Τα παραπάνω στοιχεία, είναι ενδεικτικά της πολιτικής που ασκείται στον τομέα του νερού και στη χώρα μας. Από φυσικό αγαθό μετατρέπεται σταδιακά, όλα τα τελευταία χρόνια, σε εμπόρευμα προς πώληση «τοις μετρητοίς». Το επόμενο, μάλιστα, διάστημα αναμένεται να ενταθεί από την κυβέρνηση της ΝΔ, το έργο της ιδιωτικοποίησης των μεγάλων επιχειρήσεων ύδρευσης - ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ - που ξεκίνησε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Κάτι, που αποτελεί κατευθυντήρια πολιτική «γραμμή» των Βρυξελλών και την έχουν συνυπογράψει και συναποφασίσει και τα δύο κόμματα.

Αυτό που συμβαίνει με το νερό σήμερα στη χώρα μας είναι καθαρό ξεπούλημα. Οι ιδιωτικοποιήσεις της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ ξεκίνησαν επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ. Η μετοχοποίηση μάλιστα της ΕΥΔΑΠ αποτελεί μια διεθνή πρωτοτυπία ξεπουλήματος. Συγκεκριμένα, η δημόσια ΕΥΔΑΠ «έσπασε» σε δύο εταιρείες, την «ΕΥΔΑΠ Παγίων» και την «ΕΥΔΑΠ ΑΕ», δηλαδή τη μετοχοποιημένη εταιρεία εκμετάλλευσης. Η «ΕΥΔΑΠ Παγίων» παρέμεινε κρατική κατά 100%, κατέχει τους ταμιευτήρες νερού και τα εξωτερικά υδραγωγεία, αναλαμβάνοντας να εξασφαλίζει - με λεφτά των φορολογούμενων εργαζομένων - για πάντα νερό στην ΕΥΔΑΠ ΑΕ, η οποία το μόνο που κάνει είναι να πουλά το νερό, προσφέροντας κέρδη στους μετόχους της! Το ίδιο συμβαίνει και με την ΕΥΑΘ, η οποία μπροστά σε μια πορεία περαιτέρω ιδιωτικοποίησης παραχωρεί τομείς της δραστηριότητάς της σε υπεργολάβους, ενώ προχώρησε σε αυξήσεις τιμολογίου μέχρι και 33% για το 2007 και προδιαγεγραμμένες αυξήσεις μέχρι το 2011!

Πίσω όμως από όλη αυτή τη διαδικασία, βρίσκονται εταιρείες - κολοσσοί. Τέτοιος είναι ο γαλλικής προέλευσης πολυεθνικός όμιλος SUEZ, που έχει ήδη αγοράσει το 5% του μετοχικού πακέτου της ΕΥΑΘ και ένα μικρότερο ποσό της ΕΥΔΑΠ. Φυσικά, η SUEZ, δε μένει μόνο στην εξαγορά - ή στην εξασφάλιση υψηλών μετοχικών πακέτων - στις εταιρείες ύδρευσης. Την ίδια στιγμή, ολοκλήρωσε τη συμφωνία της με την κατασκευαστική εταιρεία ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ και μετέχει στο μετοχικό κεφάλαιο μονάδων φυσικού αερίου στη Βοιωτία! Παράλληλα, σε κοινοπραξία με την ΙΝΤΡΑΚΑΤ, όπως ανακοινώθηκε ήδη, επιδιώκει να αναλάβει και έργα διαχείρισης απορριμμάτων στην Ελλάδα, μέσω κατασκευής και εκμετάλλευσης εργοστασίων καρκινογόνας καύσης. Πρόκειται προφανώς για μια πολυεθνική τυπική εκπρόσωπο της λεγόμενης πράσινης οικονομίας, που εφαρμόζει κατά γράμμα τη ρήση «οι πράσινες μπίζνες είναι οι καλύτερες μπίζνες»...

