"Η στήριξη της χαλυβουργίας, με πολιτική που θα αναφέρεται στον κλάδο, είναι αδύνατη μέσα στα πλαίσια της κοινοτικής νομοθεσίας".Αυτό δήλωσε προκλητικά, πριν λίγες μέρες στη Βουλή, ο κατ' ευφημισμόν υφυπουργός Ανάπτυξης, Φ. Ιωαννίδης,απαντώντας σε επίκαιρη ερώτηση του βουλευτή του ΚΚΕ Δ. Κουμπούρη,όπου ετίθετο το ερώτημα: Τι μέτρα θα πάρει η κυβέρνηση για τη στήριξη του κλάδου, που συρρικνώνεται δραματικά.Απροκάλυπτα ο υφυπουργός προδιέγραψε ουσιαστικά την καταδίκη ενός ακόμη βιομηχανικού κλάδου σε μαρασμό και διάλυση, γιατί - όπως δήλωσε - "έχουμε αποδεχτεί τα κοινοτικά πλαίσια".

Η πορεία συρρίκνωσης της ελληνικής χαλυβουργίας - άρρηκτα συνδεδεμένη με την ένταξη της χώρας στην ΕΟΚ - έχει ως "θύματα" την εθνική οικονομία και τους εργαζόμενους (εκατοντάδες είναι οι χαμένες θέσεις εργασίας). Οι βιομήχανοι βρίσκουν και εδώ τρόπους να κερδίζουν, είτε μετακυλίοντας την κρίση στις πλάτες των εργαζομένων, είτε προσανατολιζόμενοι σε άλλες δραστηριότητες.

Απέναντι σε αυτή την κατάσταση, με ορατό τον κίνδυνο του "λουκέτου" στα εργοστάσια, αναδεικνύεται ως επιτακτική ανάγκη η δημιουργία μονάδας ανοξείδωτου χάλυβα δίπλα στη ΛΑΡΚΟ,που αποτελεί άλλωστε μια ακόμα από τις "ξεχασμένες" υποσχέσεις του ΠΑΣΟΚ. Η μονάδα αυτή μπορεί να λειτουργήσει ως "πιλότος" για τη δημιουργία ενιαίου δημόσιου φορέα στη βιομηχανία, στην κατεύθυνση ανάπτυξης του κλάδου.

Οι καταστροφικές επιπτώσεις της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης στον κλάδο σκιαγραφούνται ανάγλυφα στην περίπτωση της "Χαλυβουργικής".Το πρώτο και καθοριστικό χτύπημα, το οποίο "έκοψε τα πόδια" της μεγαλύτερης χαλυβουργικής επιχείρησης της χώρας, δόθηκε με την ένταξη κιόλας στην ΕΟΚ. Στις αρχές της δεκαετίας του '80 επιβλήθηκε ουσιαστικά το κλείσιμο των δυο υψικαμίνων που υπήρχαν και όλου του συγκροτήματος γύρω απ' αυτές και 1.300 εργαζόμενοι οδηγήθηκαν στην ανεργία.

Τα επόμενα χρόνια η συρρίκνωση ακολουθεί σταθερή τροχιά και εμφανίζεται με τη μείωση προσωπικού, μέσω της μη αναπλήρωσης αυτών που συνταξιοδοτούνται. Το δεύτερο χτύπημα "ξεσπά" το '94, όταν ο ιδιοκτήτης της επιχείρησης κλείνει ένα τμήμα παραγωγής σιδήρου και άλλοι 200 εργαζόμενοι πετιούνται στο δρόμο. Η "κρίση" έχει επιπτώσεις μόνο στους εργαζόμενους. Το αντίθετο για τον εργοδότη, που την ίδια περίοδο "χτίζει" τρία νέα εργοστάσια στην Αγγλία, την Ελβετία και πριν τρία χρόνια στην Αμερική.

