Το θέμα των εμετικών αντικομμουνιστικών ψηφισμάτων στα οποία προχωρούν μια σειρά εθνικά Κοινοβούλια της ΕΕ και το ίδιο το Ευρωκοινοβούλιο, έθεσε στη χτεσινή συζήτηση η Αλ. Παπαρήγα καλώντας τον πρωθυπουργό να πάρει θέση. Συγκεκριμένα τόνισε:

«Τώρα τελευταία υπάρχουν κάποια φαινόμενα είτε στο Ευρωκοινοβούλιο είτε σε εθνικό επίπεδο των κρατών - μελών, είτε συνολικά στην ΕΕ, τα οποία είναι ιδιαίτερα ανησυχητικά. Για να πω την αλήθεια, στο ελληνικό Κοινοβούλιο δεν υπάρχουν τέτοια, αλλά η μόλυνση θα έρθει. Από κάπου ξεκινάει.

Να το ξεκαθαρίσουμε: Το Ευρωκοινοβούλιο τοποθετείται σε ιστορικά γεγονότα που έγιναν πριν από 50 χρόνια. Εχει σημασία και ο τρόπος της τοποθέτησης. Χρησιμοποιεί εμετικά κείμενα. Πάρτε τα γεγονότα της Ουγγαρίας το 1956. Εχει σημασία η ορολογία. Είναι ορολογία εκείνης της εποχής και τοποθετείται για να αντιμετωπίσει ζητήματα του σήμερα.

Ερχεται μετά το γαλλικό Κοινοβούλιο, το "λίκνο της δημοκρατίας" στην Ευρώπη, και λέει ότι όποιος δεν αναγνωρίζει τη γενοκτονία των Αρμενίων υποπίπτει σε αδίκημα. Ξέρω ότι η Κομισιόν αντέδρασε. Βεβαίως έγινε η γενοκτονία των Αρμενίων, δεν έχουμε καμία αντίρρηση. Αλλά θα πάμε τώρα σε γεγονότα του 1915 και να παίρνουν θέση σε αυτά τα Κοινοβούλια; Και τοποθετούνται τα Κοινοβούλια για να λύσουν τρέχουσες υποθέσεις. Δεν είμαστε υπέρ του να σβήσει η ιστορική μνήμη, και να υπάρχει σύγχρονη διαπάλη για ιστορικά γεγονότα. Οχι όμως με πολιτικές αποφάσεις.

Δηλαδή να φέρουμε και εμείς - βέβαια δε βγάζουμε ψηφίσματα εδώ - ως Κόμμα να συζητηθεί το θέμα της Μικρασιατικής Καταστροφής και ποιον ωφέλησε και η εκστρατεία στη Σμύρνη το 1922. Εσείς να φέρετε το Δεκέμβρη του '44 για συζήτηση. Πού πάμε; Ειλικρινά σας λέω, δε μας ενοχλεί το ότι βγαίνουν αποφάσεις που θίγουν θέματα που έχουν σχέση με την ιδεολογία μας και την κοσμοθεωρία μας. Είμαστε υπέρ της διαπάλης, δεν μπορεί όμως να βγάζουμε τρέχουσες αποφάσεις για διάφορα ζητήματα.

Συζήτηση τώρα για την μπούργκα. Για το πώς θα ντύνονται οι μουσουλμάνοι στην Ευρώπη. Ο πάπας βγαίνει και βγάζει λόγους στο Βατικανό και όλα αυτά για τρέχουσες υποθέσεις. Κάποιοι, που δε θέλουν την Τουρκία ή θέλουν να την εκβιάσουν, θυμήθηκαν τη γενοκτονία των Αρμενίων. Οσο για το Κυπριακό, πρόβλημα τουρκικής κατοχής και εισβολής, αυτό δεν είναι θέμα... Πήγαμε τώρα στη γενοκτονία των Αρμενίων. Για να μην παρεξηγηθώ, και των Ποντίων υπήρξε και των Αρμενίων υπάρχει. Να κάνουμε μια συζήτηση πώς έγινε η αποσύνθεση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, για να υπηρετήσουμε τι; Να τα κάνουμε έξω από τη Βουλή, να γίνουν συζητήσεις, αν θέλετε και από το Ινστιτούτο της Βουλής, να τσακωθούμε μεταξύ μας...

Ομως, κύριοι, δεν μπορεί να έρχονται ψηφίσματα για τη Συρία, ένα εμετικό ψήφισμα... Για την Κούβα έρχεται ένα σχέδιο ψηφίσματος και όλες οι πτέρυγες, δυστυχώς και αριστεροί, τα ψηφίζουν αυτά. Αμέσως ξέρουν τα πάντα, τι γίνεται στο εσωτερικό της Κούβας, παίρνουν μια απόφαση και τελειώνουν.

Βεβαίως έχουμε ιδεολογικές διαφορές, αλλά για σκεφθείτε να φέρνουμε και εμείς εδώ διάφορα θέματα για συζήτηση και να ζητήσουμε να υπάρξουν και ψηφίσματα και ας καταψηφιστούν από το Ευρωκοινοβούλιο. Πού πάμε όμως; Εδώ είμαστε για να λύνουμε σημερινά ζητήματα.

