Δες, ούτε που πρόλαβες να υψώσεις σημαία την κόκκινη κάρτα και ξαμολήθηκαν οι σώφρονες, οι μπάτσοι τους, τα κολαούζα και τα αμορτισέρ, να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα. Αποβραδίς φαινόταν ότι η μέρα που ξημέρωνε θα 'χε άλλο χρώμα. Δε συναντάς κάθε βράδυ παιδιά ποτισμένα ως το κόκαλο από τόνους νερό κι αυτά να στέκονται εκεί, όλη νύχτα, στα αγιάζι, άγρυπνα - φωτιά στα μάτια - εκεί, να μην κουνάνε ρούπι, και, ανάμεσα σ' όλη την πίεση, να έχουν να αντιμετωπίζουν και σταλτούς «μπαφιάρηδες», ξέροντας πως στη γωνιά περιμέναν το σύνθημα τα «όργανα της τάξεως» να επέμβουν... Το 'ξεραν - ότι θα 'χε άλλο χρώμα η μέρα που ξημέρωνε - και οι περίφημοι διαμορφωτές της κοινής γνώμης. Ετσι άπλωσαν όλη την...