Η απόφαση του ιδιοκτήτη Π. Αγγελόπουλου να προχωρήσει από την 1η τουΑπρίλη στο κλείσιμο του τμήματος των ηλεκτρικών κλιβάνων και ενός τμήματος παραγωγής σιδήρου, αλλά και σε ομαδικές απολύσεις 250 εργαζομένων - από τους 850 που συνολικά απασχολεί - αποτελεί το τρίτο εξίσου καθοριστικό πλήγμα στην επιχείρηση. Οπως εκτιμούν συνδικαλιστές, το σταμάτημα της λειτουργίας των δυο τμημάτων θα έχει πολλαπλές συνέπειες, ενώ δεν αποκλείεται (ενδεχόμενο που για πρώτη φορά αναφέρει ο ίδιος ο εργοδότης) σε μια πορεία η επιχείρηση να κλείσει ή να μετατραπεί σε αμιγώς εμπορική. Οικονομικές δυσκολίες επικαλείται ο Π. Αγγελόπουλος, όμως κάποιες πληροφορίες τον θέλουν να ενδιαφέρεται για αγορά μετοχών ανάλογης επιχείρησης στη Μακεδονία...

Πάνω στα ίδια "χνάρια" βαδίζει και η "Χαλυβουργία Θεσσαλίας" στο Βόλο, που ανήκει στην οικογένεια Μάνεση και λειτουργεί από το 1963. Την τελευταία 15ετία το προσωπικό της επιχείρησης έχει μειωθεί στο μισό, όχι όμως και η παραγωγή. Ετσι από τους 500 εργαζόμενους που είχε, σήμερα απασχολούνται μόλις 250. Η μείωση του προσωπικού και η συνακόλουθη εντατικοποίηση είναι ακόμα πιο φανερή στις βάρδιες παραγωγής για παράδειγμα, όπου από 40 άτομα έχουν μειωθεί στα 19 ή στο τμήμα συντήρησης όπου από 35 εργαζόμενους που απασχολούνταν, σήμερα εργάζονται μόλις 15. Τα χαμηλά μεροκάματα (κυμαίνονται στις κλαδικές συλλογικές συμβάσεις) έρχονται να συμπληρώσουν τις σκληρές συνθήκες δουλιάς, που - όπως καταγγέλλουν συνδικαλιστές - το διάλειμμα είναι απαγορευτικό εξαιτίας της μείωσης του προσωπικού.

Τους τελευταίους δυο τουλάχιστον μήνες, ένα άλλο πρόβλημα έρχεται να δημιουργήσει ανησυχία και ανασφάλεια στους εργαζόμενους. Η παραγωγή συνεχίζεται κανονικά, όμως το προϊόν γίνεται στοκ στις αποθήκες. Περίπου 40.000 τόνοι σίδερο είναι ήδη στοιβαγμένοι εκεί. Οπως θα πει ο Α. Κατσάνος,γραμματέας του επιχειρησιακού σωματείου, "ανησυχούμε με αυτή την κατάσταση. Βλέπουμε και τα παραδείγματα από τα άλλα εργοστάσια και φοβόμαστε πως το να βγαίνει παραγωγή χωρίς να φεύγει απ' το εργοστάσιο, θα ξεσπάσει κάπου. Είτε σε αναγκαστικές άδειες, είτε σε διαθεσιμότητες, είτε σε κλείσιμο τμημάτων. Το εργοστάσιο παράγει μπετοσίδερο και η πτώση της οικοδομικής δραστηριότητας έχει άμεση επίπτωση, όπως και οι ανεξέλεγκτες και κακής ποιότητας εισαγωγές. Για να αντιμετωπιστεί η κατάσταση, πρέπει η κυβέρνηση να πάρει συγκεκριμένα μέτρα, όπως έλεγχο στις εισαγωγές και επιτέλους στα μεγάλα έργα να συμφωνηθεί τουλάχιστον ένα ποσοστό από το σίδερο που χρησιμοποιείται να είναι ελληνικό".

Στο έλεος ενός πολέμου συμφερόντων, όπου οι ίδιοι οι μέτοχοι είναι ταυτόχρονα και ανταγωνιστές, αλλά και της απόφασης της κρατικής ΕΤΒΑ να απεγκλωβιστεί από τις μη τραπεζικές επιχειρήσεις στις οποίες συμμετέχει, βρίσκεται η βιομηχανία "Ελληνικός Χάλυβας" στη Θεσσαλονίκη, ενώ και πάλι τα πρώτα "θύματα" ήταν οι εργαζόμενοι.

