Ολόκληρο το άρθρο έχει ως εξής:

«Στο έργο - ποταμό του Μίκη Θεοδωράκη συναντήθηκε η καλλιτεχνική ιδιοφυΐα με μια προσωπικότητα που είχε "πάντ' ανοιχτά, πάντ' άγρυπνα τα μάτια της ψυχής του".

Το έργο του Μίκη Θεοδωράκη είναι κατάφαση στη ζωή, είναι άρνηση της ηττοπάθειας, είναι πίστη στη δυνατότητα των λαϊκών ανθρώπων και του αγώνα τους να δημιουργήσουν μια άλλη, ανώτερη μορφή κοινωνίας, όπου θα μπορούν να ανθίσουν ολόπλευρα οι δημιουργικές ικανότητες όλων και του καθενός προσωπικά.

Αλλοτε με ένα κοφτερό σπαθί και άλλοτε με ένα νανούρισμα, αυτό το έργο αφουγκράζεται την εποχή μας και μας λέει ότι αυτός ο κόσμος χρειάζεται να αλλάξει και θα αλλάξει.

Ορμητικός, φλεγόμενος από το πάθος της προσφοράς στον λαό, κατάφερε να χωρέσει στο μεγαλειώδες έργο του όλο το έπος της λαϊκής πάλης του 20ού αιώνα, στην οποία συμμετείχε και ο ίδιος, πορευόμενος σε δρόμους που έκαιγαν.

"Μεθυσμένος" από το πάθος του για τη μουσική όταν σε μικρή ηλικία άκουσε την Ενάτη Συμφωνία του Μπετόβεν, αφιέρωσε έκτοτε τη ζωή του σε αυτήν, χωρίς να διστάσει ούτε στιγμή και με τις παρτιτούρες πάντα μαζί του να πιάσει και το όπλο στο χέρι, ως ΕΠΟΝίτης, ΕΑΜίτης, μέλος του ΚΚΕ, μαχητής στους δρόμους της Αθήνας τον Δεκέμβρη του '44.

Η μυστική πηγή της έμπνευσής του ήταν οι ανοιχτές πληγές του λαού μας, τα ιδανικά της κοινωνικής δικαιοσύνης που έμειναν ανεκπλήρωτα, οι άγριες διώξεις των αγωνιστών και των συντρόφων του που μοιράστηκε μαζί τους στην Ικαρία και στη Μακρόνησο, οι κατοπινοί αγώνες μέσα από την ΕΔΑ και τους Λαμπράκηδες, οι αγώνες του για την πολιτιστική αναγέννηση, οι φυλακές, οι εξορίες και η παράνομη δράση του ενάντια στη χούντα.

Τα ρυάκια αυτής της έμπνευσης, της βασισμένης στη ζωντανή πείρα της δράσης, "έδεσαν" με τη δημιουργική αφομοίωση και τη διαλεκτική υπέρβαση του αποστάγματος της ανθρώπινης δημιουργίας. Στο έργο του Μίκη συνυπάρχουν σχεδόν όλα τα είδη μουσικής: Οι λαϊκοί δρόμοι, το δημοτικό τραγούδι, η αρχαία τραγωδία, το βυζαντινό μέλος, το κλασικό τραγούδι, η συμφωνική μουσική, τα ορατόρια.

Το αποτέλεσμα ήταν ένα ρωμαλέο έργο που συλλαμβάνει τον σφυγμό της εποχής του και προαισθάνεται το επερχόμενο. Αυτή η ρώμη του πολύπλευρου ενιαίου έργου του, θεμελιωμένη στο αίσθημα, το φρόνημα, τη μνήμη και την πείρα του αγωνιζόμενου για ελευθερία και κοινωνική δικαιοσύνη λαού, γεννά ψυχική ανάταση, κινητοποιεί τη σκέψη και τη βούληση για να ανεβούμε κάθε στιγμή λίγο ψηλότερα.

Αυτά τα υλικά της μεγάλης τέχνης, με τα οποία είναι ζυμωμένο το έργο του Μίκη, επέτρεψαν να είναι ταυτόχρονα οικουμενικό, να σμίξουν πάνω στις μελωδίες του οι καρδιές των ταπεινών όπου Γης.