Αυτή η πολιτική ιδιωτικοποίησης του νερού ήδη έχει αντίκτυπο στην πράξη. Οι αυξήσεις τιμολογίων σε ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ είναι μόνο μια πλευρά του νομίσματος. Στην άλλη βρίσκεται το γεγονός ότι χάνεται καθημερινά ο κοινωφελής χαρακτήρας τους, μπροστά στο κυνήγι του κέρδους. Και αυτό, έγινε πλήρως ξεκάθαρο στην περίπτωση της μόλυνσης του Ασωπού.

Η μόλυνση του Ασωπού είναι χαρακτηριστική περίπτωση της πολιτικής που ασκείται, όχι μόνο γενικά για το περιβάλλον, αλλά και για τη διαχείριση των υδάτινων πόρων. Η πολιτική που ακολούθησαν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, είχε σαν αποτέλεσμα τη μόλυνση του υπόγειου υδροφόρου ορίζοντα με εξασθενές χρώμιο και άλλα βαρέα μέταλλα. Επιπλέον, όμως, υπάρχει και η περίπτωση του διυλιστηρίου νερού στα Οινόφυτα. Εκεί, αντί να κατασκευαστεί ένα κεντρικό διυλιστήριο που θα έφερνε καθαρό νερό της ΕΥΔΑΠ, προτάχθηκε η λύση του τοπικού διυλιστηρίου, που ακόμη και σήμερα δε λειτουργεί, με αποτέλεσμα πολλές φορές να μην τρέχει καθαρό νερό στις βρύσες των σπιτιών της περιοχής.

Οι εργαζόμενοι, τα πλατιά λαϊκά στρώματα, θα πρέπει να περιμένουν ένταση της ίδιας πολιτικής. Οι πολυεθνικές επιδιώκουν να βάλουν ακόμη πιο βαθιά το χέρι σε ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ. Ενδεικτικό είναι ότι στελέχη της SUEZ δε διστάζουν να δηλώνουν ανοιχτά τις προθέσεις τους να μπουν «στο παιχνίδι» όταν η κυβέρνηση εφαρμόσει την πρόθεσή της για περαιτέρω ιδιωτικοποίηση των δύο επιχειρήσεων ύδρευσης.

Παράλληλα, η εφαρμογή της Οδηγίας 2000/60ΕΚ στη χώρα μας, από το 2010, επιφυλάσσει περισσότερες ιδιωτικοποιήσεις στη διαχείριση και εκμετάλλευση του νερού, υδρόμετρα για τους αγρότες, αλλά και νέες αυξήσεις και χαράτσια στην τιμή του νερού ύδρευσης και στα τέλη αποχέτευσης, με πρόσχημα τη λειψυδρία και τις κλιματικές αλλαγές. Με βάση τον «επιτακτικό όρο» της Οδηγίας, δηλαδή την «κοστολόγηση του νερού άρδευσης», αναμένεται να τοποθετηθούν υδρόμετρα στα χωράφια. Τα υδρόμετρα αυτά, σύμφωνα με πληροφορίες, θα είναι ηλεκτρονικού τύπου και θα ενεργοποιούνται με ειδικές κάρτες, παρόμοιες με τις γνωστές τηλεκάρτες. Οι αγρότες θα υποχρεώνονται να προ-αγοράζουν το νερό που θα χρησιμοποιούν στα χωράφια τους και θα το πληρώνουν όχι πια με συμβολικές τιμές ανά στρέμμα ή ανά καλλιέργεια, αλλά με ογκοχρέωση της πραγματικής κατανάλωσης!

Ομως, το νερό είναι φυσικό δημόσιο αγαθό και όχι εμπόρευμα. Γι' αυτό το λόγο, πρέπει να υψωθεί ένα κίνημα αντίστασης που θα διεκδικεί φθηνό και ποιοτικά καλό νερό, που δεν μπορεί να υπάρξει όταν κριτήριο είναι το κέρδος των μονοπωλίων που λυμαίνονται το νερό σε παγκόσμιο επίπεδο, στηριζόμενα στην αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ και του δικομματισμού...