργικά τις οργανώσεις και να μην αντιλαμβάνονται σκόρπια τα καθήκοντα, που σχηματικά μπαίνουν στις ΟΒ. Να ξεπερνιέται η τάση «μεροδούλι – μεροφάι».

Σε αρκετά καθοδηγητικά όργανα και στελέχη εμφανίζεται μια γενικότητα στην καθοδήγηση, με αποτέλεσμα είτε να μην παρακολουθούν συστηματικά τις ΟΒ, είτε η βοήθεια να περιορίζεται σε γενικές, στείρες κατευθύνσεις χωρίς την προσαρμογή, την εξειδίκευση, το ζωντανό παράδειγμα. Εμφανίζονται ζητήματα προχειρότητας στις συνεδριάσεις των οργάνων και κυρίως στο περιεχόμενό τους, ευκαιριακός τρόπος να παίρνονται αποφάσεις και κυρίως έλλειψη συστηματικού δημιουργικού ελέγχου.

Παρά τα βήματα, απέχουμε πολύ και χρειάζονται συστηματικές προσπάθειες για τη διαμόρφωση ενός επαναστατικού νεολαιίστικου στιλ δουλειάς, το οποίο θα οδηγεί σε σχεδιασμό και υλοποίηση των αποφάσεων με πρωτοβουλία και συνειδητή πειθαρχία και ευθύνη.

Τα όργανα της ΚΝΕ, από το ΚΣ και το Γραφείο του ως το Γραφείο της ΟΒ, να σκύψουν και να βελτιώσουν αποφασιστικά τη δουλειά τους, που θα εκφράζεται στη ζωντανή και σταθερή λειτουργία, στην οργάνωση της πολιτικής και μαζικής δράσης της ΟΒ. Πράγμα που απαιτεί όχι μόνο συστηματική παρακολούθηση της ΟΒ και του Γραφείου της, αλλά και γνώση του χώρου ευθύνης και των προβλημάτων, συγκεκριμένη επεξεργασία των κατευθύνσεων της οργάνωσης, εσωοργανωτική ζωή που ενισχύει πολιτικά – ιδεολογικά τα μέλη της ΟΒ, για να ανταποκρίνονται στη συνθετότητα των καθηκόντων. Και συνεχής προσπάθεια να ανεβάσουν το ιδεολογικοπολιτικό επίπεδο, την γενίκευση της καθοδηγητικής πείρας.

Η καθοδηγητική μας δράση να φέρνει στο κέντρο της προσοχής το χαρακτήρα της ΚΝΕ, ως πολιτικής οργάνωσης που στόχο έχει να κερδίσει τη νεολαία με την πολιτική του ΚΚΕ. Κάτω από αυτό το πρίσμα να αναδείχνονται τα καθημερινά καθήκοντα, να σχεδιάζεται η δράση, να γενικεύονται τα συμπεράσματα. Οσο κατανοείται και αφομοιώνεται ο χαρακτήρας της ΚΝΕ θα αντιπαλεύεται η αποσπασματικότητα, θα κατανοείται η συνθετότητα της πολιτικής πάλης μας, που συνδυάζει τα μαζικά-πολιτικά-δεολογικά-οργανωτικά καθήκοντα.

Η καθοδηγητική δουλειά των στελεχών και ο ρόλος των οργάνων της ΚΝΕ θα βελτιώνεται επίσης, όσο θα δυναμώνει ο δημιουργικός έλεγχος και ατομική κριτική στην εφαρμογή των αποφάσεων και θα εξασφαλίζεται σταθερότητα στον καταμερισμό και στη σύνθεση των οργάνων της ΚΝΕ.

