Την επιτάχυνση των ρυθμών της αντιλαϊκής της πολιτικής προωθεί η κυβέρνηση της ΝΔ, με ομοβροντία μέτρων δημοσιονομικού χαρακτήρα που θα ανακοινωθούν στο αμέσως επόμενο διάστημα. Αφορμή, αυτή τη φορά, αποτελεί το περιβόητο θέμα της «τιτλοποίησης» των κρατικών εσόδων και το αλισβερίσι που είχαν στήσει οι κυβερνώντες με τα όργανα της ΕΕ. Να υπενθυμίσουμε ότι κατά τη θερινή σεζόν, προωθήθηκε το νομοσχέδιο με το οποίο καταργήθηκε και τύποις το σταθερό ωράριο και το οκτάωρο, υπογράφτηκε η επαίσχυντη συμφωνία με τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία των εργαζομένων στον ΟΤΕ, με την οποία εξομοιώνεται το εργασιακό καθεστώς των νεοπροσλαμβανόμενων στον Οργανισμό με αυτό των ιδιωτικών επιχειρήσεων, επήλθε η περαιτέρω «απελευθέρωση» του ωραρίου των καταστημάτων, ανακοινώθηκαν τα νέα φορολογικά μέτρα για τα ακίνητα (ΦΠΑ στις νέες οικοδομές, φόρος υπερτιμήματος στις παλιές μεταβιβάσεις), ψηφίστηκε ο νόμος για τις «συμπράξεις» ιδιωτικού και δημόσιου τομέα. Προς στιγμήν, η κυβέρνηση έδειξε τις πολεμοχαρείς διαθέσεις της να προχωρήσει στην πλήρη διάλυση και στο κλείσιμο της «Ολυμπιακής Αεροπορίας», καθώς εμφανίστηκε ο ίδιος ο πρωθυπουργός να προκρίνει τη λύση της εκκαθάρισης εν λειτουργία της εταιρίας. Στη συνέχεια, όμως, και υπό το καθεστώς των εντεινόμενων λαϊκών αντιδράσεων, φαίνεται ότι επικράτησαν ...ψυχραιμότερες σκέψεις, με αποτέλεσμα το όλο θέμα να βρίσκεται σήμερα στον αέρα. Στις αρχές του Οκτώβρη, τέλος, η κυβέρνηση παρουσίασε το προσχέδιο του Κρατικού Προϋπολογισμού του 2006, ο οποίος συντάχθηκε και κινείται στις γνωστές γραμμές της λιτότητας για τα λαϊκά στρώματα, σηματοδοτεί τη νέα φοροεπιδρομή κατά των εργαζομένων, ενώ συνεχίζονται οι πολιτικές υποχρηματοδότησης των κοινωνικών τομέων της Παιδείας, της Υγείας και της Κοινωνικής Ασφάλισης.

Εχουμε δηλαδή έναν πλούσιο, καθ' όλα αντιλαϊκό, απολογισμό, όσον αφορά στα κυβερνητικά επιτεύγματα.Mπροστά σ'αυτή την κατάσταση οι ταξικές δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ δείχνουν τον δρόμο της αντίστασης για την ανατροπή αυτής της πολιτικής με αποκορύφωμα το πανελλαδικό συλαλητήριο που προγραμματίζει για τις 12 του Νοέμβρη.Απο την άλλη φυσικά οι δυνάμεις γύρω απο την ΓΣΕΕ σταθερά τάσσονται υπέρ της ταξικής συνεργασίας και έχουν αποδεχτεί τα κυρίαρχα αιτήματα του κεφαλαίου, αυτά δηλαδή της ανάγκης αύξησης της ανταγωνιστικότητας, της παραγωγικότητας και της επιχειρηματικότητας. Το φαινόμενο βέβαια αυτό δεν είναι μόνο ελληνικό, αλλά εξαπλώνεται σε όλη την Ευρώπη.Ενδεικτική του κλίματος που επικρατεί είναι η κυνική ομολογία του Αυστριακού υπουργού Οικονομίας και αντιπροέδρου του ΕΚΟΦΙΝ στην τελευταία σύνοδο του οργάνου. Στις δηλώσεις του προς τους δημοσιογράφους, ο υπουργός εξέφρασε την ευαρέσκειά του για το γεγονός ότι, αν και οι αυξήσεις των τιμών του πετρελαίου ήταν κατά 50% ως προς τα περσινά επίπεδα, ο πληθωρισμός συνεχίζει να βρίσκεται υπό έλεγχο, κάτι που το απέδωσε στη συγκράτηση των μισθών... Πανηγυρίζει η κοινοτική γραφειοκρατία επειδή τα βάρη από την πρόσφατη άνοδο των τιμών του πετρελαίου μεταφέρθηκαν στα λαϊκά στρώματα και έτσι απορροφήθηκαν οι πληθωριστικές πιέσεις.

