ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 28 Μάρτη 1998
Σελ. /36
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
ΑΝΩ ΛΙΟΣΙΑ - ΖΕΦΥΡΙ
Αλλοι μετρούν πληγές κι άλλοι κρύβουν ευθύνες...

Στις φτωχογειτονιές της Λίμνης περιόδευσε χτες κλιμάκιο του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον βουλευτή Ορέστη Κολοζώφ. Οι κάτοικοι, με όσο κουράγιο τούς έχει απομείνει, προσπαθούν να μαζέψουν τα κομμάτια τους. Την ίδια ώρα, κάποιοι άλλοι προσπαθούν να κρύψουν τις ευθύνες τους...

Τώρα στις φτωχογειτονιές της Λίμνης μπορείς να φτάσεις και χωρίς τη βοήθεια των ...βατραχανθρώπων. Για να διαπιστώσεις πόσο "απάτητα" είναι τα μέρη τούτα, πόσο ξεχασμένοι είναι - για δεκαετίες ολόκληρες - οι κάτοικοι αυτής της περιοχής. Τώρα οι "ξεχασμένοι από Θεούς και πολιτεία" - όπως, άλλωστε, αυτοαποκαλούνται οι πληγέντες - βγάζουν με τους κουβάδες τα λασπόνερα απ' τα σπίτια τους ή τα μαγαζιά τους, κάθονται καταμεσής στα δωμάτια και προσπαθούν να βρουν κάτι, που να απόμεινε όρθιο απ' αυτήν την καταστροφή. Για να διαπιστώσουν - προσπαθώντας, παράλληλα, να συγκρατήσουν τους λυγμούς τους - πως πρέπει, για μια ακόμα φορά, να ξεκινήσουν απ' την αρχή...

Ενα εικοσιτετράωρο μετά το τρομακτικό χτύπημα που δέχτηκαν οι κάτοικοι των Δήμων Ανω Λιοσίων και Ζεφυρίου, και το "σκηνικό" χτες έμοιαζε αλλιώτικο. Τα λιμνάζοντα νερά σιγά - σιγά έχουν ξεκινήσει να υποχωρούν, όμως οι εικόνες ντροπής έχουν μεταφερθεί πλέον στα σπίτια. Σε κάθε σπίτι ξεχωριστά. Εκεί όπου οι πληγέντες - μετά την αρχική παγωμάρα - μαζεύουν με οργή, ένα - ένα, τα "πνιγμένα" κομμάτια τους. Εκεί, όπου το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον αυτών των ανθρώπων μοιάζουν να 'χουν παρασυρθεί στα "ρέματα" της ανευθυνότητας και της αδιαφορίας των αρμοδίων ή να 'χουν κολλήσει στα λασπόνερα που έχουν "αγκαλιάσει" και την τελευταία γωνιά της κατοικίας τους.

Η κυβέρνηση αδιαφορεί για τον "άνθρωπο"

"Δέκα χρόνια έκανα ναυτικός, πέρασα θάλασσες και θάλασσες. Το φόβο που ένιωσα, όμως, προχτές δεν τον είχα νιώσει ποτέ στη ζωή μου"! Δε γλίτωσε τίποτα απ' το βιος του ο Αριστείδης Πατσέλος.Οταν έσπασε, απ' την ορμή των νερών, η μάντρα που βρίσκεται δίπλα απ' το σπίτι του, τα έξι παιδιά του, σκέφτηκε. Πετάχτηκαν όλοι έντρομοι έξω στους δρόμους. Το νερό έφτασε σχεδόν το 1,5 μέτρο μέσα στο σπίτι...

"Αφού δε θρηνήσαμε θύματα...". Ηταν η μόνη φράση παρηγοριάς, η οποία ακουγόταν καθ' όλη τη διάρκεια της περιοδείας που πραγματοποίησε χτες κλιμάκιο του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον βουλευτή του ΚΚΕ Ορέστη Κολοζώφ,στις πλημμυρισμένες γειτονιές της Κάτω Λίμνης στο Ζεφύρι. Μαζί και ο δήμαρχος Ζεφυρίου Γιάννης Λάππας και ο Αντώνης Χοροζάνης, νομαρχιακός σύμβουλος Δυτικής Αττικής και επικεφαλής της "Νομαρχιακής Αγωνιστικής Συνεργασίας" στην περιοχή.

