Η μικρή Ελλάδα επιδοτεί, έμμεσα, με εκατοντάδες δισεκατομμύρια δραχμές την κτηνοτροφία των πλούσιων εταίρων της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με τις τεράστιες εισαγωγές κτηνοτροφικών προϊόντων, που μονόπλευρα εισάγει από την Κοινότητα, ενώ η ντόπια κτηνοτροφία καταστρέφεται! Οσο για τα "ψίχουλα" που εισπράττουν οι κτηνοτρόφοι της χώρας σαν "κεφαλικές" επιδοτήσεις για τα ζώα τους, στην πραγματικότητα δεν αποτελούν παρά το "χρυσωμένο χάπι" για το πέρασμα της καταστροφικής αντεθνικής πολιτικής της ΕΕ, που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ τα τελευταία 15 χρόνια της ένταξης.

Οπως αποκαλύπτει σήμερα ο "Ρ", με βάση τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Γεωργίας, μόνο στα 4 τελευταία χρόνια (το 1994 είναι η τελευταία χρονιά για την οποία υπάρχουν επίσημα στοιχεία), η χώρα μας έχει πληρώσει στους εταίρους της ΕΕ για την εισαγωγή κρεάτων και γαλακτοκομικών προϊόντων, περίπου ένα τρισεκατομμύριο και εκατό δισεκατομμύρια δραχμές (1.100 δισεκατομμύρια δραχμές...). Συνολικά για εισαγωγές ζωοκομικών προϊόντων από όλες τις χώρες του κόσμου ξοδέψαμε, ως χώρα, περίπου τα 1.200 δισεκατομμύρια δραχμές στην τετραετία 1991 - 94. Στο ίδιο διάστημα οι κτηνοτρόφοι της χώρας μας εισέπραξαν μέσω του Ταμείου ΦΕΟΓΚΑ - Εγγυήσεις εισοδηματικές ενισχύσεις (αιγοπρόβατα και παχυνόμενα μοσχάρια), για μερική αντιστάθμιση της απώλειας και στήριξη του εισοδήματός τους το ποσό των 243 δισεκατομμυρίων, όταν η χώρα πλήρωσε στο αντίστοιχο διάστημα στην ΕΕ το τεράστιο ποσό των 1.100 δισ. δραχμών για εισαγωγές κτηνοτροφικών προϊόντων, που θα μπορούσαμε να παράγουμε σε μεγάλο βαθμό. Ομως η Ελλάδα, εξαιτίας της κοινοτικής πολιτικής και της υποτελούς στάσης των κυβερνήσεων, έχει μετατραπεί σε μεγάλη αγορά για να πουλάνε τα προϊόντα τους οι εταίροι της ΕΕ, ενώ καταστρέφεται η ντόπια κτηνοτροφία.

Αυτή η οδυνηρή πραγματικότητα που αποτυπώνεται στα στοιχεία που παρουσιάζονται για το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα (η κατάσταση φαίνεται πως έχει χειροτερέψει τον περυσινό χρόνο, καθώς οι εισαγωγές κτηνοτροφικών υπολογίζονται σε αξία πλέον των 350 δισ. δραχμών...), αποκαλύπτει όχι μόνο το βαθμό εξάρτησης της χώρας στα στρατηγικής σημασίας αυτά προϊόντα. Αλλά φέρνει στο προσκήνιο και την επιχείρηση εξαπάτησης των θιασωτών της ένταξης και όσων υποστηρίζουν, πως, τάχα, η χώρα μας η ένταξη στηρίζει την κτηνοτροφία, ενώ, στην πραγματικότητα, την έχει καταδικάσει στο μαρασμό... Γιατί στην πράξη φαίνεται πως οι κοινοτικές ενισχύσεις που δίνονται στον τομέα της κτηνοτροφίας είναι ελάχιστες για να στηρίξουν το εισόδημα των κτηνοτρόφων και την ανάπτυξη της κτηνοτροφίας. Οι ενισχύσεις αυτές αποτελούν απλώς το "χρυσωμένο χάπι" για τη σχετική συρρίκνωση της ντόπιας κτηνοτροφίας και, σε κάθε περίπτωση, είναι ελάχιστα μπροστά στα τεράστια ποσά που πληρώνει η χώρα μας στους εταίρους για τις εισαγωγές των ακριβότερων κοινοτικών κτηνοτροφικών προϊόντων. Εισαγωγές που εμποδίζουν οποιαδήποτε αναπτυξιακή προοπτική στην ντόπια κτηνοτροφία.

