Οι δυνάμεις της Κομματικής Οργάνωσης Θεσσαλίας αυτήν την περίοδο οργανώνουν μια ευρεία πολιτική εξόρμηση σε χώρους δουλειάς με το Κάλεσμα της ΚΕ για μαχητική συμπόρευση με το ΚΚΕ. Ταυτόχρονα, πρωτοστατούν στην οργάνωση του αγώνα, στην προετοιμασία της απεργιακής μάχης στις 9 Νοέμβρη μέσα από τους φορείς του εργατικού - λαϊκού κινήματος, τα εργατικά σωματεία, τα σωματεία αυτοαπασχολούμενων, τους αγροτικούς συλλόγους, τους φοιτητικούς συλλόγους, τα μαθητικά συμβούλια.

Είναι μια μάχη με πολύ αυξημένες απαιτήσεις για τους κομμουνιστές από όλες τις απόψεις, ιδιαίτερα στο πεδίο της ιδεολογικοπολιτικής αντιπαράθεσης με τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις μέσα στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, με την εργοδοσία, που φυσικά αποτυπώνεται και στα αιτήματα, στις διεκδικήσεις και την κατεύθυνση του αγώνα.

Είναι μια μάχη αναμέτρησης με τη γραμμή της ανοχής στην κυβερνητική πολιτική και της αναμονής για λύσεις από την κυβερνητική εναλλαγή, που λειτουργούν παραλυτικά για τους εργαζόμενους. Οι απαιτήσεις λοιπόν από καθοδηγητικά όργανα, ξεκινώντας από το Γραφείο Περιοχής, τα Τομεακά Γραφεία, τις ΚΟΒ, καθώς επίσης και από τις βοηθητικές επιτροπές, είναι πολύ αυξημένες για να μπορέσουν να ανταποκριθούν στα σύνθετα καθήκοντα διαφώτισης και οργάνωσης του αγώνα.

Το κάλπικο αφήγημα της «καπιταλιστικής ανάπτυξης για όλους», που προωθεί η εργοδοσία, της λογικής ότι όσο περισσότερο διευκολυνθεί και στηριχθεί η κερδοφορία των επιχειρήσεων, τόσο έχουν να λαμβάνουν οι εργαζόμενοι σε αυξήσεις σε μισθούς, σε προσλήψεις, σε βελτίωση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, σε στήριξη της τοπικής κοινωνίας, αναπαράγεται τόσο από την κυβέρνηση της ΝΔ όσο και από τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και του ΚΙΝΑΛ παντού. Από τους βουλευτές τους, τους εκπροσώπους τους στην Τοπική Διοίκηση, μέχρι δυνάμεις τους στο συνδικαλιστικό κίνημα.

Επιδιώκουν αφενός να τεκμηριώσουν τη γραμμή στήριξης των μεγάλων επιχειρήσεων και των βιομηχάνων στην Περιφέρεια Θεσσαλίας και αφετέρου η εργατική τάξη της Θεσσαλίας να καρτερεί υπομονετικά, να κάνει περαιτέρω θυσίες, να μην αγωνιστεί, να μη διεκδικήσει, να αποδεχτεί ως «ρεαλιστικό» αυτό που θέλει η εργοδοσία, να προσδοκά από τον κάθε κυβερνητικό διαχειριστή.

Γι' αυτό άλλωστε και στο συνδικαλιστικό κίνημα στην πλειοψηφία των χώρων, οι δυνάμεις αυτές δεν ανοίγουν καμιά αντιπαράθεση με την εργοδοσία, κάνουν γενικές καταγγελίες που αφορούν την «κακή διαχείριση» από την πλευρά της κυβέρνησης, κόβουν και ράβουν τις διεκδικήσεις των εργαζομένων στα «όρια» των «αντοχών της οικονομίας», υπονομεύουν την απεργιακή μάχη.

Είναι χαρακτηριστικές οι παρεμβάσεις της Γραμματείας Παραγωγικών Δυνάμεων της ΝΔ σε μια σειρά επιχειρήσεων στη Λάρισα, όπου διαφημίζουν το κυβερνητικό έργο, μιλώντας για «τα δισεκατομμύρια που έχει δώσει η κυβέρνηση για επιδότηση ρεύματος, δίνοντας μάλιστα τις μεγαλύτερες επιδοτήσεις στην ΕΕ, για τους πολύ υψηλούς ρυθμούς που καταγράφει η Ελλάδα σε σχέση με τον μέσο όρο της Ευρωζώνης, για την αύξηση του δείκτη απασχόλησης κ.λπ.»¹, αναπαράγοντας παράλληλα τη λογική πως η κυβέρνηση κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί απέναντι σε όλες αυτές τις δήθεν «εξωγενείς κρίσεις και τον πόλεμο». Ενισχύοντας έτσι τη λογική που λέει: Υπομονή, τα κεφάλια μέσα, όλοι μαζί για να βγούμε απ' τα δύσκολα, όχι απεργίες και φασαρίες που εμποδίζουν την πορεία της οικονομίας και την ανάπτυξη...

