Russian Foreign Ministry Press

Η όξυνση του ανταγωνισμού με τις ΗΠΑ δημιουργεί έδαφος για την ενίσχυση των σχέσεων Κίνας - Ρωσίας, αμβλύνοντας τις μεταξύ τους αντιθέσεις

Η ανάλυση με τίτλο «Δικαιολογημένα η Κίνα αντεπιτίθεται στις κηλίδες της Δύσης», στην πραγματικότητα αποδίδει το γεγονός ότι παράλληλα με τις εντεινόμενες προσπάθειες των ΗΠΑ να ενισχύσουν τη θέση τους και τις συμμαχίες τους για να αποκτήσουν προβάδισμα στον ενδοϊμπεριαλιστικό ανταγωνισμό με την Κίνα, το Πεκίνο επιταχύνει ταυτόχρονα τις δικές του αντίστοιχες ενέργειες με την ίδια ακριβώς στόχευση απέναντι στις ΗΠΑ.

Η επιτάχυνση αυτή, η όξυνση της κόντρας, της «δράσης» και της «αντίδρασης» και από τις δύο πλευρές, δεν είναι θέμα «υποκειμενικής» προσέγγισης της μιας ή της άλλης ηγεσίας. Είναι αποτέλεσμα της ίδιας της εξέλιξης του ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού και του βασικού καινούργιου στοιχείου: Του γεγονότος δηλαδή ότι σήμερα ενισχύεται αντικειμενικά η δυνατότητα της Κίνας να απειλήσει την αμερικανική πρωτοκαθεδρία στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα, όχι πλέον ως μια διαφαινόμενη τάση μεταβολής, αλλά πολύ πιο «απτά»:«Σύντομα η Κίνα θα είναι η μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο», δήλωνε χαρακτηριστικά ο ίδιος ο γγ του ΝΑΤΟ μόλις την προηγούμενη βδομάδα...

Η εντεινόμενη ενδοϊμπεριαλιστική κόντρα διαπερνά όλες τις περιοχές του πλανήτη, ενώ τη βδομάδα που πέρασε οι πολυήμερες και στοχευμένες περιοδείες που πραγματοποίησαν οι υπουργοί Εξωτερικών και Αμυνας της Κίνας, στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, στην Τουρκία και τη Μέση Ανατολή, επιβεβαίωσαν πόσο άμεσα επιδρούν και στην ευρύτερη και τη στενότερη «γειτονιά» μας.

Η προαναφερθείσα ανάλυση των «Γκλόμπαλ Τάιμς» αναφερόταν επίσης, μεταξύ άλλων, στο θάνατο ενός πιλότου της κινεζικής Πολεμικής Αεροπορίας, την 1η Απρίλη 2001, μετά από σύγκρουση κατασκοπευτικού αμερικανικού αεροσκάφους «ΕΡ-3Ε» με ένα κινεζικό «F-8», πάνω από την κινεζική νήσο Χαϊνάν και μετά από παραβίαση του κινεζικού εναέριου χώρου, σύμφωνα με το Πεκίνο. Και αναρωτιόταν: «Σήμερα η Δύση περιμένει ακόμα ότι η Κίνα θα υπομείνει τις προκλήσεις των δυτικών ελίτ όπως 20 χρόνια πριν;». Με δεδομένη την τεράστια απόσταση οικονομικής και γεωπολιτικής ισχυροποίησης που διανύθηκε την τελευταία 20ετία, η εφημερίδα περιέγραφε ουσιαστικά την αποφασιστικότητα με την οποία η Κίνα θα μελετήσει τακτικές και ανταλλάγματα, προς διασφάλιση συμμαχιών που θα αυξήσουν τα δικά της πλεονεκτήματα, απέναντι στις ΗΠΑ και τους δικούς τους συμμάχους. «Καθώς η Κίνα σταδιακά μετατοπίζεται στο κέντρο της διεθνούς αρένας, αντιμετωπίζει τον κόσμο και με έναν πιο σίγουρο, ισότιμο και ανεκτικό τρόπο (...) Παρακμάζει η δύναμη των ΗΠΑ και άλλων δυτικών χωρών; Κάθε χώρα θα κρίνει από μόνη της...», ανέφεραν οι «Γκλόμπαλ Τάιμς».

