Υπάρχει και η λαϊκή εμπειρία, πλούσια πλέον, από τόσα χρόνια εφαρμογής της Συνθήκης του Μάαστριχτ, άλλων αντιδραστικών συνθηκών από την ενοποίηση της ΕΕ, την ΟΝΕ, το Ευρώ, τη διεύρυνση, το ρόλο της ΕΕ και των κυρίαρχων δυνάμεών της σε πολέμους, σε αντιδημοκρατικά, αντεργατικά μέτρα και επιλογές.

Πολλοί περισσότεροι άνθρωποι σε σχέση με χτες γνωρίζουν πλέον ότι ΕΕ δεν είναι αυτή που τους έλεγαν και τους έταζαν οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις και άλλοι ευρωλάγνοι. Οτι η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν είναι των λαών, όπως υποκριτικά αναγράφουν στα συνθήματά τους, αλλά των καπιταλιστών. Είναι Ενωση του μεγάλου κεφαλαίου, των μονοπωλίων, με στόχο την αποδοτικότερη εκμετάλλευση λαών, αγορών, για την ένταση της κερδοφορίας του κεφαλαίου, για την αποτελεσματικότερη συμμετοχή στη λεία με το ξαναμοίρασμα του κόσμου και των σφαιρών επιρροής, ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις.

Ολα τα υπόλοιπα, από τους πανηγυρισμούς και τα βεγγαλικά της διεύρυνσης, μέχρι την προπαγάνδα τους μπροστά στις ευρωεκλογές ένα και μοναδικό στόχο έχουν: Να αποσπάσουν τη συνενοχή και συναίνεση των λαών, να κάνουν το στόχο των ιμπεριαλιστών και του μεγάλου κεφαλαίου, στόχο και των λαών!

Στις ευρωεκλογές της 13ης Ιούνη, το μήνυμα που πρέπει να βγει από την κάλπη είναι: Ευρωπαϊκή Ενωση δεν είναι Ευρώπη! Η Ευρώπη των λαών, των λαϊκών κινημάτων, της ειρήνης, της φιλίας και της συνεργασίας, του πολιτισμού και του σοσιαλισμού, δεν έχει καμιά σχέση με το ιμπεριαλιστικό οικοδόμημα της ΕΕ!

Αυτή η Ευρώπη θα προκύψει, θα έρθει μέσα από την εναντίωση, από το βροντερό ΟΧΙ των λαών -και του ελληνικού - απέναντι στην ιμπεριαλιστική ένωση, απέναντι στις αντιλαϊκές επιλογές και πολιτικές που ασκούνται συνολικά από την ΕΕ, αλλά και από τις κυβερνήσεις που εναλλάσσονται στην κυβερνητική εξουσία και που είναι δογματικά προσηλωμένοι στις ευρωενωσιακές επιλογές των πολυεθνικών.

Το ΚΚΕ και μπροστά στη μάχη των ευρωεκλογών, όπως και κάθε μέρα, κάνει γνωστή στο λαό ολόκληρη τη στρατηγική του, κι όχι κουτσουρεμένη, προβάλλει τη θέση του ότι η Ελλάδα της λαϊκής κοινωνικής ευημερίας, της ειρήνης - η Ελλάδα στην οποία ο λαός αποφασίζει με τη θέληση και την πείρα του για το ποιο κοινωνικοοικονομικό και πολιτικό σύστημα θέλει - δε χωράει μέσα στην ΕΕ.

Το αγαπημένο «επιχείρημα» των αντιπάλων μας είναι αυτό που ισχυρίζεται ότι «τα περί αποδέσμευσης και έξω από την ΕΕ» τα λέει μόνο το ΚΚΕ, ότι «μας οδηγεί στην απομόνωση», ότι «η Ελλάδα δε θα αναπτυχθεί», ότι «δεν μπορούμε να είμαστε όλο άρνηση» και ότι «μόνο το ΚΚΕ λέει συνέχεια ΟΧΙ σε όλα» και πάει λέγοντας...

