Δεν είναι λίγες οι φορές που στην προεκλογική αντιπαράθεση στη χώρα μας χρησιμοποιούνται - κυρίως από τον ΣΥΡΙΖΑ και άλλες σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις - τα παραδείγματα «προοδευτικών» κυβερνήσεων σε χώρες της ΕΕ, που καταφέρνουν τάχα να διαχειριστούν τα δημοσιονομικά, την ακρίβεια και τη λεγόμενη «ενεργειακή κρίση» με καλύτερους όρους για τα λαϊκά στρώματα, σε σχέση με άλλες, συντηρητικές και «νεοφιλελεύθερες». Οι κυβερνήσεις αυτές αξιοποιούνται ως ζωντανά παραδείγματα του «μικρότερου κακού» και της «αντιδεξιάς» πολιτικής, με το επιχείρημα ότι πρέπει να τις επιλέξει ο λαός και στην Ελλάδα, για να ανακουφιστεί τάχα από τις συνέπειες της αντιλαϊκής πολιτικής. Η πραγματικότητα όμως βρίσκεται μίλια μακριά από τη μαγική εικόνα που προσπαθούν να παρουσιάσουν οι δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατίας και στη χώρα μας. Ο λαός στις χώρες αυτές βρίσκεται αντιμέτωπος με τη λυσσαλέα επίθεση του κεφαλαίου και το παράδειγμα των «προοδευτικών» κυβερνήσεων το μόνο που επιβεβαιώνει, είναι ότι βάζουν στον λαό το δίλημμα να διαλέξει από ποια τσέπη θα πληρώσει. Ο «Ριζοσπάστης» παρουσιάζει σήμερα συνοπτικά την εικόνα από τη σοσιαλδημοκρατική διακυβέρνηση στην Πορτογαλία, στην Ισπανία και τη Γερμανία, δίνοντας βασικά στοιχεία των συνεπειών της στον λαό. Η κατάσταση των λαϊκών στρωμάτων σ' αυτές τις χώρες, όπως και σε όλες τις άλλες της ΕΕ, είναι επιβεβαίωση ότι τα κέρδη του κεφαλαίου και οι λαϊκές ανάγκες δεν συμβιβάζονται με ...καμιά κυβέρνηση και ότι το μικρότερο κακό οδηγεί πάντα στο μεγαλύτερο. Αυτή η πείρα πρέπει να αποτελέσει κριτήριο ψήφου και στις προσεχείς εκλογές, με ενίσχυση του ΚΚΕ απέναντι σε αυταπάτες και ψευτοδιλήμματα που ζεσταίνονται ξανά προεκλογικά.

Κινητοποιήσεις του πορτογαλικού λαού ενάντια στην ακρίβεια και στην πανάκριβη στέγη

Στις εκλογές που ακολούθησαν, το Σοσιαλιστικό Κόμμα εκμεταλλεύτηκε τις εκλογικές απώλειες του Πορτογαλικού ΚΚ και του Μπλόκου και σχημάτισε αυτοδύναμη κυβέρνηση, την οποία επίσης χαιρέτισε ο ΣΥΡΙΖΑ, κατατάσσοντάς την - μαζί με την Ισπανία και τη Γερμανία - στο μπλοκ των «προοδευτικών κυβερνήσεων» της ΕΕ.

Ποια είναι όμως η πραγματικότητα; Οι ελαστικές σχέσεις εργασίας στη χώρα επεκτάθηκαν, στο όνομα της «μείωσης της ανεργίας», ενώ το βασικό νομικό οπλοστάσιο της εργοδοσίας για να καθηλώνει μισθούς όχι μόνο έμεινε ανέγγιχτο, αλλά ενισχύθηκε κιόλας. Αποκαλυπτικό είναι και το στοιχείο ότι το 2019, η Πορτογαλία ήταν πρωταθλήτρια στην Ευρώπη σε ποσοστό των λεγόμενων εργατικών «ατυχημάτων» με βάση τη Eurostat.