Οι εξελίξεις και οι διεργασίες των τελευταίων ημερών είναι χαρακτηριστικές γι' αυτό που το Πεκίνο χαρακτηρίζει «δικαιολογημένη αντεπίθεση» και «μετατόπιση στο κέντρο της διεθνούς αρένας»...

Λίγο αφού ολοκληρώθηκε στην Αλάσκα η «τεταμένη» συνάντηση ΗΠΑ - Κίνας, αλλά και λίγο μετά τις δηλώσεις Μπάιντεν για τον «δολοφόνο» Πούτιν που «σύντομα θα πληρώσει το τίμημα», βρέθηκε στο Πεκίνο ο Ρώσος ΥΠΕΞ, Σεργκέι Λαβρόφ, ο οποίος συζήτησε με τον Κινέζο ομόλογό του, Γουάνγκ Γι, τη συνολική ενίσχυση της διμερούς συνεργασίας.

Μέσα και από αυτές τις επαφές επιβεβαιώθηκε ότι στο πλαίσιο που διαμορφώνει η μεγάλη όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, η Κίνα δυναμώνει τις διπλωματικές, οικονομικές και στρατιωτικές σχέσεις της με τη Ρωσία, επωφελούμενη από το γεγονός πως και αυτή βρίσκεται στο στόχαστρο και είναι σε ανταγωνισμό με τις ΗΠΑ, αμβλύνοντας αντιθέσεις που είναι υπαρκτές ανάμεσά τους.

Καθόλου τυχαία, ο μεν Γι μίλησε για «στρατηγικής σημασίας εταιρική συνεργασία συντονισμού», ο δε Λαβρόφ για «αλληλεπίδραση στρατηγικής σημασίας». Ανακοίνωση του κινεζικού ΥΠΕΞ εξήγησε ότι οι δύο πλευρές «ενημέρωσαν η μία την άλλη για τις τελευταίες εξελίξεις όσον αφορά τις σχέσεις τους με τις ΗΠΑ. Τόνισαν ότι η διεθνής κοινότητα θεωρεί πως οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να αναλογιστούν τη ζημιά που έχουν προκαλέσει στην παγκόσμια ειρήνη και ανάπτυξη τα τελευταία χρόνια, να σταματήσουν το μονομερή εκφοβισμό και την ανάμειξη στις εσωτερικές υποθέσεις άλλων χωρών, να σταματήσουν τις μικρές περιστροφές αναζητώντας αντιπαράθεση μεταξύ μπλοκ».

Στην ίδια συνάντηση στο Πεκίνο, ο Λαβρόφ δήλωσε πως η Μόσχα δεν έχει πια σχέσεις με την ΕΕ συνολικά ως οργανισμό, ενώ επανήλθε και η συζήτηση για την παράκαμψη του δολαρίου στις διεθνείς συναλλαγές.

Να σημειωθεί ότι της συνάντησης είχαν προηγηθεί νέες κυρώσεις από τις ΗΠΑ, την ΕΕ κ.ά. σε βάρος της Κίνας και της Ρωσίας, με διάφορες αφορμές (Σιντζιάνγκ, υπόθεση Ναβάλνι κ.τ.λ.) που λίγες μέρες μετά εμπλουτίστηκαν με ένα περαιτέρω «πινγκ - πονγκ»: «Ανταλλαγή» κυρώσεων ανάμεσα σε ΕΕ και Κίνα, κλήση των Κινέζων πρεσβευτών από τα υπουργεία Εξωτερικών σε μια σειρά από ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, καταγγελίες από το Πεκίνο και προεκτάσεις που πλέον «αγγίζουν» και τη Συμφωνία Ελεύθερου Εμπορίου που ΕΕ και Κίνα υπέγραψαν τον περασμένο Δεκέμβρη.

Μετά τη συνάντηση με τον Λαβρόφ στο Πεκίνο, ο Γι αναχώρησε για πολυήμερη περιοδεία στη Μέση Ανατολή και την Τουρκία.

