ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Συμπτώσεις...

Ως «πολλά υποσχόμενη» παρουσιάζεται από διάφορα επιτελεία η υιοθέτηση περισσότερων «επεκτατικών» μέτρων στη διαχείριση της οικονομικής κρίσης, με εκτεταμένη κρατική παρέμβαση για τη στήριξη της καπιταλιστικής ανάκαμψης στην ΕΕ, στις ΗΠΑ και αλλού, σε αντιπαράθεση με τα αυστηρά περιοριστικά μέτρα και τα μνημόνια της προηγούμενης αντίστοιχης περιόδου. Είναι χαρακτηριστικές οι «συμπτώσεις» σε αναλύσεις που απηχούν τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ και στον «παραδοσιακό» φιλοκυβερνητικό Τύπο, όπου διαβάζουμε για την «ανεπάρκεια» και τη «γύμνια του νεοφιλελεύθερου μοντέλου» (!), που ενώ εξασφάλισε πολλαπλασιασμό του πλούτου, αποδείχθηκε «κοινωνικά αποτυχημένο», όπως έδειξε η πανδημία, με αποτέλεσμα να επανέρχεται στο προσκήνιο το «δίλημμα» «Φρίντμαν ή Κέινς». Ακόμα πιο αποκαλυπτικές είναι οι αναλύσεις που αντιπαραθέτουν τον «αυθεντικό κεϊνσιανισμό» στα μέτρα στήριξης των επιχειρήσεων που εφαρμόζει η ΝΔ, κατηγορώντας την ότι δεν τον πιστεύει στα αλήθεια, ως «κόμμα με νεοφιλελεύθερο DNA».

... χωρίς στεγανά

Η συζήτηση αυτή ούτε «φρέσκια» είναι, ούτε κομίζει κάτι «νέο» για τα εργατικά - λαϊκά στρώματα. Ούτε βέβαια υπάρχουν ...καθαρόαιμα «επεκτατικά» ή «περιοριστικά» «μοντέλα» της αστικής πολιτικής. Εδώ και δεκαετίες, οι διάφορες κυβερνήσεις εναλλάσσουν «φιλελεύθερα» και «σοσιαλδημοκρατικά» μέτρα διαχείρισης, διαμορφώνοντας την αναλογία σύμφωνα με τα προτάγματα και τις ανάγκες της καπιταλιστικής οικονομίας, σε ανάπτυξη και κρίση. Μάλιστα, αν κάτι επιβεβαιώνεται με τη νέα κρίση, είναι ότι η αστική τάξη και τα κόμματά της δεν έχουν «δόγματα» και στεγανά σε ό,τι αφορά τη στήριξη της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Aλλά ότι ταυτόχρονα είναι «δογματικά» προσηλωμένοι στη στήριξη του καπιταλισμού με κάθε τρόπο, που και αυτοί δεν έχουν μεγάλη ποικιλία, από τον Φρίντμαν στον Κέινς και τούμπαλιν εδώ και δεκαετίες... Αυτό απέδειξε η αυστηρή δημοσιονομική πολιτική που ψήφισε και εφάρμοσε η προηγούμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και η πιο «χαλαρή» που υλοποιεί σήμερα η ΝΔ, στο πλαίσιο της προσωρινής αναστολής ορισμένων δημοσιονομικών κανόνων της ΕΕ. Τον λογαριασμό όμως πάντα τον πληρώνει ο λαός. Αυτό είναι το συμπέρασμα που πρέπει να κρατήσει από την πείρα χρόνων, αλλά και από τη συζήτηση περί ...μοντέλων που εντείνεται στη σκιά των δυσκολιών που έχει το σύστημα να ξεπεράσει τα αδιέξοδα και τις αντιφάσεις του.

