Συστατικό στοιχείο της καθημερινής ζωής όλων έχει γίνει ο τζόγος, νόμιμος και παράνομος. Νόμιμα λειτουργούν 6 καζίνο και ο ιππόδρομος, κυκλοφορούν 3 λαχεία και 6 στοιχήματα - παιγνίδια του ΟΠΑΠ, ενώ ανεξακρίβωτος είναι ο αριθμός των νόμιμων χαρτοπαικτικών λεσχών και σε βαθύ σκότος ο ηλεκτρονικός τζόγος (Ιντερνετ). Σε τρισεκατομμύρια δραχμές ανέρχεται ο συνολικός ετήσιος τζίρος τους. Παράνομα λειτουργούν χιλιάδες χαρτοπαικτικές λέσχες και πολλές επιχειρήσεις με «μηχανάκια» («φρουτάκια» και άλλα). Μερικοί ανεβάζουν τις τελευταίες στις 12.000 σε όλη τη χώρα και τα «μηχανάκια» σε 200.000, όπου παίζονται 800 δισ. δραχμές το χρόνο. Μόνο με πλημμύρα μπορεί να παρομοιαστεί η καθημερινή διαφήμιση του νόμιμου τζόγου. Με μπροστάρη το κράτος, καλλιεργούνται ψεύτικες ελπίδες και «σπρώχνεται» ο καθένας, να δοκιμάσει την τύχη του και να τζογάρει, να γίνει εκατομμυριούχος, να «πιάσει την καλή», να περάσει από την κόλαση στον παράδεισο. Ο παράνομος δε χρειάζεται διαφήμιση. Του αρκεί το κλίμα που δημιουργεί η διαφήμιση του νόμιμου...

Αυτή είναι η πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα, που συντηρείται, αναπαράγεται και ενισχύεται πολύμορφα, γιατί συμφέρει από κάθε άποψη τους κρατούντες και το κατεστημένο γενικότερα.