Είναι πολύ χαρακτηριστικό από την άποψη της Κοινοτικής πολιτικής που εφαρμόζεται από τις υποτακτικές κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, ότι στο όνομα της στήριξης του εισοδήματος των κτηνοτρόφων (δηλαδή της στήριξης... ικανοποιητικών τιμών), το Διευθυντήριο της ΕΕ εξαναγκάζει τη χώρα μας να αγοράζει τα κτηνοτροφικά προϊόντα των βόρειων πλούσιων χωρών της Ενωσης σε τιμές ακριβότερες κατά δύο και τρεις φορές απ' ό,τι μπορούμε να αγοράζουμε τα ίδια προϊόντα, από τρίτες χώρες. Αυτό το "πετυχαίνουν" με την επιβολή υψηλών αντισταθμιστικών εισφορών και δασμών στα εισαγόμενα από τρίτες χώρες, αφού γίνεται ασύμφορη η αγορά των προϊόντων τους. Δηλαδή δε φτάνει που μας επιβάλλεται να εισάγουμε μονόπλευρα από τις χώρες της ΕΕ, αλλά πληρώνουμε και... "αέρα", δηλαδή διπλάσιες και τριπλάσιες τιμές απ' αυτές των τρίτων χωρών. Είναι φανερό λοιπόν πως, αν αγοράζαμε από τις τρίτες χώρες με αμοιβαία συμφέρουσες συμφωνίες τα κτηνοτροφικά προϊόντα, αντί να επιδοτούμε έμμεσα και να στηρίζουμε την κτηνοτροφία των βόρειων κοινοτικών χωρών σε βάρος της ντόπιας παραγωγής και του εισοδήματος των Ελλήνων κτηνοτρόφων, η χώρα θα εξασφάλιζε τεράστια ποσά σε συνάλλαγμα. Πρόκειται για εκατοντάδες δισεκατομμύρια δραχμές, πολύ περισσότερα από τα ποσά που δίνονται σαν επιδοτήσεις στους κτηνοτρόφους, που και μικρό μόνον μέρος τους αν δινότανε στον αγροτικό τομέα θα μπορούσαμε να αναπτύξουμε τον κλάδο σημαντικά. Ακόμα και η εκτροπή του Αχελώου και άλλα αρδευτικά έργα προτεραιότητας θα μπορούσαν να χρηματοδοτηθούν με ίδιους πόρους (αντί να ζητιανεύουμε από το Διευθυντήριο της ΕΕ) και με τις φθηνές ζωοτροφές που θα μπορούσαμε να παράγουμε, η κατάσταση θα ήταν εντελώς διαφορετική.

Ετσι, ο κλάδος της κτηνοτροφίας, στρατηγικής σημασίας κλάδος από άποψη διατροφική για τη χώρα, αλλά και από καθαρά οικονομική, λόγω του τεράστιου ελλείμματος θα μπορούσε να έχει αναπτυχθεί, εφ' όσον οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ δε λειτουργούσαν ως γνήσιοι υποτελείς του Διευθυντηρίου της Κοινότητας. Και, αντί της μίζερης σημερινής κατάστασης, θα μπορούσε να έχει αναπτυχθεί δυναμικά ο κλάδος έτσι που να εξασφαλίζεται ικανοποιητικό εισόδημα σε πολύ περισσότερους αγροκτηνοτρόφους και η χώρα να εξοικονομεί εκατοντάδες δισεκατομμύρια δραχμές απ' αυτά που πληρώνουμε "χαράτσι" στους εταίρους της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Με αυτά τα δεδομένα γίνεται φανερό πως η χώρα μας, σε κάθε περίπτωση έχει τη δυνατότητα να αναπτύξει την παραγωγή ανταγωνιστικών κτηνοτροφικών προϊόντων που χρειάζεται, ώστε και το εισόδημα των κτηνοτρόφων να στηριχτεί και να σταματήσει η συναλλαγματική "αιμορραγία" της χώρας. Είναι τραγικό, ωστόσο, ότι τα κόμματα και οι κυβερνήσεις του δικομματισμού και τα στηρίγματά τους δεν έχουν ούτε τη θέληση ούτε μπορούν να εφαρμόσουν, μια αναπτυξιακή πολιτική, κόντρα στην καταστροφική πολιτική της ΕΕ (Νέα ΚΑΠ, ΓΚΑΤΤ και Μάαστριχτ). Ετσι, ο μοναδικός τρόπος να ανατραπεί η σημερινή πολιτική συρρίκνωσης και αποδιάρθρωσης της αγροτικής οικονομίας και της κτηνοτροφίας και να εφαρμοστεί μια πολιτική στήριξης των εισοδημάτων των αγροκτηνοτρόφων και ανάπτυξης της αγροτικής - κτηνοτροφικής παραγωγής, είναι η ένταση των ενωτικών μαχητικών αγωνιστικών κινητοποιήσεων των αγροτών...