Τους απαντάμε:

Πρώτο: Για αιώνες, για χρόνια πολλά, για δεκαετίες, οι λαοί - μαζί και ο ελληνικός λαός - ό,τι κατέκτησαν, ό,τι πρόοδο έκαναν το κατέκτησαν μόνο με την πάλη, τον αγώνα τους, τα μικρά και μεγάλα ΟΧΙ που είπαν. Αυτοί που πήγαιναν από συμβιβασμό σε συμβιβασμό και από υποχώρηση σε υποχώρηση είδαμε πού κατάντησαν, σε τι περιπέτειες έχουν οδηγήσει τους λαούς, με την εφαρμογή αντιλαϊκών μέτρων. Αλλωστε, είναι χαρακτηριστική η απολογία τους για μια σειρά μέτρα. Στοιχειώδη αντίρρηση να θέσουν για κάποιο μέτρο τούς απαντάνε ωμά «ιδού κύριοι η υπογραφή σας κάτω από Συνθήκες που τα προβλέπουν»! Γιατί στον ιμπεριαλισμό, «άμα δώσεις δάκτυλο σου τρώει ολόκληρο το χέρι»...

Δεύτερο: Είναι ψέμα ότι μόνο το ΚΚΕ λέει ΟΧΙ είτε συνολικά στην ΕΕ, είτε σε βασικές επιλογές της. Η Δανία είπε ΟΧΙ στο Μάαστριχτ με δημοψήφισμα. Η Σουηδία είπε ΟΧΙ στο ευρώ. Η Νορβηγία με δημοψήφισμα αρνήθηκε να ενταχθεί στην ΕΕ δύο φορές. Η Γροιλανδία αποχώρησε από την ΕΕ και κρατάει ειδική σχέση μαζί της. Η Κύπρος είπε ΟΧΙ στο άδικο «σχέδιο Ανάν». Η Ιρλανδία είπε ΟΧΙ σε ειδικές συμφωνίες. Η Μεγάλη Βρετανία δεν είναι στην Ευρωζώνη. Αλλες χώρες, επίσης, έχουν βάλει «βέτο», έχουν πει ΟΧΙ και τελικά εξαιρέθηκαν από συμφωνίες που δεν τους συμφέρουν. Αλλοι λαοί, επίσης, σε ποσοστά πολύ μεγάλα της τάξης του 45% μέχρι 50% είπαν ΟΧΙ σε ΟΝΕ, Μάαστριχτ κλπ. Τι έπαθαν όλες αυτές οι χώρες; Γιατί μόνον στην Ελλάδα, όταν προβάλλει το ΚΚΕ ΟΧΙ σε επιμέρους ή συνολικότερες πλευρές πέφτει όλη αυτή η κινδυνολογία και καταστροφολογία; Καμία βάση δεν έχουν όσα κινδυνολογικά λένε για την ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ και ΑΠΕΙΘΑΡΧΙΑ που χρειάζεται και από το λαό μας.

Τρίτο: Είναι ψέμα ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση είναι ένωση των λαών. Είναι επικίνδυνο ολίσθημα η επιδίωξη, τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ και του ΣΥΝ, να προσπαθούν να πείσουν το λαό με επιχειρήματα ότι η ΕΕ είναι κάτι σαν θέσφατο, θεόσταλτο, κάτι που υπάρχει ή που πρέπει να υπάρχει έξω από την εξέλιξη, την ίδια την ταξική πάλη, τους συσχετισμούς δυνάμεων. Τίποτε από αυτά δεν ισχύουν. Απλά, γιατί η ΕΕ είναι καπιταλιστική ένωση. Η πάλη μας για την ανατροπή της ισοδυναμεί με την πάλη που κάνει ή πρέπει να κάνει κάθε λαός στη χώρα του, για να αλλάξει την κατάσταση που επικρατεί, για να ανατρέψει το καπιταλιστικό σύστημα και να οικοδομήσει μια καλύτερη ανώτερη κοινωνία, τη σοσιαλιστική. Οπως, λοιπόν, δε συμβιβαζόμαστε με τον καπιταλισμό στη χώρα μας, έτσι δεν μπορεί να συμβιβαζόμαστε και με την καπιταλιστική ενοποίηση, τον ιμπεριαλιστικό σχηματισμό που ακούει στο όνομα ΕΕ. Είναι άλλο ζήτημα ότι εμείς, όπως και σε εθνικό επίπεδο, δε θέτουμε ως όρο για το αντιιμπεριαλιστικό μέτωπο, για τη συμμαχία, τη συνεργασία δυνάμεων, τη συμφωνία μας και για το σοσιαλισμό. Προβάλλουμε όμως μια άλλη εναλλακτική πρόταση πάλης, μια άλλη εξουσία, με λαϊκή οικονομία.

