Βεβαίως, θα μπορούσε να πει κανείς ότι ακόμα κι αν εισέπρατταν τόσα όσα τους υπόσχεται ο υφυπουργός, πάλι δε θα έπρεπε να είναι ευχαριστημένοι - το αίτημά τους είναι για τιμή στόχου 362 δραχμές το κιλό, ώστε να «βγαίνει ο κόπος» τους - αλλά, όπως και να το κάνουμε, τουλάχιστον, δε θα χάσουν σε σχέση με πέρσι και δε θα μειωθεί κι άλλο το εισόδημά τους.

Ομως, όλως περιέργως στα χωριά της Θεσσαλίας δεν ακούγονται «νταούλια» χαράς, αλλά οργισμένες φωνές αγροτών. Μάλιστα, κάπου - κάπου ακούς και «μαρσαρίσματα» τρακτέρ, τα οποία, ως γνωστόν, τα τελευταία έξι χρόνια δεν είναι μόνο εργαλεία δουλιάς του Θεσσαλού αγρότη, αλλά και «όπλα αγώνα».

Φαίνεται, λοιπόν, ότι, τουλάχιστον οι Θεσσαλοί αγρότες δεν πιστεύουν τον Β. Αργύρη, ο οποίος, ειρήσθω εν παρόδω, μετεξελίσσεται σε «μέγα αγροτοπλάνο»! Κι όχι μόνο δεν τον πιστεύουν, αλλά του απαντούν όπως αυτοί ξέρουν, ξεκινώντας τις νέες φετινές κινητοποιήσεις τους, με την υπόσχεση ότι θα είναι ακόμα πιο μαζικές και δυναμικές από τις παλιότερες.

Η αρχή γίνεται από τα Φάρσαλα, όπου στις 18 του μήνα πραγματοποιείται συλλαλητήριο, που διοργανώνει η Ενωτική Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων Λάρισας. Κι έπεται συνέχεια με την πραγματοποίηση συλλαλητηρίων και σε άλλες επαρχιακές πόλεις, αλλά και στις πρωτεύουσες των Θεσσαλικών νομών.

Δε θα 'ναι μόνο οι βαμβακοπαραγωγοί στις φετινές αγροτικές κινητοποιήσεις, που ξεκινούν πάλι από τη Θεσσαλία κι αναμένεται να επεκταθούν και στις άλλες αγροτικές περιοχές της χώρας. Θα 'ναι μαζί τους και οι σιτοπαραγωγοί, που το εισόδημά τους μειώθηκε δραστικά φέτος, οι τευτλοπαραγωγοί που δεν μπορούν ακόμα να παραδώσουν το προϊόν τους στα εργοστάσια της Βιομηχανίας Ζάχαρης, οι οπωροκαλλιεργητές, όλοι οι παραγωγοί, αφού όλων το εισόδημα δέχεται, φέτος, νέα μείωση.

Κι όλοι μαζί θα βγουν στους δρόμους του αγώνα διεκδικώντας την ικανοποίηση συγκεκριμένων, ζωτικών και δίκαιων, αιτημάτων παλεύοντας για την ανατροπή της αντιαγροτικής πολιτικής της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Γιατί αυτή είναι που δημιουργεί, πολλαπλασιάζει και οξύνει τα προβλήματα του αγροτικού κόσμου. Γι' αυτό έχει γίνει συνείδηση στους αγρότες ότι μόνο με την ανατροπή αυτής της πολιτικής και την εφαρμογή μιας άλλης, μιας φιλοαγροτικής πολιτικής, μπορεί ο ξωμάχος να κρατήσει το χωράφι του και να μείνει στο χωριό του.

Στους δρόμους του αγώνα θα βγουν σε λίγες μέρες οι αγρότες της Θεσσαλίας

Για το θέμα του νέου κανονισμού της Ευρωπαϊκής Ενωσης, για το βαμβάκι, μιλάμε με τον Πρόδρομο Βάγια, γεωπόνο, Γενικό Γραμματέα του Συλλόγου Υπαλλήλων Οργανισμού Βάμβακος.