Ο κτηνοτροφικός κλάδος πλήττεται συνολικά, βεβαίως, αλλά πιο βαριές είναι οι συνέπειες στον κλάδο της βοοτροφίας (βόειο κρέας και αγελαδινό γάλα) και στον τομέα της αιγοπροβατοτροφίας, όπως επιβεβαιώνουν και οι μαζικές κινητοποιήσεις των κτηνοτρόφων όλης της χώρας.

Συγκεκριμένα στον τομέα της βοοτροφίας, είναι χαρακτηριστικό το γεγονός πως, ενώ στα 1981 με την ντόπια παραγωγή καλύπταμε το 47% των αναγκών της χώρας σε μοσχαρίσιο κρέας, το ποσοστό κάλυψης έπεσε στο 30% σήμερα και στη δεκαετία 1981 - 91 οι εισαγωγές σε μοσχαρίσιο κρέας αυξήθηκαν πλέον του 186%. Με την αναθεώρηση της ΚΑΠ το 1992 (που υπέγραψε η κυβέρνηση της ΝΔ), επιβλήθηκε μείωση της τιμής παρέμβασης στο βόειο κρέας (μείον 15%) και στο γάλα (μείον 10%) και σταδιακά μειώνεται η κοινοτική παρέμβαση που το 1997 θα περιοριστεί σε 350.000 τόνους, από 753.000 τόνους που ίσχυε ως το 1993. Επίσης, με την αναθεώρηση της ΚΑΠ και στα πλαίσια των νέων κοινοτικών κανονισμών μπήκαν ποσοστώσεις παραγωγής στο αγελαδινό γάλα ατομικά στους παραγωγούς και όρια στην πριμοδότηση των (θηλαζουσών) αγελάδων και (αρσενικών) μοσχαριών κλπ. Ετσι, μόνον μέσα στην τριετία 1992 - '94 είχαμε μείωση 6,6% στην παραγωγή μοσχαρίσιου κρέατος, ενώ, σ' ολόκληρη τη δεκαετία του '80 έχουμε συνεχή μείωση του αριθμού τόσο των ζώων όσο και των βοοτροφικών εκμεταλλεύσεων. Οσον αφορά τις ποσοστώσεις στο αγελαδινό γάλα, επιβλήθηκε ποσόστωση 625.000 τόνων συνολικά, ενώ οι ανάγκες της εσωτερικής αγοράς φθάνουν τη διπλάσια ποσότητα... Τέλος, με τη Συμφωνία της ΓΚΑΤΤ μειώνονται 36% οι εξαγωγικές επιδοτήσεις στα κτηνοτροφικά προϊόντα που εξάγονται σε τρίτες χώρες. Κατά 21% μειώνεται ο όγκος των εξαγόμενων από την Κοινότητα κτηνοτροφικών προϊόντων. Ταυτόχρονα, αυξάνονται οι εισαγωγές (και λόγω μείωσης δασμών κλπ.), πράγμα που θα πιέσει ακόμα περισσότερο την ντόπια ελλειμματική αγορά της χώρας μας σε βάρος της ντόπιας παραγωγής...

