Και για να έχουν μια κάπως πληρέστερη εικόνα οι αναγνώστες μας για τα «επιχειρήματα» του Μ. Καψή, που αρθρογραφεί στην εφημερίδα στην οποία διευθυντής είναι ο Θανάσης Καρτερός και σύμβουλος έκδοσης ο Τριαντάφυλλος Δραβαλιάρης, παραθέτουμε ορισμένα χαρακτηριστικά αποσπάσματα:

«Το νομικό πλαίσιο - έλεγε για εκατοστή φορά ένας εκ των επαγγελματιών υπερασπιστών των ελευθεριών μας - είναι απολύτως επαρκές και δε χρειάζεται καμιά αλλαγή. Οπότε το συμπέρασμα έβγαινε χωρίς κόπο για οποιονδήποτε άκουγε τη σχετική ειδησεογραφία. Μα, φυσικά, οι Αμερικανοί - που πιέζουν για αλλαγές στη νομοθεσία - θέλουν να περιορίσουν τα δικαιώματα των Ελλήνων αντιεξουσιαστών. Εκ πρώτης όψεως το συμπέρασμα θυμίζει λίγο Λιάνα Κανέλλη και όμως ακούγεται από πολύ σοβαρότερους ανθρώπους απ' ό,τι η νεοορθόδοξη βουλευτής του ΚΚΕ. Και τα ερωτήματα παραμένουν. Αν, για παράδειγμα, η νομοθεσία μας είναι επαρκής, τότε γιατί επιδεικνύουμε αυτή την απίστευτη ανικανότητα στην αντιμετώπιση της "17 Νοέμβρη";».

Και συνεχίζει πιο κάτω ακάθεκτος ο φέρελπις σαραντάρης:

«Οσο πλησιάζει η ώρα της κρίσης για τους Ολυμπιακούς Αγώνες και οι πιέσεις για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας θα εντείνονται, μπορούμε να ανησυχούμε για κάτι ακόμα. Για την εικόνα εφησυχασμού που δείχνει η ελληνική κοινωνία στην υπόθεση της τρομοκρατίας. Γιατί η εποχή που ηγέτης πολιτικού κόμματος της Αριστεράς υπερασπιζόταν στο δικαστήριο γνωστό Παλαιστίνιο "αγωνιστή", για τον οποίο οι ΗΠΑ είχαν στοιχεία ότι ενέχονταν σε πράξεις τρομοκρατίας και ζητούσαν την έκδοσή του, δεν είναι μακριά. Και σε αντίθεση με όσα νομίζουν ορισμένοι, οι Αμερικανοί ουδόλως ενοχλούνται από τις ελληνικές ελευθερίες. Να συλλάβουμε τους τρομοκράτες που έχουν μέχρι στιγμής δολοφονήσει δεκάδες Αμερικανούς πολίτες θέλουν. Και έχουν απόλυτο δίκιο. Το ίδιο θα έπρεπε να θέλουμε και εμείς...».

Κι εδώ ακριβώς τελειώνει το άρθρο του κ. Καψή. Ολα τα επιπλέον συμπεράσματα δικά σας.

«Το ψέμα έχει κοντά ποδάρια», λέει ο λαός. Θριαμβολογούσε η κυβέρνηση για τις, δήθεν, αυξήσεις που αποκόμισε η ΓΣΕΕ, στα πλαίσια της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Ικανοποιημένοι δήλωναν και με το παραπάνω οι βιομήχανοι. Χτύπαγαν φιλικά στην πλάτη την πλειοψηφία στη ΓΣΕΕ, που έβαλε την υπογραφή της στη συμφωνία. Σε πελάγη ευτυχίας έπλεε, με τη σειρά της, η πλειοψηφία που κατόρθωσε να ...αυξήσει το εισόδημα των εργαζομένων και πήρε και τα μπράβο της από τα αφεντικά.

Τώρα πια, όμως, δε χρειάζονται πολλά λόγια, για να αποκαλυφθεί άλλος ένας εμπαιγμός σε βάρος των εργαζομένων. Το λιγότερο 2.000 δρχ., θα είναι η επιβάρυνση από την αύξηση των εισιτηρίων των μέσων μαζικής μεταφοράς. Αλλες 2.000 δρχ., το λιγότερο, η επιβάρυνση από την αύξηση των τηλεφωνικών συνδιαλέξεων. Πού είναι τώρα η αύξηση για εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους; Και, φυσικά, οι αυξήσεις (όχι των μισθών) δεν περιορίζονται εδώ.

«Γιατί θα πρέπει να ανησυχούμε», τιτλοφορεί το άρθρο του ο Μ. Καψής στη χτεσινή «Εξουσία», με θέμα την τρομοκρατία.

Μη βιάζεστε, όμως. Ο Μ. Καψής δεν ανησυχεί για τους νέους χαφιέδικους μηχανισμούς που στήνει η κυβέρνηση κατ' επιταγήν των ΗΠΑ, με πρόσχημα την καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Ούτε ανησυχεί για την κατάργηση κάθε έννοιας ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών που συνεπάγεται η προώθηση του «τρομονόμου».

Ο Μ. Καψής ανησυχεί για το αντίθετο. Ανησυχεί για το ίδιο ακριβώς πράγμα που ανησυχούν οι αμερικάνικες υπηρεσίες και η κυβέρνηση: Για τις εστίες αντίστασης που πληθαίνουν μπροστά στην προσπάθεια να στηθούν νέα τρομοκρατικά δεσμά για το λαό.

Στο άρθρο του ο Μ. Καψής δεν προσφέρει κάτι διαφορετικό στο προπαγανδιστικό οπλοστάσιο της κυβέρνησης, πέρα από το αναμάσημα γνωστών «επιχειρημάτων» (π.χ. «Το εθνικό θέμα των Ολυμπιακών Αγώνων» κλπ.). Αυτό που προσθέτει είναι η επίθεσή του σε όσους αντιστέκονται σ' αυτήν την αντιδραστική εξέλιξη, όπως στο ΚΚΕ, στην Αριστερά, προσωπικά στη Λ. Κανέλλη.

Δε μας εκπλήσσει ο Μ. Καψής. Η δημοσιογραφική του πρακτική είναι ταυτισμένη πλήρως με τις κυβερνητικές επιλογές. Τη «συνταγή» του Μαξίμου την έχει μάθει καλά. Τόσο καλά που φαίνεται νά 'χουν δίκιο συνάδελφοι, που τον αποκαλούν σαν το «γνωστό Σημιτάκι».