Ο βουλευτής του ΚΚΕ υπογράμμισε στους κατοίκους πως οι τρομακτικές αυτές καταστροφές που έγιναν στην περιοχή βαραίνουν αποκλειστικά και μόνο την κυβέρνηση, η οποία καθυστέρησε αδικαιολόγητα την ολοκλήρωση των αντιπλημμυρικών έργων από το 1994. "Η καθυστέρηση αυτή έχει σαν συνέπεια να επαναλαμβάνονται τα ίδια δραματικά γεγονότα κάθε φορά που βρέχει στην Αττική", είπε χαρακτηριστικά ο Ορ. Κολοζώφ. Και επισήμανε πως η καθυστέρηση αυτή που παρατηρείται στην κατασκευή των έργων έχει πολιτικές ευθύνες, αφού η κυβέρνηση δίνει προτεραιότητες σε άλλα ζητήματα και όχι σ' αυτά που αφορούν τον ίδιο τον άνθρωπο και αυτό που λέγεται "ποιότητα ζωής". "Πρέπει κάποτε να καταλάβουμε ότι τα έργα πρέπει να ολοκληρωθούν και να πάψει η Αθήνα να είναι μια ανοχύρωτη πόλη", είπε ο βουλευτής του ΚΚΕ. Ενα άλλο σημείο που έθιξε ο Ορέστης Κολοζώφ είναι η ανάγκη να δοθούν άμεσα αποζημιώσεις στις οικογένειες που έχουν πληγεί, αλλά και σε κάποιες βιοτεχνίες που έχουν υποστεί πολύ μεγάλες καταστροφές στην περιοχή.

Από την πλευρά του, ο δήμαρχος Ζεφυρίου Γιάννης Λάππας υπογράμμισε κι αυτός πως δύο πράγματα προέχουν αυτή τη στιγμή: Πρώτα να βοηθηθούν οι κάτοικοι και οι επαγγελματίες της περιοχής, ώστε να ξαναρχίσουν τη ζωή τους, να ξαναστήσουν τα νοικοκυριά τους και τις δουλιές τους. Και, το δεύτερο και σημαντικότερο, το ΥΠΕΧΩΔΕ να δει σοβαρά τη δυνατότητα άμεσης αποπεράτωσης του αντιπλημμυρικού έργου. "Σε διαφορετική περίπτωση, ξανά θα θρηνήσουμε τα αποτελέσματα μιας παρόμοιας τραγωδίας", ήταν η χαρακτηριστική φράση του δημάρχου.

Μετά την πλημμύρα, ανεργία;

Η παρουσία του κλιμακίου του ΚΚΕ έγινε δεκτή απ' τους πληγέντες με αρκετή ανακούφιση, αφού όπως χαρακτηριστικά είπε στον Ορ. Κολοζώφ ο Α. Πατσέλος:"Δυο μέρες τώρα παλεύουμε με τα νερά και τις λάσπες και κανείς δεν ήρθε να δει τι γινόμαστε, να δει πώς είμαστε. Καταστραφήκαμε ολοσχερώς. Μείναμε με τα ρούχα που φοράμε... Μόνο ένα χαρτί μας έδωσε ο Δήμος Ανω Λιοσίων, για να πάμε να κοιμηθούμε στο ξενοδοχείο "Αχαρναί"! Η πρόνοια του κράτους σταματάει εδώ".

Δυο δρόμους πιο πάνω, στην περιοχή της Κάτω Λίμνης, ο 50χρονος Αγγελος Νικολόπουλος καθόταν στην πόρτα του εργαστηρίου του σαν "χαμένος". Η εικόνα που αντίκριζε του προκαλούσε ακόμα φόβο, οργή και κυρίως αβεβαιότητα. Το σιδηρουργείο που είχε στήσει, πριν οχτώ χρόνια, με τόσο κόπο, το μαγαζί στο οποίο είχε επενδύσει όλες του τις οικονομίες - προκειμένου να ζήσει την οικογένειά του και να σπουδάσει τα παιδιά του - ήταν παντελώς κατεστραμμένο. Οι ζημιές που έγιναν ξεπερνούν το ένα εκατομμύριο...

"Εχω καταστραφεί τελείως", μονολογούσε απελπισμένος ο Α. Νικολόπουλος και έδειχνε στο βουλευτή τους τροχούς, τα εργαλεία του που είχαν παντελώς καταστραφεί. "Οι ζημιές είναι πάρα πολύ μεγάλες και το σοβαρότερο είναι ότι ώσπου να καταφέρω να φτιάξω τα μηχανήματα που γέμισαν νερό, δε θα μπορώ να δουλέψω. Εγώ από αυτή τη δουλιά συντηρώ την οικογένειά μου, δεν έχω εναλλακτική λύση", ήταν τα λόγια του 50χρονου βιοπαλαιστή.

