Ο Θοδωρής Ασλανίδης, πρόεδρος του Παλλεσβιακού Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου, μας είπε χαρακτηριστικά: «Η συμβολή του Εργατικού Κέντρου της Λέσβου στην οργάνωση του αγώνα ήταν σημαντική. Από την πρώτη στιγμή που ανακοίνωσε η κυβέρνηση το αντιδραστικό της σχέδιο να προχωρήσει στη δημιουργία και κλειστού hot spot στο νησί, καλέσαμε άμεσα σε σύσκεψη σωματεία και φορείς για να οργανώσουμε την απάντησή μας, προκείμενου να το ματαιώσουμε. Για να μη γίνει η Λέσβος μια μεγάλη φυλακή της ΕΕ, με στρατόπεδα συγκέντρωσης προσφύγων και μεταναστών.

Το Εργατικό Κέντρο έπαιξε σημαντικό ρόλο στην οργάνωση του μεγαλειώδους αγώνα, όπως αποδείχτηκε, τις μέρες που ακολούθησαν. Οταν έγινε γνωστό ότι η κυβέρνηση επέλεξε να επιβάλει τη δημιουργία νέου κέντρου - φυλακής στέλνοντας "στα κρυφά" τις διμοιρίες των ΜΑΤ με τη συνοδεία μηχανημάτων, για να επιτευχθεί ο στόχος της και για να καταστείλει τον λαό του νησιού, το Εργατικό Κέντρο ήταν εκεί, ανέλαβε δράση. Αργά τη νύχτα, όταν έγινε γνωστό ότι η απόβαση θα γινόταν στο λιμάνι της πόλης, καλέσαμε τον λαό να κατέβει στο λιμάνι, να ξεσηκωθεί. Και όταν τα ΜΑΤ με τη χρήση δακρυγόνων και των μηχανημάτων κατέλαβαν το χώρο της Καράβας, δίπλα στον Μανταμάδο, συνεχίσαμε με ακόμα μεγαλύτερη αποφασιστικότητα.

Ακολούθησαν τρεις 24ωρες απεργίες που κήρυξε το Παλλεσβιακό Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο με τη συμμετοχή φορέων του νησιού και σύσσωμου του λαού της Λέσβου. Είναι πραγματικά άξιο αναφοράς το σθένος που έδειξε ο λεσβιακός λαός, όπου αδιάκοπα για τρεις μέρες βρέθηκε στην πρώτη γραμμή, στέλνοντας παράλληλα με τη νίκη που πέτυχε το μήνυμα ότι όταν ο λαός θέλει, μπορεί.

Τη νίκη αυτή των νησιωτών προσπάθησε η κυβέρνηση το επόμενο διάστημα να την μειώσει. Την ένταση του αυταρχισμού απέναντι στους νησιώτες που υπερασπίστηκαν τις ζωές των ίδιων και των προσφύγων απέναντι στην πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ ακολούθησαν διώξεις ανθρώπων που συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις. Η επιχείρηση απόκρυψης των βιαιοπραγιών των δυνάμεων καταστολής, οι δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών κατά των νησιωτών συνέχιζαν να ρίχνουν λάδι στη φωτιά. Τα αιτήματα που κυριάρχησαν τότε στον παλλαϊκό ξεσηκωμό εκφράζουν τη μόνη λύση που είναι προς όφελος και των νησιωτών και των προσφύγων και μεταναστών.

Η κυβέρνηση όλο αυτό το διάστημα, μετά την αποτυχία της να υποτάξει τους νησιώτες, προσπάθησε με κάθε τρόπο να υλοποιήσει τις κατευθύνσεις της. Επανήλθε αρχές του Μάη, λίγο μόλις διάστημα μετά από τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις, προκλητικά με το νομοσχέδιο για το Προσφυγικό - Μεταναστευτικό, σε συνέχεια της απαράδεκτης ΠΝΠ που επίτασσε εκτάσεις, να προχωρήσει στη δημιουργία των κλειστών "πολυδύναμων" κέντρων κράτησης στα νησιά. Στην ουσία επανερχόταν αποφασισμένη να υλοποιήσει το σχέδιό της για κέντρα - φυλακές, συνεχίζοντας τον εγκλωβισμό προσφύγων και μεταναστών μέσα σε άθλιες συνθήκες και σε ακατάλληλες δομές. Να σημειώσουμε ότι άξιος σύμμαχος της κυβέρνησης σε αυτά τα σχέδια αποδείχτηκε η δημοτική αρχή της Μυτιλήνης, η οποία στηρίζει τη δημιουργία κέντρου - φυλακής. Αυτό εξάλλου αποδείχτηκε και στο τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο, προ λίγων ημερών, που εκτυλίχτηκε σε παρωδία, αφού πάση θυσία ήθελαν να περάσουν απόφαση, η οποία πάρθηκε, για τη δημιουργία νέας δομής. Απόφαση η οποία αποδεικνύει ότι η δημοτική αρχή Μυτιλήνης, θέλοντας να αποδείξει στην κυβέρνηση ότι είναι στο πλευρό της, δεν σεβάστηκε τον αγώνα των νησιωτών.