Ο Μίκης Θεοδωράκης με το έργο του δεν μας δώρισε μόνο ανεπανάληπτες στιγμές ανάτασης σε πολιορκημένους καιρούς, αλλά πάνω απ' όλα γέννησε την ανάγκη στοχασμού και κατέκτησε κάτι πολύ δύσκολο: Το έργο του να μας αφορά όχι μόνο γιατί έχει ανεξάντλητο βάθος, ανεξερεύνητες πλευρές, αλλά πάνω απ' όλα γιατί θα μας συνοδεύει εσαεί στους αγώνες μας για να αλλάξει αυτός ο κόσμος, για να ξημερώσει ένα καλύτερο αύριο.

Με βαθιά συγκίνηση, σκέψη κι ένα ακατάπαυστο χειροκρότημα - ποταμό αποχαιρετούμε τον αγωνιστή - δημιουργό και πρωτεργάτη του πολιτισμού Μίκη Θεοδωράκη, κρατώντας την παρακαταθήκη - πολιτική διαθήκη που μας άφησε σβήνοντας τις λεπτομέρειες και κρατώντας τα "Μεγάλα Μεγέθη", τη σημαία του ΚΚΕ, κάτω από την οποία πέρασε "τα πιο κρίσιμα, τα δυνατά και τα ώριμα χρόνια" του».

Πιο συγκεκριμένα, στην Κεντρική Σκηνή το Σάββατο 25 Σεπτέμβρη θα παρουσιαστεί αφιέρωμα στα τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη και του Γιάννη Ρίτσου με τίτλο «Είμαστε πολλοί... Είμαστε όλοι... Βήματα που βαδίζουν σίγουρα στο μέλλον...». Η καλλιτεχνική επιμέλεια και ενορχήστρωση είναι του Μανόλη Ανδρουλιδάκη. Τραγουδούν οι: Ρίτα Αντωνοπούλου, Γιάννης Κότσιρας, Κώστας Τριανταφυλλίδης, Μαρία Φαραντούρη. Στη συνέχεια ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου στη συναυλία του θα παρουσιάσει και τραγούδια από την κοινή πορεία των δύο καλλιτεχνών. Φυσικά, πολλά τραγούδια του Μίκη θα ακουστούν και στο αφιέρωμα στον Δημήτρη Χριστοδούλου το οποίο θα πραγματοποιηθεί στη Λαϊκή Σκηνή, με τη συμμετοχή των Πέγκυ Ζήνα και Παντελή Θαλασσινού.

Ακόμα, την Πέμπτη 23 Σεπτέμβρη, στην Κεντρική Σκηνή, στις 23.00, ο Γιώργος Νταλάρας θα πραγματοποιήσει αφιέρωμα στην ποίηση στα τραγούδια του Μίκη. Μαζί του οι Βιολέτα Ικαρη και Ασπασία Στρατηγού.

Από το κελί του Μίκη, το οποίο είχε μείνει ανοιχτό προς τιμήν του συνθέτη, αυτές τις μέρες πέρασε πλήθος κόσμου ψηλαφώντας ένα κομμάτι από την ταραχώδη ζωή του Μίκη, αφήνοντας ένα λουλούδι και σιγοτραγουδώντας κάποιο τραγούδι του.

Σε ανακοίνωσή της η ΚΟ Ωρωπού αναφέρει:

«Η ΚΟ Ωρωπού του ΚΚΕ εκφράζει τη βαθιά της θλίψη για τον θάνατο του μεγάλου μουσικοσυνθέτη Μίκη Θεοδωράκη. Το έργο του θα βρίσκεται μαζί μας σε όλους τους αγώνες του μέλλοντος.

Ο Μίκης Θεοδωράκης μελοποίησε σπουδαίους Ελληνες ποιητές, οργανώθηκε στο ΕΑΜ και στο ΚΚΕ, έδωσε μάχες και πέρασε από βασανιστήρια σε φυλακές και εξορίες, μεταξύ των οποίων και στις φυλακές του Ωρωπού, όπου εμπνεύστηκε έργα του, μεταξύ των οποίων το "Μην ξεχνάς τον Ωρωπό". Η επιθυμία του ήταν "να αφήσει αυτόν τον κόσμο σαν κομμουνιστής". Πάντα θα βρίσκεται στις σκέψεις μας».