Στον τομέα της αιγοπροβατοτροφίας που παίζει ένα ιδιαίτερο ρόλο συμβάλλοντας σημαντικά στη συγκράτηση αγροτικού πληθυσμού σε άγονες και ορεινές περιοχές, υπήρξε μια σταθερότητα τόσο στην παραγωγή κρέατος όσο και στην παραγωγή αιγοπρόβειου γάλακτος. Ομως, με τη νέα ΚΑΠ, το 1992, επιβλήθηκε όριο στον αριθμό των επιδοτούμενων (επιλέξιμων) ζώων στα επίπεδα του 1991 - κι αυτό παρόλο που η Κοινότητα είναι ελλειμματική κατά 17% στον τομέα. Ετσι, άμεσα, στο διάστημα 1992 - '93 μειώθηκε η παραγωγή κρέατος ενώ εμποδίζονται άλλοι κτηνοτρόφοι να μπουν στον κλάδο. Αρνητικές επιπτώσεις αναμένεται να υπάρξουν επίσης, με την κατάργηση κάθε δυνατότητας για τη λήψη, έστω, επιμέρους μέτρων κατά των αθρόων εισαγωγών σε ορισμένες ευαίσθητες περιόδους (Χριστούγεννα και Πάσχα), ώστε να διευκολύνεται η διάθεση της ντόπιας παραγωγής αρνιών και κατσικιών.

Τέλος, όσον αφορά την παραγωγή γάλακτος, ήδη γίνονται φανερές στη χώρα μας οι δυσμενείς επιπτώσεις των μέχρι τώρα ρυθμίσεων στα πλαίσια της νέας ΚΑΠ και της Συμφωνίας της ΓΚΑΤΤ. Ενώ οι ανάγκες της χώρας αυξάνονται με γρήγορους ρυθμούς, η ντόπια παραγωγή γάλακτος αυξάνεται ελάχιστα. Στο διάστημα 1981 - '93, η παραγωγή γάλακτος, συνολικά (αγελαδινό και αιγοπρόβειο), αυξήθηκε μόλις 6,2% και για την κάλυψη των γρηγορότερα αυξανόμενων αναγκών μας, στο ίδιο διάστημα, αυξήθηκαν οι εισαγωγές κατά 40%.. Ταυτόχρονα, με τις κρατικές και κοινοτικές ενισχύσεις που εξασφάλισε το ιδιωτικό κεφάλαιο - ενώ ταυτόχρονα, προωθείται η καταστροφή και αποδυνάμωση των συνεταιρισμών - καταλήξαμε στον έλεγχο, ουσιαστικά, του τομέα γάλακτος, από τρεις μεγάλες ιδιωτικές γαλακτοβιομηχανίες (ΔΕΛΤΑ, ΦΑΓΕ και ΜΕΒΓΑΛ) που εμπορεύονται το 72,2% του παστεριωμένου γάλακτος. Αλλα 14% της αγοράς καλύπτει η συνεταιριστική γαλακτοβιομηχανία ΑΓΝΟ, ενώ στο γιαούρτι κυριαρχεί η ΦΑΓΕ με ποσοστό 50% και ακολουθούν ΜΕΒΓΑΛ και ΔΕΛΤΑ.

Οι εταιρίες αυτές μέσα από τις συμβολαιακές - ανισότιμες συμφωνίες που υπαγορεύουν στους παραγωγούς, εκμεταλλεύονται τους κτηνοτρόφους και ουσιαστικά προωθούν την παραγωγή φασόν... από τους κτηνοτρόφους. Επιβάλλουν χαμηλές τιμές στο γάλα ενώ πουλάνε ανεξέλεγκτες, σε τιμές δυο και τρεις φορές, μεγαλύτερες απ' ό,τι αγοράζουν το γάλα. Μάλιστα, σε συνεννόηση μεταξύ τους προφανώς, έχουν χωρίσει τις παραγωγικές περιοχές σε "ζώνες επιρροής" όπου η κάθε μια εταιρία ελέγχει απολύτως σχεδόν την παραγωγή γάλακτος. Ειδικά φέτος επέβαλαν μείωση τιμών παραγωγού 35 - 40% από πέρσι και αποφάσισαν να καθυστερούν την πληρωμή των παραγωγών. Επίσης, προειδοποιούν τους παραγωγούς πως δε θα αγοράζουν γάλα από όσους έχουν μικρότερη των 10 τόνων παραγωγή αγελαδινού γάλακτος, το χρόνο. Πάνε δηλαδή να εξαφανίσουν τους μικρούς παραγωγούς για να μειώσουν το κόστος των βιομηχανιών...