Στις νέες εξελίξεις που έχουν δημιουργηθεί μετά και την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου για τη δημιουργία νέου Κέντρου στην περιοχή στα Βάστρια, η απάντηση του κινήματος ήταν και είναι άμεση. Ολο το διάστημα πρωτοστατήσαμε σαν Εργατικό Κέντρο, επιμείναμε και αναδείξαμε το δίκιο των θέσεων και αιτημάτων μας για άμεσο απεγκλωβισμό προσφύγων και μεταναστών και για να μην δημιουργηθεί κανένα νέο κέντρο στο νησί, αλλά και για να κλείσουν όλα τα κέντρα παντού. Η πρώτη απάντηση δόθηκε στις 28/2 με τη μηχανοκίνητη πορεία που οργάνωσαν το Εργατικό Κέντρο, η Επιτροπή Αγώνα Μανταμάδου και η Επιτροπή Αγώνα Θερμής.

Ενα χρόνο μετά, το πάθημα της κυβέρνησης στα νησιά δεν ξεχνιέται. Ακριβώς για αυτόν το λόγο προσπαθεί να προλάβει τις εξελίξεις για να μπορέσει να περάσει ανεμπόδιστα τα σχέδιά της. Υπολογίζουν όμως χωρίς τον λαό της Λέσβου. Οι μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις ένα χρόνο πριν είναι βαθιά χαραγμένες μέσα μας, μας έχουν διδάξει με πολύτιμη πείρα και το μόνο σίγουρο είναι ότι θα επαναληφθούν με ακόμα μεγαλύτερη δυναμική έως ότου το καταλάβουν καλά κυβέρνηση και ΕΕ ότι τα νησιά μας δεν είναι φυλακές ανθρώπινων ψυχών».

Ο Στρατής Κόμβος, δημοτικός σύμβουλος δήμου Μυτιλήνης με τη «Λαϊκή Συσπείρωση», μέλος της Επιτροπής Αγώνα Θερμής, αναφέρθηκε ανάμεσα σε άλλα στις λαϊκές συνελεύσεις στα χωριά Μανταμάδο και Μυστεγνά. Εκεί, όπως μας είπε: «Συμμετείχε πολύς κόσμος πέραν του αναμενόμενου, απ' όλους τους πολιτικούς χώρους, και ήταν καθοριστική η παρέμβαση των φορέων του λαϊκού κινήματος, απλών ανθρώπων που έδειξαν αμέριστη αλληλεγγύη στους πρόσφυγες, για να μην επικρατήσουν ρατσιστικά και ξενοφοβικά συνθήματα και οργανωμένες φωνές που βάζουν στο στόχαστρο τα θύματα αφήνοντας στο απυρόβλητο τους θύτες.

Δημοτικοί και κοινοτικοί σύμβουλοι της "Λαϊκής Συσπείρωσης", με τις τοποθετήσεις μας μέσα στις συνελεύσεις δώσαμε απαντήσεις με επιχειρήματα για την ανάδειξη των αιτιών της προσφυγιάς και της μετανάστευσης, τις ευθύνες ΕΕ - ΝΑΤΟ - ΗΠΑ και κυβέρνησης. Οι περισσότεροι κάτοικοι έβλεπαν τον αυταρχισμό της κυβέρνησης και με την παρέμβασή μας προσπαθούσαμε να αναδείξουμε ότι με τα ΜΑΤ, η κυβέρνηση επιχειρεί να περάσει την πολιτική της, του εγκλωβισμού των κατατρεγμένων στις φυλακές της ΕΕ. Η πείρα δείχνει ότι κάτω από συνθήκες επιβολής με τη βία μιας κατάστασης που δεν θέλει η κοινωνία, μπορεί να συσπειρωθεί μαζικά κόσμος.