"Δώσαμε τη ζωή μας για τη δουλιά και το μόνο που έμεινε είναι ροκανίδια... Είκοσι τέσσερα χρόνια έχουμε το ξυλουργείο και έχουμε "πνιγεί" τρεις φορές. Αυτή τη φορά η καταστροφή είναι ανυπολόγιστη, μιλάμε για ζημιά 70 εκατομμυρίων δραχμών!". Μια άλλη εικόνα, ακόμα χειρότερη, ακόμα πιο απελπιστική μας περίμενε ακριβώς απέναντι απ' το σιδηρουργείο. Μια από τις μεγαλύτερες βιοτεχνίες κατασκευής επίπλων στην περιοχή έχει μετατραπεί σε βούρκο. Ο ιδιοκτήτης της, Ματθαίος Ραντέλης,κυριολεκτικά απελπισμένος. Το εργαστήριό του έπαθε τη μεγαλύτερη, ίσως, ζημιά στην περιοχή. Και το τραγικότερο όλων είναι πως η επιχείρηση είχε πλημμυρίσει ξανά το '93 και το '94. Ομως ο ιδιοκτήτης δεν πήρε ούτε μία δραχμή αποζημίωση, γιατί η άδεια λειτουργίας που ζητά απ' τη νομαρχία, δεν έχει βγει εδώ και 24 χρόνια!

"Εκτός από μένα και τον αδερφό μου θα μείνουν άνεργα ακόμα έντεκα άτομα. Ολοι είναι οικογενειάρχες και η δουλιά τους είναι απαραίτητη. Αν κλείσουμε, θα πεινάσουν τόσες οικογένειες", έλεγε με δυσκολία ο Μ. Ραντέλης.

ΑΝΩ ΛΙΟΣΙΑ
Στα μαλακά η κυβέρνηση για το δήμαρχο

Αμέσως μετά την περιοδεία στις γειτονιές της Λίμνης ο Ορ. Κολοζώφ συναντήθηκε και με τον δήμαρχο Ανω Λιοσίων Νίκο Παπαδήμα.Ο δήμαρχος αρχικά ενημέρωσε τον βουλευτή του ΚΚΕ για την κατάσταση που επικρατεί στην περιοχή και για την έκταση της καταστροφής - 4.500 στρέμματα κατοικημένης γης πλημμυρισμένη, περισσότερες από 200 οικογένειες άστεγες, χιλιάδες νοικοκυριά και γύρω στις 6 επιχειρήσεις όλα κατεστραμμένα.

Για μια ακόμα φορά ο Ν. Παπαδήμας καταλόγισε τις ευθύνες αυτής της καταστροφής όχι στις κυβερνητικές παραλείψεις και στην ανυπαρξία πολιτικής βούλησης - όσον αφορά την κατασκευή των αντιπλημμυρικών έργων - αλλά στην ΕΥΔΑΠ. Κι όταν ο Ορ. Κολοζώφ τού υπενθύμισε πως η ΕΥΔΑΠ από κάπου διοικείται και κάποιος έχει την πολιτική ευθύνη των πράξεών της, ο Ν. Παπαδήμας για πρώτη φορά - όλο αυτό το διάστημα - παραδέχτηκε πως "ευθύνες σαφώς έχουν και κάποια υπουργεία".

Οσον αφορά τις αποζημιώσεις ο δήμαρχος Α. Λιοσίων επανέλαβε πως "δεν πρόκειται να δεχτούμε αποζημιώσεις πείνας", ενώ ανέφερε πως από την ερχόμενη Δευτέρα θα δημιουργηθεί στο δήμο γραφείο Νομικής Προστασίας, όπου θα κατατεθούν ομαδικές μηνύσεις των πληγέντων κατοίκων κατά της ΕΥΔΑΠ. Ενα "εγχείρημα" που και πάλι καταδείχνει τη διάθεση του δημάρχου να μετατοπίσει ολοκληρωτικά τις ευθύνες της κυβέρνησης, αφού και για τις αποζημιώσεις σε λίγες μέρες πιθανόν θα φταίει, πάλι, η ΕΥΔΑΠ... "Γνωρίζετε πλέον πως άλλα περιθώρια δεν υπάρχουν. Ο κόσμος είναι οργισμένος και πρέπει ν' ανακουφιστεί. Με αντιπλημμυρικά έργα και με αξιοπρεπείς αποζημιώσεις", ήταν η "συμβουλή" του Ορ. Κολοζώφ...

Δύο χρόνια πριν...

