ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Θεσμοί και «υπονομευτές»

«Η επιδίωξή τους να αποσταθεροποιήσουν τους θεσμούς δε θα πετύχει», δήλωσε ο Κ. Σημίτης, εκφράζοντας ταυτόχρονα την υποστήριξή του στο πρόσωπο του προέδρου της Δημοκρατίας. Τα ερωτήματα εύλογα. Ποιοι και γιατί επιδιώκουν να αποσταθεροποιήσουν τους θεσμούς ή τη δημοκρατική ομαλότητα, όπως λένε τόσο η κυβέρνηση όσο και η ΝΔ; Είναι, άραγε, τόσο ισχυρά τα οικονομικά συμφέροντα που κρύβονται πίσω από την υπόθεση του παράνομου τζόγου (γιατί αυτά φαινομενικά εθίγησαν από τις τελευταίες «αποκαλύψεις»), ώστε μπορούν να αποσταθεροποιούν το πολιτικό σύστημα ή τουλάχιστον να προκαλούν φόβους ότι μπορεί να το αποσταθεροποιήσουν; Αλλά αυτό δε δείχνει πόσο πολύ διαπλεκόμενα είναι με την κυβέρνηση, ώστε η τελευταία να φοβάται την αντίδρασή τους; Μήπως επειδή γνώριζαν τη δύναμή τους (και ταυτόχρονα την αδυναμία να τους σταματήσουν) είχαν αρχίσει να σκέφτονται πανικόβλητοι πολιτική κρίση και πρόωρες εκλογές; Η κυβέρνηση ασφαλώς και γνωρίζει ποιοι βρίσκονται πίσω από τον παράνομο τζόγο, όπως γνωρίζει άριστα σε ποιους μοίρασε άδειες καζίνων τα τελευταία χρόνια. Γιατί δεν κατονομάζει, λοιπόν, τους «υπονομευτές» της σταθερότητας των θεσμών; Μήπως, γιατί αυτοί οι «υπονομευτές» είναι ταυτόχρονα και στυλοβάτες του συστήματος; Σε αυτή την περίπτωση, όμως -που είναι φανερό ότι συντρέχει- οι θεσμοί τους είναι καταδικασμένοι να υπηρετούν τα μεγάλα αφεντικά του συστήματος. Μέχρι την ανατροπή όλων μαζί από την επανάσταση των «από κάτω», που είναι ο μόνος δρόμος για να καθαριστεί η «κόπρος του Αυγείου»...

Η Ελλάδα του τζόγου και...

Συστατικό στοιχείο της καθημερινής ζωής όλων έχει γίνει ο τζόγος, νόμιμος και παράνομος. Νόμιμα λειτουργούν 6 καζίνο και ο ιππόδρομος, κυκλοφορούν 3 λαχεία και 6 στοιχήματα - παιγνίδια του ΟΠΑΠ, ενώ ανεξακρίβωτος είναι ο αριθμός των νόμιμων χαρτοπαικτικών λεσχών και σε βαθύ σκότος ο ηλεκτρονικός τζόγος (Ιντερνετ). Σε τρισεκατομμύρια δραχμές ανέρχεται ο συνολικός ετήσιος τζίρος τους. Παράνομα λειτουργούν χιλιάδες χαρτοπαικτικές λέσχες και πολλές επιχειρήσεις με «μηχανάκια» («φρουτάκια» και άλλα). Μερικοί ανεβάζουν τις τελευταίες στις 12.000 σε όλη τη χώρα και τα «μηχανάκια» σε 200.000, όπου παίζονται 800 δισ. δραχμές το χρόνο. Μόνο με πλημμύρα μπορεί να παρομοιαστεί η καθημερινή διαφήμιση του νόμιμου τζόγου. Με μπροστάρη το κράτος, καλλιεργούνται ψεύτικες ελπίδες και «σπρώχνεται» ο καθένας, να δοκιμάσει την τύχη του και να τζογάρει, να γίνει εκατομμυριούχος, να «πιάσει την καλή», να περάσει από την κόλαση στον παράδεισο. Ο παράνομος δε χρειάζεται διαφήμιση. Του αρκεί το κλίμα που δημιουργεί η διαφήμιση του νόμιμου...