Οι επαφές με την τουρκική πλευρά έγιναν σε μια περίοδο όπου κλιμακώνεται ένα σύνθετο παζάρι της Αγκυρας με τις ΗΠΑ, αλλά και την ΕΕ. Η κυβέρνηση Ερντογάν, επιχειρώντας να διαπραγματευτεί από ακόμα πιο πλεονεκτική θέση τις επιδιώξεις της τουρκικής πλουτοκρατίας, αναπτύσσει πολυσήμαντες σχέσεις με την αστική τάξη της Ρωσίας και αναζητά αντίστοιχες δυνατότητες με το Πεκίνο.

Τον Κινέζο υπουργό υποδέχτηκε ο ίδιος ο Τούρκος Πρόεδρος, Ρ. Τ. Ερντογάν, ο οποίος εξέφρασε την επιθυμία της Αγκυρας να ενισχύσει την «αμοιβαία εμπιστοσύνη», «προωθώντας και τη συνέργεια μεταξύ του τουρκικού σχεδίου για το "Μέσο Διάδρομο" και την (κινεζική) πρωτοβουλία "Μία Ζώνη, Ενας Δρόμος"», δυναμώνοντας τη συνεργασία ειδικά στην ανάπτυξη υποδομών και τη συνδεσιμότητα (π.χ. Τηλεπικοινωνίες), αναζητώντας «μια πιο ισορροπημένη ανάπτυξη του διμερούς εμπορίου» αλλά και «ενθαρρύνοντας τις συναλλαγές σε τοπικό νόμισμα» (ξανά δηλαδή εκφράστηκαν διαθέσεις παράκαμψης του δολαρίου). Κατέληξε μάλιστα ότι «η Τουρκία αποδίδει μεγάλη σημασία στην πρωτοβουλία της Κίνας για την ασφάλεια, τη σταθερότητα στη Μέση Ανατολή, αλλά και επιθυμεί να βαθύνει τον συντονισμό μαζί της και για τις περιφερειακές υποθέσεις».

Από τη μεριά του, ο Κινέζος αξιωματούχος δήλωσε ότι οι δύο πλευρές χρειάζεται «να δυναμώσουν την κατανόηση και την υποστήριξη σε θέματα που αφορούν αμοιβαία τους συμφέροντα» και υπογράμμισε πως το Πεκίνο θα ενθαρρύνει περισσότερες κινεζικές επιχειρήσεις να εισάγουν προϊόντα από την Τουρκία, αλλά και να κάνουν επενδύσεις στην Τουρκία. Ολα αυτά σε μια περίοδο που η τουρκική οικονομία αντιμετωπίζει σοβαρές πιέσεις, δεδομένης και της νέας διεθνούς οικονομικής κρίσης, καθιστώντας ιδιαίτερα καλοδεχούμενες εξελίξεις, όπως τα εγκαίνια στην Κωνσταντινούπολη νέας μονάδας παραγωγής «έξυπνων τηλεφώνων» του κινεζικού κολοσσού «Xiaomi», ο οποίος μάλιστα πρόσφατα ανακοίνωσε ότι θα στραφεί και στον τομέα της ηλεκτροκίνησης.

Τις μέρες που ο Γι ολοκλήρωνε τις επαφές του σε Τουρκία και Μέση Ανατολή, άρχιζε πολυήμερη περιοδεία στη Νοτιοανατολική Ευρώπη ο Κινέζος υπουργός Αμυνας, Γουέι Φενγκχέ, πηγαίνοντας σε Ουγγαρία, Σερβία, Βόρεια Μακεδονία και ερχόμενος και στην Ελλάδα.

Στην ατζέντα του ήταν η «αμυντική συνεργασία», αλλά και η επιθυμία περαιτέρω συνεργασιών στο πλαίσιο της κινεζικής πρωτοβουλίας «Ενας Δρόμος - Μία Ζώνη» (OBOR). Μάλιστα, ο κινεζικός και ο ασιατικός Τύπος σχολίαζε ότι δεν ήταν τυχαία η επιλογή ευρωπαϊκών χωρών από τις οποίες περνούν οι σύγχρονοι «Δρόμοι του Μεταξιού», όπου με φόντο και τη νέα βαθιά κρίση δημιουργούν «ανακούφιση» οι αυξανόμενες κινεζικές επενδύσεις σε Υποδομές, Τηλεπικοινωνίες κ.α.