Ο ρόλος της ΚΝΕ είναι στενά δεμένος με την ανάδειξη – ανάπτυξη στελεχών

34. Το ζήτημα της ανάδειξης – ανάπτυξης στελεχών στη σημερινή φάση ανάπτυξης της ΚΝΕ γίνεται πιο οξύ με την έννοια ότι οι ανάγκες και οι απαιτήσεις της πάλης μεγαλώνουν και απαιτούν στελέχη με πολύπλευρες γνώσεις και καθοδηγητικές ικανότητες, πριν απ’ όλα από την εργαζόμενη νεολαία και τις κοπέλες. Οι αδυναμίες που υπάρχουν στην καθοδηγητική δουλειά έχουν τη βάση τους στην απειρία ή στη χαμηλή ιδεολογικοπολιτική συγκρότηση, λόγω της ηλικίας και της γρήγορης ανάδειξης. Στη λειψή επίγνωση του ρόλου και της ευθύνης που αναλαμβάνει κάθε στέλεχος της ΚΝΕ. Στο βαθμό που βελτιώνεται η λειτουργία της οργάνωσης και κατακτιέται μόνιμος προσανατολισμός στο κίνημα της νεολαίας, δημιουργούνται προϋποθέσεις ανάδειξης ικανών και δοκιμασμένων στη δράση στελεχών και η ανανέωση των οργάνων που είναι γοργή λόγω της μεταβατικότητας στη ζωή τους.

Τα κενά που δημιουργούνται στη συγκρότηση των οργάνων της ΚΝΕ, θα πρέπει να αντιμετωπιστούν με θαρραλέα ανάδειξη νέων στελεχών, σε συνδυασμό με τη συνεχή προσπάθεια για την πολιτική ωρίμανση και διαπαιδαγώγηση.

Παράγοντες που προωθούν αυτό το στόχο είναι η συνεχής στήριξη, ο εξοπλισμός, η συντροφική βοήθεια στο στελεχικό δυναμικό της ΚΝΕ. Να κατανοείται ότι ο σύντροφος που αναδείχνεται σε ένα όργανο δεν τα έχει όλα δεδομένα, κατά συνέπεια η εξέλιξή του δεν είναι μόνο ατομική του ευθύνη, αλλά και συλλογική. Η βοήθεια δεν μπορεί να μένει σε γενικές κατευθύνσεις, αλλά να αναπτύσσει την ικανότητα επεξεργασίας και εξειδίκευσης των αποφάσεων στο συγκεκριμένο χώρο που αναλαμβάνει κάθε στέλεχος. Να διαπαιδαγωγούνται με βάση τις αρχές μας, τη συλλογικότητα, την κριτική και αυτοκριτική, τη συνειδητή πειθαρχία και τη δημοκρατική λειτουργία σε όλη την κλίμακα των οργάνων της ΚΝΕ.

Το αποτέλεσμα της συστηματικής βοήθειας είναι να αναπτύσσεται πολύπλευρα η προσωπικότητα, συνολικά η κομμουνιστική στάση ζωής που πρέπει να έχει ένα στέλεχος της ΚΝΕ. Στην υπόθεση της ανάπτυξης στελεχών, σύμφωνα και με τις κατευθύνσεις και υποδείξεις του κόμματος ιδιαίτερο ρόλο έχουν τα μέλη του ΚΚΕ που είναι και μέλη της ΚΝΕ. Να διαπαιδαγωγούν και να είναι πρωτοπόροι στο πώς υλοποιούνται οι αποφάσεις, πρωτοπόροι με το παράδειγμά τους.

Η επιλογή και ανάδειξη στελεχών γίνεται μέσα από την καθημερινή δράση και κριτήριο αποτελεί η απόδοση στις ευθύνες που αναλαμβάνουν, η συνέπεια, η πίστη στην οργάνωση και στους σκοπούς της και στα ιδανικά μας, η θέληση να προσφέρουν περισσότερο, η αυτοκριτική στάση και η βελτίωση της δουλειάς τους, η συνεχής προσπάθεια βελτίωσης της πολιτικής – ιδεολογικής συγκρότησής τους. Τέτοια χαρακτηριστικά έχουν πολλά μέλη και στελέχη της ΚΝΕ που φανερώνουν τις δυνατότητες ανάδειξης, σε συνδυασμό με τη βοήθεια που δίνουμε. Μέσα στην καθημερινή δράση, απαιτείται σταθερή προσπάθεια, έλεγχος και βοήθεια, κριτική και αυτοκριτική, προσωπική και οργανωμένη στήριξη, ώστε να αναδείχνονται στελέχη με ικανότητες, με αγωνιστικό ήθος και συνέπεια, με σταθερότητα και αφοσίωση στην υπόθεση της εργατικής τάξης.