Αυτή είναι η πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα, που συντηρείται, αναπαράγεται και ενισχύεται πολύμορφα, γιατί συμφέρει από κάθε άποψη τους κρατούντες και το κατεστημένο γενικότερα.

... τα μέτρα της κυβέρνησης

Και μη μας αντιτείνει κανένας, ότι η κυβέρνηση -έστω και αργά- παίρνει μέτρα κατά του παράνομου τζόγου. Η σημερινή κυβέρνηση -όπως και οι προηγούμενες απ' αυτή- έχουν τις πρώτες και μεγαλύτερες ευθύνες για τη μετατροπή της χώρας σ' ένα απέραντο καζίνο. Ο παράνομος τζόγος ανθεί και βασιλεύει δίπλα στο νόμιμο. Οσο ενισχύεται και μεγαλώνει ο δεύτερος, τόσο πολλαπλασιάζεται και ο πρώτος. Και το γνωρίζει πολύ καλά αυτό και η κυβέρνηση, όπως και οποιοσδήποτε έχει ασχοληθεί λιγάκι με αυτό το φαινόμενο. Τα όποια μέτρα της δεν αποσκοπούν στο χτύπημα του τζόγου, αλλά στην... αναδιάρθρωσή του, είτε με τη νομιμοποίηση του παράνομου, είτε στον περιορισμό των εσόδων του τελευταίου προς όφελος του νόμιμου, ώστε να υπάρχουν και τα αντίστοιχα κέρδη για τα κρατικά ταμεία.

Η πολύμορφη καλλιέργεια ψεύτικων και τεχνητών ελπίδων, το μοίρασμα ψευδαισθήσεων και αυταπατών, το μοίρασμα και ξαναμοίρασμα της φτώχειας, ώστε να μένουν στο απυρόβλητο οι πραγματικά έχοντες και κατέχοντες τον παραγόμενο από την κοινωνία πλούτο, αποτελούν συστατικά στοιχεία του σύγχρονου καπιταλιστικού συστήματος. Κι όπως έχουν αποδείξει οι τελευταίες δεκαετίες, η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ έχει αναδειχτεί σε ικανότατη θεραπαινίδα τους.

Εξαντλείται και η έκτη έκδοση

Αμείωτα υψηλή παραμένει η ζήτηση του βιβλίου «Χαρίλαος Φλωράκης και λαϊκό κίνημα» του Χρ. Θεοχαράτου (έκδοση «ΤΥΠΟΕΚΔΟΤΙΚΗΣ»), ενάμισι μήνα μετά την πρώτη παρουσίασή του. Και όχι μόνον, από μέλη, φίλους και οπαδούς του ΚΚΕ, αλλά από ανθρώπους κάθε ιδεολογικής τοποθέτησης και κομματικής ένταξης. Χαρακτηριστική είναι η επιστολή που μας έστειλε ο Θεόδωρος Χ. Καϊράκης, διευθυντής του Ραλλείου Λυκείου Πειραιά: «Διάβασα το βιβλίο που αναφέρεται στον Χαρίλαο Φλωράκη. Πιστεύω πως ο Χαρίλαος πρέπει να αποτελεί παγκόσμιο παράδειγμα αγωνιστή και παγκόσμιο υπόδειγμα συνέπειας σε ιδεολογία. Του εύχομαι ολόψυχα να είναι για πολλά ακόμα χρόνια δίπλα στο κόμμα, που τόσο αγάπησε και στο οποίο αφιέρωσε τη ζωή του. Εύχομαι ακόμα να βρεθούν και στη δική μου παράταξη πολλοί Χαρίλαοι Φλωράκηδες».

