Βασικό στοιχείο αυτής της πολιτικής είναι η συρρίκνωση μέχρις εκμηδενισμού των κρατικών επιχορηγήσεων στον αθλητισμό, που κατάντησαν ψίχουλα και δεν δίνονται και στην ώρα τους. Προτάσσεται επίσης η «υιοθέτηση» των αθλητών από τους χορηγούς ως λύση στα προβλήματα, όπως και να βρουν τέτοιους τα αθλητικά σωματεία για να επιβιώσουν, με ό,τι κινδύνους συνεπάγεται αυτό για το μέλλον των αθλητών και των σωματείων, ανάλογα με τους εκάστοτε υπολογισμούς των χορηγών.

Είναι η πολιτική αυτή που ενώ αθλητές, προπονητές, Ομοσπονδίες και σωματεία επισημαίνουν την έλλειψη αθλητικών εγκαταστάσεων, ανοίγει τον δρόμο για την παράδοση και όσων υπάρχουν στα επιχειρηματικά συμφέροντα, με σκοπό την επιχειρηματική τους «αξιοποίηση» και τα κέρδη. Το δε χαράτσι που επέβαλαν στον αθλητισμό καθιστά την άθληση πολυτέλεια για τον λαό και τους εργαζόμενους. Είναι ενδεικτικό ότι τα διάφορα αθλητικά νομοσχέδια που φέρνουν όλες οι κυβερνήσεις για ψήφιση στη Βουλή έχουν ως βασικό άξονα να μπουν οι προϋποθέσεις για την καλύτερη «ρύθμιση της αγοράς», ή την απαλλαγή του «προϊόντος» από τα κακώς κείμενα που το απαξιώνουν, και όχι την εξεύρεση λύσης στα πραγματικά προβλήματα του αθλητισμού.

Υπό αυτό το πρίσμα, είναι προφανές ότι οι όποιες επιτυχίες και διακρίσεις έρχονται ως αποτέλεσμα της προσωπικής προσπάθειας και του αγώνα του αθλητή, της ενίσχυσης από την οικογένειά του, και όχι από ένα οργανωμένο σχέδιο στον αθλητισμό από πλευράς του κράτους. Κι αυτό στην καλύτερη περίπτωση. Στον αντίποδα υπάρχουν τα προβλήματα ακόμα για την επιβίωση των αθλητών και των οικογενειών τους, σε ορισμένες περιπτώσεις βάζοντας ακόμα και πρόωρο τέλος στην αθλητική τους πορεία, κάτω από το βάρος των όσων εμποδίων καλούνται να αντιμετωπίσουν.

Οι καταγγελίες από τον χρυσό Ολυμπιονίκη στο μήκος Μίλτο Τεντόγλου και τον προπονητή του Γιώργο Πομάσκι, αλλά και οι συγκλονιστικές δηλώσεις και τα δάκρυα του αρσιβαρίστα Θοδωρή Ιακωβίδη, είναι μόνο οι πιο πρόσφατες και ενδεικτικές περιπτώσεις που αποκαλύπτουν την πραγματικότητα στον αθλητισμό, η οποία δεν μπορεί να κρυφτεί από τις φωτογραφίες και τις μεγαλόστομες δηλώσεις των κυβερνώντων στο Twitter. Ανάλογες αποκαλύψεις για τον Γολγοθά των προβλημάτων που καλούνται να ανέβουν έχουν γίνει κατά καιρούς και από άλλους αθλητές.

Μόλις εκατό μέρες πριν από την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων του Τόκιο, στα μέσα του περασμένου Απρίλη, ο προπονητής του Μ. Τεντόγλου, Γ. Πομάσκι, σε τοποθέτησή του κατά τη διάρκεια εκδήλωσης με θέμα τον αθλητισμό την οποία είχε διοργανώσει η Τομεακή Οργάνωση Μεσσηνίας του ΚΚΕ στο στάδιο της Καλαμάτας, στεκόταν στις δυσκολίες της προετοιμασίας τόσο του αθλητή του όσο και άλλων αθλητών της Εθνικής ομάδας στίβου. Αίσθηση είχαν προκαλέσει τα όσα είπε για τις συνθήκες που αντιμετώπιζε το κλιμάκιο των αθλητών στίβου που προετοιμαζόταν εκείνη την περίοδο στην Καλαμάτα. Εξαιτίας της καθυστέρησης στη χρηματοδότηση, οι αθλητές πλήρωναν μόνοι τους για τη διατροφή τους στα μαγειρεία της περιοχής, ακόμα και σε σουβλατζίδικα, αλλά και τα απαραίτητα τεστ για το κορονοϊό, ενώ μέχρι την τελευταία στιγμή οι υπεύθυνοι του κλιμακίου περίμεναν τα χρήματα για να πληρωθεί η διαμονή των αθλητών. Τα φαινόμενα αυτά, εξηγούσε τότε ο Γ. Πομάσκι, ήταν μόνο ένα μέρος της γενικότερης κατάστασης κάτω από την οποία πραγματοποιήθηκε η προετοιμασία των αθλητών όλο τον προηγούμενο χρόνο, με τις συνθήκες να επιδεινώνονται εξαιτίας και των συνεπειών από την κατάσταση που διαμορφώθηκε στην πανδημία.

Οπως υπογράμμιζε ο προπονητής των επιτυχιών στον στίβο, όλα έχουν να κάνουν με μια αλυσίδα ζητημάτων που παραμένουν άλυτα, ξεκινώντας από την απουσία ενός οργανωμένου προγραμματισμού από την πολιτεία, τα προβλήματα στις αθλητικές εγκαταστάσεις και στην υλικοτεχνική υποδομή, και συνεχίζοντας με τις τραγικές ελλείψεις ακόμα και σε καίρια ζητήματα όπως η ύπαρξη γιατρού στην προπόνηση. Ζητήματα που όπως είχε πει, οδηγούν σε μια ζοφερή πραγματικότητα στον αθλητισμό.