Μεγάλο ρόλο στη συσπείρωση αυτή έπαιξε και η αποδοχή που έχουν στις εργατικές - λαϊκές μάζες οι φορείς τους (Εργατικό Κέντρο Λέσβου - Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων) και αυτό συνεχίζεται και σήμερα, που η κυβέρνηση συνεχίζει τον σχεδιασμό της».

Ο Θέμης Κλιομηδιώτης, δημοτικός σύμβουλος δήμου Δυτικής Λέσβου με τη «Λαϊκή Συσπείρωση», μέλος της Επιτροπής Αγώνα Μανταμάδου, σημειώνει τη σημασία της άμεσης κινητοποίησης του λαού με πρωτοβουλία των αγωνιστών αιρετών, της συνέλευσης των κατοίκων: «Με τη λαϊκή συνέλευση που έγινε και που ήταν πολύ μαζική, εκφράστηκε η τεράστια αγανάκτηση προς την απόφαση αυτή της κυβέρνησης και μια αγωνιστική διάθεση από όλους τους κατοίκους για να προσφέρουν στον αγώνα, ώστε να μη γίνει στην περιοχή μας η μεγαλύτερη φυλακή της Ευρώπης. Εγινε μια προσπάθεια από ορισμένους να ρίξουν το ρατσιστικό τους δηλητήριο, όμως πήραν την απάντηση που τους έπρεπε, αφού η μεγάλη μάζα του κόσμου αντιλαμβανόταν ότι το πρόβλημά μας δεν ήταν οι πρόσφυγες και οι μετανάστες, αλλά αυτοί που δημιουργούν το Προσφυγικό και Μεταναστευτικό και που τους εγκλωβίζουν στο νησί μας. Σημαντικό ρόλο στην οργάνωση του αγώνα έπαιξαν οι σύλλογοι του χωριού, όπου με τη δράση τους όλο το διάστημα πριν την εισβολή των ΜΑΤ βοήθησαν ώστε να μπουν περισσότερες δυνάμεις στον αγώνα και να δοθεί η οργανωμένη απάντηση στην προσπάθεια τρομοκράτησης και την επιβολή της φυλακής στην Καράβα.

Ο λαός χάρηκε τη νίκη του αυτή, υπήρχε διάχυτη μια ψυχική ανάταση, χωρίς βέβαια να καθησυχάζει, καθώς ο αγώνας δεν τέλειωσε στην Καράβα, αλλά συνεχίζεται μέχρι και σήμερα».

Ο Μάρκος Σκούφαλος, δημοτικός σύμβουλος δήμου Χίου με τη «Λαϊκή Συσπείρωση», αναφέρθηκε στην οργάνωση του αγώνα πριν από έναν χρόνο. Οπως τόνισε, «ήταν το αποτέλεσμα της αγανάκτησης του κόσμου γύρω από το Προσφυγικό - Μεταναστευτικό τα τελευταία χρόνια, που έβλεπε ότι και με την προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και με τη σημερινή της ΝΔ τα νησιά μας έχουν επιλεγεί ως χώροι του διπλού εγκλωβισμού των θυμάτων των πολέμων που διεξάγουν η ΕΕ και το ΝΑΤΟ, με τη συμμετοχή και των ελληνικών κυβερνήσεων. Η πορεία φυσικά δεν ήταν ευθύγραμμη. Μην ξεχνάμε ότι το ρατσιστικό και φασιστικό δηλητήριο καιροφυλακτούσε και καιροφυλακτεί να πάρει κεφάλι, ωστόσο αυτό δεν έγινε και γιατί η πλειοψηφία του χιώτικου λαού κράτησε σε ένα βαθμό, ώστε να μην ενστερνιστεί τη φαιά προπαγάνδα φασιστικών κύκλων, και γιατί η εμπλοκή των συνδικάτων, π.χ. του Νομαρχιακού Τμήματος Χίου της ΑΔΕΔΥ, με τα πρωτοβάθμια σωματεία δυνάμωσε το μέτωπο ενάντια στους υπευθύνους του εγκλωβισμού και στην ξενοφοβία και γιατί η ίδρυση της Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα αιρετών και κατοίκων της Χίου, δηλαδή μέσα στη δράση, συνέτεινε να μη γίνει κάτι τέτοιο.