Συγκεκριμένα, ιδιοκτήτες της επιχείρησης είναι μια κοινοπραξία Γάλλων - Ιαπώνων - Ιταλών, που κατέχουν το 65% του πακέτου των μετοχών της και η ΕΤΒΑ, που κατέχει το υπόλοιπο 35%. Προβλήματα στην επιχείρηση έρχονται να δημιουργήσουν οι ίδιοι οι ιδιοκτήτες της. Ετσι οι Ιταλοί και οι Γάλλοι μέτοχοι είναι ταυτόχρονα και προμηθευτές της επιχείρησης με πρώτες ύλες. Πρώτες ύλες, που την υποχρεώνουν να τις αγοράζει σε υψηλότερες τιμές από τις διεθνείς, αλλά και από άλλους προμηθευτές που προσφέρουν τις ίδιες πρώτες ύλες αρκετά χαμηλότερα. Παράλληλα είναι και ανταγωνιστές της εταιρίας, εισάγοντας στη χώρα ίδια προϊόντα που παράγουν σε άλλες εταιρίες τους στο εξωτερικό.

Η μόνη μέχρι στιγμής κάποιου είδους εγγύηση για τη βιωσιμότητα της επιχείρησης ήταν η συμμετοχή στις μετοχές και στη διοίκηση της ΕΤΒΑ. Ωστόσο και παρά τις αλλεπάλληλες δεσμεύσεις του υπουργείου Βιομηχανίας και της διοίκησης της ΕΤΒΑ προς τους εργαζόμενους, η τελευταία αποφάσισε να πουλήσει το μερίδιό της. Απόφαση, στην οποία αντιδρούν οι εργαζόμενοι, λόγω και των κακών προηγούμενων εμπειριών στο εξωτερικό, όπου αγόραζαν τις επιχειρήσεις για να τις κλείσουν μετά.

Τα προβλήματα δεν είναι τωρινά, αλλά έχουν ξεκινήσει εδώ και αρκετά χρόνια, με αποδέκτες φυσικά τους εργαζόμενους. Το 1980 η επιχείρηση απασχολούσε 1.100 άτομα. Στη συνέχεια υπήρξε αλλαγή του προσανατολισμού της επιχείρησης από την παραγωγή όλης της γκάμας των πλατιών χαλυβουργικών προϊόντων, στην παραγωγή γαλβανισμένων και επικασσιτερωμένων που έχουν υψηλότερα ποσοστά κέρδους. Η αλλαγή αυτή, όπως και η αντικατάσταση θέσεων εργασίας με συνεργεία εργολάβων, είχε ως αποτέλεσμα μέχρι το '93 οι εργαζόμενοι να έχουν μειωθεί σταδιακά στους 758. Είναι η χρονιά που η εταιρία, λόγω της πολιτικής των μετόχων της, φτάνει στο χείλος του γκρεμού. Τα σπασμένα τα πληρώνουν και πάλι οι εργαζόμενοι, που αναγκάζονται να αποδεχτούν 220 "οικειοθελείς" αποχωρήσεις και δίχρονο πάγωμα μισθών. Ο κίνδυνος όμως για την επιβίωση της επιχείρησης παρά τις "θυσίες" εξακολουθεί όχι μόνο να υπάρχει, αλλά και να οξύνεται.

Από τις αρχές της δεκαετίας του '50 λειτουργεί η "Ελληνική Χαλυβουργία" στην Ελευσίνα, των Β. Σαλαπάτα και Εμ. Ευστρατίου.Εδώ η συρρίκνωση αφορά κυρίως τα εργατικά δικαιώματα.

