- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Από μέρα σε μέρα
- Σαν σήμερα
- Αρθρα
- Σχόλια
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Προχτές, σειρά είχε το «Εθνος», με το κύριο άρθρο του να μας περιγράφει τον «υπεύθυνο πολίτη»: «Οπως δεν πρέπει ο πολιτικός ή το κόμμα να προσβλέπει σε εκλογικά οφέλη προβαίνοντας σε παροχές που υπερβαίνουν τις δυνατότητες της οικονομίας, έτσι θα πρέπει και ο υπεύθυνος πολίτης να μην τις επιδιώκει, διότι εκείνο που κάνει είναι να πριονίζει το δέντρο πάνω στο οποίο κάθεται και ο ίδιος»...
Ολα τα σφυριά των αστών στον ίδιο στόχο: Στο όνομα των «αντοχών της οικονομίας» να μην παλέψουν οι εργαζόμενοι για την ανάκτηση των τεράστιων απωλειών τους στα χρόνια της κρίσης και κυρίως να μη συνειδητοποιήσουν τον τεράστιο πλούτο που οι ίδιοι παράγουν, να μη διεκδικήσουν με βάση αυτόν την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους.
«Ντέρμπι κορυφής στο Μιλάνο. Ολάντ και Ρέντσι αναμένεται να συγκρουστούν με τη γραμμή λιτότητας του Βερολίνου στη Σύνοδο Κορυφής για την ανάπτυξη και την απασχόληση». Κάπως έτσι παρουσιάζουν τα αστικά ΜΜΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ τις αντιθέσεις ανάμεσα σε Γερμανία, από τη μια, και τις Γαλλία - Ιταλία, από την άλλη. Το γράφουν έτσι ώστε διαβάζοντάς το κανείς να νομίσει ότι οι κυβερνήσεις της Γαλλίας και της Ιταλίας πασχίζουν να εφαρμόσουν φιλολαϊκή πολιτική κόντρα στην αντιδραστική Γερμανία. Και ότι οι αντιθέσεις είναι αγεφύρωτες. Βεβαίως, οι αντιθέσεις στην ΕΕ είναι υπαρκτές, αφού κάθε κράτος - μέλος ενδιαφέρεται πρωτίστως για τα συμφέροντα των δικών του μονοπωλίων, απ' αυτήν τη σκοπιά κοντράρονται, αλλά η ΕΕ προχωράει με αντιθέσεις και συμβιβασμούς. Οσον αφορά τη «σύγκρουση με τη γραμμή λιτότητας», σημειώνουμε τα εξής: Η ιταλική κυβέρνηση έκανε 36 δισ. ευρώ περικοπές από τον προϋπολογισμό σε τομείς κάλυψης λαϊκών αναγκών, προωθεί αναδιαρθρώσεις στην Ασφάλιση, ομαδικές απολύσεις και μειώσεις μισθών. Η γαλλική κυβέρνηση ετοιμάζει περικοπές 50 δισ. ευρώ και συζητά με τους βιομήχανους μειώσεις μισθών και ελαστικοποίηση του εργάσιμου χρόνου. Οχι και κόντρα στη λιτότητα, λοιπόν... Απλώς μεταθέτουν χρονικά το στόχο του 3% στο έλλειμμα με βάση το Σύμφωνο Σταθερότητας.