Την ίδια στιγμή, αναλύσεις σχολίαζαν ότι οι επισκέψεις του Κινέζου υπουργού Αμυνας στη Νοτιοανατολική Ευρώπη οργανώθηκαν ενώ στον Ειρηνικό και συγκεκριμένα στη Νότια Κινεζική Θάλασσα, μια σειρά ευρωπαϊκών δυνάμεων δηλώνουν άμεσο «παρών» στην οξυνόμενη αντιπαράθεση ΗΠΑ - Κίνας. Είναι ενδεικτικό πως Γερμανία και Γαλλία ανακοίνωσαν ότι θα στείλουν πολεμικά πλοία στο πλαίσιο περιπολιών για την «ελευθερία της ναυσιπλοΐας», αλλά και ασκήσεων με συμμάχους στην περιοχή, όπως η Ιαπωνία και η Αυστραλία.

Ιδιαίτερα χαρακτηριστικό ήταν το σχόλιο Κινέζων αναλυτών ότι «κάποια μέλη του ΝΑΤΟ επιχειρούν να παίξουν συγκεκριμένους ρόλους ασφαλείας στη λεγόμενη περιοχή του Ινδο-Ειρηνικού (...) Η Κίνα μπορεί να απαντήσει συμμετέχοντας σε ζητήματα ασφαλείας σε όλη την Ευρώπη και να επιτρέψει στο ΝΑΤΟ να κατανοήσει περισσότερα για την Κίνα ως παγκόσμιο παράγοντα ασφαλείας», συμπληρώνοντας ότι «αν εκείνοι μπορούν να έρθουν στην Κινεζική Θάλασσα, μπορούμε κι εμείς να έρθουμε στη Μεσόγειο»...

Copyright 2021 The Associated

Από την υπογραφή της συμφωνίας 25ετούς συνεργασίας μεταξύ Κίνας και Ιράν

Η ασφυκτική πίεση της Ουάσιγκτον, κυρίως έναντι του Ιράν, και οι συνέπειες από τις επεμβάσεις και τις πιέσεις της Δύσης στην ευρύτερη περιφέρεια δημιουργούν αντίστοιχο έδαφος, «ευκαιρίες» που επιχειρεί να αξιοποιήσει η Κίνα για την προώθηση των δικών της σχεδιασμών.

Καθόλου τυχαία, κορυφαία στιγμή της περιοδείας του Κινέζου ΥΠΕΞ ήταν η διήμερη επίσκεψη στο Ιράν και η υπογραφή διμερούς συμφωνίας συνεργασίας 25ετούς διάρκειας, με πληροφορίες να σκιαγραφούν τον πολυεπίπεδο χαρακτήρα της. Ούτε οι Ιρανοί ούτε οι Κινέζοι αξιωματούχοι δημοσιοποίησαν το περιεχόμενο της συμφωνίας, βασικοί άξονές της όμως έχουν διαρρεύσει εδώ και καιρό. Γα παράδειγμα, δημοσίευμα των «New York Times» ήδη από τον περασμένο Ιούλη - το οποίο ποτέ δεν διαψεύστηκε - κάνει λόγο για κινεζικές επενδύσεις 400 δισ. δολαρίων σε 10 χρόνια σε Ενέργεια, μεταφορές, συγκοινωνίες, Υγεία, υποδομές, επιστήμες, τεχνολογία, κινεζική διαχείριση στρατηγικών λιμανιών, πιθανή ανάπτυξη περίπου 5.000 Κινέζων στρατιωτών σε θέση - κλειδί κ.ά. Από την πλευρά του ο εκπρόσωπος του κινεζικού ΥΠΕΞ, Ζιάο Λιτζιάν, αρκέστηκε να πει ότι η συμφωνία «είναι ένα γενικό πλαίσιο συνεργασίας, χωρίς ποσοτικούς και αριθμητικούς στόχους».

Ο Ιρανός ΥΠΕΞ Μοχάμαντ Τζαβάντ Ζαρίφ, μιλώντας το βράδυ της Τετάρτης με αναλυτές και ερευνητές μέσω εφαρμογής κοινωνικής δικτύωσης, ανέφερε ότι αν δεν είχε γίνει η διαρροή πληροφοριών από τους «Times», η συμφωνία Ιράν - Κίνας θα είχε υπογραφεί «μήνες πριν», ενώ πρόσθεσε ότι μπορεί να αποδώσει καλύτερα αν ενεργοποιηθεί πλήρως η Συμφωνία του 2015 για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα. Οι σχέσεις του Ιράν με την Κίνα, ανέφερε, δεν είναι εμπόδιο για την πιθανή έναρξη συνομιλιών Τεχεράνης - Ουάσιγκτον.