Από την άλλη, οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, μέσα και από τις παρεμβάσεις βουλευτών και στελεχών του, αναπαράγουν ότι αυτό που φταίει είναι η νεοφιλελεύθερη διαχείριση από την κυβέρνηση του Μητσοτάκη, που, για παράδειγμα, με το Πρόγραμμα που παρουσίασε στη ΔΕΘ για το Ταμείο Ανάκαμψης, συνεχίζει να «απευθύνεται μόνο σε 13 μεγάλες επιχειρήσεις (...)», ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ με το πρόγραμμά του «διαχέει σε όλη την κοινωνία» τους οικονομικούς πόρους του Προγράμματος.

Η διέξοδος λένε είναι να φύγει η ΝΔ και να έρθει μία προοδευτική κυβέρνηση, που θα μπορέσει, «με την ανακατεύθυνση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης και του ΕΣΠΑ, να επανακρατικοποιήσει τη ΔΕΗ, να μειώσει τον ΕΦΚ στα καύσιμα, να μη γίνει η καταβολή του ΕΦΚ στο αγροτικό πετρέλαιο, να μειώσει τον ΦΠΑ στα τρόφιμα»²κ.λπ.

Σε παρόμοια γραμμή με τον ΣΥΡΙΖΑ συναντιόνται και οι δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ που επίσης προσβλέπουν στην κυβερνητική εναλλαγή. Λένε, για παράδειγμα, στο θέμα της Ενέργειας, ότι μια προοδευτική κυβέρνηση θα φέρει «ενεργειακή δημοκρατία» μέσα από την είσοδο νέων επενδυτών στην αγορά Ενέργειας³. Τα αποτελέσματα όμως της «απελευθέρωσης» της αγοράς Ενέργειας τα ζει ο λαός μας ήδη στο πετσί του...

Η αλήθεια βέβαια είναι ότι ο ένας πατάει και συνεχίζει στην αντιλαϊκή κατεύθυνση του προηγούμενου. Και γι' αυτό υπάρχει σημαντική πείρα στην Περιφέρεια Θεσσαλίας την τελευταία δεκαετία (2009 - 2019), όπου:

-- Οι μεγάλες επιχειρήσεις έχουν πάρει από το κράτος, με τη μορφή επιδότησης και φοροαπαλλαγής, πάνω από 370 εκατ. ευρώ για νέες επενδύσεις μόνο μέσω του «αναπτυξιακού» νόμου 4399/2016⁴.

-- Σε βασικούς κλάδους της οικονομίας οι βιομήχανοι κάνουν «χρυσές μπίζνες». Για παράδειγμα, στον κλάδο των Τροφίμων έχουν αυξήσει τον κύκλο εργασιών τους κατά 11%, στο Μέταλλο 43%, στον Τουρισμό 21%⁵.

-- Οσο και να μιλάνε για δήθεν στήριξη των «πολύ μικρών επιχειρήσεων», οι πόροι από τα Ευρωπαϊκά Προγράμματα, όπως, για παράδειγμα, το ΕΣΠΑ 2014 - 2020, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, πάνω από το 52%, κατευθύνονται σε μεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις και όχι σε πολύ μικρές και σε αυτοαπασχολούμενους στους οποίους κατευθύνεται λιγότερο από το 7% των πόρων⁶.

-- Το εισόδημα των εργαζομένων και του λαού στην Περιφέρεια μειώθηκε πάνω από 22%⁷.

-- Οσον αφορά τις συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς, γίνονται κατά μέσο όρο 200 εργατικά «ατυχήματα» τον χρόνο, με σύνολο 2.187 «ατυχήματα»⁸.

-- Οι καταγεγραμμένοι άνεργοι διατηρούνται σταθερά στους πάνω από 60.000⁹.