Τέταρτο: Η άποψη του ΚΚΕ είναι ξεκάθαρη. Οπως στην Ελλάδα παλεύει στο έδαφος της συγκεκριμένης καπιταλιστικής κοινωνίας, με τις συγκεκριμένες σχέσεις παραγωγής, με την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης παρούσα, με τα αντιλαϊκά μέτρα από τις εκάστοτε κυβερνήσεις, έτσι και στην Ευρώπη συνολικά, παλεύουμε κατά της καπιταλιστικής ενοποίησης.

Οπως στην Ελλάδα εργαζόμαστε δραστήρια για την αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων, έτσι και στην ΕΕ. Οπως είμαστε υπέρ μιας Ελλάδας της ειρήνης, των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, σε σύγκρουση με τον ιμπεριαλισμό και τα μονοπώλια, έτσι και στην Ευρώπη, είμαστε υπέρ μιας Ευρώπης της ειρήνης, των λαϊκών δικαιωμάτων, του σοσιαλισμού.

Πέμπτο: Είναι ψεύτικο και υποκριτικό το δίλημμα των κατηγόρων μας ότι είμαστε αντιευρωπαϊστές, ότι είμαστε εμείς μόνοι απ' όλους εναντίον της Ευρώπης. Γιατί απλούστατα δεν ταυτίζουμε - όπως λαθεμένα και ύπουλα κάνουν άλλοι - την Ευρώπη με την Ευρωπαϊκή Ενωση.

Η Ευρωπαϊκή Ενωση είναι μια διακρατική συνεργασία καπιταλιστικών κρατών, με στόχο την ισχυροποίηση του ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού, για να αντεπεξέλθει στον ανταγωνισμό του με τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό, για την ανάπτυξη της κερδοφορίας των μονοπωλίων, για να παίζει καλύτερα στην κούρσα των αγορών και των σφαιρών επιρροής. Σε αυτήν την ένωση είμαστε ενάντιοι, ακριβώς γιατί δεν έχουν συμφέρον οι λαοί από αυτήν, παρά μόνον το μεγάλο κεφάλαιο και οι εκπρόσωποί του.

Εκτο: Η εμπειρία του λαού μας είναι πλέον πλούσια, ιδιαίτερα μετά τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, αλλά και όλες τις άλλες αντιλαϊκές αντιδραστικές συνθήκες και συμφωνίες που έχουν μεσολαβήσει. Φυσικά, ο απεγκλωβισμός από την ιμπεριαλιστική αυτή ένωση, η αποδέσμευση δε θα έρθει ξαφνικά, μέσα σε μια νύχτα. Χρειάζεται αγώνας, δημιουργία αντίστοιχων συσχετισμών σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Χρειάζεται να δέχεται πλήγματα η ΕΕ σε κάθε αντιλαϊκό βήμα της. Με την αντίσταση, την ανυπακοή, την απειθαρχία, το άνοιγμα του δρόμου για μια άλλη προοπτική, για τη λαϊκή εξουσία σε κάθε χώρα, σε όλη την Ευρώπη.