Μετά την παταγώδη αποτυχία με την εισβολή των ΜΑΤ, που απέδειξαν τι σόι δημοκρατία ευαγγελίζονται η ίδια και οι υπουργοί της, η κυβέρνηση κινήθηκε στη λογική του "διαίρει και βασίλευε", στις εξαγορές συνειδήσεων μέσα από ρουσφέτια και διορισμούς σε υπηρεσίες, συνοριοφύλακες κ.λπ., στον εναγκαλισμό τμημάτων του κατασκευαστικού τομέα, του τομέα σίτισης κ.ά. και στη χρήση της δημοτικής αρχής, στο ρόλο πολιορκητικού κριού για να σπάσει τις αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου, που σε γενικές γραμμές ήταν σε θετική κατεύθυνση, αφού ζητούσαν μόνο δομή - χώρο καταγραφής και ταυτοποίησης και οι διαδικασίες ασύλου να γίνονται στην ηπειρωτική χώρα ή σε άλλες χώρες με κατάργηση της Συμφωνίας ΕΕ - Τουρκίας.

Στο τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο, αυτό του Φλεβάρη, που κορυφώθηκε η προσπάθεια της δημοτικής αρχής να εφαρμόσει το "Σχέδιο Μυτιλήνη", όπως εύστοχα το ονόμασε η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα, η προσπάθειά της έπεσε και αυτή στο κενό, αφού το σώμα με 29 ψήφους κατά και 13 μόνο υπέρ επαναβεβαίωσε τα ισχύοντα, μη δίνοντας πράσινο φως στα σχέδια της κυβέρνησης. Βέβαια αυτό δεν εμπόδισε τον Δήμαρχο Χίου, μαζί με τους Δημάρχους Μυτιλήνης και Ανατολικής Σάμου να συναντηθεί με τον Μητσοτάκη για να πάρουν το «πράσινο φως» στην δρομολόγηση του σχεδιασμού για την δημιουργία των φυλακών της ΕΕ.

Η κυβέρνηση σήμερα συνεχίζει την αντιλαϊκή πολιτική της, να φέρει σε πέρας τη βρώμικη δουλειά. Μετά τη ΒΙΑΛ επανέρχεται σε νέα - πολύπαθη και αυτή - θέση που είναι το Θόλος, που έχει περάσει από χίλια κύματα. Τη μια με σχέδια για κατασκευή διαλυτηρίου πλοίων, την άλλη αποθηκών καυσίμων, νταμάρια κ.λπ., έξω από κάθε πλαίσιο που επιθυμούν οι κάτοικοι των χωριών Συκιάδα και Λαγκάδα, όπου ανήκει η περιοχή και που δεν ονειρεύτηκαν ποτέ να μετατραπούν σε ανθρωποφύλακες.

Μαζί με τη Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα, λοιπόν, οργάνωσαν δράσεις στο χώρο που σχεδιάζουν το κολαστήριο της ΕΕ και αυτοκινητοπορείες και συντονίζονται για νέες δράσεις και συνελεύσεις. Γνωρίζουμε ότι ως επιλογή φυσικά και της αστικής τάξης της χώρας μας να συμμετάσχει στο γενικότερο γεωπολιτικό παιχνίδι των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και με το ρόλο του δεσμοφύλακα, πέραν από αυτόν του σύμμαχου - θύτη, ο αγώνας είναι δύσκολος, διαρκής, απαιτεί το συντονισμό με όλα τα νησιά και τον Εβρο, απαιτεί την αλληλεγγύη από όλη τη χώρα, από τα συνδικάτα στην κατεύθυνση να σταματήσει ο διπλός εγκλωβισμός στα νησιά μας και τη χώρα μας».

Ο Γιώργης Αμπαζής, περιφερειακός σύμβουλος Β. Αιγαίου της «Λαϊκής Συσπείρωσης», αναφέρεται στη στάση των νησιωτών απέναντι στους κατατρεγμένους των ιμπεριαλιστικών πολέμων και επεμβάσεων και στην παρακαταθήκη που άφησε ο περσινός αγώνας.

«Η πλειοψηφία των κατοίκων των νησιών άνοιξε την αγκαλιά του στους κολασμένους των ιμπεριαλιστικών πολέμων, άνοιξε τα σπίτια και τα μπαούλα του για να δώσει ρούχα, παπούτσια και τρόφιμα και ταυτόχρονα έφερε στην επιφάνεια τα ιστορικά κειμήλια της οικογένειας από τους δικούς τους ξεριζωμούς.