Σε ραδιοφωνική εκπομπή («Real fm»), ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ευ. Τσακαλώτος ρωτήθηκε χτες: «Πώς θα συμπεριφερθεί ο ΣΥΡΙΖΑ φορολογικά, αν γίνει κυβέρνηση, απέναντι στις επιχειρήσεις;». Η ερώτηση αφορούσε το «άγχος» που εκφράζεται από μερίδες του κεφαλαίου για το αν θα αυξηθεί η φορολογία τους με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Η απάντηση του Ευ. Τσακαλώτου δεν άφησε κανένα περιθώριο παρερμηνειών. Οπως σημείωσε, «εμείς λέμε ότι στην πρώτη φάση το 26% που είναι ο φόρος στα κέρδη δεν έχουμε πρόθεση να το σηκώσουμε». Η κυβέρνηση υπόσχεται στους μεγαλοεπιχειρηματίες ότι με την πρώτη ευκαιρία θα τους μειώσει τους συντελεστές φορολόγησης και ο ΣΥΡΙΖΑ διαβεβαιώνει ότι δε θα τους αυξήσει! Οπότε ας μην αγχώνονται...
Το Εθνικό Ιδρυμα Ερευνών και ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών υπέγραψαν μνημόνιο για την έρευνα, με περιεχόμενο τη στήριξη της καινοτόμου επιχειρηματικότητας επιστημόνων και ερευνητών. Το μνημόνιο προβλέπει την υποστήριξη της ερευνητικής κοινότητας σε θέματα εμπορικής αξιοποίησης ερευνητικών αποτελεσμάτων, δημιουργίας νέων επιχειρήσεων, παραχώρησης δικαιωμάτων σε υπάρχουσες επιχειρήσεις κ.λπ.
Τα παραπάνω μπορούν να υλοποιηθούν μέσω του «Εργαστηρίου Εκκίνησης» («Ekinisi Lab»), το οποίο αποτελεί ένα οργανωμένο περιβάλλον στήριξης και ωρίμανσης επιχειρηματικών ιδεών με αναβαθμισμένες υπηρεσίες εξατομικευμένης καθοδήγησης και εμψύχωσης (coaching) σε θέματα επιχειρηματικού σχεδιασμού και επιχειρηματικής ιδέας, καθώς και υπηρεσίες συμβουλευτικής υποστήριξης και επιμόρφωσης σε θέματα οργάνωσης επιχειρήσεων, βελτίωσης ανταγωνιστικότητας, σύμφωνα με ρεπορτάζ της «Καθημερινής».
Τι επιδιώκουν; Την υποταγή των επιστημόνων ερευνητών στην επιχειρηματική καπιταλιστική δράση, άρα και στη διαμόρφωση ανάλογης συνείδησης. Ταυτόχρονα, συνδέουν άμεσα την εξέλιξη της επιστήμης και της έρευνας με τα συμφέροντα των μονοπωλίων. Ετσι, η επιστήμη και η έρευνα υποτάσσονται ακόμα πιο οργανικά στα καπιταλιστικά κέρδη και όχι στις ανάγκες του λαού.
1829 Οι Τζορτζ και Ρόμπερτ Στέφενσον επιδεικνύουν την ατμομηχανή τους που, σέρνοντας γεμάτα βαγόνια, αναπτύσσει την ιλιγγιώδη, για την εποχή, ταχύτητα των 46 χιλιομέτρων την ώρα.
1892 Γεννιέται ο Γιουγκοσλάβος συγγραφέας Ιβο Αντριτς (Νόμπελ Λογοτεχνίας, 1961).
1912 Ο ελληνικός στόλος απελευθερώνει τη Λήμνο (Α' Βαλκανικός Πόλεμος).
1915 Αυστριακές και γερμανικές δυνάμεις κυριεύουν το Βελιγράδι, ενώ οι Βούλγαροι εισβάλλουν στη Σερβία από τα ανατολικά (Α' Παγκόσμιος Πόλεμος).
1923 Αντιμέτωπο με το νέο επαναστατικό αναβρασμό στις γραμμές της γερμανικής εργατικής τάξης, το Ράιχσταγκ παραχωρεί έκτακτες αρμοδιότητες στην κυβέρνηση του Στρέσεμαν (στην οποία μετείχαν και 4 σοσιαλδημοκράτες υπουργοί) προκειμένου να καταπνίξει την εξέγερση των εργατών (όπως και έγινε).