Με βάση στοιχεία του ΟΟΣΑ μεταξύ 2021 και 2022 ο πραγματικός μισθός, όπως καταπίνεται από τον πληθωρισμό, έχει μειωθεί στην Πορτογαλία κατά 2,8%.

Copyright 2023 The Associated

Τα προϊόντα λαϊκής κατανάλωσης αυξήθηκαν κατά 10,2% μέσα στο 2022. Το σύνολο των τιμών των ενεργειακών προϊόντων εκτοξεύτηκε από 7,3% το 2021 σε 23,7% το 2022.

Κατά την «προοδευτική διακυβέρνηση» των τελευταίων οκτώ ετών, σε συνέχεια των προηγούμενων κυβερνήσεων, οι άμεσοι φόροι αυξήθηκαν κατά 10,3% και οι έμμεσοι κατά 27,6%.

Το 2022 τα έσοδα από τους άμεσους φόρους αυξήθηκαν κατά 24,1%, αντανακλώντας κυρίως την αύξηση των εσόδων από τον φόρο εισοδήματος φυσικών προσώπων, ο οποίος αυξήθηκε κατά 12,8%.

Οι έμμεσοι φόροι αυξήθηκαν κατά 18,7% το 2022, κυρίως λόγω της αύξησης των εσόδων από τα δικαιώματα εκπομπών αερίου του θερμοκηπίου (+259,2 εκατ. ευρώ).

Ο Δείκτης Τιμών Καταναλωτή αυξήθηκε κατά 5,7%. Μεταξύ 2010 και 2022 με στοιχεία της Eurostat το κόστος αγοράς κατοικίας αυξήθηκε περισσότερο από 80% και οι τιμές των ενοικίων αυξήθηκαν κατά 28%.

Οποιος άκουγε τις μεγαλοστομίες της πορτογαλικής κυβέρνησης, την ώρα που ανακοίνωνε μέτρα για την «άμβλυνση των επιπτώσεων του πληθωρισμού και τη στήριξη των πιο ευάλωτων νοικοκυριών», θα παρατηρούσε ότι συγκρίνονται επάξια με αυτές της κυβέρνησης στην Ελλάδα. Πιο πολύ, όμως, το κοινό στοιχείο έχει να κάνει με τα αποτελέσματα των μέτρων: Ψίχουλα που εξαφανίζονται πριν καν δοθούν.

Ενδεικτικά αναφέρουμε ορισμένα από τα μέτρα που πάρθηκαν:

Εκτακτη εφάπαξ ενίσχυση 120 ευρώ για τα - επιλέξιμα - πιο ευάλωτα νοικοκυριά, δηλαδή μόνο για τους ...«τυχερούς» εξαθλιωμένους δικαιούχους του κοινωνικού τιμολογίου ή των ελάχιστων κοινωνικών παροχών.

Εκτακτο οικογενειακό επίδομα 50 ευρώ για κάθε παιδί.

Εκτακτο συμπλήρωμα για τους συνταξιούχους ίσο με ...μισή σύνταξη παραπάνω τον χρόνο.

Προσωρινή κατάργηση ΦΠΑ σε συγκεκριμένα είδη λαϊκής κατανάλωσης, την ώρα όμως που οι τιμές των τροφίμων αυξήθηκαν περισσότερο στην Πορτογαλία από ό,τι σε όλη τη ζώνη του ευρώ συνολικά μέσα σε έναν χρόνο (19% αύξηση τον Φλεβάρη του 2023).

Προ ημερών η κυβέρνηση Κόστα προανήγγειλε την ιδιωτικοποίηση του κρατικού αερομεταφορέα της TAP.