Στη χειροτέρευση της κατάστασης του κλάδου και των γαλακτοπαραγωγών συμβάλλουν, ουσιαστικά, και οι αποφάσεις, στα πλαίσια της ΓΚΑΤΤ, για μείωση - πέραν των εξαγωγικών επιδοτήσεων 36% και του όγκου εξαγωγών 21% - και της εισφοράς στα εισαγόμενα τυριά στο 1/3, απ' ό,τι πριν. Ετσι σήμερα, λόγω της μείωσης της εισφοράς, εισάγονται στη χώρα μας τυριά με 1.000 δραχμές το κιλό, τη στιγμή που το κόστος παραγωγής της φέτας ξεπερνά τις 1.300 δραχμές το κιλό. Αυτή η εξέλιξη είναι από τις βασικότερες αιτίες, που φθάσαμε στην κρίση των τεράστιων, για τη χώρα μας, αποθεμάτων σε τυρί που δεν μπορεί να διατεθεί και πιέζει την αγορά γάλακτος. Κάτι που αξιοποιούν και οι τυρέμποροι και οι γαλακτοβιομήχανοι για να αγοράζουν το γάλα με μειωμένες τιμές και τα τυριά, επίσης, με "σκοτωμένες" τιμές.

Τόσο με τη συμμετοχή τους στις μεγάλες αγροτικές κινητοποιήσεις όσο και με τη μαχητική, μαζική παρουσία τους στα συλλαλητήρια που πραγματοποιούνται το τελευταίο διάστημα σ' όλες τις περιοχές της χώρας, από την Ηπειρο, τη Μακεδονία και τη Θράκη μέχρι την Κρήτη και την Πελοπόννησο και, φυσικά από τη Θεσσαλία, οι κτηνοτρόφοι της χώρας - που αναμένεται και αύριο να συμμετέχουν μαζικά στα μεγάλα συλλαλητήρια που γίνονται στη Θεσσαλία και τις άλλες περιοχές της χώρας - έχουν βάλει έντονα την αγωνιστική σφραγίδα τους στον αγώνα των αγροτών της χώρας. Κι αυτό, βεβαίως, έχει να κάνει με τη δραματική όξυνση που έχουν πάρει το τελευταίο διάστημα τα προβλήματα των κτηνοτρόφων, οι οποίοι αντιμετωπίζουν οξυμένο πρόβλημα επιβίωσης, ενώ η χειμαζόμενη κτηνοτροφία βρίσκεται σε πλήρες αδιέξοδο πλέον με τα μέτρα της ΕΕ και της κυβέρνησης και απειλείται με αφανισμό.

Ασφαλώς, τα προβλήματα, που σήμερα βρίσκονται σε μεγάλη όξυνση, δεν εμφανίστηκαν ξαφνικά, αλλά εξελίσσονται και συσσωρεύονται: Οι κτηνοτρόφοι αδυνατούν να διαθέσουν την παραγωγή γάλακτος και να πληρωθούν στοιχειωδώς ικανοποιητικές τιμές, για να μπορέσουν να συνεχίσουν την εκτροφή των ζώων τους. Η ΕΕ υποχρεώνει τους αγελαδοτρόφους να πληρώνουν "τσουχτερά" πρόστιμα συνυπευθυνότητας. γιατί... τόλμησαν να παράγουν μερικές χιλιάδες τόνους αγελαδινό γάλα πάνω από το όριο παραγωγής που μας επιβάλλει η ΕΕ. Ολα τούτα και, κυρίως, η μείωση που επιβάλλουν οι γαλακτοβιομηχανίες και τα τυροκομεία στην τιμή του γάλακτος - μέχρι 35%-40% - έχουν φέρει σε απόγνωση τους μικρομεσαίους κτηνοτρόφους.

Πέρα και πίσω από τη δραματική αύξηση της αξίας των εισαγόμενων κτηνοτροφικών προϊόντων, υπάρχει μια γενική δραματική σχετική χειροτέρευση της κατάστασης στον κτηνοτροφικό τομέα. Οι επιπτώσεις από την ένταξη πλέον έχουν πάρει χαρακτήρα καταστροφικό και αποτυπώνονται και στα τεράστια χρέη των κτηνοτρόφων. Μάλιστα με τα χρέη αυτά που συσσώρευσαν στους κτηνοτρόφους, επιχειρούν να δημαγωγήσουν και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Η ΝΔ που, λίγο πριν εγκαταλείψει τα κυβερνητικά έδρανα, το 1993, ανακοίνωσε ρύθμιση των κτηνοτροφικών χρεών, για να μην τα ρυθμίσει ποτέ, τώρα δημαγωγεί και προκαλεί, ζητώντας από την κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ να πράξει ό,τι δεν έκανε η ίδια. Από την άλλη η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, μετά τις εκλογές και κάτω από την πίεση των κτηνοτρόφων, προχώρησε σε μια "μεσοβέζικη" ρύθμιση. Ωστόσο, ενώ δεν αντιμετωπίζεται το μεγάλο πρόβλημα των χρεών, επικαλείται αυτήν την "κουτσή" ρύθμιση για να δικαιολογήσει την άρνησή της να αντιμετωπίσει οριστικά το πρόβλημα.