Η ταξική πάλη και τα επίπεδα ανάπτυξής της ήταν, είναι και θα είναι ο αποφασιστικός παράγοντας που κρίνει τις γενικότερες πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις. Με γνώμονα αυτό, θα πρέπει να επισημανθεί ότι η κυβέρνηση της ΝΔ θα συνεχίζει να κυβερνά σε ένα γενικότερο οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον ιδιαίτερα σύνθετο, ίσως και απρόβλεπτο για τις μετέπειτα εξελίξεις. Κατ' αρχάς, η κυβέρνηση, μετά τα διάφορα σκάνδαλα που είδαν το φως της επικαιρότητας το τελευταίο διάστημα - και αυτό ανεξάρτητα από το γεγονός ότι στο μέτωπο αυτό πρωτοστατεί το ...αμέμπτου ήθους ΠΑΣΟΚ - έχει αρχίσει να χάνει το φωτοστέφανο της ηθικής δύναμης που θα επιφέρει την κάθαρση στο δημόσιο βίο. Με σφοδρό καταγγελτικό λόγο στο παρελθόν κατά των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και των σχέσεών τους με τα ...διαπλεκόμενα - λες και ο σημερινός καπιταλισμός μπορεί να λειτουργήσει και διαφορετικά - μετά από 18 μήνες διακυβέρνησης, τα κατάφερε μια χαρά να τα βρει με τους επιχειρηματίες, τους οποίους στο παρελθόν κατάγγελνε. Αλλά οι στενές - και αναγκαίες για τα αστικά κόμματα - σχέσεις με τους επιχειρηματικούς ομίλους αποτελούν και το εκτροφείο των σκανδάλων, και από την άποψη αυτή είμαστε ακόμα στην αρχή... Το κλίμα όμως αυτό που αναπτύσσεται μεταξύ του πολιτικού κέντρου εξουσίας, της ΝΔ στη συγκεκριμένη περίπτωση, και των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, ενισχύει τα φαινόμενα αναξιοπιστίας που συνοδεύουν το αστικό πολιτικό σύστημα τις τελευταίες δεκαετίες. Η έλλειψη ηθικών αναφορών και αξιών αποτελεί στοιχείο της γενικότερης κρίσης η οποία διαπερνά την ελληνική - και όχι μόνο - αστική κοινωνία. Αν μάλιστα ανατρέξουμε και σε ιστορικά προηγούμενα, οι εποχές οι οποίες διακρίνονταν από την ηθική και πνευματική παρακμή αποτελούσαν πάντα τη μεταβατική περίοδο μεταξύ της παλιάς και της νέας κοινωνίας, η οποία αναγεννάται και έρχεται στο φως μετά από μια σκληρή και οδυνηρή πάλη με τις δυνάμεις του χτες. Το πόσο απόμακρα και δύσπιστα εμφανίζονται τα λαϊκά στρώματα απέναντι στο γενικότερο κυρίαρχο σύστημα πολιτικών και πνευματικών αξιών, μπορεί να το διαπιστώσει κάποιος από τις συνθήκες πανικού μέσα στις οποίες λειτούργησαν μεγάλες κοινωνικές ομάδες στο θέμα του ιού των πτηνών. Το γενικευμένο αυτό κλίμα ανασφάλειας έχει βέβαια και αρνητικές πλευρές, καθώς ενισχύει τις λογικές της ιδεολογικής καταστολής, από την άλλη πλευρά όμως αναδεικνύει και τη γενικευμένη καχυποψία προς τους θεσμοθετημένους φορείς της αστικής κοινωνίας.