Η επιχείρηση παράγει οικοδομικό σίδηρο και από το '85 δομικό πλέγμα. Ενώ λοιπόν υπάρχει μια σταθερότητα στις θέσεις εργασίας - σήμερα απασχολεί 380 άτομα - η παραγωγή έχει διπλασιαστεί. Η αύξηση της παραγωγής οφείλεται κατά ένα μέρος στον εκσυγχρονισμό της επιχείρησης, κυρίως όμως στη φοβερή εντατικοποίηση της δουλιάς των εργαζομένων. Για παράδειγμα σε δυο τμήματα της παραγωγής - παραβιάζοντας την εργατική νομοθεσία - οι εργάτες υποχρεώνονται να δουλεύουν 12ωρα!Αντί δηλαδή να υπάρχουν τρεις βάρδιες και επομένως πρόσληψη κάποιου αριθμού εργαζομένων, με τον τρόπο αυτό η ίδια παραγωγή καλύπτεται από δυο βάρδιες. Τα μεροκάματα είναι από τα πιο χαμηλά και οι άλλες παροχές ελάχιστες. Για παράδειγμα είναι η μόνη επιχείρηση που δεν προσφέρει ούτε γάλα. Οσο δε για τις συνδικαλιστικές ελευθερίες... είναι απλώς ανύπαρκτες.

Ντίνα ΝΤΑΒΟΥ

• Το Παράρτημα ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ της ΠΕΑΕΑ κόβει την πρωτοχρονιάτικη πίτα του σε εκδήλωση που πραγματοποιεί προς τιμήν των 53 χρόνων της ΕΠΟΝ. σήμερα στις 10 π.μ.,,στην αίθουσα του Δημαρχείου.

• Συνεστίαση πραγματοποιεί το Παράρτημα ΠΕΑΕΑ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ προς τιμήν των 53 χρόνων της ΕΠΟΝ σήμερα στις 8 μ.μ. στο κέντρο ΕΠΟΧΕΣ (πρώην Ηλιος) Εκτωρος 15, Βριλήσσια, τηλ: 67.11.404 - 68.16.913. Καλείται η νεολαία να συμμετάσχει στη γιορτή.
• Τα Παραρτήματα των Πολιτικών Προσφύγων ΤΟΥΜΠΑΣ, ΧΑΡΙΛΑΟΥ, ΑΝΑΛΗΨΗΣ, ΚΕΝΤΡΟΥ, ΤΡΙΑΝΔΡΙΑΣ ΘΕΣ/ΚΗΣ,διοργανώνουν συνεστίαση αφιερωμένη στα 53 χρόνια της ΕΠΟΝ και στη Διεθνή Μέρα της Γυναίκας, το Σάββατο 9 - 3 - 96 στις 8 μ.μ. στην ταβέρνα "ΔΙΑΣ" (Αν. Θράκης 73 Κάτω Τούμπα).

Εκλογοαπολογιστικές Γενικές Συνελεύσεις πραγματοποιούν σήμερα τα Παραρτήματα της ΠΕΑΕΑ:

• ΜΕΝΙΔΙΟΥ στις 11 π.μ.,στο Πνευματικό Κέντρο του δήμου (Οδυσσέως 18).
• ΙΛΙΟΥ (Ν. Λιοσίων) στις 10 π.μ.,στο Πνευματικό Κέντρο του δήμου(Αίαντος).
• ΓΛΥΦΑΔΑΣ στις 10 π.μ. στα γραφεία του Παρ/τος (Σμύρνης 37, Τερψιθέα).
• ΚΕΡΑΤΣΙΝΙΟΥ στις 9.30 π.μ. στην αίθουσα ΤΑΣΣΟΣ του Δήμου Κερατσινίου.
• ΠΑΤΡΑΣ στις 10.30 π.μ. στην αίθουσα του Επαγγελματικού και Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Πάτρας (Αράτου 21, α όροφος).
• ΑΙΤΩΛΙΚΟΥ στις 10 π.μ. στο Δημαρχείο της πόλης.