Πολύ μεθοδικά κινείται η εργοδοσία σε μια σειρά από χώρους δουλειάς, συνδυάζοντας την ιδεολογική παρέμβαση, τις προσπάθειες εξαγοράς συνειδήσεων, τον εκφοβισμό και την τρομοκρατία. Η ίδια όμως η πραγματικότητα, οι εξελίξεις, η επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου θέτουν αντικειμενικά στους εργαζόμενους το δίλημμα αν θα αποδεχτούν τη σημερινή κατάσταση που σημαίνει μισοζωή με τις δόσεις των διαφόρων pass και επιδομάτων, πολύ μακριά από τις ανάγκες τους και τις δυνατότητες της εποχής, ή θα αγωνιστούν για μια σύγχρονη ζωή με αξιοπρέπεια.

Το ζήτημα αυτό δεν είναι δικιά μας «ανακάλυψη», τίθεται παντού, σε κάθε χώρο και κλάδο:

• Στους εργαζόμενους στα «Ελληνικά Γαλακτοκομεία», που έξω από τις πύλες του εργοστασίου στη Λάρισα συζητούν αγανακτισμένοι για το πώς θα τα βγάλουν πέρα. Αφού η αύξηση που ανακοίνωσε η εργοδοσία «πανηγυρικά» τον Απρίλη (10 - 15%), πρακτικά ήταν στο ύψος της αύξησης που ανακοίνωσε η κυβέρνηση για τον βασικό μισθό(2,2%+ 7,5% = 9,7%), ενώ την ίδια στιγμή η επιχείρηση δεν έδωσε ούτε τα μπόνους που έδινε τα προηγούμενα χρόνια σε κάποιους εργαζόμενους.

Την ίδια στιγμή, μόνο η καθημερινή μετακίνηση των εργαζομένων στον χώρο δουλειάς κοστίζει πάνω από 120 ευρώ τον μήνα. Πώς, αλήθεια, να τα βγάλουν πέρα οι εργαζόμενοι την ίδια στιγμή που αμείβονται στην πλειοψηφία τους με τον βασικό μισθό;

Από την άλλη, όμως, η επιχείρηση ανακοίνωσε για το 2021 σύνολο πωλήσεων που ξεπερνά τα 328 εκατ. ευρώ και πάνω από 126 εκατ. ευρώ πωλήσεις σε διεθνείς αγορές¹⁰, κάνει μια σειρά επενδύσεων, όπως η εξαγορά της «Κλιάφα» και της «Δουμπιά» το 2021, της ΑΓΝΟ φέτος, όπως επίσης προχωρά σε νέες επενδύσεις σε Ρουμανία και Κύπρο.

Την προηγούμενη δεκαετία από τους «αναπτυξιακούς» νόμους (3908/2011 και 4399/2016) έχει λάβει πάνω από 20 εκατ. ευρώ σε άμεσες ενισχύσεις και φοροαπαλλαγές¹¹. Τα κέρδη και ο πλούτος των «Ελληνικών Γαλακτοκομείων» έχουν προκύψει από την απλήρωτη εργασία των εργατών της επιχείρησης, που σήμερα παλεύουν για πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς τους, με βάση την πρόταση της Ομοσπονδίας για υπογραφή νέας Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας για τους εργαζόμενους στην Τυροκομία.

• Στους εποχικούς εργαζόμενους στα μεγάλα κονσερβάδικα της Λάρισας, που με μαζική σύσκεψη προετοιμάζουν τον αγώνα τους διεκδικώντας να χαρακτηρίζονται εποχικοί όλοι οι εργαζόμενοι των αντίστοιχων επιχειρήσεων, ανεξάρτητα από το μέγεθος και τον αριθμό των εργαζομένων της επιχείρησης, να παίρνουν το εποχικό ή αντίστοιχα το επίδομα ανεργίας, να μειωθούν οι προϋποθέσεις συνταξιοδότησής τους από το ΙΚΑ στα 2.500 ένσημα.

Ερχονται αντιμέτωποι με τις «υποσχέσεις» από τα διάφορα βουλευτικά γραφεία της πόλης, που σε συνεργασία με την εργοδοσία τάζουν ότι θα λυθούν τα προβλήματα των εποχικών από την «καλή διάθεση» του υπουργείου. Από πέρυσι τον Γενάρη έχουν επιλέξει τον δρόμο του αγώνα, αφού τα προβλήματά τους δεν μπορούν να λυθούν από αυτούς που τα δημιούργησαν.