Αλλά και στο λεγόμενο «ιβηρικό μοντέλο» στην Ενέργεια, τα αποτελέσματα μιλούν από μόνα τους. Ενδεικτικά, παρά το γεγονός ότι η τιμή της ηλεκτρικής ενέργειας έχει πέσει σε σχέση με το αποκορύφωμα της αύξησής της τον Μάρτη του 2022, συνεχίζει να είναι πιο ακριβή από τους περισσότερους μήνες του 2019, του 2020 και του 2021², την ώρα μάλιστα που στη χώρα υπάρχουν 2 εκατ. Πορτογάλοι που ζουν σε - επίσημα καταγεγραμμένη - ενεργειακή φτώχεια.³

Αυτό το ενεργειακό μοντέλο «ενέπνευσε» και την ελληνική κυβέρνηση, ενώ το εκθειάζουν το ΜέΡΑ25⁴ και ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος το έχει εντάξει και στο πρόγραμμα των 50 πρώτων ημερών, αν κυβερνήσει.

Ταυτόχρονα, η Πορτογαλία αποτελούσε και αποτελεί «παράδειγμα συμμαχικής αλληλεγγύης στο ΝΑΤΟ», όπως τονίζεται και σε πρόσφατη δήλωση του υπουργείου Αμυνας⁵, συμμετέχοντας με αυξημένη συμμετοχή στις ΝΑΤΟικές ταξιαρχίες σε Λιθουανία - Ρουμανία, με τζετ στον Ορεινό Βορρά, στις Βαλτικές χώρες και τη Μαύρη Θάλασσα, με ναυτικές δυνάμεις, αλλά και με τη φιλοξενία της κυβερνοακαδημίας των μακελάρηδων NATO.

Παράλληλα, από την πρώτη στιγμή συμμετέχει στη μεταφορά εξοπλισμού για τη διεξαγωγή του ιμπεριαλιστικού πολέμου στο έδαφος της Ουκρανίας με χειροβομβίδες, πυρομαχικά, τυφέκια G3, αλλά και άρματα μάχης Leopard 2.

Μια συνοπτική εικόνα της κατάστασης που βιώνει η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα στη χώρα, δίνει η εκτίμηση της Τράπεζας της Πορτογαλίας, που διεκδικεί βραβείο κυνικότητας: «Τα νοικοκυριά είναι γενικά σε καλύτερη θέση να διαχειριστούν τον αντίκτυπο της αύξησης των επιτοκίων και του πληθωρισμού μέσω του συνδυασμού της μείωσης των μη αναγκαίων δαπανών, της περικοπής των τρεχουσών αποταμιεύσεων ή της αξιοποίησης των ήδη αποταμιευμένων καταθέσεών τους»⁶, σημειώνει στην οικονομική της επισκόπηση για το 2022.

Δηλαδή, στην Πορτογαλία ο λαός βιώνει τη σοσιαλδημοκρατική εκδοχή της ωμής απειλής της κυβέρνησης της ΝΔ «όποιος δεν προσαρμόζεται πεθαίνει».

Οι μεγάλες εργατικές κινητοποιήσεις και απεργίες που γίνονται αυτό το διάστημα και στην Πορτογαλία αλλά και αλλού σε όλη την Ευρώπη, όπως στην Ελλάδα, στη Γαλλία, στη Γερμανία διεκδικώντας αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, ενάντια στο κόστος διαβίωσης, είναι το ελπιδοφόρο στοιχείο, απέναντι στην επίθεση που κλιμακώνουν το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του σε όλη την ΕΕ, προοδευτικές ή συντηρητικές, αυτοδύναμες ή συνεργασίας.

Παραπομπές:

1. Εδώ ολόκληρο το πρόγραμμα: https://eco.sapo.pt/2022/09/05/governo-apresenta-hoje-pacotao-contra-inflacao-o-que-ja-se-sabe-e-o-que-falta-saber/

2. https://www.statista.com/statistics/1281464/portugal-monthly-wholesale-electricity-price/

3. https://www.politico.eu/article/freezing-in-paradise-portugals-energy-poverty-problem/

4. https://mera25.gr/ispania-kai-portogalia-petycha-exairesi-apo-tin-oriaki-timologisi-profaseis-en-amartiais-apo-tin-mitsotakis-a-e/

5. https://www.nato.int/cps/en/natohq/news_211017.htm

6. https://www.bportugal.pt/sites/default/files/anexos/pdf-boletim/be_dez22_e.pdf#page=25