Φάρμακο

Οι ενδείξεις ότι με την πανδημία δεν τελειώνουμε και ότι αντίθετα οι λαοί θα βρίσκονται για πολύ καιρό ακόμη αντιμέτωποι με τους κινδύνους και τις συνέπειές της, πληθαίνουν όλο και περισσότερο. Δεν είναι μόνο η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα που προειδοποιεί για το ενδεχόμενο ο συγκεκριμένος κορονοϊός να μετατραπεί σε ενδημική ασθένεια, που θα τη βρίσκουμε κάθε χρόνο μπροστά μας, αλλά και η ίδια η εξέλιξη με τους εμβολιασμούς, που δείχνει ότι έχουμε πολύ δρόμο ακόμα για να επιτευχθεί η προσδοκώμενη ανοσία. Ηδη, οι καθυστερήσεις στην παραλαβή των αναγκαίων εμβολίων στην Ελλάδα «ρίχνουν έξω» τον όποιο προγραμματισμό διαφήμιζε η κυβέρνηση, καλλιεργώντας φρούδες προσδοκίες ότι «όπου να 'ναι τελειώσαμε με τον κορονοϊό», για να κρύψει τις ευθύνες της σε ό,τι αφορά τη συνολική διαχείριση της πανδημίας. Μέσα σ' αυτές τις συνθήκες, και με την αποκλιμάκωση του δεύτερου κύματος να γίνεται με αργούς ρυθμούς, είναι ακόμα πιο αναγκαίο να δυναμώσει η διεκδίκηση ουσιαστικών μέτρων προστασίας του λαού, κυρίως εκεί που υπάρχει το μεγαλύτερο πρόβλημα, όπως το σύστημα της Υγείας με τις ανεπάρκειές του, οι χώροι δουλειάς με τα ανύπαρκτα μέτρα υγείας και ασφάλειας, τα «παστωμένα» ΜΜΕ, τα σχολεία κ.ά. «Εμβόλιο» για την αντιλαϊκή πολιτική που μας έφερε έως εδώ και συνεχίζει να βάζει την υγεία του λαού στην «πλάστιγγα» του κόστους - οφέλους για το κεφάλαιο δεν υπάρχει. Γι' αυτό το καλύτερο «φάρμακο» είναι να δυναμώσουν οι αγώνες και τη νέα χρονιά, βάζοντας στο επίκεντρο την προστασία της υγείας και των δικαιωμάτων του λαού, διαμορφώνοντας προϋποθέσεις αντεπίθεσης για τις σύγχρονες ανάγκες του.

Ξεκαθάρισμα

Δεν είναι τυχαίο ότι στο επίκεντρο της συζήτησης για τις αναγκαίες «μεταρρυθμίσεις» που θα στηρίξουν το σχέδιο ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας περιλαμβάνεται σταθερά η «εξυγίανση» του τραπεζικού συστήματος, με την προώθηση της νομοθεσίας για τα λεγόμενα «κόκκινα» δάνεια, που εκθέτει σε μεγάλο κίνδυνο το «κεραμίδι» και την όποια περιουσία έχει απομείνει σε φτωχά λαϊκά νοικοκυριά. Τι ακριβώς θα κάνει όμως το «εξυγιασμένο» τραπεζικό σύστημα και ποιον ρόλο θα παίξει; Σίγουρα όχι αυτόν της στήριξης των εκατοντάδων χιλιάδων βιοπαλαιστών αυτοαπασχολούμενων και ΕΒΕ, που στενάζουν από τα χρέη και δεν έχουν τίποτα να περιμένουν από τον νέο γύρο δανείων και διευκολύνσεων που θα σηματοδοτήσει η απαλλαγή των τραπεζικών ομίλων από τα «κόκκινα» δάνεια. Οπως προκύπτει άλλωστε από τα στατιστικά των τραπεζών, μόλις το 30% των επιχειρήσεων που κάνουν αίτηση για δανειοδότηση από τις τράπεζες κατορθώνουν να ανταποκριθούν στις προϋποθέσεις δανειοδότησης. Είναι βέβαιο ότι αυτό το ποσοστό αφορά ένα μέρος των πολύ μεγάλων ομίλων, την ίδια ώρα που οι τράπεζες σφίγγουν τη θηλιά στη «μαρίδα» να πληρώσει απ' αυτά που δεν έχει. Με άλλα λόγια, το «ξεκαθάρισμα» των τραπεζών θα ενισχύσει το ξεσκαρτάρισμα και στους άλλους κλάδους της οικονομίας, δίνοντας ώθηση στη συγκέντρωση και διαμορφώνοντας ακόμα χειρότερους όρους επιβίωσης για τους φτωχούς αυτοαπασχολούμενους, που δεν έχουν τίποτα να προσδοκούν από τα «αναπτυξιακά εργαλεία» της κυβέρνησης.

1809 Με τη Συνθήκη των Δαρδανελίων λήγει ο αγγλοτουρκικός πόλεμος του 1807-1809. Η Συνθήκη διασφάλιζε ενισχυμένα οικονομικά προνόμια για τη Βρετανία, με αντάλλαγμα την προάσπιση της ακεραιότητας της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Προέβλεπε τέλος την απαγόρευση διάπλου από τα Στενά οποιουδήποτε πολεμικού πλοίου.

1900 Ηλεκτροφωτίζεται ο Πειραιάς, καθώς μπαίνει σε λειτουργία το εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος κοντά στο σιδηροδρομικό σταθμό Πελοποννήσου.

1913 Στη ναυμαχία της Λήμνου τα θωρηκτά «Αβέρωφ», «Υδρα», «Σπέτσες» και «Ψαρά», μαζί με οκτώ αντιτορπιλικά, νικούν τον τουρκικό στόλο και τον εξαναγκάζουν να περιοριστεί οριστικά στα Στενά.

