ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Η «θεμελιώδης διαφορά»

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Τόσο η κυβέρνηση Βιλπέν, όσο και η κυβέρνηση Καραμανλή προωθούν αλλαγές χωρίς κοινωνικό διάλογο. Πρόκειται για θεμελιώδη διαφορά ανάμεσα στα συντηρητικά κόμματα και τη σοσιαλδημοκρατία». Η δήλωση ανήκει στην Αννα Διαμαντοπούλου, βουλευτή του ΠΑΣΟΚ και πρώην επίτροπο της ευρωένωσης. Κι όχι τυχαία, βέβαια, επικεντρώνει τη «θεμελιώδη διαφορά ανάμεσα στα συντηρητικά κόμματα και τη σοσιαλδημοκρατία» στον διαβόητο «κοινωνικό διάλογο». Στην ουσία και το περιεχόμενο της αντιλαϊκής πολιτικής και των καπιταλιστικών διαρθρωτικών αλλαγών δεν έχουν ουσιαστικές διαφορές. Αλλωστε, η κ. Διαμαντοπούλου, ως πρώην επίτροπος και, μάλιστα, υπεύθυνη για θέματα εργασίας, γνωρίζει πολύ καλά ότι η υπογραφή της και αυτή των τότε κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ υπάρχουν σε πάμπολλες κατευθύνσεις και οδηγίες της ευρωένωσης, που προωθούν την «ευελιξία» και τις κάθε λογής αντιδραστικές αλλαγές των εργασιακών σχέσεων.

Ισως, βέβαια, σκεφθείτε ότι δεν έχει δίκιο η κ. Διαμαντοπούλου, αφού και η κυβέρνηση της ΝΔ κάνει «διάλογο» ή, τουλάχιστον, κάνει όσο έκαναν και οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Αν έτσι σκέφτεστε, τότε δεν «πιάσατε» το βαθύτερο νόημα της «θεμελιώδους διαφοράς». Και, βέβαια, κάνουν «διάλογο» και τα «συντηρητικά κόμματα», αλλά τα σοσιαλδημοκρατικά τον κάνουν... διαφορετικά. Εχει αποδειχθεί στην πράξη ότι έχουν μεγαλύτερη ικανότητα κοροϊδίας και χειραγώγησης των εργαζομένων. Αυτό θέλει να αναδείξει η κ. Διαμαντοπούλου και δεν το απευθύνει, βέβαια, στους εργαζόμενους, αλλά στους βιομήχανους και τους μεγαλοεπιχειρηματίες.

Για ΣΤΑΘΗτε ορέ αδέρφια

«Ο μεν "902" (τηλεόραση) μετέδιδε χθες - προχθές τις συνήθεις διαφημίσεις» έγραφε, χτες, ο Στάθης στο «Ναυτίλο» της χτεσινής «Ελευθεροτυπίας», ισχυριζόμενος ότι ο σταθμός δεν ασχολήθηκε με την επέτειο της Επανάστασης του 1821. Πράγμα, όμως, τουλάχιστον, ανακριβές. Ο «902» (τηλεόραση) αφιέρωσε δύο ώρες στην επέτειο του 1821 - το Σάββατο 25η Μάρτη - από τις 8 έως τις 10 το πρωί. Μάλιστα, ένας εκ των ομιλητών ήταν και ο δημοσιογράφος της «Ελευθεροτυπίας» Νίκος Βαρδιάμπασης. Και δε λέμε, καλό είναι να υπάρχουν αναζητήσεις για το ποιος, πώς και πότε «μεθάει πλέον με τ' αθάνατο κρασί του '21». Οι απαντήσεις, όμως, μπορεί και πρέπει να «ψάχνονται» όλες τις ώρες και όχι μόνο την ώρα, που «ξυπνούν» οι αναζητήσεις.

Η απεργία των γιατρών...

Η εισαγγελική «εισβολή» στο Nοσοκομείο Βόλου για τον έλεγχο των απουσιών γιατρών από την εφημερία, αποτέλεσε την αφορμή για την απεργία διαρκείας που ξεκίνησαν από χτες οι γιατροί του συγκεκριμένου νοσοκομείου, καθώς υποστηρίζουν ότι η εισαγγελική παρέμβαση δίνει την ευκαιρία στην κυβέρνηση να συκοφαντήσει τους εργαζόμενους, να περάσει κλίμα τρομοκράτησης και να δημιουργήσει άλλοθι στην πολιτική της, που υποβαθμίζει και εμπορευματοποιεί το δημόσιο σύστημα Yγείας. Σε συμπαράστασή τους προχωρούν σήμερα σε 24ωρη απεργία, οι γιατροί των άλλων νοσοκομείων της Θεσσαλίας, ενώ δίωρη στάση εργασίας κήρυξε και η ΕΙΝΑΠ.