Εβδομο: Ενα απαραίτητο σχόλιο προς ευρωλάγνους: Κανένας δεν τολμάει να εγκαλέσει το ΚΚΕ ότι είναι εναντίον της Ελλάδας, ότι είναι ανθελληνικό κόμμα, εκτός ίσως από κάποιες θλιβερές εξαιρέσεις, φαντάσματα του παρελθόντος. Ούτε «ανθελληνικό κόμμα» είναι το ΚΚΕ, ούτε «αντιευρωπαϊκό κόμμα». Το ΚΚΕ είναι εναντίον της καπιταλιστικής Ελλάδας, όπως ακριβώς είναι και εναντίον της καπιταλιστικής ευρωπαϊκής ενοποίησης, που, από το 1992 και δώθε, ονομάζεται Ευρωπαϊκή Ενωση. Είναι γνήσια πατριωτικό και βαθιά διεθνιστικό, δεν έχει καμιά σχέση με τον εθνικισμό και τον κοσμοπολιτισμό του κεφαλαίου.

Ογδοο: Κάνουν μέγα λάθος και σφάλμα οι πολιτικοί μας αντίπαλοι, όταν μας λένε ότι λέμε συνεχώς ΟΧΙ. Η απλή λογική, άλλωστε, λέει ότι για να πεις ΝΑΙ σε κάτι πρέπει να πεις ένα ΟΧΙ σε κάτι άλλο. Το ΝΑΙ του ΚΚΕ, λοιπόν, δίνεται σε μια διαφορετική Ευρώπη, που θα βασίζεται στην ελεύθερη συνεργασία ανάμεσα στα κράτη, στη βάση του αμοιβαίου οικονομικού οφέλους. Η Ευρώπη, μέσα στην οποία ο συσχετισμός δύναμης γέρνει υπέρ των αποδεσμευμένων χωρών, των μη ενταγμένων, υπέρ των δυνάμεων της ειρήνης και του σοσιαλισμού, δίνει περισσότερες εγγυήσεις σε όφελος των λαών. Οι λαοί δε θα εμποδίζονται με συνθήκες και πάσης φύσεως δεσμεύσεις, είτε οικονομικές είτε στρατιωτικές, να διαλέγουν το δικό τους κοινωνικό και πολιτικό σύστημα, να συνάπτουν σχέσεις συνεργασίας με άλλες χώρες. Θα διαμορφωθούν καλύτερα οι προϋποθέσεις να υπάρξουν πιο ελεύθερες, σχετικά πιο ισότιμες ή και ισότιμες σχέσεις συνεργασίας. Γιατί μόνον τότε θα αδυνατίσει ο ευρωπαϊκός ιμπεριαλισμός. Γιατί μόνον τότε οι ΗΠΑ, αυτή η επικίνδυνη ιμπεριαλιστική δύναμη, θα νιώσουν ότι χάνουν συμμάχους και ότι στη θέση τους έχουν γνήσιους αντιπάλους, τους ίδιους τους λαούς.

Ενατο: Οι χώρες που θα αντιστέκονται, θα απειθαρχούν, θα αποδεσμεύονται, δε θα κάθονται με σταυρωμένα χέρια. Θα συνάπτουν ως αντίβαρο τις δικές τους αμοιβαίες οικονομικές σχέσεις και στην Ευρώπη και με τρίτες χώρες. Η αποδέσμευση μπορεί να ξεκινήσει από μια χώρα, από περισσότερες, και να υπάρξει έτσι επίδραση θετική και στην Ελλάδα. Κανείς δεν μπορεί από σήμερα να αποκλείσει τίποτα. Είναι απόλυτο επίσης να πιστεύει κάποιος ότι η αποδέσμευση θα είναι μια επιλογή μόνο όταν μια χώρα περάσει στο σοσιαλισμό. Μια χώρα δεν αποκλείεται καθόλου να πετύχει την αποδέσμευση με λαϊκή απόφαση, με ή χωρίς δημοψήφισμα. Οπως, επίσης, δεν μπορούμε καθόλου να αποκλείσουμε σαν ενδεχόμενο, οι ίδιες οι εξελίξεις να δώσουν τη δυνατότητα σε μια χώρα για εθελοντική αποχώρηση, με τη μια ή την άλλη μορφή εξόδου.