Σε συνδυασμό με το καθήκον της ανάδειξης στελεχών χρειάζεται να αντιμετωπιστεί και αυτό της κοινωνικής σύνθεσης. Την ανάγκη, δηλαδή, για περισσότερα εργατικά στελέχη, τα οποία θα συμβάλουν στη μεγαλύτερη σταθερότητα στα όργανα και στον καλύτερο προσανατολισμό της ΚΝΕ στην εργατική και εργαζόμενη νεολαία.

Στο βαθμό που μεθοδικά, επίμονα και συστηματικά, δείχνουμε φροντίδα για τη φυσιολογική ανάδειξη και ανάπτυξη νέων στελεχών, θα υπάρχει συνέχεια και θα μπαίνουν οι βάσεις για στήριξη, που θα παίρνει υπόψη την προοπτική και τις ανάγκες του αύριο. Θα ανταποκρινόμαστε στη βασική υποχρέωση της ΚΝΕ, δηλαδή αυτής της τροφοδότησης του ΚΚΕ με νέα μέλη και στελέχη, γεγονός που τονίζει την ανάγκη της ακόμα πιο θαρραλέας και υπεύθυνης ανάδειξης στελεχών.

ΤΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΤΗΣ ΚΝΕ ΣΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΚΙΝΗΜΑ

35. Κομβικό ζήτημα είναι η προώθηση των μορφών συνεργασίας ανάμεσα στις Κομμουνιστικές Νεολαίες και ιδιαίτερα ανάμεσα στις Κομμουνιστικές Νεολαίες της Ευρώπης. Το περιεχόμενο του συντονισμού και της δράσης είναι διαφορετικό από το επίπεδο συνεργασίας που έχει καταχτηθεί ανάμεσα σε Κομμουνιστικές Νεολαίες, στα πλαίσια της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Δημοκρατικών Νεολαιών. Το ζήτημα εδώ δεν είναι απλώς η κοινή δράση, που και αυτή χρειάζεται. Αλλά απαιτείται πιο βαθιά να ανοίξει η συζήτηση σε σχέση με ζητήματα νεολαίας και νεολαιίστικου κινήματος, τη δράση των κομμουνιστών. Στόχος είναι η ανταλλαγή πείρας από τη δράση σε κάθε χώρα, η παρακολούθηση των εξελίξεων σε σχέση με τη νεολαία, η ανάπτυξη της αντίληψης ότι οι νέοι κομμουνιστές πρέπει να βρίσκονται, να συζητάνε, να δρουν και αυτοτελώς. Μια τέτοια προσπάθεια μπορεί να συμβάλει στη γενικότερη προσπάθεια για την ανασυγκρότηση του κομμουνιστικού κινήματος διεθνώς. Όσο προωθείται η κοινή δράση και ο συντονισμός ανάμεσα στις κομμουνιστικές νεολαίες, τόσο θα πολλαπλασιάζονται οι δυνατότητες για συμμαχία με αντιιμπεριαλιστικές οργανώσεις και κινήματα.

Λόγω της θέσης της Ελλάδας στην περιοχή των Βαλκανίων στη Νοτιοανατολική Ευρώπη και την Μέση Ανατολή, η ΚΝΕ θα πρέπει να αναπτύξει εδική προσπάθεια και συνεργασία με κομμουνιστικές, αντιιμπεριαλιστικές, προοδευτικές οργανώσεις νεολαίας των Βαλκανικών χωρών και των αντίστοιχων των άλλων περιοχών. Στο κέντρο της προσπάθειάς μας να μπουν τα ζητήματα του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε., των γενικότερων ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών στην περιοχή.

Η ένταση των προσπαθειών ενσωμάτωσης του κινήματος της νεολαίας, μέσω της ίδρυσης του «ΚΕΑ» στην Ευρώπη και των Κοινωνικών Φόρουμ, επιβάλλουν η ΚΝΕ να συμβάλει περισσότερο στην ανάπτυξη της ιδεολογικής πολιτικής διαπάλης στο διεθνές νεολαιίστικο κίνημα. Για την αντιμετώπιση αστικών και μικροαστικών αντιλήψεων, κάθε προσπάθειας υπονόμευσης του αντιιμπεριαλιστικού προσανατολισμού, κάθε προσπάθειας ενσωμάτωσης σε δομές και σχήματα, κάθε προσπάθειας διάλυσης των κομμουνιστών νεολαιών.

Το ΚΣ της ΚΝΕ

Γενάρης 2006