-- Το υπουργείο Γεωργίας ανακοίνωσε πρόσφατα ότι η έκταση της βαμβακοκαλλιέργειας στη χώρα μας ανέρχεται στα 3.805.049 στρέμματα, ότι η προβλεπόμενη παραγωγή σύσπορου βαμβακιού θα είναι 288 κιλά το στρέμμα, με αποτέλεσμα η συνολική παραγωγή να φτάσει τους 1.095.840 τόνους, ενώ η προκαταβολή που θα δοθεί στους βαμβακοπαραγωγούς θα είναι 193,50 δραχμές το κιλό. Ετσι θα εξελιχθούν τα πράγματα φέτος με το βαμβάκι;

-- Ο νέος κανονισμός, που ισχύει από φέτος, εισάγει, για πρώτη φορά, κλιμακούμενο συντελεστή προσδιορισμού της συνυπευθυνότητας, ανάλογα με το ύψος παραγωγής σύσπορου βαμβακιού, όταν αυτή υπερβαίνει τους 1.137.750 τόνους, ενώ μέχρι αυτή την ποσότητα ο συντελεστής του προστίμου είναι 50%. Αυτό δημιουργεί δυσμενέστατες επιπτώσεις, καθώς η γεωμετρική αύξηση του προστίμου συνυπευθυνότητας επιδρά στη διαμόρφωση της ελάχιστης τιμής, που αντιστοιχεί στον ποιοτικό τύπο (Β-28 -10-3 -32) και στο ύψος προκαταβολής της ελάχιστης τιμής, που εισπράττει ο παραγωγός με την παράδοση του προϊόντος.

Εχοντας υπόψη μας, όλα αυτά, εκτιμήσαμε, εξαρχής, ότι το υπουργείο Γεωργίας, προκειμένου να αμβλύνει βραχυπρόθεσμα, τις αντιδράσεις των βαμβακοπαραγωγών για τη συρρίκνωση του εισοδήματός τους, θα υποεκτιμούσε την αναμενόμενη παραγωγή, με στόχο να διαμορφωθεί, πλασματικά, στην αρχή της περιόδου, ύψος προκαταβολής σε ανεκτά επίπεδα. Φυσικά, κάτι τέτοιο προϋποθέτει και υποεκτίμηση της καλλιεργούμενης έκτασης. Αυτό, ακριβώς, και γίνεται.

-- Ποια υπολογίζετε, εσείς, ότι θα είναι τα πραγματικά μεγέθη;

-- Σύμφωνα με όλα τα δεδομένα η έκταση της βαμβακοκαλλιέργειας υπερβαίνει τα 4.000.000 στρέμματα και η παραγωγή, με δεδομένο, ότι διανύουμε, μέχρι στιγμής, μια από τις καλύτερες βαμβακοπαραγωγικές χρονιές, αναμένεται να ξεπεράσει τους 1.200.000 τόνους.

-- Αν επιβεβαιωθούν οι δικές σας εκτιμήσεις τι θα σημάνουν για το βαμβακοπαραγωγό;

-- Ας δούμε με παραδείγματα πώς λειτουργεί ο νέος κανονισμός. Αν η συνολική παραγωγή της χώρας μας - μαζί με την προσαρμογή - κυμανθεί στους 1.250.000 τόνους, τότε η συνυπευθυνότητα διαμορφώνεται στο 64,80 % και η τελική τιμή του βαμβακιού στις 203,65 δρχ. το κιλό. Αυτό σημαίνει ότι ο παραγωγός της καλύτερης ποιότητας βαμβακιού - δηλαδή, «πρώτο χέρι» μηχανοσυλλογής, απαλλαγμένο ξένων υλών και με χαμηλή υγρασία - θα πληρωθεί τελικά, στην καλύτερη περίπτωση, μέχρι 225 δραχμές το κιλό. Με την προσαύξηση κατά 15% που προβλέπει ο κανονισμός, η προβλέψιμη παραγωγή φτάνει στους 1.437.500 τόνους, οπότε διαμορφώνεται προσωρινή συνυπευθυνότητα 89,52% και προκαταβολή ελάχιστης τιμής 72,32 δραχμές το κιλό. Αν ληφθεί υπόψη ότι με τον προηγούμενο κανονισμό, για το ίδιο ύψος παραγωγής (1.250.000), η προκαταβολή ήταν 192,31 δραχμές το κιλό και η τελική τιμή 235,74 δραχμές το κιλό, τότε μπορούμε να συμπεράνουμε ότι, αν φέτος έχουμε την ίδια περίπου παραγωγή βαμβακιού στη χώρα μας, οι παραγωγοί θα πληρωθούν 32 δραχμές περίπου το κιλό λιγότερο από πέρσι.