Οσον αφορά τη δραματική αύξηση του κόστους παραγωγής, είναι γνωστό πως η κυβέρνηση της ΝΔ το 1990 απελευθέρωσε την αγορά των ζωοτροφών και φυσικά την κερδοσκοπία των μεγαλεμπόρων. Οι τελευταίοι έσπευσαν αμέσως να υπερδιπλασιάσουν τις τιμές, π. χ. στο καλαμπόκι, οι οποίες και εξακολουθούν να αυξάνονται ανεξέλεγκτα... Το ΠΑΣΟΚ, ενώ κατάγγελνε τη ΝΔ τότε, τώρα, ως κυβέρνηση, φυσικά, υλοποιεί την απελευθέρωση εις βάρος των κτηνοτρόφων και της κτηνοτροφίας. Ετσι, με συνευθύνη και των δύο εταίρων κομμάτων (ΠΑΣΟΚ - ΝΔ) του δικομματισμού, που εφαρμόζουν και τα άλλα καταστροφικά μέτρα που πάρθηκαν από την ΕΕ, στα πλαίσια της νέας ΚΑΠ και της συμφωνίας της ΓΚΑΤΤ, οι μικρομεσαίοι κτηνοτρόφοι και η κτηνοτροφία μας απειλούνται με αφανισμό. Γι' αυτό και ξεσηκώνονται τώρα και με τέτοιο δυναμικό τρόπο διεκδικούν μέτρα σωτηρίας μαζί με όλους τους αγρότες της χώρας.

Πέρα από τα γενικότερα ζητήματα ανατροπής της καταστροφικής για την κτηνοτροφία πολιτικής της νέας ΚΑΠ και ΓΚΑΤΤ και την εφαρμογή μιας άλλης πολιτικής στήριξης και ανάπτυξης της κτηνοτροφίας, οι κτηνοτρόφοι ζητούν άμεσα μέτρα στήριξης της κτηνοτροφίας με μείωση του κόστους και τιμές που να εξασφαλίζουν ικανοποιητικό εισόδημα. Ειδικότερα απαιτούν:

Την εξασφάλιση τιμών τουλάχιστον στο ύψος των περυσινών καθώς φέτος οι γαλακτοβιομήχανοι επιβάλλουν τιμές μειωμένες έως 35 - 40% από πέρσι, 100 δραχμές φθηνότερα π.χ. για το πρόβειο γάλα...

Μέτρα για τη διάθεση της παραγωγής φέτας σε τιμές ικανοποιητικές. Για τούτο ζητείται να υπάρξουν αυστηροί έλεγχοι και να εμποδιστούν οι ανεξέλεγκτες εισαγωγές και να παρθούν μέτρα πάταξης της νοθείας, στήριξης των τιμών στο γάλα και τη διάθεση των αποθεμάτων φέτας π.χ. μέσω των κρατικών προμηθειών.

Φθηνές ζωοτροφές, ώστε να πέσει το κόστος παραγωγής που ανεβαίνει ανεξέλεγκτα, με την απελευθέρωση της αγοράς ζωοτροφών.

Να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα των τεράστιων χρεών που δημιούργησε η αντικτηνοτροφική πολιτική και να εξασφαλιστούν χαμηλότοκα δάνεια στους μικρομεσαίους κτηνοτρόφους.

Επίσης, να καταργηθούν οι ποσοστώσεις και οι περιορισμοί που έχουν επιβληθεί, τόσο στον αριθμό των επιδοτούμενων ζώων, όσο και στην παραγωγή αγελαδινού γάλακτος, όπου οι αγελαδοτρόφοι υποχρεώνονται να πληρώνουν τεράστια πρόστιμα που για την περυσινή χρονιά εκτιμούνται σε 5 δισεκατομμύρια δραχμές!