Επίσης την Κυριακή 10 - 3 - 96:

• ΜΟΣΧΑΤΟΥ στις 10.30 π.μ. στα γραφεία του παρ/τος (Σωκράτους 29). Υποψηφιότητες έως 6 - 3 - 96, καθημερινά 6 - 8 μ.μ.
• ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ στις 9.30 π.μ. στην αίθουσα του Θεατρικού Εργαστηριού του Δήμου (Σ. Βενιζέλου και Κουντουριώτη). Υποψηφιότητες έως 5 - 3 - 96.
• ΠΑΤΗΣΙΩΝ - ΡΙΖΟΥΠΟΛΗΣ στις 10 π.μ. στην αίθουσα της ΠΕΑΕΑ (Λυκούργου 10 4ος). Υποψηφιότητες έως 7 - 3 - 96.
• ΛΑΡΙΣΑΣ στις 10.30 π.μ. στο Δημοτικό Θέατρο "ΓΑΛΑΞΙΑΣ".
• ΣΕΡΡΩΝ στις 10 π.μ. στην αίθουσα του "ΟΡΦΕΑ". Υποψηφιότητες έως 6 - 3 - 96.

• Το Παράρτημα ΑΝΑΤΟΛΙΚΩΝ ΣΥΝΟΙΚΙΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣσήμερα, στις 11 π.μ. (Δανιόλου 31, Χαριλάου), θα πραγματοποιήσει συγκέντρωση ενημέρωσης για τις πολιτικές εξελίξεις.

• Το Παράρτημα ΚΟΚΚΙΝΙΑΣ της ΠΕΑΕΑ προσκαλεί τα μέλη του και όλο τον κοκκινιώτικο λαό την Πέμπτη 7 - 3 - 96 στις 5.30 μ.μ. στην πλατεία Δαβάκη, να πάρει μέρος στην εκδήλωση για την επέτειο της "Μάχης της Κοκκινιάς" 6 - 7 - 8/3/1944.
• Στις 9 - 3 - 1949,εκτελέστηκαν στο Γουδί οι 4 ΕΠΟΝίτες: Γεωργία Πολυγένους, Μαρία Ρέππα, Μίμης Καμουτσής και Τάκης Τσούτης.Τιμώντας τη μνήμη τους, παλιοί συγκρατούμενοι και φίλοι τους, το Σάββατο 9 - 3 - 96, θα καταθέσουν - όπως κάθε χρόνο - ένα στεφάνι από δάφνη. Η συνάντηση θα γίνει στα Προπύλαια του Α Νεκροταφείου στις 4. 30 μ.μ.
• Το Παράρτημα ΛΑΡΙΣΑΣ της ΠΕΑΕΑ το Σάββατο 9 - 3 - 96 στις 10.30πμ σε συνεργασία με το παρ/μα της ΟΓΕ, την ΚΝΕ,τις ΕΑΜογενείς αντιστασιακές οργανώσεις,τον Σύλλογο Αναπήρων - Τραυματιών της ΕΑ και τωνΕπαναπατρισμένων Πολιτικών Προσφύγων,θα γιορτάσουν τη "Μέρα της Γυναίκας" και τα 53 χρόνια της ΕΠΟΝ. Στην εκδήλωση θα παρευρεθεί και θ' απευθύνει χαιρετισμό η ΓΓ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα.
• Ο Δήμος ΛΑΥΡΙΟΥ, το παράρτημα της ΠΕΑΕΑ και η Πανελλήνια Ενωση Κρατουμένων Αγωνιστών Μακρονήσου (ΠΕΚΑΜ),σας προσκαλούν την Κυριακή 10 - 3 - 96 στις 10.30 π.μ. στο χώρο του Μνημείου της Μακρονήσου (Λιμάνι Λαυρίου), στην εκδήλωση της συμπλήρωσης 48 χρόνων από τα αιματηρά γεγονότα της Μακρονήσου. Στο Τοπικό Πολιτιστικό Κέντρο θα λειτουργήσει έκθεση φωτογραφίας από την Εθνική Αντίσταση και τη Μακρόνησο. Στην εκδήλωση θα παρευρεθεί και ο επίτιμος Πρόεδρος του ΚΚΕ, Χαρίλαος Φλωράκης.
• Η Πανελλήνια Ενωση Επαναπατρισθέντων Πολιτικών Προσφύγων (ΠΕΕΠΠ),θα γιορτάσει την Κυριακή 10 - 3 - 96 στις 5 μ.μ. στην αίθουσα της ΠΕΑΕΑ (Λυκούργου 10 4ος όρ.), την 8η του Μάρτη, Διεθνή Μέρα της Γυναίκας. Μετά τις ομιλίες θα ακολουθήσει γλέντι και χορός.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ

Ευχαριστούμε όλους όσοι τίμησαν με την παρουσία τους και συνόδεψαν στην τελευταία του κατοικία τον Γιάννη Χριστοφίλου,αγωνιστή της Εθνικής αντίστασης.

