Στην Επιτροπή Αναφορών (PETI) του Ευρωκοινοβουλίου συζητήθηκε την Πέμπτη 2 Σεπτέμβρη η Αναφορά που κατέθεσε η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα για τα Αγραφα σχετικά με το σχέδιο εγκατάστασης πάνω από 650 ανεμογεννητριών στα Αγραφα, σε υψόμετρα ακόμη και 2.000 μέτρων, μέσα σε δασικές εκτάσεις ή και προστατευόμενες περιοχές, περιοχές φυσικού κάλλους αλλά και τόπους ιστορικής μνήμης όπως η Νιάλα.

Είναι χαρακτηριστικό ότι από τα ελληνικά πολιτικά κόμματα μόνο το ΚΚΕ έλαβε μέρος στη συνεδρίαση, όπου με παρέμβαση της Ευρωκοινοβουλευτικής του Ομάδας στήριξε αποφασιστικά τις τεκμηριωμένες θέσεις της Αναφοράς της Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα για τα Αγραφα και απαίτησε να σταματήσουν άμεσα οι εργασίες τοποθέτησης ανεμογεννητριών. Ζήτησε επίσης η Αναφορά να παραμείνει ανοιχτή προς διερεύνηση και να αναζητηθούν οι τεράστιες ευθύνες της ελληνικής κυβέρνησης.

Η Επιτροπή Αναφορών αποφάσισε η Αναφορά τελικά να μείνει ανοικτή προς διερεύνηση.

Συγκεκριμένα, ο ευρωβουλευτής του Κόμματος Λευτέρης Νικολάου - Αλαβάνος στην τοποθέτησή του στην Επιτροπή σημείωσε:

«Η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή βρέθηκε στο πλάι του "Συντονιστικού Αγώνα για τα Αγραφα". Επισκεφτήκαμε την περιοχή, συνομιλήσαμε με τους μαζικούς φορείς, τα σωματεία των εργαζομένων, τις ενώσεις των βιοπαλαιστών αγροτών και άλλων επαγγελματιών, ακούσαμε τους προβληματισμούς, τις ανησυχίες τους σχετικά με το μέγεθος της περιβαλλοντικής καταστροφής και την απώλεια στο εισόδημά τους που θα προξενήσει η τοποθέτηση ανεμογεννητριών στις περιοχές των Αγράφων τις οποίες καταδεικνύουν στην Αναφορά τους.

Η στρατηγική της ΕΕ για την απελευθέρωση της Ενέργειας, η απολιγνιτοποίηση και η αντικατάσταση με εισαγόμενο φυσικό αέριο και με ΑΠΕ, ανεμογεννήτριες, φωτοβολταϊκά και άλλα, είναι σε πλήρη εξέλιξη τόσο στα Αγραφα, όσο και ευρύτερα σε Θεσσαλία και Ανατολική Στερεά και Εύβοια, επίσης στη Βόρεια Ελλάδα, την Πελοπόννησο, τις Κυκλάδες κ.α., όπως και στην Τήνο, όπου αυτές τις μέρες διεξάγονται λαϊκές κινητοποιήσεις.

Πρόκειται για στρατηγική που δεν έχει σαν κριτήριο την κάλυψη των αναγκών του λαού. Συνδέεται με τη δασική στρατηγική της ΕΕ και την ιδιωτική - εμπορική αξιοποίηση των δασών, με το "πράσινο new deal", που με κριτήριο το κέρδος χρηματοδοτούν τους ομίλους της Ενέργειας με εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ που είναι χρήματα του λαού, μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης, ενώ ταυτόχρονα τσακίζουν το λαϊκό εισόδημα επιβάλλοντας νέους πράσινους φόρους και συνεχείς ανατιμήσεις στην τιμή της Ενέργειας, όπως τώρα με +50% στα οικιακά τιμολόγια.

Αυτόν το δρόμο υπηρέτησαν η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ και οι κυβερνήσεις τους. Είναι δρόμος γεμάτος με αδιανόητες αρνητικές συνέπειες για το φυσικό περιβάλλον, με μη αναστρέψιμες αλλαγές στα βουνά, δέσμευση υδάτινων όγκων, που επηρεάζουν τις αγροτικές καλλιέργειες, την κτηνοτροφική παραγωγή, εντείνουν την ανεργία στους λεγόμενους "μη πράσινους κλάδους".

Είναι δρόμος που "οπλίζει το χέρι των εμπρηστών" για την εξυπηρέτηση των ανταγωνισμών των ομίλων, εμπλέκει τις ίδιες τις εταιρείες στην αναδάσωση, τις κάνει "ανάδοχους". Με σκυταλοδρομία "αναπτυξιακών νόμων" όλες οι κυβερνήσεις απάλλαξαν τα μονοπώλια ακόμη και από την υποχρέωση να κάνουν Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ), από κάθε έλεγχο, ακόμα και τυπικό, παραδίνοντάς τους γρήγορα για μπίζνες περιοχές μεγάλου φυσικού κάλλους και ιστορικής σημασίας, περιοχές NATURA όπως τα Αγραφα, άλλες με αρχαιολογικά ευρήματα.