Το ταξικό κίνημα στα νησιά χρειάστηκε αλλά και χρειάζεται να συνεχίσει να συγκρούεται με τις αιτίες που γεννούν τα δεινά των λαϊκών στρωμάτων. Η καλλιέργεια πλαστών διλημμάτων, οι απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης στους προσφυγικούς καταυλισμούς της ΒΙΑΛ στο Χαλκειός της Χίου, του Καρά Τεπέ στη Λέσβο και του Βαθιού της Σάμου, η αγανάκτηση που γεννά η συνέχιση της εκμετάλλευσης σχετικά με τη διατροφή, τη διαμονή και περίθαλψη των προσφύγων και οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι των πέριξ περιοχών έχουν κοινή συνισταμένη την υλοποίηση της επαίσχυντης Συμφωνίας ΕΕ - κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ που υλοποιεί η κυβέρνηση της ΝΔ.

Η στάση των Περιφερειακών Διοικήσεων αντανακλά - διαχρονικά - την υλοποίηση της στρατηγικής των αστικών κομμάτων σε περιφερειακό επίπεδο, αφού έβαλαν και βάζουν πλάτη στην παραμονή των εξαθλιωμένων προσφύγων και μεταναστών καθώς και στην καλλιέργεια πολιτικού κλίματος που θα εγκλωβίζει τις συνειδήσεις στα αδιέξοδα του καπιταλιστικού συστήματος.

Οι πρόσφατες μεγάλες κινητοποιήσεις στα νησιά Χίο, Λέσβο (27 - 28/2/21) με αφορμή τις στοχεύσεις της κυβέρνησης να υλοποιήσει τον αρχικό σχεδιασμό της για τη δημιουργία κλειστών δομών - φυλακών, για τους πρόσφυγες δείχνουν ότι η "μαγιά" της αντίστασης υπάρχει και αποτελεί την παρακαταθήκη για να μην περάσουν τα στρατηγικά σχέδια ΕΕ - κυβέρνησης.

Οι αγωνιστικές διαθέσεις των κατοίκων των νησιών απαιτείται να μπολιαστούν ακόμα παραπέρα με τη συνειδητοποίηση του ρόλου που διαδραματίζει ο αντίπαλος και των αιτιών που γεννούν τους πολέμους. Γι' αυτό κρατούμε ως παρακαταθήκη τα λόγια του κομμουνιστή πρόσφυγα ποιητή Φώτη Αγγουλέ (Κρήνη - Τσεσμέ της Ερυθραίας):

"Τον ξέρομε τον ένοχο είναι γνωστή η αιτία...

Στα φαγωμένα μάτια τους κοίταξε μέσα και θα δεις

μια χαλασμένη πολιτεία.

Μα μην τους θάψετε, γιατί θα χάσει σχήμα η Φρίκη.

Κι όταν γραφτεί η ευγενικιά φασιστική Ιστορία.

Ετσι, πρησμένους βάλτε τους κι αυτούς σε μια προθήκη"».

Ο Παναγιώτης Νικήτας, αντιπρόεδρος της ΕΓ του Νομαρχιακού Τμήματος Χίου της ΑΔΕΔΥ, τόνισε τον σημαντικό ρόλο ΝΤ της ΑΔΕΔΥ, εργατικών σωματείων, μαζικών φορέων στην έκφραση γνήσιας αλληλεγγύης στους πρόσφυγες και μετανάστες.

Μέσα από τα σωματεία μας, αλλεπάλληλες συσκέψεις και περιοδείες στους χώρους δουλειάς, πρωτοβουλίες με ανοιχτά συσσίτια, προσφορά ρουχισμού κ.λπ., δείξαμε το δρόμο. Εδώ αξίζει να τονιστεί ότι οι χώροι δουλειάς (νοσοκομείο, δημόσιες υπηρεσίες, σχολεία κ.λπ.) έγιναν το επίκεντρο για τις παρεμβάσεις μας στους εργαζόμενους, συνέβαλαν στην ανάπτυξη έμπρακτης αλληλεγγύης και συμπαράστασης στα θύματα του ιμπεριαλισμού. Εδώ χτίστηκε η στήριξη του αιτήματος για το άνοιγμα των σχολικών αιθουσών για τα προσφυγόπουλα. Εδώ συγκεντρώθηκαν τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης. Εδώ πάρθηκαν αποφάσεις ενάντια στον ερχομό του υπουργού Αμυνας στα εγκαίνια της ΒΙΑΛ. Εδώ προχωρήσαμε σε αποφάσεις για κινητοποιήσεις ενάντια στην επαναπροώθηση προσφύγων στην Τουρκία, αλλά υπερασπιστήκαμε το δικαίωμα να πάνε στις χώρες προορισμού τους και να ζουν με αξιοπρέπεια. Εδώ οργανώθηκαν σειρά συλλαλητηρίων και συναυλιών για την αλληλεγγύη στους πρόσφυγες και την καταδίκη των φασιστικών φωνών και δυνάμεων».