Οπως έχουμε επισημάνει κι απ' αυτή τη στήλη, το πρόβλημα των απουσιών γιατρών από τις εφημερίες είναι υπαρκτό, αλλά δε λύνεται με εισαγγελικές παρεμβάσεις και παρόμοια μέτρα. Χρειάζεται, κατ' αρχήν, η αναπροσαρμογή του συστήματος εφημεριών στην κατεύθυνση της σταδιακής κατάργησή τους, με την εφαρμογή όλων των αναγκαίων για το σκοπό αυτό μέτρων και, βεβαίως, μέχρι τότε, η εξασφάλιση των απαιτούμενων συνθηκών (κοιτώνων, κλπ.), όπου θα μπορούν οι εφημερεύοντες γιατροί να ξεκουράζονται, καθώς η εφημερία τους μπορεί να κρατήσει από 32 ώρες τις καθημερινές, μέχρι και 56 ώρες (!) αν εφημερεύουν το Σαββατοκύριακο.

... και η προοπτική του αγώνα

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ομως, για να μπορούν οι εφημερίες να γίνονται κανονικά και να εξυπηρετούνται όλοι οι ασθενείς, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, δεν αρκεί η αλλαγή του συστήματος οργάνωσής τους. Απαιτείται η επίλυση των πολλών και μεγάλων προβλημάτων που «παραλύουν» τα νοσοκομεία και σχετίζονται με τις τεράστιες ελλείψεις σε ιατρικό, νοσηλευτικό, παραϊατρικό και διοικητικό προσωπικό, καθώς και σε τεχνολογικό εξοπλισμό και κτιριακή υποδομή. Αλλά, αυτά τα προβλήματα δε θέλει να τα λύσει η κυβέρνηση, καθώς στόχος της δεν είναι η αναβάθμιση του ΕΣΥ, αλλά η παραπέρα υποβάθμιση και εμπορευματοποίησή του και η παράδοση της Υγείας στα «νύχια» των επιχειρηματιών που δραστηριοποιούνται κερδοσκοπικά, σ' αυτόν τον ευαίσθητο χώρο.

Για να έχει, λοιπόν, ουσιαστικό περιεχόμενο και προοπτική ο αγώνας των εργαζομένων στο χώρο της Υγείας - κινητοποιήσεις γίνονται και σε άλλα νοσοκομεία της χώρας - δεν πρέπει να μένουν μόνο στα ζητήματα που δημιουργούνται με την εισαγγελική παρέμβαση, ούτε να στέκονται σε επιμέρους και συγκυριακά αιτήματα, αλλά να θέτουν στο στόχαστρό τους την ανθυγιεινή και, γενικότερα, την αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που αν δεν ανατραπεί, δεν πρόκειται τίποτα, επί της ουσίας, να αλλάξει.

Τα συνεχόμενα...

ΓΙΑ ΤΟ ΟΤΙ η κυβέρνηση φέρθηκε με κουτοπονηριά στο θέμα της απαράδεκτης τροπολογίας για το Ασφαλιστικό των τραπεζών, δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία. Μα, πίστευαν στα σοβαρά ότι μια τέτοια νομοθετική ρύθμιση θα πέρναγε ...απαρατήρητη, επειδή την κατέθεσαν στα κρυφά και τελευταία στιγμή;

Και μόνον η πρακτική τους, όπως καταλαβαίνετε, καταδεικνύει ότι έχουν πολύ καλή γνώση του αντεργατικού χαρακτήρα της πολιτικής τους στο Ασφαλιστικό των τραπεζοϋπαλλήλων, αλλά και γενικώς.

Και μπορεί να έχει δίκιο ο κ. Ρουσόπουλος, όταν ισχυρίζεται ότι προχωρούν απλώς σε εφαρμογή υπάρχοντος νόμου, εννοώντας τον ανάλογο νόμο, που ψηφίστηκε πέρυσι το καλοκαίρι, αλλά αυτό δε λέει και τίποτε. Αλλωστε και ο περσινός νόμος, σε εφαρμογή άλλου ήταν κι αυτός, του γνωστού και ως νόμου Ρέππα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.

Και ο νόμος Ρέππα, όμως, ήταν συνέχεια, του ανάλογου νόμου Σιούφα, της κυβέρνησης Μητσοτάκη και πάει λέγοντας. Βλέπετε, οι ρυθμίσεις αυτές είναι η συνέχεια της ίδιας αντιλαϊκής πολιτικής.

Βέβαια, το ΠΑΣΟΚ σηκώνει τους τόνους, αλλά, καθόλου τυχαία, η κριτική του εστιάζεται στη ...νομοθετική ορθότητα της κυβερνητικής τροπολογίας. Αντε και για την έλλειψη «κοινωνικού διαλόγου»...

ΩΡΑΙΑ ΣΧΕΔΙΑ έχει η υπουργός Τουρισμού, Φάνη Πετραλιά. Ανάμεσα στα μέτρα για την ενίσχυση της τουριστικής ανάπτυξης περιέχεται - όπως είπε στη Βουλή - η «επιδότηση του μη εργασιακού κόστους»!

