Μέχρι πριν από τρεις δεκαετίες, η κυρίαρχη αντίληψη για τα παιδιά βρεφονηπιακής ηλικίας ήταν ότι βρίσκονται παγιδευμένα στο συμπαγές εδώ και τώρα, δεν μπορούν να καταλάβουν τη διαφορά αιτίου - αποτελέσματος, να αντιληφθούν τι νιώθουν οι άλλοι άνθρωποι και τη διαφορά φαντασίας και πραγματικότητας. Στο διάστημα που μεσολάβησε μέχρι σήμερα, πραγματοποιήθηκαν ερευνητικές εργασίες που αμφισβητούν αυτά τα συμπεράσματα και συμπεραίνουν ότι τα παιδιά μικρής ηλικίας έχουν πολύ περισσότερες ικανότητες, όχι μόνο από εκείνες που τους αποδίδουν θεωρίες όπως της γνωστικής ανάπτυξης, του Ζαν Πιαζέ, αλλά και απ' ό,τι θα μπορούσε να φανταστεί κανείς. Οι μελέτες δείχνουν έως και ομοιότητες ανάμεσα στον τρόπο...