Η Βάσω Βρυνιώτη, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Σάμου, τόνισε:

«Οι κινητοποιήσεις αλληλεγγύης στους πρόσφυγες και μετανάστες που κάλεσε το Εργατικό Κέντρο τον περσινό Φλεβάρη ήταν συνέχεια όλων των προηγούμενων, μιας και αφορά τη ζωή χιλιάδων ξεριζωμένων και τους κατοίκους του νησιού. Αλλωστε, το ζήτημα των ξεριζωμένων προϋπήρχε και δυστυχώς θα υπάρχει όσο υπάρχουν ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, φτώχεια και εκμετάλλευση ανθρώπων και φυσικών πηγών πλούτου. Κάθε αγωνιστική δράση είχε ως παρακαταθήκη την προηγούμενη, και το Φλεβάρη του 2020, όλα τα σωματεία, οι μαζικοί φορείς και οι σύλλογοι του νησιού, επιμελητήριο, δήμος και Περιφέρεια, χιλιάδες λαού διαδήλωσαν με το πλαίσιο του Εργατικού Κέντρου και του ΝΤ Σάμου της ΑΔΕΔΥ, και ως έκφραση αλληλεγγύης στους αγώνες των νησιωτών σε Λέσβο και Χίο, που αντιμετώπισαν την εισβολή των ΜΑΤ. Ετσι, στήσαμε το μπλόκο στη Ζερβού στις 24 Φλεβάρη και καλέσαμε σε συγκέντρωση στις 26 Φλεβάρη, προκηρύσσοντας και στάση εργασίας.

Σήμερα ξέρουμε πολύ καλά - και αυτό αποδεικνύεται και από τις περσινές κινητοποιήσεις - ότι η λαϊκή δύναμη και δράση είναι αυτή που επηρεάζει τις εξελίξεις. Η θέση του ΕΚ Σάμου και του ταξικού κινήματος του νησιού μας είναι αδιαπραγμάτευτη και σταθερή, αφού είναι θέση αλληλεγγύης σε αυτούς τους ανθρώπους και ανταποκρίνεται στις ανάγκες ξεριζωμένων και κατοίκων. Δεν αποδεχόμαστε τη δημιουργία στρατοπέδων - φυλακών της ΕΕ, και απαιτούμε το κλείσιμο του Βαθιού και να σταματήσουν τα έργα στου Ζερβού, με ταυτόχρονο απεγκλωβισμό προσφύγων και μεταναστών, μετεγκατάστασή τους σε ανθρώπινους, προσωρινούς χώρους διαμονής και άμεση μετακίνησή τους σε όποια χώρα επιθυμούν με ασφάλεια. Οι εξελίξεις στο Αιγαίο, η εργαλειοποίηση προσφύγων και μεταναστών στους ανταγωνισμούς κρατών και μονοπωλίων όχι μόνο δεν είναι αποδεκτή αλλά φανερώνει με τον χειρότερο τρόπο ότι η ανθρώπινη ζωή για τους ιμπεριαλιστές είναι αναλώσιμη».

Ο Κώστας Τζίχας, επικεφαλής της «Λαϊκής Συσπείρωσης» Ανατολικής Σάμου, σημειώνει για την παρέμβαση στην Τοπική Διοίκηση:

«Η διοίκηση του δήμου, τόσο προεκλογικά όσο και μετά τις εκλογές, είχε ως βασική επιδίωξη να φύγει το κέντρο εγκλωβισμού των προσφύγων από το Βαθύ και να πάει οπουδήποτε αλλού, αρκεί να μην είναι μέσα στην πόλη. Το σύνθημα αυτό έδωσε στη συγκεκριμένη παράταξη και εκλογικά οφέλη, αφού η πόλη είχε όντως σοβαρό πρόβλημα με τον άθλιο καταυλισμό, που "φιλοξενούσε" σε κάποια στιγμή 8.000 πρόσφυγες και μετανάστες σε συνθήκες απερίγραπτες. Τη γραμμή αυτή του δημάρχου την καταγγέλλαμε με κάθε ευκαιρία, προβάλλοντας το αίτημα για κανένα ΚΥΤ, ούτε στο Βαθύ ούτε πουθενά, με οριστικό απεγκλωβισμό των προσφύγων. Δεν υπήρχε συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου που να μη φέρναμε ξανά και ξανά το θέμα».