Να σημειωθεί ακόμη, πως τις μέρες αυτές κυκλοφορεί η έκτη έκδοση του βιβλίου, η οποία, μάλιστα, κοντεύει να εξαντληθεί και ετοιμάζεται πυρετωδώς η έβδομη. Και όλα δείχνουν πως οι ρυθμοί αυτοί θα συνεχιστούν για πολύ καιρό ακόμη...

Βιβλίο

Πολύπλευρα άριστη μελέτη

Ο τίτλος «Πολύπλευρα άριστη μελέτη» προλέγει την πραγματικά ενθουσιώδη, άριστη εντύπωση, που προκάλεσε στην υπογράφουσα το βιβλίο του ερευνητή στο Εθνικό Ινστιτούτο Εργασίας και διοικητικού μέλους του Κέντρου Μαρξιστικών Ερευνών Αποστόλη Ν. Χαρίση «Θρησκεία και Πολιτική στην Ελλάδα (Ιστορικές καταβολές, σύγχρονες διαστάσεις και προβλήματα» (έκδοση του ΚΜΕ και της «Σύγχρονης Εποχής»). Ο τίτλος και ο υπότιτλος του βιβλίου - αναγκαστικά γενικόλογοι - δεν «προδίδουν» το γνωστικό πλούτο, το επιστημονικό εύρος, το ερευνητικό βάθος, την επικαιρότητα, την άριστη χρήση της πάμπλουτης γλώσσας μας, την εκλαϊκευτικότατη και ελκυστικότατη γραφή του. Μόνο διαβάζοντας αυτό το γοητευτικό βιβλίο - παρά το επιστημονικό της θέμα και τον πολιτικο-ιδεολογικό της χαρακτήρα - ανακαλύπτεις την πολύπλευρη αξία αυτής της έρευνας - μελέτης. Μελέτη, που γράφτηκε με αφορμή, αφ' ενός, τη σύγκρουση Εκκλησίας -κυβέρνησης για το ζήτημα της αναγραφής του θρησκεύματος στις ταυτότητες και, αφ' ετέρου, διάφορα γεγονότα (στην Ελλάδα και διεθνώς), αναφορικά με τις σχέσεις θρησκείας - πολιτικής και τις διάφορες «Σκύλλες» και «Χάρυβδες», που, σε βάρος των λαών, επιδιώκουν να μεταβάλουν τον 21ο αιώνα σε «αιώνα της θρησκείας».

Η πολύπλευρη (ιστορική, φιλοσοφική, θρησκειολογική - πολιτισμική, κοινωνικοπολιτική, ιδεολογική) μελέτη του Α. Χαρίση, «πατώντας» στις γερές επιστημονικές σπουδές και γνώσεις του, στη μαρξιστική διαλεκτική, σε αδιαμφισβήτητες «πηγές» (ιστορικές, φιλολογικές, θρησκειολογικές), σε σχετικά κείμενα των Μαρξ και Ενγκελς και κορυφαίων ξένων, αλλά και σύγχρονων Ελλήνων ειδικών επιστημόνων (λ.χ., του διακεκριμένου βυζαντινολόγου - ερευνητή Τηλέμαχου Λουγγή), αφ' ενός, συνθέτει ένα ιστορικο-κοινωνικό «πανόραμα» της γέννησης, των ταξικών χαρακτηριστικών, της εξέλιξης των θρησκειών ανά τους αιώνες, με κυρίαρχη τη χριστιανική και επίκεντρο την ορθόδοξη. Και, αφ' ετέρου, αποτελεί ένα πολύτιμο, αναγκαίο για την εποχή μας, «εργαλείο» ιδεολογικοπολιτικής κατανόησης και καταπολέμησης των δύο - εξαιρετικά επικίνδυνων για τις τύχες των λαών στη βαλκανική «γειτονιά» μας και διεθνώς - τάσεων. Από τη μια, της καλπάζουσας «ομογενοποίησης του κόσμου» (κοινωνικής, οικονομικής, πολιτικής, πολιτιστικής) και, από την άλλη, της εντεινόμενης παρουσίας εθνικιστικών, ποικιλώνυμων («φονταμενταλιστικών») πολιτικο-θρησκευτικών κινημάτων, που «μπερδεύουν» την ήρα με το στάρι... Οπως, λ.χ., η ελληνική ορθόδοξη Εκκλησία, που συγχέει(;) ως «εκκλησιαστικό» τον όρο «έθνος», ενώ «είναι αστικός και πολιτικός». Η μελέτη εξετάζει την παλαιόθεν προβληματική σχέση μεταξύ ορθοδοξίας - Ανατολής - Δύσης και την «ελληνορθόδοξη» πολιτική ιδεολογία και την ψυχολογία που διαμορφώνει και αναδεικνύει τη μέγιστη ανάγκη χωρισμού της Εκκλησίας από το κράτος.