Περίπου έναν μήνα πριν από την παραπάνω παρέμβαση του Γ. Πομάσκι, τον Μάρτη του 2021 ο ίδιος ο αθλητής του και πλέον χρυσός Ολυμπιονίκης στο Τόκιο, Μίλτος Τεντόγλου, ήταν επίσης αποκαλυπτικός όσον αφορά την κρατική στήριξη, επιστρέφοντας από την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου της Πολωνίας. Κατά την άφιξή του είχε τονίσει, αναφερόμενος στα προβλήματα: «Ολα για μας φέτος ήταν πολύ δύσκολα. Ολα ήταν εναντίον μας. Η πολιτεία ήταν εναντίον μας, τα στάδια, όλοι, άπαντες, ήταν απέναντί μας. Ακόμα και τώρα δεν έχουμε κανέναν δίπλα μας και έτσι έχουμε συνηθίσει, γι' αυτό κι εγώ έχω μάθει να μην τους υπολογίζω. Μόνοι μας είμαστε». Είχε επισημάνει επίσης ότι παρά τα πολλά προβλήματα, θα συνέχιζε με στόχο το καλύτερο ενόψει της συμμετοχής του στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Μερικούς μήνες πριν, με ανάρτησή του στο διαδίκτυο ο Μ. Τεντόγλου είχε αποκαλύψει τα προβλήματα στο κλειστό γυμναστήριο στίβου στο ΕΑΚ Αγίου Κοσμά, που πλημμύρισε έπειτα από έντονη νεροποντή. Λίγο καιρό μετά, με δική του ανάρτηση του ο χάλκινος Ολυμπιονίκης του Τόκιο στους κρίκους Λευτέρης Πετρούνιας είχε αναφερθεί σε αντίστοιχο πρόβλημα στο διπλανό κλειστό της γυμναστικής, εκφράζοντας και τους φόβους του για τις αντοχές της οροφής. Και σε άλλη στιγμή, μετά το περιστατικό του παρολίγον τραυματισμού νεαρής αθλήτριας έπειτα από πτώση των ασύμμετρων ζυγών, είχε αναφερθεί και στα σοβαρά προβλήματα στην υλικοτεχνική υποδομή.

Και φτάσαμε στους Αγώνες στο Τόκιο, με τις συγκλονιστικές δηλώσεις του Θοδωρή Ιακωβίδη για τα προβλήματα επιβίωσης που αντιμετώπισε όλο το διάστημα πριν από τη διοργάνωση, και τα δάκρυά του για το ότι τον υποχρέωναν να εγκαταλείψει τον αθλητισμό. Οι δηλώσεις του προκάλεσαν αίσθηση αλλά και φανέρωσαν άλλη μια πλευρά της στυγνής πραγματικότητας στον αθλητισμό, με τα προβλήματα να νικούν πολλές φορές την προσωπική προσπάθεια και να οδηγούν αθλητές ακόμα και εκτός δράσης.

Σήμερα στα σοβαρά και χρόνια προβλήματα του αθλητισμού στη χώρα μας ήρθαν να προστεθούν και αυτά που γεννήθηκαν μέσα στην πανδημία, με την κατάσταση στον χώρο να έχει επιδεινωθεί ραγδαία εδώ και 15 μήνες. Ομοσπονδίες, αθλητές και σωματεία «γονάτισαν» από το βάρος των προβλημάτων και των καταστάσεων εκτός ορίων που κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν. Καταστάσεις στις οποίες δεν μπορούν να δώσουν λύσεις ούτε τα ψίχουλα της κρατικής χρηματοδότησης, ούτε εκείνα της έκτακτης επιχορήγησης που δόθηκε λόγω πανδημίας και διαφημίστηκαν από την κυβέρνηση ως «στήριξη του αθλητισμού».

Είναι χαρακτηριστικό ότι στο άθλημα όπου αγωνίζεται ο Θ. Ιακωβίδης, στην άρση βαρών, τα χρήματα που έδωσε πέρυσι η κυβέρνηση στην Ομοσπονδία ήταν περίπου 320.000 ευρώ, εκ των οποίων το μεγαλύτερο μέρος (περίπου 270.000) κάλυπταν τα λειτουργικά της έξοδα. Με τα 50.000 που περίσσευαν (δεδομένου ότι οι χορηγοί δεν προτιμούν πλέον το άθλημα, καθώς δεν «πουλάει») έπρεπε να καλυφθούν τα έξοδα αθλητών, προπονητών, η συμμετοχή σε αγώνες κ.λπ. Λόγω της έλλειψης χρημάτων, η Ομοσπονδία αναγκάστηκε ακόμα και να ακυρώσει τη συμμετοχή της σε διεθνείς αγώνες. Στην ίδια κατάσταση βρέθηκαν το μεγαλύτερο μέρος των αθλητικών ομοσπονδιών όλο το προηγούμενο διάστημα της πανδημίας, με τις αντιδράσεις ενάντια στο σκηνικό αυτό να εκδηλώνονται σφοδρές.

Την ίδια στιγμή, εκτός ορίων μοιάζει και η κατάσταση στα αθλητικά σωματεία, με το επτάμηνο αθλητικό lockdown της προηγούμενης περιόδου, αλλά και τα προβλήματα στην εγγραφή στο Αθλητικό Μητρώο που έφερε η κυβέρνηση, να μοιάζουν με τη «χαριστική βολή» σε μια βαριά άρρωστη κατάσταση...