Καθώς φουντώνει η «μάχη» για τη λίστα Λαγκάρντ, που πέρα από τα πραγματικά της δεδομένα, αξιοποιείται ήδη σαν μία ακόμα επιχείρηση αποπροσανατολισμού του λαού, που καλείται να δει ένα θάμνο και να σβήσει από την οπτική και την εμπειρία του το απέραντο δάσος της καταλήστευσής του, ορισμένα κείμενα στον αστικό Τύπο μαρτυρούν το πώς με των λαών το αίμα χαράζονται οι δρόμοι για την κερδοφορία του κεφαλαίου.

Από τη μαγική εικόνα που παρουσιάζει το «Βήμα» με τα γεμάτα χιονοδρομικά, κράτα τη φράση «οι τροφοδοτούμενες από τη Δύση επαναστάσεις» μέσα από τις οποίες ελπίζουν οι καπιταλιστές ότι θα δημιουργηθεί μια αγορά 400 εκατομμυρίων ανθρώπων, τζίρου 2 τρισ. δολαρίων. Σ' αυτήν την αγορά (που περιλαμβάνει τη βορειο-κεντρική Αφρική και την ευρύτερη Μέση Ανατολή), στο πλιάτσικο δηλαδή σε βάρος των λαών της περιοχής, προσβλέπουν και οι Ελληνες καπιταλιστές φτάνοντας στο σημείο να μιλάνε για μια Ελλάδα μέλος του G20!

Μέχρι τότε, αλλά και μετά από τότε, για την εργατική τάξη πραγματικό δεδομένο είναι ότι κοντά ένα εκατομμύριο νοικοκυριά δεν μπορούν να πληρώσουν ούτε το ρεύμα στο σπίτι τους. Πραγματικό δεδομένο είναι η βύθιση του μεροκάματου στα 580 μεικτά επίσημα, στα 300 - 400 ευρώ στην πραγματικότητα.

Οπως πραγματικό δεδομένο είναι ότι απέναντι στη δυστυχία του λαού ορθώνεται μια όλο και πιο κερδοφόρα προοπτική για το μεγάλο κεφάλαιο που επενδύει στη δυστυχία των ανθρώπων (οι επενδύσεις των εταιρειών ηλεκτρικού ρεύματος δεν έχουν καμιά σχέση με το περιβάλλον, αλλά με τη βεβαιότητα μεγάλων κερδών).

Αυτές οι προσδοκίες των καπιταλιστών είναι και το κλειδί για την ερμηνεία ορισμένων από τις πολιτικές εξελίξεις, οι οποίες καθώς φαίνεται καθορίζονται σε μεγάλο βαθμό και από το γεγονός ότι μεταξύ μερίδων της αστικής τάξης έχουν βγει τα μεγάλα μαχαίρια. Οι δρόμοι (είτε αυτό αφορά την ενέργεια, είτε οδικούς άξονες) είναι τα μεγάλα επίμαχα. Κι αυτό που σε άλλη ιστορική στιγμή καταγράφηκε σαν «νέα τζάκια» που αντιστοιχήθηκαν με ανάλογα πολιτικά σχήματα, καταγράφεται σήμερα σαν κίνηση μερίδας του κεφαλαίου που προωθεί φίλιες πολιτικές δυνάμεις, οι οποίες προβάλλονται στο προσκήνιο όχι σαν από παρθενογένεση, αλλά απροσχημάτιστη προσπάθεια να εμφανιστεί το γνωστό παλιό με καινούργια φορεσιά.

Για την εργατική τάξη αποκτούν χαρακτήρα γενικής επιστράτευσης δυνάμεων οι θέσεις του ΚΚΕ που καλούν σε επίσπευση των διαδικασιών για την οργάνωση της λαϊκής πάλης έτσι ώστε να δοθεί από καλύτερες θέσεις η μάχη σ' αυτόν το γενικευμένο πόλεμο που έχει εξαπολυθεί ενάντια στα λαϊκά συμφέροντα.

Το πρωτοσέλιδο του Κυριακάτικου «Ριζοσπάστη» κάνει τη διαφορά απέναντι στο σύνολο των θεμάτων του αστικού Τύπου:

«Καμιά αυταπάτη ότι η ανάπτυξη που επαγγέλλεται η συγκυβέρνηση θα ωφελήσει το λαό. Τα βάρβαρα μέτρα που προωθεί σε μισθούς, συντάξεις, οι περικοπές σε Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια, μαζί με το νέο φοροληστρικό για το λαό νομοσχέδιο και τις αυξήσεις της ΔΕΗ, φέρνουν ακόμη μεγαλύτερη φτώχεια στους εργαζόμενους και στα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα, ενώ με τις ιδιωτικοποιήσεις ενισχύει ακόμη πιο αποφασιστικά το κεφάλαιο. Ο λαός έχει τη δύναμη να εμποδίσει τα χειρότερα, να δρομολογήσει εξελίξεις σε όφελός του με οργάνωση στα συνδικάτα, στους τόπους δουλειάς, αλλαγή των συσχετισμών υπέρ των ταξικών δυνάμεων, με την οργάνωση της λαϊκής συμμαχίας της εργατικής τάξης, των αυτοαπασχολούμενων και της φτωχής αγροτιάς και την ανάπτυξη αντιμονοπωλιακής - αντικαπιταλιστικής πάλης για αποδέσμευση από την ΕΕ, μονομερή διαγραφή του χρέους και κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων».

Για την αστική τάξη το 2013 καταγράφεται ήδη σαν χρόνος σταθεροποίησης του μετώπου για το τσάκισμα των εργατών.