Η γυναίκα του Λευκή και τα παιδιά του.

ΜΝΗΜΟΣΥΝΑ

Κάτω από τον έλεγχο των κρατουμένων βρίσκονταν μέχρι χτες το απόγευμα οι Φυλακές του Αγίου Στεφάνου Πάτρας και της Κέρκυρας. Παρά την αισιοδοξία που είχε εκφράσει προχτές ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Δικαιοσύνης, Γ. Παυλέας, που διαπραγματεύεται με τις ομάδες των κρατουμένων, ότι οι φυλακές θα παραδίδονταν στους σωφρονιστικούς υπαλλήλους, κάτι τέτοιο δεν επιτεύχθηκε.

Στην Πάτρα συνεχίζονται να κρατούνται τέσσερις όμηροι, ενώ 18 κρατούμενοι έχουν μεταφερθεί σε άλλες φυλακές της χώρας. Στην Κέρκυρα κρατούνται, επίσης, οκτώ όμηροι και έχει γίνει δεκτό το αίτημα για επανασύνδεση του ηλεκτρικού ρεύματος.

Οι συζητήσεις που γίνονται με τους εξεγερμένους παρουσιάζουν μεγάλη δυσκολία, γιατί δεν υπάρχει μια επιτροπή κρατουμένων, αλλά πολλές, που εκπροσωπούν διάφορες ομάδες στο χώρο των φυλακών. Συγκεχυμένη παρέμεινε η κατάσταση στις φυλακές, καθώς ομάδες κρατουμένων συνέχισαν να καταστρέφουν και να καίνε.

Στο μεταξύ, προχτές, συζητήθηκε στη Βουλή ερώτηση του βουλευτή του ΚΚΕ, Γερ. Αραβανή, σχετική με την απομάκρυνση των φυλακών από τον Κορυδαλλό. Απαντώντας ο υπουργός Δικαιοσύνης, Ε. Βενιζέλος, είπε ότι "απώτερος στόχος είναι φυσικά η απομάκρυνση των φυλακών, αλλά αυτό πρέπει να γίνει σχεδιασμένα και υπεύθυνα". Πότε θα γίνει αυτό, ο υπουργός Δικαιοσύνης δε δεσμεύτηκε, λέγοντας απλώς ότι επίσημη θέση του υπουργείου είναι η άμεση παραχώρηση στο Δήμο Κορυδαλλού των 28 στρεμμάτων του Ιδρύματος Αγωγής Ανηλίκων και των κτιρίων πού βρίσκονται σ' αυτή την έκταση.

"Οι κάτοικοι του Κορυδαλλού και των γύρω περιοχών θέλουν συγκεκριμένες απαντήσεις", είπε ο Γερ. Αραβανής, τονίζοντας: "Τέτοιες απαντήσεις, όχι μόνο δε δώσατε, αλλά σήμερα, ούτε λίγο - ούτε πολύ, μας είπατε έμμεσα ότι αυτά που είπε ο πρώην πρωθυπουργός δεν ισχύουν".

Προσφορά (Για 3.3. Κυριακή)

Στο δρόμο κατεβαίνουν και πάλι οι οικοδόμοι την Τετάρτη 6 του Μάρτη, μέρα που η Ομοσπονδία του κλάδου έχει κηρύξει 24ωρη πανελλαδική απεργία. "Απαιτούμε δουλιά, επιβίωση των ανέργων, λύση στα ασφαλιστικά μας προβλήματα", τονίζει σε σχετική ανακοίνωση η Ομοσπονδία και καλεί όλους τους οικοδόμους να συμμετάσχουν μαζικά στις κατά τόπους απεργιακές συγκεντρώσεις. Οι οικοδόμοι Αθήνας και Πειραιά θα συγκεντρωθούν στις 9.30πμ στην πλατεία Κάνιγγος.