1919 Η εργατική τάξη του Βερολίνου εξεγείρεται και πάλι. Αφορμή αποτέλεσε η αντικατάσταση του λαοφιλούς αστυνομικού διευθυντή της πόλης (και μέλος των Ανεξάρτητων) Αϊχορν με τον Σοσιαλδημοκράτη Ενρστ στις 4 Γενάρη 1919.

1919 Ιδρύεται στο Μόναχο το λεγόμενο Γερμανικό Εργατικό Κόμμα, από το 1920 Γερμανικό Εθνικοσοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα (ναζιστικό).

1926 Ο Θ. Πάγκαλος αυτοανακηρύσσεται δικτάτορας της Ελλάδας μετά το πραξικόπημα τον προηγούμενο Ιούνη. Ανατράπηκε τον Αύγουστο του 1926.

1932 Γεννιέται ο Ιταλός συγγραφέας και ακαδημαϊκός Ουμπέρτο Εκο.

1945 Επειτα από 33 μέρες σκληρών μαχών απέναντι σε συντριπτικά υπέρτερες δυνάμεις του εχθρού, ο ΕΛΑΣ Αθήνας - Πειραιά συμπτύσσεται για να καταλάβει θέσεις στις προσβάσεις γύρω από την πρωτεύουσα. Χιλιάδες λαού της Αθήνας και του Πειραιά ακολουθούν τον ΕΛΑΣ.

1948 Συγκροτείται το Ανεξάρτητο Τάγμα Εύβοιας του ΔΣΕ, με διοικητή τον Θύμιο Καψή (Ανάποδο) και πολιτικό επίτροπο τον Γιώργο Βλαχούτσικο (Ευβοιώτη).

1957 Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ εξαγγέλλει στο Κογκρέσο την πολιτική που θα εφάρμοζε διεθνώς, γνωστή και ως «Δόγμα Αϊζενχάουερ».

1971 Η μαύρη κομμουνίστρια Αντζελα Ντέιβις, στέλεχος του ΚΚ ΗΠΑ, παραπέμπεται ενώπιον δικαστηρίου της Καλιφόρνια, κατηγορούμενη για συμμετοχή σε φόνο, απαγωγή και συνωμοσία.

1979 Πεθαίνει ο κορυφαίος μουσικός της τζαζ Τσαρλς Μίνγκους.

2005 Οι επιστήμονες ανακαλύπτουν τον μεγαλύτερο πλανήτη - νάνο του ηλιακού μας συστήματος, τον «Ερις».

...και σαν χτες

1785 Γεννιέται ο Γερμανός παραμυθάς Γιάκομπ Λούντβιχ Καρλ Γκριμ (αδερφοί Γκριμ).

1809 Γεννιέται ο Γάλλος εκπαιδευτικός Λούι Μπράιγ, εφευρέτης του ομωνύμου συστήματος γραφής και ανάγνωσης των τυφλών.

1927 Η ρεφορμιστική σοσιαλδημοκρατική ηγεσία των συνδικάτων διαλύει τη Γενική Συνομοσπονδία Εργασίας της Ιταλίας, διευκολύνοντας το φασιστικό καθεστώς Μουσολίνι στο έργο του για απόλυτο έλεγχο των συνδικαλιστικών οργανώσεων. Στη συνέχεια, ονομαστά στελέχη τους, όπως οι Ντ' Αραγκόνα, Ρίγκολα, Μαγκλιόνε, κ.ά., θα τεθούν ανοιχτά στην υπηρεσία του φασιστικού καθεστώτος της Ιταλίας.

1943 Εκτελείται από τις γερμανικές δυνάμεις κατοχής ο αθλητής του Ηρακλή Θεσσαλονίκης Γεώργιος Ιβάνοφ.

1951 Στον πόλεμο της Κορέας, οι βορειοκορεατικές και κινεζικές δυνάμεις κυριεύουν την πρωτεύουσα της Νότιας Κορέας, Σεούλ.

1960 Σκοτώνεται σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα ο Γάλλος φιλόσοφος και συγγραφέας Αλμπέρ Καμί.

1965 Πεθαίνει ο Αμερικανός συγγραφέας Τόμας Στερν Ελιοτ (βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας, 1948).

1971 Οι λιμενεργάτες του Σίδνεϊ μποϊκοτάρουν το υπερωκεάνιο «ΠΑΤΡΙΣ» της εταιρείας «Χανδρή», διαμαρτυρόμενοι για το δικτατορικό καθεστώς στην Ελλάδα και απαιτώντας να απολυθούν οι πολιτικοί κρατούμενοι.