Στο μεταξύ, αποτυπώνοντας την προσπάθεια της Κίνας να αποκτήσει πιο ενεργό ρόλο στην περιοχή, ο Γουάνγκ Γι όταν έφτασε στη Σαουδική Αραβία παρουσίασε ένα κινεζικό σχέδιο πέντε σημείων (τα οποία δεν αποκάλυψε), με στόχο την επανάληψη των ισραηλινο-παλαιστινιακών διαπραγματεύσεων, που έχουν παγώσει από τις αρχές του 2014. Την ώρα που η νέα κυβέρνηση των ΗΠΑ κινεί στο παρασκήνιο διεργασίες που μπορεί να οδηγήσουν σε ένα ξεπάγωμα των διαπραγματεύσεων, το Πεκίνο επιχειρεί να κάνει «μπάσιμο» και σε αυτό το ζήτημα. Οι Σαουδάραβες συνομιλητές του Γι, που στις αρχές της δεκαετίας του 2000 είχαν παρουσιάσει τη δική τους πρόταση για εξεύρεση λύσης στο Παλαιστινιακό, στη βάση των δύο κρατών, φαίνεται πως άκουσαν με ενδιαφέρον την πρόταση του Πεκίνου καθώς και την επιλογή της κινεζικής κυβέρνησης να στείλει προσκλήσεις σε Ισραηλινούς και Παλαιστίνιους αξιωματούχους στο Πεκίνο.

Ενδεικτική ήταν επίσης η ανακοίνωση που έκανε πριν την έλευση του Γι στο Ριάντ ο Αμίν Νάσερ, εκτελεστικός διευθυντής της σαουδαραβικής πετρελαϊκής εταιρείας «Aramco», ότι παραμένει «η υψηλότερη προτεραιότητα» για τη Σαουδική Αραβία η ενεργειακή επάρκεια της Κίνας «τα επόμενα 50 και πλέον χρόνια, καθώς τρέχουσες και νέες ενεργειακές πηγές θα χρησιμοποιούνται παράλληλα για αρκετό καιρό». Αποτυπώνεται δηλαδή η διάθεση της σαουδαραβικής μοναρχίας να διατηρήσει στενές οικονομικές σχέσεις και με το Πεκίνο και με την Ουάσιγκτον, μολονότι οξύνεται πολύμορφα και με ιδιαίτερη ένταση ο μεταξύ τους ανταγωνισμός.

Και στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα ο Κινέζος υπουργός ενημέρωσε για το κινεζικό σχέδιο πέντε σημείων με στόχο «την ασφάλεια και τη σταθερότητα στη Μέση Ανατολή», έτεινε χείρα βοηθείας για την «καταπολέμηση της τρομοκρατίας», ενώ πρότεινε «καλύτερη ευθυγράμμιση» ανάμεσα στην κινεζική πρωτοβουλία «Ενας Δρόμος, Μία Ζώνη» και το σπρόσφατο 50ετές αναπτυξιακό σχέδιο των ΗΑΕ.

Ο τελευταίος σταθμός της περιοδείας του Γι ήταν το σουλτανάτο του Ομάν, χώρα που έχει παίξει ρόλο σε ευρύτερες διεργασίες για συμβιβασμούς σε περιφερειακές κρίσεις μεταξύ χωρών της περιοχής, καθώς και με τις ΗΠΑ (π.χ. μεταξύ Ιράν και ΗΠΑ). Συναντώντας τον υπουργό Βασιλικών Υποθέσεων του Ομάν, Σουλτάν μπιν Μοχάμεντ αλ Νουμάνι, ο Γι εκτίμησε ότι το σουλτανάτο μπορεί να παίξει «μοναδικό και εποικοδομητικό ρόλο» στις περιφερειακές και διεθνείς υποθέσεις, ενώ χαρακτήρισε το Ομάν «αξιόπιστο στρατηγικό εταίρο».