Για την εργατική τάξη μπορεί να είναι ο χρόνος που θα σημαδέψει την ανασύνταξη του κινήματός της, ώστε να καταστεί νικηφόρο.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΜΟΝΗ - ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΠΑΛΗ κόντρα στο νέο αντιλαϊκό πόλεμο

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: 4 ανατροπές στο ασφαλιστικό

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: Δουλειά με 460 ευρώ για 60.000 ανέργους

6 ΜΕΡΕΣ: Στο σφυρί 9 ΔΕΚΟ και 79 ακίνητα

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: Συντάξεις σε τέσσερις δόσεις η μείωση σε κύριες - επικουρικές

ΤΑ ΝΕΑ: 11 γκρίζες ζώνες για τη λίστα

ΕΘΝΟΣ: Εκτός ορίων ο πόλεμος για τη λίστα

Η ΕΛΛΑΔΑ: «Δείχνουν» και Βενιζέλο Πεπονής - Μουζακίτης

Η ΑΥΓΗ: Συνταράζει την κυβέρνηση η λίστα της φοροδιαφυγής

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ: Οι φρουροί του Βενιζέλου

ΤΟ ΒΗΜΑ: Βγήκαν μαχαίρια για τη λίστα Λαγκάρντ

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Κάθαρση, δημεύσεις και τιμωρία

ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ: Πάγωνε τα πρόστιμα της ξαδέλφης

RealNews: Μυστήριο με το λογαριασμό των 5 ωρών

ΤΟ ΠΑΡΟΝ: Στο σκαμνί και οι τρεις

«Η ανάπτυξη που υπόσχεται η κυβέρνηση είναι για τα μονοπώλια (...) Οι νέοι θα συνεχίσουν να παραμένουν άνεργοι σε ποσοστά που θα προσεγγίζουν το 50%, να εναλλάσσουν μεγάλες περιόδους ανεργίας με ημιαπασχόληση, να δουλεύουν με μισθούς πείνας, της τάξης των 511 ευρώ μεικτά (...) σ' αυτό το μέλλον καταδικάζουν τη νέα γενιά. Οπως ρίχνουν τους εργαζόμενους στον Καιάδα της ανεργίας, της δουλειάς χωρίς Συλλογικές Συμβάσεις, με μισθό 586 ευρώ μεικτά και σύνταξη πείνας τουλάχιστον στα 67. Οπως καταδικάζουν τους συνταξιούχους σε συνθήκες ζωής περασμένων δεκαετιών, σε σπίτια χωρίς θέρμανση, άρρωστους χωρίς φάρμακα και στοιχειώδεις υπηρεσίες Υγείας και Πρόνοιας.

Τι διαφορετικό λέει ότι θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ; Θα διαπραγματευτεί ένα καλύτερο τάχα μνημόνιο. Με ποιον; Με την ΕΕ, που από 1/1/2013 έθεσε σε εφαρμογή το νέο δημοσιονομικό σύμφωνο, το οποίο προβλέπει μνημόνιο σαν αυτό της Ελλάδας για όλα τα κράτη - μέλη, είτε είναι σε κρίση, είτε όχι. Αυτή την ΕΕ λέει πως θα αλλάξει ο ΣΥΡΙΖΑ (...) η ΕΕ δεν αλλάζει (...) το να υπόσχεσαι στο λαό ότι θα ευημερήσει με μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και αλλαγή του χαρακτήρα της ΕΕ, είναι σαν να παραπέμπεις τη λύση των προβλημάτων του λαού στη Δευτέρα Παρουσία. Είναι ωμή κοροϊδία και αβάντα στο κεφάλαιο (...)

(...) Ο λαός θα γλιτώσει από τα χειρότερα και θα σωθεί, αν ανακαλύψει τη δύναμή του. Αν βάλει τα δυνατά του για να ισχυροποιηθούν οι ταξικές αντιστάσεις στους τόπους δουλειάς, ενάντια στα βάρβαρα μέτρα, με οργάνωση στα συνδικάτα και αλλαγή των συσχετισμών υπέρ των ταξικών δυνάμεων. Αν αυτοί που βρίσκονται στην ίδια όχθη του ποταμού, οι εργαζόμενοι, οι αυτοαπασχολούμενοι και μικροί ΕΒΕ, οι φτωχοί αγρότες και δίπλα σ' αυτούς η νεολαία και οι γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων, συνειδητοποιήσουν το κοινό συμφέρον, απέναντι στον κοινό αντίπαλο: Τα μονοπώλια και τη στρατηγική τους, που υλοποιούν οι κυβερνήσεις και τα κόμματά τους. Η συμμαχία ανάμεσα σ' αυτές τις κοινωνικές ομάδες, με επιμέρους μέτωπα πάλης που αφορούν σε όλες της πτυχές της ζωής των λαϊκών στρωμάτων, με σαφή αντιμονοπωλιακά χαρακτηριστικά, μπορεί σήμερα να κλονίσει το αστικό σύστημα, να καθυστερήσει, να παγώσει, να εμποδίσει μέτρα. Και ταυτόχρονα, βήμα το βήμα, να φτιάχνει τις προϋποθέσεις για συνολική ανατροπή, που ταυτίζεται με την αλλαγή τάξης στην εξουσία και όχι με την αλλαγή κυβέρνησης και τα μονοπώλια ανέγγιχτα. Για μια τέτοια προοπτική παλεύει το ΚΚΕ και θα δώσει όλες του τις δυνάμεις το επόμενο διάστημα» (στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).