Αρ. ΕΛΛΗΝΟΥΔΗ

Τζορτζ Ουόκερ Μπους

Γρηγοριάδης Κώστας

Σε στρατηλάτη από πλανητάρχη έχει εξελιχθεί ο Αμερικανός Πρόεδρος, το «βρέφος» Μπους.

H ομιλία του προς τον αμερικανικό λαό την 20ή Σεπτεμβρίου, αμέσως μετά τα καταστρεπτικά γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου, μπορεί να περιείχε το αναμενόμενο εξάλλου «είμαστε σε πόλεμο», γεγονός που σηματοδότησε μία νέα κατάσταση στην παγκόσμια σκηνή. Εντούτοις, η ομιλία της περασμένης Τρίτης για την Κατάσταση της Ενωσης θύμισε ομιλία άλλης εποχής, εξαιρετικά μαύρης.

Ονοματίζοντας συγκεκριμένες χώρες, όπως το Ιράκ, το Ιράν και τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κορέας ότι συνιστούν «τρομοκρατικές συμμαχίες» και απαρτίζουν το νέο «άξονα του κακού», ο κύριος εκπρόσωπος «της δικαιοσύνης και του πολιτισμού», που κατά το «βρέφος» Μπους είναι φυσικά οι ΗΠΑ και οι σύμμαχές της χώρες, θα εξαναγκαστεί να τις πατάξει!

Με αυτόν τον τρόπο οι ΗΠΑ γύρισαν μία ακόμη σελίδα... την πιο επικίνδυνη ίσως. Αφού η εφεύρεση και ο προσδιορισμός των νέων στόχων της «αντιτρομοκρατικής εκστρατείας» αφήνει όλα τα περιθώρια ανοιχτά. Πώς μπορεί να ξεχάσει κανείς ότι οι ΗΠΑ ετοιμάζονται να χτυπήσουν το Ιράν, ότι τρεις μήνες πριν το είχαν αναγάγει σε σύμμαχό τους, ενόψει του τότε στόχου, που δεν ήταν άλλο το Αφγανιστάν;

Την ίδια στιγμή, εν ονόματι της άμυνας, αυξάνουν σημαντικά τις στρατιωτικές δαπάνες και επιχειρούν να κάνουν τους απλούς Αμερικανούς και κατ' επέκταση και τους υπόλοιπους πολίτες της οικουμένης συνεργάτες τους. Γιατί όποιος δεν υπηρετεί το σκοπό, θα πατάσσεται πάραυτα. Γιατί το μέλλον που οραματίζεται το «βρέφος» Μπους, θα γραφτεί με αίμα. Το αίμα χιλιάδων ή ακόμη και εκατομμυρίων αθώων.

Χρ.Μ

Το «σκοινί»

Σ' ένα σκοινί

ακροβατούμε

που το κρατούν

ΕΟΚ και ΗΠΑ

και δίχτυ τάχα

ασφαλείας

κάτω

μας έχουνε

με τρύπα

και αν τουμπάρουμε