Η κυβέρνηση θα πρέπει να εφαρμόσει το πλαίσιο της αντιλαϊκής της πολιτικής, μέσα σε ένα περιβάλλον όξυνσης και επιδείνωσης των λαϊκών προβλημάτων. Το γενικότερο πεδίο είναι ιδιαίτερα ζοφερό για τα λαϊκά στρώματα. Στον αγροτικό τομέα, οι πολιτικές της ΕΕ, σε συνδυασμό με την πλήρη ασυδοσία που επικρατεί στις εισαγωγές αγροτικών προϊόντων, πλήττουν το εισόδημα, κυρίως των μικροαγροτών, ενώ επιταχύνονται οι διαδικασίες συγκεντροποίησης των αγροτικών εκμεταλλεύσεων σε καπιταλιστικές επιχειρήσεις. Η μείωση του αγροτικού πληθυσμού αποτελεί σταθερό παράγοντα τροφοδότησης της ανεργίας. Στα αστικά κέντρα, εκατομμύρια μισθοσυντήρητοι και συνταξιούχοι ζουν σε συνθήκες αχαλίνωτης και ανεξέλεγκτης ακρίβειας, υψηλής ανεργίας, χαμηλών μισθών και γενικευμένης ανασφάλειας. Το ήδη βεβαρημένο περιβάλλον επιδεινώνεται με το κλείσιμο επιχειρηματικών μονάδων και τη μεταφορά τους σε χώρες χαμηλού εργασιακού κόστους, διαδικασία η οποία έχει πάρει τη μορφή επιδημίας. Η υπερχρέωση των νοικοκυριών, η οποία αποτελεί την αναγκαία συνέπεια των πολιτικών λιτότητας, συνεχίζεται με σταθερούς ρυθμούς. Σύμφωνα με τα στοιχεία Αυγούστου της Τράπεζας της Ελλάδας, τα απλήρωτα δάνεια των νοικοκυριών προς τις τράπεζες ανέρχονταν στα 57,1 δισ. ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί στο 32,5% του ΑΕΠ. Καλείται, δηλαδή, η κυβέρνηση να «διαχειριστεί» το οξύ κοινωνικό και οικονομικό πρόβλημα που δημιούργησε η ίδια από κοινού με τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, και το οποίο στο μέλλον θα γίνει οξύτερο. Το ότι μέχρι σήμερα έχουν καταφέρει και έχουν θέσει σε καταστολή μεγάλα τμήματα του πληθυσμού δε σημαίνει ότι και στο μέλλον θα συνεχιστεί η ίδια κατάσταση. Μία κατάσταση όπου από τη μια οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι και το πολιτικό σύστημα θα νέμονται ένα συνεχώς αυξανόμενο ποσοστό του νεοπαραγόμενου προϊόντος, ενώ από την άλλη τα εκατομμύρια των εργαζομένων θα ζουν σε συνθήκες οικονομικής και κοινωνικής αβεβαιότητας.

Αν τα πράγματα εξελιχθούν κατ' ευχήν για τη ΝΔ, τότε η τελευταία θα προχωρήσει απρόσκοπτα στην εφαρμογή του προγράμματός της. Ο «οραματικός» στόχος είναι η αναγέννηση του ελληνικού καπιταλισμού σε Ιρλανδία των Βαλκανίων, όπου οι Ελληνες κεφαλαιοκράτες θα είναι ο ισχυρός... τοπικός φεουδάρχης, που θα έχει υπό την ηγεμονία του τα άλλα «βαλκανικά φέουδα». Οι σχεδιασμοί αυτοί, βέβαια, θα βρίσκονται υπό τον πλήρη έλεγχο και την έγκριση των μεγάλων αδελφών, της ΕΕ και των ΗΠΑ. Αυτός είναι ο μακροπρόθεσμος σχεδιασμός, ο οποίος προϋποθέτει και την αναβάθμιση του ελληνικού καπιταλισμού, ώστε να αποκτήσει την έξωθεν καλή μαρτυρία των πολυεθνικών. Αρα, η φιλελευθεροποίηση της ελληνικής οικονομίας, ο εμποτισμός της από τις αρχές της παραγωγικότητας, της ανταγωνιστικότητας και της επιχειρηματικότητας, προβάλλει ως μονόδρομος... Συνέπεια των επιλογών αυτών είναι η συνέχιση της επίθεσης σε βάρος των εργασιακών κατακτήσεων, οι ανατροπές στο Ασφαλιστικό, η πλήρης ιδιωτικοποίηση όλων των πρώην και νυν ΔΕΚΟ, η καταστολή των μισθών και των κοινωνικών παροχών, η εμπορευματοποίηση των τομέων της Παιδείας, της Υγείας, της Κοινωνικής Ασφάλισης, του αθλητισμού και όλων των νέων τομέων που αποκαλύπτει και δημιουργεί η επιστημονική έρευνα.

Ο δρόμος προς την κόλαση είναι ακόμη μπροστά μας.Για να μη βρεθούμε πίσω απο την πόρτα της αντίσταση τώρα για να ανατραπούν τα σχέδια του κεφαλαίου και των εκπροσώπων του...