Η δραματική πτώση της οικοδομικής δραστηριότητας και η συνεπαγόμενη όξυνση της ανεργίας είναι το υπ' αριθμόν 1 πρόβλημα που αντιμετωπίζουν σήμερα οι οικοδόμοι. Ταυτόχρονα, και λόγω της μεγάλης ανεργίας, τα μεροκάματα διατηρούνται στα ίδια επίπεδα εδώ και μια πενταετία και σε ορισμένες περιπτώσεις μειώνονται κιόλας. Επίσης, για χιλιάδες άνεργους οικοδόμους - λόγω των αντεργατικών νόμων της ΝΔ - ακόμα και το δικαίωμα του επιδόματος ανεργίας γίνεται απαγορευτικό. Τα έντονα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά προβλήματα έρχονται να επιδεινώσουν ακόμα περισσότερο την κατάσταση.

Σε αγωνιστική εγρήγορση βρίσκονται τους τελευταίους μήνες οι οικοδόμοι, πραγματοποιώντας μια σειρά απεργιακές κινητοποιήσεις. Οπως επισημαίνει η Ομοσπονδία, οι κινητοποιήσεις αυτές "απέδειξαν ότι ο κλάδος αρνείται να υποταχθεί, γιατί είναι πεισμένος ότι μόνο με αγώνες έρχονται καλύτερες μέρες". Αλλωστε - όπως αναφέρει - με αγώνες κατακτήθηκε τον περασμένο χρόνο ο διπλασιασμός της επικουρικής σύνταξης, ο νέος τρόπος ασφάλισης στις οικοδομές, όπως και η δέσμευση της κυβέρνησης ότι δε θα επιτραπεί στα μεγάλα έργα η απασχόληση ανασφάλιστων αλλοδαπών. Η Ομοσπονδία καλεί "μαζικά και μαχητικά στην απεργία", δηλώνοντας πως "είμαστε έτοιμοι για κλιμάκωση των αγωνιστικών μας κινητοποιήσεων".

Την Τρίτη 12 του Μάρτη 1996, στην πλατεία Κάνιγγος, ώρα 10.30 πμ, θα γίνει η μεγάλη πανελλαδική συγκέντρωση των συνταξιούχων, που διοργανώνει η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα (ΣΕΑ). Ηδη, έχουν αποφασίσει να συμμετάσχουν και οργανώνουν την κάθοδό τους στην Αθήνα οι συνταξιουχικές οργανώσεις από τη Μακεδονία, τη Θεσσαλία, την Πελοπόννησο, την Αιτωλοακαρνανία, την Ηπειρο και την Κέρκυρα.

Ολοκληρώνονται με επιτυχία οι περιφερειακές συσκέψεις προετοιμασίας και μετάβασης των συνταξιούχων στην Αθήνα. Μηνύματα μαζικής καθόδου έρχονται απ' τη Δυτική και Κεντρική Μακεδονία.Ο Γ. Ραφαηλίδης,εκπρόσωπος της ΣΕΑ Βόρειας Ελλάδας, δήλωσε στο "Ρ": "Παρά τις μεγάλες αποστάσεις, τα προβλήματα υγείας και τα οικονομικά προβλήματα, η κάθοδος στην Αθήνα θα είναι και μαζική και δυναμική. Οι συνταξιούχοι δείχνουν αποφασισμένοι να αντισταθούν με όλες τους τις δυνάμεις και να αντιπαλέψουν τη σκληρή και αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης".

Το βράδυ της Δευτέρας θα ξεκινήσουν πούλμαν για την Αθήνα. Σημεία συγκέντρωσης για την Κεντρική και Δυτική Μακεδονία ορίστηκε το Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης, ώρα 10 μμ, και για την Αν. Μακεδονία και Θράκη το Εργατικό Κέντρο Καβάλας, ώρα 10μ.μ.

Επίσης, στις 12 Μάρτη θα γίνει συγκέντρωση στο Εργατικό Κέντρο Καβάλας απ' τους συνταξιούχους της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης που δε θα κατεβούν στην Αθήνα.

Η συρρίκνωση της ελληνικής χαλυβουργίας έχει ως "θύματα" την εθνική οικονομία και τους εργαζόμενους