1934 Δολοφονείται στη Μασσαλία ο βασιλιάς της Γιουγκοσλαβίας Αλέξανδρος ο Α'.
1940 Γεννιέται ο Βρετανός μουσικός Τζον Λένον.
1956 Χάρη στο σοβιετικό «βέτο» ματαιώνεται η απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ να επιβληθεί στην Αίγυπτο η διεθνοποίηση της διώρυγας του Σουέζ.
1962 Η Ουγκάντα αποκτά την ανεξαρτησία της από τη Βρετανία.
1964 Δριμύ «κατηγορώ» του Μακάριου, στη Διάσκεψη των Αδεσμεύτων, κατά των «ιμπεριαλιστικών δυνάμεων», για το Κυπριακό. Ο Μακάριος ζητάει την άμεση απομάκρυνση των βρετανικών βάσεων και διακηρύσσει αδέσμευτη πολιτική.
1967 Εκτελείται ο κομμουνιστής επαναστάτης Ερνέστο Τσε Γκεβάρα. Ο Ερνέστο Γκεβάρα γεννήθηκε στο Ροσάριο της Αργεντινής στις 14 Ιούνη 1928 και σπούδασε Ιατρική. Μετά την αποφοίτησή του θα επισκεφτεί μια σειρά χώρες της Λατινικής Αμερικής, ερχόμενος σε επαφή με τους κοινωνικούς αγώνες και τις επαναστατικές ιδέες, ενώ το 1953, πηγαίνοντας στη Γουατεμάλα, θα γνωριστεί με Κουβανούς εξόριστους, συντρόφους του Φιντέλ Κάστρο, που είχε φυλακιστεί μετά το κίνημα της 26ης Ιούλη 1953.
Η γνωριμία του με τον Φιντέλ, το 1955, στάθηκε καθοριστική γι' αυτόν. Ο Τσε εντάχθηκε στις κουβανικές επαναστατικές ομάδες και το 1956 ξεκίνησε με 82 συντρόφους του για την Κούβα, όπου τελικά μετά από μάχες κατάφεραν να ανέβουν στα βουνά της Σιέρα Μαέστρα μόνο 12. Ωστόσο, η επανάσταση εξαπλώθηκε στο γόνιμο έδαφος της συνείδησης του κουβανέζικου λαού και την 1η Γενάρη 1959 οι επαναστάτες μπήκαν νικητές στην Αβάνα.
Ο Τσε υπηρέτησε την Κουβανέζικη Επανάσταση με όλες του τις δυνάμεις από όποια θέση κι αν βρέθηκε. Εχοντας συμφωνήσει με τον Φιντέλ Κάστρο, από το 1955 κιόλας, ότι θα μπορούσε να φύγει από την Κούβα μετά την επανάσταση, ο Τσε κατευθύνθηκε στη Βολιβία αποσκοπώντας να φουντώσει το επαναστατικό αντιιμπεριαλιστικό κίνημα σε ολόκληρη τη Λατινική Αμερική.
Μετά την τελευταία μάχη στις 8 Οκτώβρη 1967, ο Τσε, πληγωμένος στο ένα πόδι και με το όπλο του κατεστραμμένο, πιάστηκε και κατ' απαίτηση των ΗΠΑ δολοφονήθηκε την επομένη. Το σώμα του θάφτηκε σε μυστικό τόπο, ο οποίος αποκαλύφθηκε μόλις στις 28 Ιούνη 1997. Η μυστική ταφή αποκάλυπτε τον τρόμο των εχθρών του λαού μπροστά στην προσωπικότητα του μεγάλου επαναστάτη. Για τους εργάτες, όμως, τους φτωχούς αγρότες, τους νέους, τους αγωνιζόμενους λαούς απανταχού της Γης, ο Τσε δεν είχε «εξαφανιστεί» γιατί σε κάθε τους μάχη ο Κομαντάντε ήταν πάντα παρών.