Προφητική για την κυβερνητική αδιαφορία και ανικανότητα αποδείχτηκε η ανακοίνωση της "Νομαρχιακής Αγωνιστικής Συνεργασίας Δυτικής Αττικής" (ΝΑΣ) με αφορμή τις πλημμύρες του Γενάρη του 1996. Δύο χρόνια μετά η κατάσταση στην ευρύτερη περιοχή παραμένει η ίδια και τα αποτελέσματα ήταν για άλλη μια φορά τραγικά.

Τότε λοιπόν, η ΝΑΣ τόνιζε: "Πρέπει να δοθεί προτεραιότητα σε έργα αντιπλημμυρικής προστασίας ολόκληρου του νομού Αττικής με δεσμευτικό χρονοδιάγραμμα εκτέλεσης και ιεράρχησης των έργων (γιατί αποσπασματικά δε λύνουν το πρόβλημα). Απορρίπτουμε την επιβολή τέλους ανταποδοτικότητας που ζήτησε από τους δημάρχους ο κ. Λαλιώτης.

- Να δοθούν στην Τοπική Αυτοδιοίκηση (Νομαρχία, Δήμους, Κοινότητες) αρμοδιότητες πόροι και ο αναγκαίος τεχνικός εξοπλισμός για την αντιμετώπιση των πλημμυρών και όχι να τη σπρώχνουμε στους ιδιώτες.

- Να δημιουργηθεί ένα όργανο που θα συντονίζει τη Νομαρχία με τους Δήμους και Κοινότητες της περιοχής, να παίρνει αποφάσεις βάσει συγκεκριμένου σχεδίου δράσης, γιατί οι ατομικές προσπάθειες των εργαζομένων στους διάφορους οργανισμούς αποδείχτηκε πως δεν είναι αποτελεσματικές.

Οσο δεν εφαρμόζονται τα παραπάνω, όσο συνεχίζεται η πολιτική οι δημόσιες επενδύσεις να κατευθύνονται σε έργα που επιβάλλονται και εξυπηρετούν τα σχέδια της ΕΕ και των πολυεθνικών και όχι τις πραγματικές ανάγκες του λαού, οι καταστροφές θα επαναλαμβάνονται.

Είναι φανερό ότι μόνο η αγωνιστική ετοιμότητα και οργανωμένη δράση όλων των κατοίκων, θα επιβάλουν μια άλλη πορεία.

Είναι χρέος των μαζικών φορέων, των κατοίκων, εργαζομένων, της ΤΑ να αναλάβουν ουσιαστικές πρωτοβουλίες και δράση για να γίνει πραγματικότητα η αντιπλημμυρική προστασία της περιοχής μας, αλλά και ολόκληρου του νομού.

Εμείς σαν ΝΑΣ σε μια τέτοια πορεία αντίστασης και πάλης για την αντιμετώπιση των καυτών προβλημάτων της περιοχής μας, θα διαθέσουμε όλες μας τις δυνάμεις".

Δύο χρόνια μετά γίνεται ακόμα πιο καθαρό πως μόνο η κινητοποίηση των ίδιων των κατοίκων μπορεί να επιβάλει ουσιαστικές λύσεις.

Τώρα, οι κάτοικοι της Λίμνης βγάζουν με κουβάδες τα λασπόνερα απ' τα σπίτια ή τα μαγαζιά τους. Μάταια, όμως, ψάχνουν να βρουν κάτι, που να απόμεινε όρθιο απ' αυτήν την καταστροφή

Η βιοτεχνία κατασκευής επίπλων του Ματθαίου Ραντέλη υπέστη τη σοβαρότερη ίσως ζημιά. Και να φανταστεί κανείς πως η ίδια επιχείρηση είχε ξαναπλημμυρίσει το '93 και το '94...

Και η χτεσινή ήταν εικόνα ολοκληρωτικής καταστροφής...

Εως τη μέση του τοίχου έφτασαν τα λασπόνερα μέσα στα σπίτια των δήμων Α. Λιοσίων και Ζεφυρίου. Σίγουρα, οι κάτοικοι δύσκολα θα ξεχάσουν εκείνη τη νύχτα...

Από τη συνάντηση του Ορ. Κολοζώφ με τον δήμαρχο Ανω Λιοσίων, Νίκο Παπαδήμα

"Πρέπει κάποτε να καταλάβει η κυβέρνηση ότι τα αντιπλημμυρικά έργα πρέπει να ολοκληρωθούν. Η Αθήνα πρέπει να πάψει να 'ναι ανοχύρωτη πόλη", επισήμανε ο βουλευτής του ΚΚΕ

"Αφού δε θρηνήσαμε θύματα...". Αυτή ήταν και η μόνη φράση παρηγοριάς, που ακούστηκε κατά τη διάρκεια της περιοδείας



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