Πάντως, ειλικρινά σας λέω, με τέτοια εμετικά ψηφίσματα - με συγχωρείτε για τον όρο που χρησιμοποιώ - από Κοινοβούλια, δεν ξέρω πού γυρνάμε. Είναι πάρα πολύ σοβαρό ζήτημα και η ελληνική κυβέρνηση, πέρα από τις ιδεολογικές απόψεις, και οι ομάδες του Ευρωκοινοβουλίου, πέρα από τις οποιεσδήποτε απόψεις έχουν, δεν μπορούν να γυρίσουμε στη δεκαετία του '50. Βέβαια, αυτά δείχνουν κάτι άλλο, όπως π.χ. κομμουνιστικά κόμματα τίθενται εκτός νόμου. Η Τσέχικη Δημοκρατία έβγαλε εκτός νόμου την Κομμουνιστική Νεολαία Τσεχίας. Δεν άκουσα όμως τίποτα για αυτό.

Για το γεγονός ότι αναγνωρίζεται ο γερμανικός στρατός, ο ναζιστικός στρατός ως απελευθερωτικός στρατός στις βαλτικές χώρες δε γίνεται καμία κριτική. Δε θα συμφωνήσουμε να βγει ψήφισμα του ελληνικού Κοινοβουλίου, ούτε θα φέρουμε στο Κοινοβούλιό μας ακόμα και αν υπήρχε στον Κανονισμό.

Δε λύνονται οι ιδεολογικές διαφορές, ούτε η πάλη κατά του αντικομμουνισμού γίνεται με τέτοιο τρόπο, μέσα από τα Κοινοβούλια. Αλλά δεν μπορεί να υπάρχει απόφαση του Ευρωκοινοβουλίου που να μιλάει ειδικά για τις βαλτικές χώρες, όπου ο χιτλερικός στρατός έχει αναγορευτεί επίσημα από τις κυβερνήσεις και από την προεδρία απελευθερωτικός στρατός. Είπαμε στα 50 χρόνια (από τη λήξη του πολέμου) ποτέ πια φασισμός, ποτέ πια πόλεμος, ανεξάρτητα πώς το καταλάβαινε ο καθένας, τώρα πώς τα ανεχόμαστε αυτά»;

Απαντώντας στην Αλ. Παπαρήγα ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής είπε ότι είναι «ιδιαίτερα επιφυλακτικός σε αυτό που θα ονόμαζε κανείς ιδεολογικοποίηση της Ιστορίας» και πρόσθεσε: «Η επιλεκτική, η αποσπασματική αξιοποίηση ιστορικών γεγονότων είναι έδαφος ιδιαίτερα ολισθηρό. Κατά κανόνα προσφέρεται για στρεβλώσεις και ανακρίβειες και ακόμα χειρότερα, σχεδόν πάντα, για πυροδότηση παθών και φανατισμού». Ο πρωθυπουργός ανέφερε ότι μέσα από τις «τραυματικές εμπειρίες της εμφύλιας διαμάχης» διαμορφώθηκε ένας «ώριμος πολιτικός πολιτισμός και οι πολίτες, "αριστεροί" και "δεξιοί" του προχθές, "πράσινοι", "κόκκινοι" και "μπλε" του χτες σήμερα αξιώνουν και τελικά επιβάλουν μετριοπάθεια, ανεκτικότητα και συνεννόηση».

Απαντώντας στον πρωθυπουργό η Αλ. Παπαρήγα ξεκαθάρισε στη δευτερολογία της ότι «δε λέμε να μη συζητάμε για το παρελθόν ή να μην ακούσουμε κάτι για το παρελθόν, που ενδεχομένως εμάς μας ενοχλεί. Εμείς είμαστε μαθημένοι και θα ακούσουμε. Αν θέλετε, το γεγονός ότι το παρελθόν ενοχλεί είναι ένα συμπέρασμα για τους λαούς για το ότι τόσο πολύ ασχολούνται με το παρελθόν, για γεγονότα πριν από 60, 70 χρόνια και για τις τότε ιστορικές προσωπικότητες. Κάτι λέει αυτό...

Εν πάση περιπτώσει δε μας ενοχλεί να υπάρχουν καταδίκες για ιστορικά γεγονότα του παρελθόντος που αφορούσαν και το ΚΚΕ, αλλά εδώ να γίνεται συζήτηση. Δεν μπορεί οι καταδίκες αυτές να χρησιμοποιούνται για την πολιτική του σήμερα και δεν μπορεί να μετατρέπεται το ιστορικό γεγονός σε πολιτική καταδίκη. Να ξεκαθαρίσω ότι δε φοβόμαστε καμία συζήτηση για το παρελθόν, αντίθετα την επιδιώκουμε, αλλά είναι ένα πάρα πολύ σοβαρό ζήτημα, αφού πολλαπλασιάζονται τα φαινόμενα».