Να υποθέσουμε ότι οι μεγαλοξενοδόχοι (που χρησιμοποιούν τη μερική απασχόληση κατά κόρον, παραβιάζουν συστηματικά την εργατική νομοθεσία και δίνουν εξευτελιστικούς μισθούς) χρειάζονται ...περαιτέρω ενίσχυση;

Προφανώς, τους ...έχει ανοίξει ή όρεξη για απομύζηση και άλλων κονδυλίων από τον κρατικό κορβανά. Κι όταν η ηγεσία του υπουργείου είναι τόσο πρόθυμη, έχουν κάθε λόγο να διεκδικούν, προκειμένου να απαλλαγούν από τις ασφαλιστικές εισφορές και άλλα τέτοια ...αντι-αναπτυξιακά.

«Ατυχήματα» - εγκλήματα

Εντεκα νεκροί και δώδεκα τραυματίες είναι τα θύματα της εργοδοτικής ασυδοσίας, σύμφωνα με τα στοιχεία του «Ριζοσπάστη», μόνο για το πρώτο τρίμηνο του 2006. Ακόμα όμως κι αυτός ο τραγικός απολογισμός, αποτελεί μία περιορισμένη εικόνα από ό,τι ισχύει στην πραγματικότητα. Η εσκεμμένα «ελλιπής» κινητοποίηση των αρμοδίων για την αποκάλυψη και ιδιαίτερα την πρόληψη των εργοδοτικών εγκλημάτων, αποτελεί απόδειξη της συνενοχής τους. Για τις τεράστιες ελλείψεις σε -κοστοβόρα για το κεφάλαιο - μέτρα ασφαλείας. Για τις άθλιες συνθήκες υγιεινής, για τους σχεδόν ανύπαρκτους ελέγχους στους τόπους δουλιάς. Στοιχεία που περιγράφουν ένα εργασιακό περιβάλλον-ωρολογιακή βόμβα, που σε ολοένα και πιο τακτά χρονικά διαστήματα εκρήγνυται, με τραγικές συνέπειες για τη ζωή και την υγεία των εργαζομένων.

Από τα εκατοντάδες παραδείγματα, χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Νεκτάριου Θερμογιάννη, ενός εργάτη που τον Ιούλη του 2004, καταπλακώθηκε απ' τον οδοστρωτήρα που χειριζόταν, όταν αυτός ανατράπηκε. Σήμερα ακόμα, η «EDRACO ΑΤΕ», η επιχείρηση για λογαριασμό της οποίας δούλευε, προσπαθεί να πείσει ότι πρόκειται για «ατύχημα» που προκάλεσαν «λανθασμένοι χειρισμοί» του 25χρονου εργάτη. Ωστόσο, η αλήθεια είναι διαφορετική. Ο εργαζόμενος, κατ' εντολή της εργοδοσίας, χειριζόταν οδοστρωτήρα χωρίς να έχει την απαραίτητη άδεια μηχανοδηγού. Χωρίς την επίβλεψη εργοταξιάρχη, μηχανοδηγού ή εργοδηγού. Χωρίς το μηχάνημα να συντηρείται επαρκώς, να πληρεί προϋποθέσεις ασφαλείας (π.χ. να έχει την αναγκαία προστατευτική οροφή), ώστε να σωθεί ο εργαζόμενος σε περίπτωση ανατροπής. Αραγε, στο συγκεκριμένο εργοτάξιο, είχαν γίνει ποτέ έλεγχοι; Και αν ναι, πόσοι και τι είδους;...

Τους κινδύνους που καιροφυλακτούν για τους εργαζόμενους, αναδεικνύουν και τα στοιχεία για την παρουσία Γιατρών Εργασίας στους χώρους δουλιάς. Σύμφωνα με την πρόσφατη επίσημη καταγραφή, πανελλαδικά υπάρχουν μόλις 50 ειδικευμένοι Γιατροί Εργασίας, την ώρα που, για να καλυφθούν οι ανάγκες του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα απαιτούνται τουλάχιστον 1.500. Η νομοθεσία ορίζει ότι σε κάθε επιχείρηση που απασχολεί πάνω από 50 άτομα, πρέπει να υπάρχει Γιατρός Εργασίας. Ωστόσο, είναι πολύ αμφίβολο αν τηρείται ακόμα και αυτό το, πολύ πίσω από τις πραγματικές ανάγκες, μέτρο. Επιπλέον, σε σύνολο περίπου 300 ασφαλιστικών ταμείων που υπάρχουν στη χώρα μας, μόλις ένα από αυτά έχει καταρτίσει λίστα με επαγγελματικές ασθένειες, 39 στον αριθμό, όταν οι καταγεγραμμένες φτάνουν τις 3.500.

Ποιος μπορεί να πιστέψει ότι αυτή η κατάσταση είναι προϊόν «τύχης»; Και ποιος μπορεί να επιμένει να χαρακτηρίζει τα εργοδοτικά εγκλήματα «ατυχήματα»; Εκτός από όσους επιδιώκουν να κρύψουν πόσο κερδοφόρα είναι για το κεφάλαιο η μη τήρηση των αναγκαίων μέτρων ασφάλειας και υγιεινής στις διάφορες επιχειρήσεις. Από εκείνους που σιωπούν ή συναινούν για τα κάτεργα στα οποία στέλνουν την εργατική τάξη, για ν' αυγαταίνει τα πλούτη των εκμεταλλευτών της...

Αναστασία ΜΟΣΧΟΒΟΥ