ΝΤΑΒΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

Ο ΓΙΑΝΝΗΣ Νικολάου ΝΤΑΒΟΣ γεννήθηκε στο χωριό Ροβιάτα Ηλείας το 1913. Στα μαθητικά χρόνια του γνώρισε τον Νίκο Μπελογιάννη, έγιναν φίλοι και πέρασαν μαζί στις γραμμές της ΟΚΝΕ. Μετά τις γυμνασιακές σπουδές του, πέρασε στη Νομική Αθήνας. Από τις πρώτες τάξεις του Γυμνασίου μαζί με τον Μπελογιάννη, τον Ραμπαβίλα και άλλους συμμαθητές τους, οργάνωσαν την πρώτη μαθητική απεργία στην Αμαλιάδα για την Παιδεία. Παράλληλα, η δράση τους απλώθηκε στο συνδικαλισμό και στους συνεταιρισμούς. Στα συλλαλητήρια για τη σταφίδα βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του αγώνα των αγροτών. Ετσι, η δράση τους αυτή ανησύχησε τους αντιδραστικούς της Αμαλιάδας και της αστυνομίας. Ηδη, τώρα, έχουν γίνει μέλη του ΚΚΕ.

Ο Γιάννης Ντάβος και ο Νίκος Μπελογιάννης το 1936 συλλαμβάνονται στην Αμαλιάδα από τους ασφαλίτες Τριχάκη και Ντάλα. Αλυσοδένονται και τους μεταφέρουν στον Πύργο. Εκεί παραπέμπονται στον εισαγγελέα, ο οποίος προσπαθεί να τους πείσει να αποκηρύξουν την ιδεολογία και το Κόμμα τους. Δεν πετυχαίνει το σκοπό του και τους κλείνει στις φυλακές Μαργαρίτη στην Πάτρα.

Ο Ντάβος υπηρέτησε τη θητεία του στο 12ο Σύνταγμα πεζικού της Πάτρας, όπου με τον Μπελογιάννη και άλλους, δημιουργούν οργανώσεις στρατιωτών. Στις φυλακές της Πάτρας κρατήθηκαν μαζί περίπου δύο χρόνια. Ο Ντάβος μεταφέρθηκε στις φυλακές Αβέρωφ, μετά στις φυλακές Κεφαλονιάς, αργότερα στην Ακροναυπλία και σε άλλα ξερονήσια. Το 1938 μεταφέρεται στη Νιο και έπειτα από ένα χρόνο στην Ανάφη, όπου έμεινε έως το Φλεβάρη του 1944, που δραπετεύει μαζί με άλλους 50 εξόριστους με ένα καΐκι με κατεύθυνση την Πελοπόννησο. Η κακοκαιρία τους ανάγκασε να καταφύγουν σε ένα νησί. Οι Ιταλοί που βρίσκονταν στο νησί τους άφησαν ελεύθερους, μια και η Ιταλία είχε συνθηκολογήσει εν τω μεταξύ. Τους συνέλαβε όμως η βασιλική Χωροφυλακή και τους παρέδωσε στους Γερμανούς, οι οποίοι τους μετέφεραν στις φυλακές Αβέρωφ και στη συνέχεια στο Χαϊδάρι.

Τον Απρίλη 1944 ένα πρωινό φώναξαν τα ονόματα 50 κρατουμένων για εκτέλεση. Ανάμεσα σ' αυτούς ήταν και ο Ντάβος. Εκεί συνέβη το εξής: Στο άκουσμα του ονόματος βγήκε κάποιος άλλος. Ο Γιάννης Ντάβος φωνάζει: Σύντροφε, εμένα φώναξε. Και τον πήραν. Ηταν Κυριακή των Βαΐων, 8 Απρίλη 1944. Τους οδήγησαν στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής και τους εκτέλεσαν, ενώ οι αγωνιστές έψαλλαν τον Εθνικό Υμνο και φώναζαν «Ζήτω το ΚΚΕ».

Στη μνήμη του αδελφού μου και των 49 συντρόφων του, προσφέρω 50 ευρώ για οικονομική ενίσχυση του ΚΚΕ, μέσω ΚΟΒ Νέας Φιλαδέλφειας - Χαλκηδόνας

Ο αδερφός του, Διονύσιος Ντάβος

***

Χτες, 5 Απρίλη, έκλεισαν 24 χρόνια από το θάνατο του σ. ΓΙΩΡΓΟΥ ΛΙΑΤΙΦΗ, από το Γοργογύρι Τρικάλων, στελέχους του ΚΚΕ, αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης. Στη μνήμη του, η γυναίκα του Πελαγία Λιατίφη προσφέρει 15 ευρώ για την ενίσχυση του «Ριζοσπάστη», του οποίου ήταν καθημερινός αναγνώστης και 15 ευρώ στην ΤΕ Υπαίθρου Τρικάλων του ΚΚΕ.