Υπάρχει πλέον πείρα και για το ποιος κερδίζει και ποιος χάνει από τη λεγόμενη "πράσινη ανάπτυξη" και από την αξιοποίηση της "κλιματικής αλλαγής" σαν πρόφαση. Ο λαός βρίσκεται χαμένος σε όλα αυτά τα σχέδια, καθώς βλέπει τις τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος συνεχώς να αυξάνονται, αντιμετωπίζει συνεχόμενα μπλακάουτ λόγω της ενεργειακής εξάρτησης και αστάθειας του συστήματος ηλεκτροδότησης, αλλά και υποβαθμίζεται το φυσικό περιβάλλον μέσα στο οποίο ζει, ενώ πολλές φορές δεν έχει ούτε καν πρόσβαση στις περίκλειστες υπό εκμετάλλευση περιοχές και στους φυσικούς τους πόρους.

Γι' αυτό είναι ανάγκη να δυναμώσει ο αγώνας ενάντια σε αυτή την αντιλαϊκή και περιβαλλοντοκτόνα στρατηγική. Ο μόνος τρόπος να αξιοποιηθούν όλες οι μορφές παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας προς όφελος του λαού και των εργαζομένων, και σε αρμονία με το φυσικό περιβάλλον, είναι μέσω ενός ενιαίου κρατικού φορέα Ενέργειας, που στα πλαίσια της κοινωνικοποίησης των μέσων παραγωγής και του κεντρικού σχεδιασμού της οικονομίας θα αντιμετωπίζει το ηλεκτρικό ρεύμα, την Ενέργεια σαν κοινωνικό αγαθό, όχι σαν πανάκριβο εμπόρευμα, στα χρηματιστήρια ρύπων της ΕΕ.

Η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ στηρίζει πλήρως τις τεκμηριωμένες θέσεις που κατέθεσαν οι αναφέροντες. Ζητάμε να μείνει ανοιχτή η Αναφορά προς εξέταση του ζητήματος, να σταματήσουν οι εργασίες τοποθέτησης ανεμογεννητριών στις τοποθεσίες που καταδεικνύονται, να ζητηθούν γνώμες από τις αρμόδιες επιτροπές του ΕΚ και να αναζητηθούν οι μεγάλες ευθύνες της ελληνικής κυβέρνησης για τα ζητήματα που φέρνει η εν λόγω Αναφορά στην προσοχή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου».

Με μεγάλη θλίψη οι Κομματικές Οργανώσεις Μενιδίου του ΚΚΕ αποχαιρετούν την συντρόφισσα, αγωνίστρια, Πετρούλα Κοτοπούλου - Πετσίνη, που «έφυγε» από τη ζωή στις 30 Αυγούστου.

«Η συντρόφισσα Πετρούλα Κοτοπούλου - Πετσίνη γεννήθηκε στο Πευκόφυτο το 1928. Από τα νεανικά της χρόνια, στη διάρκεια της Κατοχής, συμμετείχε στον αγώνα μέσα από τις γραμμές της ΕΠΟΝ μαζί με τον αδελφό της Λουκά. Ηταν παρούσα σε κάθε αγώνα του λαού μας, στη διάρκεια της Κατοχής πλέκοντας ρούχα και μεταφέροντας σημειώματα στους αντάρτες, αργότερα στον αγώνα του ΔΣΕ ως τραυματιοφορέας, μαζί με τα αδέλφια της. Το 1948, ανέλαβε, με απόφαση της Οργάνωσης του χωριού της και των γονιών τους, να συνοδέψει τα παιδιά της περιοχής, ως "ομαδάρχισσα μάνα", ασφαλή, στις σοσιαλιστικές χώρες. Μετά από ένα μεγάλο και δύσκολο ταξίδι κατέληξε στην Τσεχοσλοβακία. Και εκεί όμως, συνέχισε να είναι δραστήρια, πάντα πρωτοπόρα στους αγώνες, δεν συμβιβάστηκε ποτέ. Εχοντας στην έγνοια της τους πολιτικούς κρατούμενους στην Ελλάδα, έπλεκε ρούχα γι' αυτούς.

Το 1990 επαναπατρίστηκε και εγκαταστάθηκε στο Μενίδι. Εκεί συνδέθηκε με την ΚΟΒ Κεντρικού Μενιδίου της οποίας υπήρξε μέλος μέχρι το τέλος της ζωής της. Ηταν επίσης μέλος του Σωματείου Συνταξιούχων Μενιδίου.

Τα τελευταία χρόνια, η συντρόφισσα επέστρεψε στην Πράγα, στην Τσεχία και ζούσε μαζί με την κόρη της Νατάσα. Παρά την απόσταση, πάντα ενδιαφερόταν για τις εξελίξεις στην Ελλάδα, μάθαινε νέα, ρωτούσε για το Κόμμα, για τους συντρόφους της. Εβρισκε πάντα τρόπο, να ενισχύει το Κόμμα της, το ΚΚΕ.

Οι Κομματικές Οργανώσεις Μενιδίου εκφράζουν τα θερμά τους συλλυπητήρια, στην κόρη της Νατάσα, στα εγγόνια της Θωμά και Βερόνικα και στους λοιπούς συγγενείς και οικείους της».