Αξίζει, όμως, να σημειώσουμε ότι η προκαταβολή που θα πάρουν με την παράδοση του προϊόντος θα είναι πάρα πολύ μικρότερη, αφού από 192,31 που ήταν πέρσι, φέτος θα πέσει στις 72,32 δρχ. το κιλό. Αυτό σημαίνει ότι ο παραγωγός θα χάσει πολλά χρήματα επιπλέον, λόγω της μεγάλης καθυστέρησης στην εξόφλησή του. Για να μην το αντιληφθούν αυτό, από τώρα, οι βαμβακοπαραγωγοί και «φουντώσουν» οι αγροτικές κινητοποιήσεις, το υπουργείο Γεωργίας προχώρησε σε υποεκτίμηση των μεγεθών έκτασης κι αναμενόμενης παραγωγής.

-- Ολες αυτές οι επιπτώσεις οφείλονται στον κανονισμό της ΕΕ;

-- Ναι και αναδεικνύεται η αναγκαιότητα της κατάργησης ή τουλάχιστον της άμεσης τροποποίησης του κανονισμού 1051/2001, ώστε να διασφαλιστεί παραγωγή σύσπορου βαμβακιού στη χώρα μας, σε ύψος, τουλάχιστον, 1.200.000 τόνων, χωρίς πρόστιμα συνυπευθυνότητας. Επιπλέον, απαιτείται λήψη μέτρων σε εθνικό επίπεδο που θα στοχεύουν στην ποιοτική αναβάθμιση του προϊόντος στην παγκόσμια αγορά.

-- Και γιατί να τα κάνει όλα αυτά η κυβέρνηση;

-- Το βαμβάκι αποτελεί το πρώτο συναλλαγματοφόρο προϊόν της χώρας μας, με μεγάλη προστιθέμενη αξία στις φάσεις μεταποίησής του, ενώ παρέχει απασχόληση σε χιλιάδες νοικοκυριά. Για όλους αυτούς τους λόγους η πολιτεία δεν μπορεί και δεν πρέπει ν' αντιμετωπίζει ένα εθνικό προϊόν, όπως το βαμβάκι, με διοικητικά μέτρα περιορισμού της έκτασης ή δήθεν μείωσης της περιβαλλοντικής ρύπανσης, αλλά πρέπει να λάβει συγκεκριμένα μέτρα υπέρ των βαμβακοπαραγωγών.

-- Ποιος φορέας μπορεί ν' αναλάβει τη στήριξη του προϊόντος;

-- Χρειάζεται εξειδικευμένος φορέας που να στηρίζει το προϊόν σε όλες τις φάσεις, από την παραγωγή μέχρι το ένδυμα. Η κυβέρνηση, όμως, αντί να εκσυγχρονίσει και ν' αναβαθμίσει τον υπάρχοντα Οργανισμό Βάμβακος - όπως είναι και το αίτημα των εργαζομένων σ' αυτόν - ώστε, από καλύτερη θέση, να προσφέρει τις υπηρεσίες του στους χρήστες, προχωράει στην κατάργησή του με ό,τι συνεπάγεται αυτό για τους Ελληνες βαμβακοπαραγωγούς και τη χώρα μας...