Τόσο η σημερινή όσο και οι προηγούμενες κυβερνήσεις διατηρούν αυτό το καθεστώς που αποχαρακτηρίζει εργαζόμενους από εποχικούς, κουτσούρεψαν με τους μνημονιακούς νόμους το μεροκάματό τους στα 31,85 ευρώ καθαρά, ενώ την ίδια στιγμή χάριζαν όλα αυτά τα χρόνια εκατομμύρια στα μεγάλα κονσερβάδικα. Για παράδειγμα, μόνο μέσα από τον «αναπτυξιακό» νόμο 4399/2016 η «Intercom Foods» πήρε 2,1 εκατ. ευρώ, η ΕΛΒΑΚ 1,5 εκατ. ευρώ, η «DelMonde» 1,1 εκατ. ευρώ¹²κ.ά.

• Στους εργαζόμενους στη «Fracasso Hellas» (πρώην «Intrakat»), που μέσα από τη Γενική τους Συνέλευση προετοιμάζουν τον αγώνα διεκδικώντας αυξήσεις στους μισθούς της τάξης του 30%, προσλήψεις εργαζομένων για να μειωθούν η εντατικότητα της εργασίας και οι υπερωρίες και εκσυγχρονισμό των μηχανημάτων και των υποδομών προκειμένου να διασφαλίζονται οι όροι υγιεινής και ασφάλειάς τους.

Οι υποσχέσεις της νέας διοίκησης για βελτίωση των μισθών και των όρων εργασίας όσο θα παίρνει μεγάλα έργα, δεν έχουν ανακόψει τη διάθεσή τους για αγώνα και διεκδίκηση. Οι εργαζόμενοι δεν έχουν δει αυξήσεις εδώ και πολλά χρόνια, δεκάδες δουλεύουν ως εργολαβικοί, ενώ την τελευταία 5ετία έχουν γίνει δεκάδες απολύσεις.

Από την άλλη, όμως, η επιχείρηση έχει αναλάβει, ανάμεσα σε διάφορα έργα, το μεγαλύτερο σε προϋπολογισμό έργο του ΕΣΠΑ 2014 - 2020 στη Θεσσαλία, την αναβάθμιση της σιδηροδρομικής γραμμής Λάρισας - Βόλου, συνολικού προϋπολογισμού 83 εκατ. ευρώ, με την επιχορήγηση από το πρόγραμμα να ξεπερνά τα 52 εκατ. ευρώ¹³και ταυτόχρονα προγραμματίζει αύξηση μετοχικού κεφαλαίου κατά 100 εκατ. ευρώ¹⁴.

Οι εργαζόμενοι διαμορφώνουν σημαντική πείρα, αναμετριούνται με την εργοδοσία, έχουν «όπλα» τα σωματεία, τις οργανώσεις τους, την αλληλεγγύη τους. Μπορούν να εμπιστευτούν τη δύναμή τους. Η επιτυχία της απεργίας στις 9 Νοέμβρη είναι ένας σταθμός που μπορεί να δώσει κουράγιο και συνέχεια στη δράση τους.

Είναι στο χέρι μας αυτές οι διαθέσεις και η κινητικότητα να συναντηθούν με τις ανατρεπτικές ιδέες και την πολιτική του ΚΚΕ γιατί τότε μπορούν να αποκτήσουν αστείρευτη δύναμη που μπορεί να υπερνικήσει όλες τις δυσκολίες και να φέρει τα πάνω κάτω.

Παραπομπές

1. https://www.facebook.com/ndgpf/post

2. https://www.facebook.com/basiliskokkalhs/posts

3. https://www.onlarissa.gr/2022/09/19/liakouli-oi-ape-den-einai-pronomio-gia-ligous-alla-oplo-epiviosis-ton-pollon/

4. https://www.ependyseis.gr/anaptyxiakos/

5. Μητρώο Επιχειρήσεων ΕΛΣΤΑΤ, https://www.statistics.gr/el/bussines_registries

6. https://anaptyxi.gov.gr/el-gr/

7. Περιφερειακοί Λογαριασμοί Νοικοκυριών, https://www.statistics.gr/el/statistics/-/publication/SEL60/-

8. ΕΛΣΤΑΤ - Εργατικά Ατυχήματα, https://www.statistics.gr/el/statistics/-/publication/SHE03/-

9. Πηγή ΟΑΕΔ, Σύστημα Διάγνωσης Αναγκών Αγοράς Εργασίας 2015 - 2021.

10. https://www.hellenicdairies.com/etairiki-koinoniki-eythyni-2021/

11. https://www.ependyseis.gr/anaptyxiakos/

12. https://www.ependyseis.gr/anaptyxiakos/

13. https://anaptyxi.gov.gr/el-gr/

14. https://www.intrakat.gr/ektakti-gen-syneleysi-stochos-ayxisi-metoxikou-kefalaioy/